Επιστολή ΕΝΩΣΗΣ ΠΡΟΣΦΥΓΩΝ & ΕΚΤΟΠΙΣΜΕΝΩΝ ΚΥΠΡΟΥ στον Χριστόφια

e-mail: oangelides@cytanet.com.cy

Εξοχώτατο Πρόεδρο

της Κυπριακής Δημοκρατίας

κ. Δημήτρη Χριστόφια

ΑΝΕΥ ΒΛΑΒΗΣ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ

Προεδρικό Μέγαρο

Λευκωσία

30 Ιανουαρίου 2009

Κύριε Πρόεδρε,

Εμείς οι πρόσφυγες, μετά από 34 χρόνια προσφυγιάς και παράνομης κατοχής της γής μας από τον Τούρκο εισβολέα, έχουμε οδηγηθεί στο συμπέρασμα ότι όλες οι κυπριακές κυβερνήσεις – παρά τις μεταξύ τους επιμέρους διαφορές και ανεξαρτήτως κομμάτων που τις στήριξαν - επέδειξαν αδυναμία να επιλύσουν το κυπριακό πρόβλημα, εν πολλοίς και γιατί ακολούθησαν τον εκτροχιασμό του σε άλλες κατευθύνσεις, όπου μας οδήγησαν οι ξένοι. Πιστεύουμε, επιπλέον ότι, ούτε η Κυπριακή Δημοκρατία ούτε και τα κόμματα έχουν προβάλει σωστά το Κυπριακό στους Διεθνείς Οργανισμούς, πράγμα που συνεχώς διαπιστώνουμε κατά τις επαφές μελών μας με την Ευρωπαϊκή Ένωση.

Σήμερα, Κύριε Πρόεδρε, θέλουμε να θέσουμε ενώπιόν σας τις απόψεις μας για το ποιός είναι ο ορθός τρόπος να επιλυθεί το Κυπριακό πρόβλημα.

Μετά από σοβαρή μελέτη, χωρίζουμε τις απόψεις μας σε 5 βασικές ενότητες, οι οποίες είναι:

Α. Νόμιμη Λύση του Κυπριακού με βάση το Σύνταγμα, τις Διεθνείς Συμβάσεις και τις Αποφάσεις Δικαστηρίων

Β. Παράνομη Λύση της Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας

Γ. Αξιοποίηση της απόφασης του ΕΔΑΔ της 4ης Διακρατικής προσφυγής, της 10.5.2001, ιδία ζητώντας Εμποροοικονομικό και Διπλωματικό ΕΜΠΑΡΚΟ κατά της Τουρκίας

Δ. Νέες προσφυγές ή αγωγές προς το ΕΔΑΔ ή και αλλού, όπως η 4η Διακρατική προσφυγή

Ε. Γενικά

Α. Νόμιμη Λύση του Κυπριακού με βάση το Σύνταγμα, τις Διεθνείς Συμβάσεις και τις Αποφάσεις Δικαστηρίων

Καταρχήν θέλουμε να θέσουμε δύο ζητήματα αρχής, που ο εκάστοτε Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας πρέπει να λαμβάνει σοβαρά υπ' όψιν, προκειμένου να πείθουμε ότι αποτελούμε ένα σοβαρό κράτος.

Πιστεύουμε ότι είναι πολιτικό λάθος, αλλά και παράνομο, να εμφανίζεται στις διακοινοτικές συζητήσεις ο συνταγματικός Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας, να υποβιβάζει τη θέση του σε αντιπρόσωπο της Ελληνοκυπριακής κοινότητας και να συζητά με τον αντιπρόσωπο της Τουρκοκυπριακής κοινότητας. Πολύ περισσότερο που, ο εμφανιζόμενος ως αντιπρόσωπος της Τουρκοκυπριακής κοινότητας δεν αντιπροσωπεύει τους Τουρκοκυπρίους αλλά, σύμφωνα και με το ΕΔΑΔ, την «υποτελή τοπική διοίκηση της Τουρκίας». Η Δημοκρατία οφείλει, ως και κατά το παρελθόν, να διορίζει ειδικό συνομιλητή. Περαιτέρω, η Τουρκία θα πρέπει εν πρώτοις να εφαρμόσει το Διαπραγματευτικό Πρωτόκολλο της 3ης Οκτωβρίου 2005, είτε έχει ως στόχο την ένταξη στην Ευρωπαϊκή Ένωση, είτε την Εταιρική σχέση με την Ευρωπαϊκή Ένωση. Είναι αυτονόητο ότι, κανένας Πρόεδρος της Δημοκρατίας δεν μπορεί να ξεκινήσει να συνομιλεί με την Τουρκία, εφόσον η τελευταία δεν αναγνωρίσει την Κυπριακή Δημοκρατία και δεν ανοίξει τα λιμάνια και τα αεροδρόμιά της για την κυπριακή ναυσιπλοΐα και αεροπλοϊα.

Όσον αφορά την επίλυση του Κυπριακού, θα πρέπει από την αρχή να γίνει σαφές ποιός είναι ο δρόμος της διεθνούς νομιμότητας και ποιός είναι ο δρόμος της παραβίασης της νομιμότητας. Το ότι το Κυπριακό είναι ένα διεθνές πρόβλημα γεωπολιτικής και γεωστρατηγικής επιρροής, αυτό δεν ακυρώνει τα ζητήματα δικαιοσύνης και νομιμότητας.

Θυμίζουμε, λοιπόν, ότι η Κυπριακή Δημοκρατία είναι, με βάση το Διεθνές Δίκαιο, ένα αναγνωρισμένο και κυρίαρχο κράτος, το οποίο διαθέτει Σύνταγμα και νόμους, που ενσωματώνουν όλη την διεθνή έννομη τάξη, όπως τα Συντάγματα όλων των πολιτισμένων κρατών. Στηριζόμενη σε αυτό το Σύνταγμα και αξιοποιώντας την διεθνή της κρατική οντότητα, η Κυπριακή Δημοκρατία κατέθεσε την 4η Διακρατική προσφυγή στο ΕΔΑΔ, με βάση την οποία κατεδικάσθη η Τουρκία για παραβίαση 14 διατάξεων της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. Το νόμιμο αλλά και πολιτικά ενδεδειγμένο δεν είναι να συζητούμε, αλλά να απαιτούμε από την Τουρκία, ως τον παράνομο εισβολέα που κατέχει μέρος της Κυπριακής Δημοκρατίας, να αποχωρήσει, παίρνοντας μαζί της τον στρατό της και τους εποίκους της, απαιτήσεις που όχι μόνο απορρέουν από την απόφαση του ΕΔΑΔ (συνημμ. 1, περίληψη της απόφασης, σε έκδοση Γραφείου Τύπου & Πληροφοριών) αλλά και κατοχυρώνονται από τα ψηφίσματα των Ηνωμένων Εθνών. Αυτήν την απόφαση η Τουρκία έχει υποχρέωση να εφαρμόσει, ειδικώτερα και γιατί έληξε ο σκοπός που επεκαλέσθη για να εισβάλει στην Κύπρο, δηλαδή η δήθεν προστασία των Τουρκοκυπρίων. Πόσοι Τουρκοκύπριοι, πράγματι, ενοχλήθηκαν κατά τις 7 ημέρες του πραξικοπήματος; Έγινε διαμαρτυρία προς την χώρα μας περί αυτού και τι απάντηση έδωσε η Κυπριακή Δημοκρατία; Εν ολίγοις, η Τουρκία οφείλει να αποχωρήσει αμέσως και να εφαρμόσει την 4η Διακρατική: επιστροφή όλων οι προσφύγων στα σπίτια τους, επιστροφή όλων των κλεμμένων περιουσιών στους νόμιμους δικαιούχους και εξασφάλιση από την Τουρκία, ως εγγυήτριας δύναμης, της τάξης, της νομιμότητας και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων των Κυπρίων πολιτών, ως είχαν μιαν ημέρα πριν το πραξικόπημα. Ταυτόχρονα, ο εποικισμός θα πρέπει να σταματήσει καθώς και η προώθηση λαθρομεταναστών από τα κατεχόμενα, πράξεις για τις οποίες η Τουρκία έχει ήδη καταδικαστεί από την Ευρωπαϊκή Ένωση.

Όσο η Κυπριακή Δημοκρατία δεν καταγγέλλει την Τουρκία βάσει των ανωτέρω αποφάσεων, γίνεται συνεργός της Τουρκίας στη συνέχιση των παραβιάσεων του διεθνούς δικαίου. Η μόνη νόμιμη πράξη (λύση) που έχει να απαιτήσει η Κύπρος από την Τουρκία είναι αυτή.

Θέλουμε, ακόμα, να υπενθυμίσουμε ότι η Συνθήκη Προσχώρησης της Κυπριακής Δημοκρατίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση στις 16.4.2004, υπεγράφη με βάση το Σύνταγμα της Κυπριακής Δημοκρατίας. Κανένας δεν μας υποχρεώνει να μετατρέψουμε την ενιαία Κυπριακή Δημοκρατία σε δικοινοτική Διζωνική Ομοσπονδία και τυχόν τροποποίηση τους Συντάγματος του 1960 αποτελεί δικαίωμα μόνο του κυπριακού λαού, ο οποίος θα το ασκήσει άν και όταν, ως κυρίαρχος, το αποφασίσει. Άν υπάρχει οποιοδήποτε πρόβλημα στο Σύνταγμα, που δεν συνάδει με τις διεθνείς συμβάσεις (π.χ. απόφαση ΕΔΑΔ στην υπόθεση Ιμπραχίμ Αζίζ) ή άλλα προβλήματα που υποδεικνύονται στα 13 σημεία του 1963, όλα θα τεθούν σε συζήτηση. Στις συζητήσεις αυτές θα πρέπει να ληφθεί υπόψη ότι, το 1960 οι Τουρκοκύπριοι από μειονότητα έγιναν κοινότητα και ότι το Σύνταγμα τούς έχει παραχωρήσει υπερβολικά προνόμια. Το μεγαλύτερο θέμα που θα πρέπει να αντιμετωπίσει μια τροποποίηση συντάγματος είναι, ασφαλώς, το ζήτημα των Εγγυήσεων. Η μεν Τουρκία, παραβιάζοντας το Σύνταγμά μας εδώ και 34 χρόνια, είναι αναξιόπιστη ως εγγυήτρια δύναμη, το δε Ηνωμένο Βασίλειο είναι εξίσου αναξιόπιστο, αφού δεν επενέβη να προστατεύσει, ως ώφειλε, την Κυπριακή ανεξαρτησία μετά την επέμβαση της Τουρκίας (βλέπε ως άνω). Την ίδια, όμως, συμπεριφορά εναντίον μας, όπως η Αγγλία, έχουν και οι ΗΠΑ. Στο σημείο αυτό επισυνάπτουμε σχετικές επιστολές του Προέδρου της Ένωσής μας (συνημμ. 2 ) προς τον Πρόεδρο Τάσσο Παπαδόπουλο, με ημερομηνίες 22.4.2004 και 22.9.2005, που αναφέρονται στην συνέργεια αυτών των νατοϊκών δυνάμεων στα εγκλήματα κατά του Κουρδικού λαού. Στις δυνάμεις αυτές δεν θα πρέπει να τρέφουμε καμμιά εμπιστοσύνη, αφού είναι φανερό ότι το κίνητρό τους μεταξύ άλλων είναι η αρπαγή των πετρελαίων στην Νότια υφαλοκρηπίδα της Κύπρου, γι αυτό και έχουν δαπανήσει εκατομμύρια για την επιβολή του Σχεδίου Ανάν. Βάση των ανωτέρω η πρόταση που ακούγεται συχνά ότι την Κυπριακή Ανεξαρτησία θα μπορεί να εγγυηθεί το ΝΑΤΟ, σε καμία περίπτωση δεν είναι εφικτή.

Θεωρούμε ότι, μόνο η Ευρωπαϊκή Ένωση μπορεί να προσφέρει αξιόπιστες Εγγυήσεις και είναι μια πρόταση που ακούμε συχνά από αξιωματούχους της Ένωσης.

Β. Παράνομη Λύση της Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας

Τόσον η συμφωνία Μακαρίου-Ντενκτάς, ημερομηνίας 12.2.1977, όσο και αυτή μεταξύ Κυπριανού-Ντενκτάς ημερομηνίας 19.5.1979 (συνημμ. 3) αναφέρονται ξεκάθαρα σε μια βιώσιμη λύση, με βάση την εφαρμογή των Αρχών: ελευθερίας διακίνησης, εγκατάστασης και περιουσίας και με βασικό γνώμονα τον σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Θα πρέπει να γίνει καθαρό ότι, πρώτον δεν έγινε καμμιά συμφωνία, απλά χαράχτηκαν κατευθυντήριες γραμμές για μελλοντική συζήτηση στη βάση της δικοινοτικής Ομοσπονδίας. Η έννοια της Διζωνικής – άγνωστη στο Διεθνές Δίκαιο – ουδέποτε προτάθηκε. Δεύτερον, κι αυτές ακόμα οι κατευθυντήριες γραμμές θα πρέπει να εγκαταλειφθούν και να καταγγελθούν για τους πιο κάτω ουσιώδεις λόγους:

1.Ανακήρυξη του παράνομου Τουρκοκυπριακού κράτους στις 15.11.1983.
2.Ένταξη ολόκληρης της Κυπριακής Δημοκρατίας, με βάση το Σύνταγμα του 1960, στην Ευρωπαϊκή Ένωση, με τη Συνθήκη Προσχώρησης της 16.4.2004.
3.Απόρριψη της Δικοινοτικής Διζωνικής Ομοσπονδίας ή άλλης λύσης παρόμοιου περιεχομένου και τύπου, στο δημοψήφισμα της 24. 4.2004.
4.Στο Σύνταγμά μας, δεν υπάρχει πρόνοια για δύο κράτη, αλλά για Τουρκοκυπριακή κοινότητα. Εξάλλου, η ίδρυση δύο ζωνών με τοπική διοίκηση – απαραίτητη για την δημιουργία διζωνικής - δεν μας φέρνει πίσω μιαν ημέρα πριν από το πραξικόπημα, άρα τα ανθρώπινα δικαιώματα παραβιάζονται και κατ' επέκταση τέτοια λύση θα είναι παράνομη. Επιπλέον, με ενδεχόμενη υπογραφή μας για διζωνική, παραβιάζοντας το Σύνταγμά μας, δημιουργούμε την προϋπόθεση, ώστε οι Τουρκοκύπριοι και ειδικά η Τουρκία να ανακηρύξει στο μέλλον, άν θελήσει, ξεχωριστό Τουρκοκυπριακό κράτος, αφού τους παραχωρούμε ξεχωριστή εδαφική ζώνη με τοπική διοίκηση. Ο μόνος τρόπος για να αποφευχθεί αυτός ο κίνδυνος είναι η επιμονή μας στο υπάρχον Σύνταγμα του 1960, που κατοχυρώνει, τόσο θεσμικά, όσο και εδαφικά, την ενότητα του κράτους.
5.Γνωρίζετε, κύριε Πρόεδρε, τις πρόνοιες του άρθρου 23 του Κυπριακού Συντάγματος, του άρθρου 1 του Πρωτοκόλλου 1 της Σύμβασης Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του 1952 (συνημμ. 4), όπως και τις αρχές Πινέϊρο (συνημμ. 5), όπου ορίζεται ότι, ο μόνος που μπορεί να εκποιήσει την περιουσία του είναι ο ιδιοκτήτης. Μόνο με την υπογραφή του ιδιοκτήτη στο κτηματολόγιο, μπορεί να μεταβιβασθεί το ιερό δικαίωμα στην περιουσία. Μπορείτε, λοιπόν, να αντιληφθείτε πώς νιώθει ο προσφυγικός κόσμος, όταν ακούει για 50.000 εποίκους!!! Πού, αλήθεια, θα εγκατασταθούν οι έποικοι αυτοί, αφού το 88% της κατεχόμενης γης ανήκει σε Ελληνοκυπρίους. Ως εκ τούτου, κανένας δεν έχει το δικαίωμα, χωρίς γραπτή εξουσιοδότηση, να διαπραγματεύεται τις ακίνητες περιουσίες μας. Ούτε η Βουλή, ούτε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας αλλά ούτε και Δημοψήφισμα μπορεί να περιλάβει τις περιουσίες μας σε οποιαδήποτε συμφωνία για την επίλυση του κυπριακού, γιατί αυτό αποτελεί παραβίαση του καθεστώτος ιδιοκτησίας και γιατί το δικαίωμα ιδιοκτησίας είναι ατομικό και όχι συλλογικό. Παρεμπιπτόντως, επισυνάπτομε πίνακα πληθυσμού κατά επαρχία (συνημμ. 6) όπου φαίνεται ξεκάθαρα ότι, στην περίπτωση της Κερύνειας ο Ελληνικός πληθυσμός είναι 86.31% και ο Τουρκοκυπριακός 13.69%. Σε αυτή, λοιπόν, την επαρχία συζητείται να δοθεί πλήρης έλεγχος εις την Τουρκοκυπριακή κοινότητα! Τα ίδια, περίπου, ποσοστά ισχύουν και για τις υπόλοιπες κατεχόμενες επαρχίες της Κύπρου. Εξάλλου, σήμερα στα κατεχόμενα έχουν μείνει μόνο 55.000 Τουρκοκύπριοι, που δεν μπορούν να εκτοπίσουν τις εκατοντάδες χιλιάδες Έλληνες της Κύπρου, που έχουν δικαίωμα επιστροφής, ως νόμιμοι ιδιοκτήτες. Οι 55.000 Τουρκοκύπριοι θα πρέπει να μάθουν να συζούν μαζί μας, όπως άλλες τόσες ξένες εθνικότητες ή θρησκείες. Επίσης, με το άνοιγμα των οδοφραγμάτων εδώ και πέντε χρόνια, έχει καταδειχθεί πως δεν υπάρχει πρόβλημα στη συμβίωση Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων, οι οποίοι διακινούνται ανεμπόδιστα στης ελεύθερες περιοχές.
6.Για τους πιο πάνω, τουλάχιστον, λόγους, η Διζωνική Δικοινοτική Ομοσπονδία είναι παράνομη και το ΕΔΑΔ, άμα τη υπογραφή τέτοιας λύσης, θα κατακλυσθεί από προσφυγές Κυπρίων πολιτών και θα δώσει εντολή, οι παράνομες παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων να διορθωθούν με τροποποίηση βασικών διατάξεων του Συντάγματος. Αυτό ήδη έγινε με την προσφυγή του Τουρκοκυπρίου Ιμπραχήμ Αζίζ, κατά την εκδίκαση της οποίας το ΕΔΑΔ βρήκε παράνομες πρόνοιες στο υφιστάμενο Σύνταγμα. Γνωρίζετε πολύ καλά ότι, σε περίπτωση Διζωνικής, τα ανθρώπινα δικαιώματα θα παραβιάζονται σε τέτοιο βαθμό, που δεν θα μπορεί να λειτουργήσει οποιοδήποτε Ομόσπονδο κράτος. Για τούτο και επιμένουμε, κύριε Πρόεδρε, ότι κανένας δεν μπορεί να προχωρεί σε παράνομες πράξεις, ακόμα κι άν κάποιοι ηγέτες δεσμεύτηκαν με την διζωνική. Ως Πρόεδρος, οφείλετε να προστατεύετε αλλά και να διεκδικείτε δυναμικά τα δικαιώματά μας και ιδιαίτερα αυτά που απορρέουν – μεταξύ άλλων - από τα άρθρα 16, 23, 28, 42, 169, 172 και 182 του Συντάγματος και όχι να επιδιώκετε να τα καταργήσετε.
7.Σύμφωνα με την Οικουμενική Διακήρυξη και την Ευρωπαϊκή Σύμβαση Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων αλλά και το 12ο Πρωτόκολλο της Ευρωπαϊκής Ένωσης (συνημμ. 7), σε καμμιά χώρα δεν μπορούν να υπάρχουν διαχωρισμοί θεσμικοί, εδαφικοί ή αλλοι – με βάση τη φυλή ή τη θρησκεία. Πρόκειται για ρατσιστικές διακρίσεις που απαγορεύονται. Οι δύο πρώτες συμβάσεις δεσμεύουν τόσο την Κύπρο όσο και την Τουρκία.

Πέραν των ανωτέρω, υπάρχουν και πολλοί άλλοι λόγοι απόρριψης της Διζωνικής Ομοσπονδίας:

α. Σε περίπτωση τέτοιας λύσης, τόσον ο εποικισμός όσο και η λαθρομετανάστευση θα συνεχίσουν και άν σε κάποιες δεκαετίες οι Έλληνες της Κύπρου θα είναι ένα εκατομμύριο, ο υπόλοιπος ξένος πληθυσμός θα είναι τρία εκατομμύρια. Αυτό θα καταστεί εφικτό, αφού η Τουρκοκυπριακή κοινότητα θα έχει πρόσβαση στην θάλασσα. Το 1963, χωρίς πρόσβαση σε θάλασσα, η Τουρκοκυπριακή κοινότητα κατάφερε να οργανώσει και να επανδρώσει θύλακες και προετοιμαζόταν να ανακηρύξει Τουρκοκυπριακό κράτος. Γίνεται εύκολα αντιληπτό το τι θα επισυμβεί τότε: οι Έλληνες της Κύπρου θα καταφύγουν στην Ελλάδα και στην Ευρώπη. Σας ενημερώνουμε, ως προς τούτο ότι, ετοιμάζουμε προσφυγή στο ΕΔΑΔ εναντίον της Τουρκίας και του Ηνωμένου Βασιλείου, ως εγγυητριών δυνάμεων, και έχουμε καλέσει τον προσφυγικό κόσμο να συνδράμει.

β. Η Τουρκική επιθετικότητα δεν εξαντλείται εδώ. Και αν ακόμη συμφωνηθεί η πλήρης αποχώρηση του τουρκικού στρατού, η Τουρκία θα μπορεί να επαναφέρει τον στρατό της κρυφά. Μια μέρα ο στρατός αυτός θα δημιουργήσει πρόβλημα και έτσι θα αναγκάσει την Κυπριακή Δημοκρατία σε στρατιωτικές επιχειρήσεις και τους Έλληνες της Κύπρου σε αποχώρηση από το νησί. Το ίδιο επιδιώκει, εδώ και χρόνια, με την υφαλοκρηπίδα του Αιγαίου.

γ. Είναι ξεκάθαρο ότι, όποια τυχόν λύση Διζωνικής, Δικοινοτικής Ομοσπονδίας, θα είναι ένα ενεργό ηφαίστειο, που αργά ή γρήγορα θα εκραγεί, δημιουργώντας χειρότερη κατά πολύ της σημερινής κατάστασης.

δ. Με βάση την ιστορική πείρα, πρέπει να γίνει αντιληπτό από όλους μας ότι, η λύση που θα δεχθεί η Τουρκία να υπογράψει, θα έχει παράθυρα. Μια νέα Ερμού ή μια άλλη προβοκάτσια, παραδείγματος χάριν, με στόχο την πλήρη κατάληψη της Κύπρου και μέρος του Αιγαίου, δεν θα πρέπει να είναι έξω από τις πιθανές εξελίξεις. Στο σημείο αυτό, επισυνάπτομε επιστολή του μέλους μας κ. Νίκου Τσιάκκα, ημερομηνίας 22.11.2008, που δείχνει ξεκάθαρα το ποιόν του εισβολέα (συνημμ. 8)

Γ. Αξιοποίηση απόφασης ΕΔΑΔ για την 4η Διακρατική, της 10.5.2001

1. Θεωρούμε απαράδεκτο ότι, η Τουρκία υιοθέτησε μόνο μέρος της 4ης Διακρατικής: την τουρκική

επιτροπή αποζημιώσεων και μάλιστα μέσα από παράνομες διαδικασίες και ορισμένα από τα ζητήματα αγνοουμένων και εγκλωβισμένων. Αποφεύγει να υιοθετήσει και να εφαρμόσει την 4η Διακρατική στα υπόλοιπα και ουσιαστικότερα σημεία της: επιστροφή προσφύγων και όλων των περιουσιών τους. Θεωρούμε δε, ακόμα πιο απαράδεκτο, η Ευρωπαϊκή ΄Ένωση να ζητά από την Τουρκία να εφαρμόσει την 4η Διακρατική, μόνο σε ό,τι αφορά τα θέματα των αγνοουμένων και εγκλωβισμένων Θα πρέπει, λοιπόν, να ζητήσουμε από όλα τα Διεθνή Σώματα ( Συμβούλιο της Ευρώπης στο οποίο ανήκει το ΕΔΑΔ, Ευρωπαϊκή Ένωση - Επιτροπή, Κοινοβούλιο, εξ Υπουργών Επιτροπή, Κορεπέρ - Συμβούλιο Ασφαλείας των ΗΕ ) και ιδιαίτερα από την Ευρωπαϊκή Ένωση, όπως απαιτήσουν από την Τουρκία την άμεση εφαρμογή όλων των προνοιών της 4ης Διακρατικής και όσων απορρέουν εξ αυτής (αποχώρηση στρατευμάτων και εποίκων) και των ψηφισμάτων των ΗΕ για την πλήρη προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Πιστεύουμε ότι η χρησιμοποίηση της 4ης Διακρατικής, από την Ευρωπαϊκή Ένωση μπορεί να βοηθήσει στο να αντιληφθεί όλη η Διεθνής κοινότητα τις νόμιμες υποχρεώσεις της Τουρκίας, ώστε να πάψουν κάποιοι να υποκρίνονται, ότι δεν γνωρίζουν το πρόβλημα. Με τον τρόπο αυτό, θα τοποθετηθεί, επί της σωστής βάσης η λύση και η διαδικασία αυτής.

2. Η Κυπριακή Δημοκρατία, αξιοποιώντας και την 4η Διακρατική, θα πρέπει να απαιτήσει από το Συμβούλιο Ασφαλείας την επαναφορά της νομιμότητας σύμφωνα με το κεφάλαιο 7, αντί του κεφαλαίου 6 του Καταστατικού Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών. Οφείλει ιδιαιτέρως να το ζητήσει από την Αγγλία και τις ΗΠΑ, μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας αλλά και του ΝΑΤΟ, αξιοποιώντας και την παραδοχή της ενοχής τους, όσον αφορά την εισβολή, με βάση επίσημες δηλώσεις αξιωματούχων τους (συνημμ. 9: δηλώσεις Κάλλαχαν στις σελίδες 293-296 του βιβλίου «Η συνωμοσία της Κύπρου» των Μπρένταν Ομάλι και Ιαν Γκρέγκ, όπου αναφέρεται και το πόρισμα της Αγγλικής Κοινοβουλευτικής Διερευνητικής Επιτροπής που τον ανέκρινε και καταλόγισε ευθύνες, για την εισβολή, στο Ηνωμένο Βασίλειο, καθώς και δηλώσεις Χόλμπρουκ στα κυπριακά ΜΜΕ, όπου ζήτησε συγγνώμη για το τι έκαναν οι ΗΠΑ το 1974 εναντίον του Κυπριακού λαού). Για να γίνουμε πιο σαφείς: όλα τα μέχρι σήμερα ψηφίσματα προνοούν για επίλυση του κυπριακού, μέσα από διαδικασίες διαπραγμάτευσης, σύμφωνα με το κεφάλαιο 6 και χωρίς να τοποθετούν το θέμα στη βάση της ξένης εισβολής. Δεν είναι της ώρας να αναζητήσουμε τις ευθύνες, ωστόσο, είναι ιδιαίτερα κατεπείγον να επανατοποθετηθεί το κυπριακό στο κεφάλαιο 7, ως θέμα κατοχής-εισβολής.

3. Η Κυπριακή Δημοκρατία οφείλει να καταθέσει την απόφαση για την 4η Διακρατική προσφυγή στην Υπάτη Αρμοστεία των ΗΕ για τους πρόσφυγες και να ζητήσει την εγγραφή των 211.000 εκτοπισμένων ως προσφύγων, σύμφωνα με τις αρχές Πινέϊρο (συνημμ. 5), τις οποίες τα ΗΕ έχουν αποδεχθεί.

4. Πρέπει να ζητηθεί Εμποροοικονομικό και Διπλωματικό Εμπάργκο εναντίον της Τουρκίας, γιατί κατέχει Ευρωπαϊκό Κυπριακό έδαφος και για την λαθρομετανάστευση. Ένα τέτοιο εμπάργκο δεν θα μπορεί να αποσυρθεί αν η Τουρκία δεν αποχωρήσει με τον στρατό και τους εποίκους της και δεν τηρήσει στο ακέραιο την 4η Διακρατική (επιστροφή προσφύγων και περιουσιών, επίλυση του προβλήματος των αγνοουμένων), άν δεν θέσει τέρμα στην προώθηση της λαθρομετανάστευσης και δεν αποκαταστήσει την διεθνή νομιμότητα.

Δεν είναι αρκετό, ως προς την ένταξη της Τουρκίας, να ασκούμε βέτο στα κεφάλαια, είτε για να μην ανοίξουν, είτε για να μην κλείσουν, διότι ενδέχεται η Τουρκία απλώς να επιθυμεί μιαν εταιρική σχέση. Μόνο το εμπάργκο μπορεί να αποκλείσει την Τουρκία από τις σχέσεις της με την Ευρωπαϊκή Ένωση και ιδιαίτερα από τις εμποροοικονομικές σχέσεις. Η χρήση του Εμπάργκο θα πρέπει να γίνει και για όλες τις αρνητικές θέσεις της Τουρκίας έναντι της Κύπρου, σε διάφορους Διεθνείς Οργανισμούς. Μόνο ένας τέτοιος αποκλεισμός μπορεί να της δημιουργήσει σοβαρά προβλήματα. Το επόμενο βήμα που θα πρέπει να ζητηθεί, αν η Τουρκία είναι αρνητική στο εμπάργκο, είναι η αποπομπή της από όλα τα Διεθνή Σώματα, μεταξύ αυτών και από τα Ηνωμένα ΄Εθνη.

Θυμίζουμε ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση επέβαλε ήδη δύο φορές εμπάργκο, για πολύ λιγώτερο σοβαρούς λόγους: στο Ιράκ για την στήριξη τρομοκρατών και στο Ιράν για την κατοχή πυρηνικών.

5. Μέλος μας έχει προβεί σε καταγγελία στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή και έχει πάρει απάντηση ως Σκυροποιία Λεωνίκ Λτδ, με ημερομηνία 30.7.2008, η οποία και επισυνάπτεται (συνημμ. 10), και αφορά τον κανονισμό του οδοφράγματος. Σας υπενθυμίζουμε ότι αυτή η καταγγελία σας εστάλη, κύριε Πρόεδρε, όταν ήσασταν Πρόεδρος της Βουλής και σας είχαμε ζητήσει να προωθηθεί σε όλα τα μέλη του Κοινοβουλίου. Η απάντηση ήρθε από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και κάνει παραδεκτή την καταγγελία ότι, δηλαδή, με βάση την 4η Διακρατική, ο κανονισμός του οδοφράγματος για εμποροοικονομικούς σκοπούς είναι παράνομος. Η Επιτροπή Αναφορών του Ευρωκοινοβουλίου, ωστόσο, θεωρεί – κακώς κατά την άποψή μας – ότι, επειδή υπάρχουν συνομιλίες σε εξέλιξη, πρέπει να αναμένουμε.. Πιστεύουμε σταθερά ότι τα οδοφράγματα θα πρέπει να χρησιμοποιούνται για διακίνηση προσώπων και μόνο και είναι σημαντική η παραδοχή του Ευρωκοινοβουλίου ότι η καταγγελία έγινε αποδεκτή.

6. Η Κυπριακή Δημοκρατία οφείλει καθηκόντως και έπρεπε να το είχε πράξει από τις 11.5.2001, να

εγγράψει την 4η Διακρατική εις τα Κυπριακά Δικαστήρια, να την υιοθετήσει, να την σεβαστεί η

ίδια για να μπορεί να απαιτεί το σεβασμό της από τα Διεθνή Σώματα.

Δ. Νέες προσφυγές ή αγωγές προς το ΕΔΑΔ ή και αλλού, όπως η 4η Διακρατική

Είναι ξεκάθαρο ότι, ο μικρός και αδύναμος, μόνο νομικά μπορεί να δικαιωθεί. Πιστεύουμε, λοιπόν, ότι η αξιοποίηση του δεδικασμένου της ανωτέρω προσφυγής είναι αναγκαία, προκειμένου για νέες προσφυγές και αγωγές.

1. Ζητούμε να γίνει αγωγή για αποζημιώσεις των 211.000 προσφύγων, δηλαδή για το κόστος συντήρησης τους, όπως αναφέρεται στην 4η Διακρατική. Αυτά τα χρήματα πρέπει να εισπραχθούν και να δοθούν στους «πρόσφυγες»,(πρόσφυγες, εκτοπισμένοι, πληγέντες και παθόντες) αναλογικά με την περιουσία που έχασαν. Για την διανομή αυτή μπορεί να αποτελέσει βάση η πρόταση νόμου του ΑΚΕΛ και της ΕΔΕΚ του 1987 για Ίση Κατανομή Βαρών – με πρόταση του ΣΙΤΟΠ – η οποία δυστυχώς απεσύρθη (συνημμ. 11). Εδώ θα θέλαμε να εκφράσουμε τη μεγάλη μας δυσφορία για το ότι καμμιά κυβέρνηση δεν προχώρησε να διεκδικήσει αυτά τα χρήματα, εδώ και τουλάχιστον 8 χρόνια, για να τα δώσει στους πρόσφυγες και εκτοπισμένους, οι οποίοι έχουν επωμισθεί το βάρος της κατοχής και του εκτοπισμού.

2. Ζητούμε όπως προχωρήσετε σε 5η Διακρατική, όπως έχει συμβουλεύσει η Κλαιρ Πάλεϋ, Σύμβουλος

της Κυπριακής Δημοκρατίας, από το 1980 - 2004, σε θέματα Διεθνών Σχέσεων και ΕΔΑΔ. Εννοείται

ότι και πάλιν τα χρήματα θα πρέπει να δοθούν στους «πρόσφυγες».

3. Ζητούμε όπως προχωρήσετε σε 6η Διακρατική, για την απώλεια χρήσης κρατικής περιουσίας στα

κατεχόμενα όπως: νοσοκομεία, λιμάνια, μαρίνες, διοικητήρια, σχολεία, στρατόπεδα κλπ. Φαίνεται ότι

το Κράτος δεν προχώρησε να κάνει αυτές τις προσφυγές, γιατί δεν χρειάζεται αυτά τα χρήματα. Άς τα

δώσει, λοιπόν, αφού τα πάρει, στους «πρόσφυγες».

4. Να διωχθεί ο εγκληματίας Αττίλας Ολγκάτς για το έγκλημα πολέμου και το έγκλημα κατά της

ανθρωπότητας που διέπραξε με το φόνο των άοπλων αιχμαλώτων - το οποίο ομολόγησε - κατά

παράβαση της Συνθήκης της Γενεύης του 1949 και του Διεθνούς Ποινικού Δικαίου. Να καταγγελθούν,

επίσης, στο Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο τα άτομα που ενήργησαν σαν όργανα της Τουρκίας για τη

συνεχιζόμενη διάπραξη, των εξής εγκλημάτων κατά της ανθρωπότητας (Άρθρο 7 του Καταστατικού):

εκτόπιση πληθυσμού, δίωξη κατά αναγνωρίσιμης κοινότητας για λόγους πολιτικούς, βίαιη

εξαφάνιση προσώπων και φυλετικό διαχωρισμό. Επίσης για τα εξής εγκλήματα πολέμου:

εκτεταμένη ιδιοποίηση και καταστροφή περιουσίας και μεταφορά από κατέχουσα δύναμη

μέρους του πληθυσμού της στο κατεχόμενο μέρος. Οι σχετικές καταγγελίες στο ΔΠΔ μπορούν να

ενισχυθούν με την μαρτυρία του Ολγκάτς, που αποδεικνύει την εγκληματική πολιτική της Τουρκίας

από την έναρξη της στρατιωτικής της επέμβασης και συνεχίζεται μέχρι σήμερα.

5. Να καταγγελθεί η Τουρκία στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης για το έγκλημα της γενοκτονίας, που

αποδεικνύεται με την μαρτυρία μαζικών φόνων Ε/Κ περιλαμβανομένης και της μαρτυρίας του

εν λόγω εγκληματία για τους φόνους που διέπραξε.

Ε. Γενικά

Στο σημείο αυτό επιθυμούμε να αναφερθούμε σε τέσσερα σοβαρά θέματα που δεν εντάσσονται στις προηγούμενες ενότητες.

α. Θα πρέπει να ξεκαθαρίσουμε προς τους Εταίρους μας ότι, σε περίπτωση ένταξης της Τουρκίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, οι Τούρκοι υπήκοοι δεν θα έχουν δικαίωμα εγκατάστασης στην Κύπρο, όπως ακριβώς έκανε και η Μάλτα, που εξαίρεσε όλους τους Ευρωπαίους από δικαίωμα κτήσης ακίνητης περιουσίας, εξηγώντας ότι το μικρό της μέγεθος την καθιστά ευάλωτη σε εποικισμό.

β. Ζητούμε όπως όλα τα οφειλόμενα ποσά από τα χρέη των Αγγλικών βάσεων, είτε αυτά είναι για ενοίκια, είτε για προσφερόμενες υπηρεσίες, να απαιτηθούν από την εγγυήτρια Αγγλία, και να δοθούν και πάλιν στους πρόσφυγες, εκτοπισμένους, παθόντες και πληγέντες, αφού το κράτος δεν τα χρειάζεται και αφού δεν τα έχει διεκδικήσει εδώ και πάρα πολλά χρόνια. Θέλουμε να ξεκαθαρίσουμε ότι είναι γελοία η δικαιολογία της Αγγλικής Κυβέρνησης, την οποίαν, δυστυχώς, το κράτος μας έχει αποδεχθεί, ότι δεν πληρώνει αφού πρέπει να δώσει ένα μέρος στους Τουρκοκύπριους. Είμαστε, πλέον, μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η οποία αναγνωρίζει την Κυπριακή Δημοκρατία ως το νόμιμο κράτος. Η Αγγλική Κυβέρνηση οφείλει να πληρώσει τα οφειλόμενα ποσά απευθείας στην Κυπριακή Κυβέρνηση, ως υφίσταται σήμερα.

γ. Πρέπει να τερματιστούν αμέσως οι χαριστικές παροχές προς τους Τουρκοκυπρίους, αποτέλεσμα ρατσιστικών διακρίσεων εις βάρος των Ελλήνων της Κύπρου και να δοθούν τα κονδύλια αυτά εις τους «πρόσφυγες». Τα ούτω καλούμενα μέτρα προς τους Τουρκοκυπρίους είναι παράνομα και ρατσιστικά. Οι Τουρκοκύπριοι απολαμβάνουν δωρεάν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, δωρεάν πανεπιστημιακή φοίτηση, δωρεάν νερό και ρεύμα εδώ και δεκαετίες, ελεύθερη κυκλοφορία οχημάτων με παράνομη άδεια κυκλοφορίας και παράνομη άδεια οδηγού από το ψευδοκράτος. Η άδεια αυτή αναγνωρίζεται ως νόμιμη και με αυτήν εκδίδεται ασφάλεια. Το κόστος αυτών των παροχών δεν καταβάλλεται, ως θα έπρεπε, από την Τουρκοκυπριακή Κοινότητα αλλά ούτε και ατομικά από τους Τουρκοκυπρίους πολίτες της Κυπριακής Δημοκρατίας, αλλά από την υπερφορολόγηση των Ελλήνων της Κύπρου, οι οποίοι καταβάλλουν, χωρίς να έχουν ερωτηθεί, ένα ποσόν που υπολογίζεται ότι ξεπερνά τα 50.000.000 ΕΥΡΩ ετησίως!!! Η Κυπριακή Δημοκρατία, επί πλέον, παραχωρεί ταυτότητα και διαβατήριο της Δημοκρατίας στους Τουρκοκυπρίους, οι οποίοι, εγκατεστημένοι στα κατεχόμενα, καθίστανται Ευρωπαίοι πολίτες και κυκλοφορούν στην Ευρώπη, κάνοντας χρήση των παράνομων αεροδρομίων των κατεχομένων. Όλα τα παραπάνω, χαριστικά προς τους Τουρκοκυπρίους μέτρα, καθίστανται ιδιαιτέρως προκλητικά και αποτελούν ρατσιστική μεταχείριση εις βάρος των Ελλήνων της Κύπρου, άν ληφθεί υπ' όψιν ότι παρέχονται προς εκείνους που έχουν σφετερισθεί τις περιουσίες μας για 35 χρόνια.

δ. Μεγάλη σημασία πρέπει να δοθεί, τέλος, στο αποτέλεσμα αυτών των χαριστικών μέτρων. Καταργούν με προκλητικό τρόπο την ισονομία, δημιουργούν μια παρασιτική και ανεύθυνη κοινότητα πολιτών και προκαλούν την δίκαιη οργή των Ελλήνων της Κύπρου. Οι ιστορίες φτωχών ανθρώπων που, αφού κατέβαλλαν επί χρόνια στα ταμεία των κοινωνικών ασφαλίσεων εκατοντάδες χιλιάδες λίρες, καλούνται να πληρώσουν ακριβά δύσκολες θεραπείες, σε αντίθεση με τουρκοκυπρίους, που χωρίς να έχουν τίποτα προσφέρει στο κράτος, περιβάλλονται με ιδιαίτερη φροντίδα μόνο και μόνο γιατί το διχοτόμησαν, είναι καθημερινές. Άν ο στόχος αυτών των μέτρων ήταν να φέρει πιο κοντά τις δύο κοινότητες, το αποτέλεσμα είναι ακριβώς το αντίθετο.

Επιπλέον όλα τα παραπάνω μέτρα αποτελούν ανασταλτικό παράγοντα, ώστε οι Τουρκοκύπριοι να μην επιθυμούν λύση. Γιατί ο Τουρκοκύπριος θα θελήσει λύση, αφού στα κατεχόμενα νέμεται τις περιουσίες των Ελληνοκυπρίων και στις ελεύθερες περιοχές απολαμβάνει προνόμια και χαριστικά μέτρα - κατάσταση που αξιοποιείται δεόντως από την Τουρκία, ώστε ούτε αυτή να επιθυμεί λύση. Γιατί να θέλουν λύση οι Τουρκοκύπριοι, τη στιγμή που το κόστος της εισβολής πληρώνεται από τους Ελληνοκύπριους;

Αλλά και ο όλος κανονισμός του οδοφράγματος είναι ανασταλτικός παράγοντας προς τη λύση, γιατί είναι ιδιαίτερα προσοδοφόρος για τους τουρκοκυπρίους: 10.000.000 ΕΥΡΩ το χρόνο αφήνουμε εμείς στα κατεχόμενα, έναντι 2.000.000 που αφήνουν αυτοί σε εμάς. Περιττό να αναφέρουμε ότι ο υφιστάμενος κανονισμός διευκολύνει τα μέγιστα την παράνομη διακίνηση ναρκωτικών και τεραστίων ποσών που χάνονται στα παράνομα τυχερά παιχνίδια.

Κλείνουμε, κύριε Πρόεδρε, την επιστολή μας και αναμένουμε εντός ευλόγου χρονικού διαστήματος τις

αποφάσεις σας.

Διατελούμε με υπόληψη

ΙΩΑΝΝΗΣ ΚΥΡΙΑΚΙΔΗΣ

Πρόεδρος Ένωσης Προσφύγων & Εκτοπισμένων Κύπρου

Κοινοποίηση:

Μέλη του Υπουργικού Συμβουλίου

Υπουργό Εξωτερικών με παράκληση να αποσταλεί αντίγραφο στα μέλη του Διπλωματικού Σώματος

Πρόεδρο της Βουλής με παράκληση να αποσταλεί αντίγραφο σε όλα τα μέλη της Βουλής.

Μέλη του Εθνικού Συμβουλίου

Ηγεσία των Πολιτικών Κομμάτων

Εκκλησιαστική Ηγεσία

Προέδρους, Πρωθυπουργούς και Υπουργούς Εξωτερικών των 27 χωρών μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης μέσω των Πρεσβευτών τους στην Κύπρο

Πρόεδρο και Μέλη της Ευρωπαϊκής Επιτροπής μέσω του Γραφείου της Αντιπροσωπείας της Ευρωπαϊκής Επιτροπής στην Κύπρο

Πρόεδρο και μέλη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, μέσω του Γραφείου του Ευρωκοινοβουλίου στην Κύπρο

Γενικό Γραμματέα των Η.Ε και Χώρες Μέλη των Η.Ε μέσω του Αντιπροσώπου των Η.Ε στην Κύπρο

Οργανισμούς Ελληνικής και Κυπριακής Ομογένειας

Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης σε Κύπρο, Ελλάδα και Εξωτερικό

Μέλη της Ένωσης Προσφύγων και Εκτοπισμένων Κύπρου

Προσφυγικές Οργανώσεις