Είναι γνωστό ότι η Τούρκικη σημαία, και το αντίστοιχο "εθνικό σύμβολο" των Τούρκων, προέρχεται από ένα σύμβολο του Βυζαντίου, όχι της αυτοκρατορίας, αλλά της αρχαιοελληνικής πόλης που υπήρχε στην θέση της Κωνσταντινούπολης...Αυτό το σήμα είναι πανάρχαιο και απαντάται ως λατρευτικό σύμβολο της θεάς Εκάβης. Έγινε σύμβολο της πόλης του Βυζαντίου όταν ο Φίλιππος, πατέρας του Μεγαλέξανδρου, προσπάθησε να καταλάβει αυτή την πόλη, και μια νύχτα με συννεφιά, έστειλε πολεμιστές (σαν καταδρομική επιχείρηση) να περάσουν τα τείχη, για να αλώσουν την πόλη.
Και ξαφνικά, εμφανίστηκε το φεγγάρι, οι εισβολείς έγιναν αντιληπτοί, και αποκρούστηκε η επίθεση... Από τότε, και επειδή θεωρήθηκε ως θεϊκή βοήθεια προς την πόλη, έγινε σύμβολο της πόλης του Βυζαντίου. Από εκεί έμεινε ως σύμβολο παραδοσιακά και στην Κωνσταντινούπολη, το βρήκε ο Μωχάμεντ ο πορθητής (και οι επόμενοί του), και όπως χρησιμοποίησε τα πάντα που βρήκε από την αυτοκρατορία, για να δώσει αυτοκρατορική χρειά στην πλιατσικολογική Οθωμανική κατάκτηση, έγινε ένα σύμβολο της Οθωμανικής κυριαρχίας, και επεκτάθηκε ως μουσουλμανικό σύμβολο...Η συγκεκριμένη φωτογραφία είναι από ένα κέρμα των Βυζαντίων, και αν θα προσέξετε, το γράφει... ΒΥΖΑΝΤΙΩΝ...
Αν ξέραμε την ιστορία μας, τουλάχιστον δεν θα ανεχόμασταν τα σημερινά ξεφτιλίκια... Θα είχαμε τις απαιτούμενες απαντήσεις για αυτά που μας σερβίρουν καθημερινά...
ΟΣΟΙ ΓΝΩΡΙΖΟΥΝ ΤΟΥΡΚΙΚΑ Ή ΕΧΟΥΝ ΕΠΑΦΕΣ ΜΕ ΤΟΥΡΚΟΥΣ, ΑΣ ΤΟΥΣ ΕΝΗΜΕΡΩΣΟΥΝ!
ΝΑ ΤΟΥΝ ΓΝΩΡΙΣΟΥΝ ΕΠΙΣΗΣ, ΟΤΙ ΕΝΩ ΜΑΣ ΑΠΟΚΑΛΛΟΥΝ ΓΙΟΥΝΑΝΗΔΕΣ (ΙΩΝΕΣ), ΕΞΑΚΟΛΟΥΘΟΥΝ ΝΑ ΚΑΤΕΧΟΥΝ ΤΗΝ ΙΩΝΙΑ !!!!!
Πηγή:schizas
1 σχόλιο:
Η σημαία της Τουρκίας αποτελείται από μία λευκή ημισέληνο και ένα αστέρι σε κόκκινο φόντο. Το όνομα της σημαίας στα τουρκικά είναι Ay Yıldız (κυριολεκτικά, άστρο της σελήνης) ή al sancak (ερυθρό πανό). Το σχέδιο της σημαίας είναι αρχαίο και πανομοιότυπο με την τελευταία σημαία της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, η οποία καθιερώθηκε το 1844, ως μέρος των μεταρρυθμίσεων του Τανζιμάτ. Οι γεωμετρικές αναλογίες της σημαίας με νόμο σταθεροποιήθηκαν βάσει του Νόμου για την Τουρκική Σημαία, το 1936.
Η ημισέληνος και το αστέρι, ενώ θεωρούνται γενικά ως ισλαμικά σύμβολα, χρησιμοποιούνταν ευρέως στη Μικρά Ασία νωρίτερα από την έλευση του Ισλάμ. Σύμφωνα με μία θεωρία, η εικόνα της ημισελήνου έχει τις ρίζες της στα τάμγκα (tamgha), δηλ. τα σημάδια που χρησιμοποιούνταν για να σημαδεύουν τα ζώα τους οι κτηνοτρόφοι και τις σφραγίδες που χρησιμοποιούσαν οι Τούρκοι της Κεντρικής Ασίας.
Είναι γνωστό ότι οι Οθωμανοί χρησιμοποιούσαν κόκκινες σημαίες τριγωνικού σχήματος τουλάχιστον από το 1383, οι οποίες έγιναν ορθογώνιες με το πέρασμα των αιώνων. Υπήρχαν πολλά και διαφορετικά σχέδια την εποχή των Οθωμανών, τα περισσότερα από τα οποία είχαν ένα ή περισσότερα μισοφέγγαρα για διαφορετικούς σκοπούς, όπως η σημαία με το πράσινο φόντο που σήμαινε το χαλιφάτο. Κατά τα τελευταία αυτοκρατορικά χρόνια καθιερώθηκε η ιδιαίτερη χρήση του ερυθρού ως συμβόλου κοσμικής εξουσίας και του πράσινου σε θρησκευτικά ιδρύματα. Το 1844, το οκτάκτινο αστέρι αντικαταστάθηκε με ένα άλλο πεντάκτινο και η σημαία έλαβε τη μορφή που έχει και σήμερα.
Η προέλευση της ημισελήνου και του αστεριού ως συμβόλων ανάγουν στην εποχή των αρχαίων Σουμερίων αλλά και στην αρχαία Αίγυπτο.[1][2]
Επίσης, έχει αναφερθεί από πολλούς ότι η ημισέληνος και το αστέρι υπήρξαν ιερά σύμβολα των τουρκικών φυλών και πριν από την έλευση του Ισλάμ. Το κόκκινο χρώμα δηλώνει το Νότο στους αρχαίους τουρκικούς πολιτισμούς. Πρόσφατα (2004), στη διάρκεια αρχαιολογικών ανασκαφών στην Μπισκέκ, πρωτεύουσα της Κιργισίας ήρθε στο φως νόμισμα, ηλικίας 1.500 ετών, που έχει επάνω του χαραγμένα την ημισέληνο με το αστέρι και από δίπλα το πρόσωπο πιθανότατα ενός άρχοντα [3].
Μια ακόμα πιθανή θεωρία για την προέλευση του συμβόλου μάς πηγαίνει πίσω στην αρχαία Ελλάδα και στην αρχαία Ρώμη. Λέγεται ότι η πόλη Βυζάντιο ήταν αφιερωμένη στη θεά Άρτεμη το 667 π.Χ.. Η θεά του κυνηγιού είχε, μεταξύ άλλων, ως σύμβολο την ημισέληνο, κάτι που φαίνεται και σε νομίσματα του Βυζαντίου. Έπειτα από την έλευση του Χριστιανισμού στο Βυζάντιο, το 381 μ.Χ., δίπλα στην ημισέληνο της Αρτέμιδας προστέθηκε το «Αστέρι της Αγίας Θεοτόκου». Αυτό το αστέρι αποτελεί κοινό τόπο στις εικόνες σε Ορθόδοξους χριστιανικούς ναούς, ακόμα και σήμερα.
Έπειτα από την Άλωση της Κωνσταντινούπολης, το 1453, η ημισέληνος και το αστέρι της Πόλης υιοθετήθηκαν ως σύμβολα και στη συνέχεια διαδόθηκαν και σε άλλες ισλαμικές χώρες.
Όμως, το αστέρι και η ημισέληνος ήταν επίσης σύμβολα- όχι σημαίες- της Ίσιδας, θεάς των αρχαίων Αιγυπτίων, όπως και στη Βαβυλώνα και τη Μεσοποταμία.
Η προέλευση της σημαίας είναι το θέμα πολλών θρύλων στη χώρα, που έρχονται σε αντίφαση με τα ιστορικά γεγονότα στην Οθωμανική Αυτοκρατορία.
Ένας τέτοιος θρύλος κάνει λόγο για αντικατοπτρισμό του της ημισελήνου και ενός αστεριού στο αίμα Τούρκων πολεμιστών μετά τη μάχη του Μαντζικέρτ, το 1071, σύμφωνα με μία εκδοχή, ή μετά τη μάχη στο Κοσσυφοπέδιο, το 1389, όταν σκοτώθηκε ο Σουλτάνος Μουράτ Β΄ και συνέβη μία προσέγγιση του Δία με τη Σελήνη.
Άλλες θεωρίες κάνουν λόγο για το όνειρο του Οσμάν Α΄, που είδε να βγαίνει από το στήθος του ένα αστέρι και μία ημισέληνος.[5] αλλά και τη θέαση μιας ημισελήνου και ενός αστεριού την ημέρα που έπεσε η Κωνσταντινούπολη, το 1453.
Η σημαία που χρησιμοποιείται από τους αντάρτες της επαρχίας του Ατσέχ, οι οποίοι είναι υπέρ της ανεξαρτησίας από την Ινδονησία, είναι παρόμοια με τη σημαία της Τουρκίας. Μάλιστα, προέρχεται από τους Οθωμανούς του 16ου αιώνα, όταν ο στόλος τους έφτασε στη σημερινή επαρχία της Ινδονησίας.
ΥΠΟΓΡΑΦΗ :
ΣΤΑΥΡΑΕΤΟΣ
Δημοσίευση σχολίου