ΕΙΜΑΣΤΕ ΚΟΝΤΑ ΣΤΗΝ ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΤΟΥ ΚΑΡΚΙΝΟΥ ΑΠΟ ΕΛΛΗΝΑ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΑ;

Της Τάνιας Μυλωνά

ΕΛΠΙΔΟΦΟΡΑ ΑΝΑΚΑΛΥΨΗ ΕΛΛΗΝΑ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΑ ΣΤΟΝ ΚΑΝΑΔΑ

ΤΟ DCA ΣΤΑΜΑΤΑ ΤΗΝ ΕΞΕΛΙΞΗ ΤΗΣ ΑΣΘΕΝΕΙΑΣ ΣΕ ΠΟΣΟΣΤΟ ΠΑΝΩ ΑΠΟ 70%

ΑΔΙΑΦΟΡΙΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΦΑΡΜΑΚΟΒΙΟΜΗΧΑΝΙΕΣ ΠΟΥ ΤΙΣ ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΙ ΤΟ ΚΕΡΔΟΣ ΚΑΙ ΟΧΙ ΤΟ ΦΑΡΜΑΚΟ

Σήμερα στην Ελλάδα, όπως και σε άλλες χώρες, ο καρκίνος αποτελεί την δεύτερη αιτία θανάτου, μετά τα καρδιαγγειακά νοσήματα.

Ωστόσο οι προβλέψεις για το 2019 είναι, πως ο καρκίνος θα γίνει πρώτη αιτία θανάτου, ξεπερνώντας τις καρδιοπάθειες και τα εγκεφαλικά!!!

Ειδικότερα, στις μέρες μας ο καρκίνος του πνεύμονα είναι η πρώτη αιτία θανάτου στους άντρες, με μεγάλη διαφορά από τις υπόλοιπες εντοπίσεις, ενώ στις γυναίκες, η πιο συχνή αιτία θανάτου είναι ο καρκίνος του μαστού ο οποίος παρουσιάζει αυξητική τάση μετά το 2003.

Στα παιδιά ο καρκίνος είναι σχετικά σπάνιος (εκτιμάται ότι προσβάλλει 1 στα 600 παιδιά) αλλά τα πιο συχνά νεοπλάσματα είναι του εγκεφάλου, του Κεντρικού Νευρικού Συστήματος και οι λευχαιμίες.

Και σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας 1 στους 3 ανθρώπους, κατά τη διάρκεια της ζωής του θα έρθει αντιμέτωπος με την επάρατη νόσο!

Σας παραθέσαμε τα τρομακτικά αυτά στοιχεία για να αντιληφθείτε καλύτερα την τεράστια αξία ενός φαρμάκου που θα μπορούσε να πολεμήσει, αν όχι όλους, τους περισσότερους τύπους καρκίνου, χωρίς σοβαρές παρενέργειες, ενώ ταυτόχρονα θα είναι εξαιρετικά φθηνό.

Δεν πρόκειται για θαύμα, αλλά για την ανακάλυψη ενός Έλληνα επιστήμονα της ομογένειας του Καναδά.

Πρόκειται για τον Δρ Ευάγγελο Μεχελάκη (MD, FACC, FAHA, Association Professor of Medicine (Cardiology) Director, Universisty of Alberta) που πριν 2 χρόνια περίπου είχε απασχολήσει την ελληνική επιστημονική κοινότητα, αλλά και τα ΜΜΕ, ανακοινώνοντας ως επικεφαλής ερευνητικής ομάδας, πως νέτα από πειράματα σε ζώα, το φάρμακο «dichloroacerate» ή «DCA», αποδείχθηκε ότι μπορεί να αντιστρέψει την εξέλιξη του καρκίνου, να μειώσει σημαντικά, ως τελείως, τη δυνατότητα των ανώμαλων κυττάρων να πολλαπλασιάζονται κατά τρόπο αόριστο και ανεξέλεγκτο, ενώ την ίδια στιγμή δεν βλάπτει τα υγιή κύτταρα.

Τα νέα ήταν καλά, αλλά πολύ μακρινά και αμφίβολα, αφού το φάρμακο δεν έχει δοκιμαστεί σε ανθρώπους. Κι όπως είχε παραδεχθεί και ο ίδιος: « Πολλά υποψήφια φάρμακα είναι θαυμάσια όταν δοκιμάζονται σε ποντίκια. Όταν όμως προχωρήσουν σε κλινικές δοκιμές σε ανθρώπους απορρίπτεται ως και το 95% εξ αυτών». Κάπως σαν πυροτέχνημα λοιπόν, γρήγορα η όλη υπόθεση ξεχάστηκε και έπαψαν να ασχολούνται τα ΜΜΕ.

Όχι όμως και ο Δ.ρ Μιχελάκης με την ερευνητική του ομάδα.

Έτσι δυο χρόνια μετά, φαίνεται πως συνέβησαν πολύ σημαντικά πράγματα στην πρόοδο της έρευνάς του. Το «DCA» δοκιμάστηκε σε ανθρώπινα κύτταρα που καλλιεργήθηκαν έξω από το σώμα στο εργαστήριο, με πολύ θετικά αποτελέσματα.

Μάλιστα στα πειράματα αυτά, διαπιστώθηκε πως σε ορισμένες μορφές καρκίνου όπως του πνεύμονα, τους στήθους και του εγκεφάλου επιτεύχθηκε συρρίκνωση των καρκινικών όγκων πάνω από 70%!!! Και πάλι χωρίς να βλάπτονται τα υγιή κύτταρα.

Το DCA στον άνθρωπο

Σήμερα όμως η συζήτηση για το «DCA» και τον Δρ. Μιχελάκη αναζωπυρώνεται γιατί η έρευνα έχει προχωρήσει ακόμη περισσότερο. Όπως σημειώνει ο ίδιος σε ιστοσελίδα του Πανεπιστημίου Αλμπέρτα, στο οποίο πραγματοποιεί τις έρευνές του, έχουν πλέον ξεκινήσει οι δοκιμές του φαρμάκου σε ανθρώπους.

Σε ασθενείς που βρίσκονται στο τελευταίο στάδιο, για τους οποίους οι γιατροί έχουν σηκώσει τα χέρια ψηλά. Κι όμως τα αποτελέσματα μέχρι σήμερα είναι ελπιδοφόρα!!!

«Είμαστε σε θέση – τονίζει ο Δρ Μιχελάκης – να επεκτείνουμε τις βασικές προσπάθειες της επιστήμης μας, καθώς έχουμε αρχίσει να λειτουργούμε δύο κλινικές δοκιμές στο Edmonton. Σε συνεργασία με το “Cross Cancer Intitute” και το “Alberta Cancer Board”, πραγματοποιούμε τις κλινικές δοκιμές στους ασθενείς με τους στερεούς όγκους, στους οποίους έχει αποτύχει η τυποποιημένη θεραπεία καθώς και επίσης και στους ασθενείς με τους κακοήθεις όγκους του εγκεφάλου. Οι στόχοι αυτών των δοκιμών είναι να καθοριστεί με ασφάλεια το «DCA» ως η νέα θεραπεία για τον καρκίνο. Προσπαθούμε να καθορίσουμε τη βέλτιστη απόδοση και να ελέγξουμε τα πιθανά δυσμενή αποτελέσματα, όπως είναι οι αλληλεπιδράσεις φαρμάκων και οι τοξικότητες. Αυτό είναι απαραίτητο να γίνει πριν αρχίσουν περισσότερες οριστικές δοκιμές για να εξεταστεί η αποτελεσματικότητα αυτού του φαρμάκου στη θεραπεία του καρκίνου. Έχουμε εγγράψει περισσότερο από τους μισούς από τους αριθμούς ασθενών που έχουμε θέσει ως στόχο και σε αυτές τις δοκιμές και αποκτάμε όλο και περισσότερη εμπειρία.

Μπορώ να πω ότι η πρόοδος και τα προκαταρκτικά αποτελέσματα είναι ελπιδοφόρες, αν και οι λεπτομερείς εκβάσεις αυτών των δοκιμών θα δημοσιευθούν στα ιατρικά περιοδικά, μετά από την ολοκλήρωσή τους. Είμαστε πολύ ενθαρρυμένοι από αυτά τα πρόωρα αποτελέσματα, και προετοιμαζόμαστε τώρα να αρχίσουμε τις πρόσθετες κλινικές δοκιμές, στο Έντμοντον και σε συνεργασία με άλλα πανεπιστήμια σε όλο τον κόσμο!

Ικανοποιούμαστε που και οι άλλοι ερευνητές έχουν αρχίσει να μοιράζονται τον ενθουσιασμό μας με το «DCA». Διάφορες πρόσφατες μελέτες έχουν εκθέσει συμπεράσματα παρόμοια με τα δικά μας. Π.χ. υπάρχει κάποια εργασία που αναφέρει ότι το «DCA» έχει τα ίδια θετικά αντικαρκινικά αποτελέσματα στον ενδομήτριο και στον προστατικό καρκίνο, αν και τα συγκεκριμένα πειράματα δεν έγιναν σε ασθενείς, αλλά σε ζώα και τους σωλήνες δοκιμής. Έτσι η δυνατότητα εφαρμογής αυτών των αποτελεσμάτων στον άνθρωπο δεν έχει ακόμη δοκιμαστεί. Όλα αυτά όμως δείχνουν την ανάγκη για περισσότερες κλινικές δοκιμές. Επισημαίνουμε ότι ελλείψει της γνώσης για την ασφάλεια της δοσολογίας και την αποτελεσματικότητα αυτού του φαρμάκου στους πάσχοντες από καρκίνο, είναι παράλογη η χρήση του «DCA» να γίνεται προς το παρόν ανεξέλεγκτα, έξω από μία κλινική δοκιμή».

ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΑΝΕΞΕΛΕΓΚΤΗ ΧΡΗΣΗ ΤΟΥ «DCA»

Η τελευταία αναφορά του Δρ. Μχελάκη, έχει να κάνει με την αντίδραση καρκινικών ασθενών, οι οποίοι μετά την πρώιμη ανακοίνωση για το «DCA» το ν2007, άρχισαν να το προμηθεύονται από το ίντερνετ και να το χρησιμοποιούν ανεξέλεγκτα, πάνω στην απελπισία τους. Εξάλλου πάντα υπάρχουν επιτήδειοι που προσπαθούν να κερδίσουν χρήματα εκμεταλλευόμενοι τον φόβο των πασχόντων.

«Τα site που έκαναν τη διακίνηση χρησιμοποιούσαν την δικαιολογία ότι το πουλούσαν για χρήση σε κατοικίδια, οπότε δεν υπόκειντο σε κρατικό έλεγχο. Έφταναν όμως σε εμένα πολλά μέιλ, όπου με ρωτούσαν τι δόσεις να δώσουν σε σκυλιά 80 και 90 κιλών. Ήταν σαφές λοιπόν ότι επρόκειτο να το πάρουν άνθρωποι», τονίζει ο Έλληνας ερευνητής. Και προσθέτει: « Οι ασθενείς που παίρνουν την ουσία χωρίς εποπτεία γιατρού και φυσικά χωρίς να μετέχουν σε οποιαδήποτε συστηματική κλινική δοκιμή, τη χρησιμοποιούν με τρόπο επιφανειακό, αναποτελεσματικό και επικίνδυνο».

Όσο για το ερώτημα που, όπως λέει του τίθεται συνέχεια, δηλαδή τι έχει να χάσει κάποιος που πεθαίνει, αν δοκιμάσει μόνος του και το «DCA», ο Δρ. Μιχελάκης ξεκαθαρίζει: « Με ρωτάνε συχνά τι έχουν να χάσουν, όσοι προσπαθούν να αυτοθεραπευθούν. Πολλά, είναι η απάντηση. Συχνά συναντάμε περιπτώσεις όπου ο γιατρός προβλέπει έξι μήνες ζωής και ο άρρωστος ζει τρία και πέντε χρόνια. Επίσης ο συνδυασμός με άλλα φάρμακα που ήδη παίρνει ο καρκινοπαθής, μπορεί να δημιουργήσει σοβαρότατες παρενέργειες και τότε, μπορεί πραγματικά ο ασθενής να ζήσει λιγότερο και με πολλά περισσότερα προβλήματα.

Τι είναι όμως το «DCA»;

Το «DCA» είναι ένα απλό μόριο που αναστέλλει ένα ένζυμο των μιτοχονδρίων. Τα μιτοχόνδρια είναι οι μονάδες παραγωγής ενέργειας των κυττάρων μας. Καθορίζει αν θα μπουν υδατάνθρακες στο μιτοχόνδριο για να παραχθεί ενέργεια ή όχι. Όσο πιο πολλοί υδατάνθρακες μπαίνουν στα μιτοχόνδρια τόσο περισσότερο ενεργοποιούνται αυτά. Τα μιτοχόνδρια όμως ελέγχουν και τον κυτταρικό θάνατο. Όταν καταλαβαίνουν ότι δεν μπορούν να παράγουν όση ενέργεια χρειάζεται το κύτταρο, το οδηγούν στην αυτοκτονία για να μην προκληθεί βλάβη στο DNA των απογόνων τους. Πιστεύουμε ότι ο καρκίνος επιλέγει να καταστέλλει τα μιτοχόνδρια γιατί με αυτόν τον τρόπο αναστέλλει τον κυτταρικό θάνατο, ενώ ο ίδιος παράγει ενέργεια με εναλλακτικές μεθόδους. Το «DCA» κατάφερε να επαναδιεγείρει τα μιτοχόνδρια και αυτά με τη σειρά τους να ενεργοποιήσουν τον κυτταρικό θάνατο. Έτσι σκοτώνονται τα κύτταρα που έχουν προσβληθεί από καρκίνο».

ΤΙ ΡΟΛΟ ΠΑΙΖΟΥΝ ΟΙ ΦΑΡΜΑΚΟΒΙΟΜΗΧΑΝΙΕΣ

Μια αυθόρμητη απορία που γεννιέται στο μυαλό των περισσότερων από μας, είναι γιατί οι φαρμακοβιομηχανίες δεν δείχνουν να ενδιαφέρονται να χρηματοδοτήσουν την έρευνα για το «DCA», ως φάρμακο κατά του καρκίνου; Καθώς, προς το παρόν τουλάχιστον οι κλινικές έρευνες του Δρ. Μιχελάκη χρηματοδοτούνται μέσω ειδικής ιστοσελίδας του Πανεπιστημίου της Αλμπέρτα που δέχεται δωρεές από ιδιώτες και φιλανθρωπικές οργανώσεις!!!
Ο ίδιος δίνει μια εξήγηση: « Η ουσία αυτή είναι γνωστή από χρόνια και μέχρι τώρα την χρησιμοποιούσαν για περιορισμένες εφαρμογές στην ιατρική επιστήμη. Επειδή όμως το φάρμακο δεν έχει κανένα δίπλωμα ευρεσιτεχνίας δεν προσελκύει τους επενδυτές, αφού τα διπλώματα ευρεσιτεχνίας δίνονται μόνο για νέα φάρμακα. Από τη μία είναι καλό που δεν το ελέγχει μία μόνο φαρμακευτική εταιρεία, γιατί αυτές ενδιαφέρονται για το κέρδος τους, και όχι για τα φάρμακα. Από την άλλη βέβαια, αν ο καθένας μπορεί να το παρασκευάσει και να το διαθέσει, μπορεί η χρήση του να γίνεται ανεξέλεγκτα, όπως προαναφέραμε. Και η διακίνησή του από το ίντερνετ, δεν βοηθά. Για αυτό χρειάζεται να επαγρυπνεί το κράτος».

Πιο αναλυτικά λοιπόν, το «DCA» δεν έχει πατέντα κι έτσι μπορεί να κατασκευαστεί από όλους. Η μη αποκλειστικότητά του όμως σημαίνει έλλειψη κέρδους για τις φαρμακοβιομηχανίες. Κι επιπλέον το φάρμακο, που θα μπορεί να πάρει κανείς σαν χάπι, είναι φτηνό φάρμακο. Για ποιο λόγο λοιπόν να ενδιαφερθούν γι αυτό οι φαρμακοβιομηχανίες; Τη στιγμή μάλιστα που, όταν πια κυκλοφορήσει θα ακυρώσει πολλά άλλα, πανάκριβα φάρμακα, για τα οποία οι φαρμακοβιομηχανίες έχουν ξοδέψει πάρα πολλά χρήματα για δέκα ίσως και πολύ περισσότερα χρόνια, ενόσω ήταν στο στάδιο της έρευνας και τώρα, θέλουν αφενός μεν να βγάλουν όσα ξόδεψαν κι αφετέρου να κερδίσουν!

Κανείς δεν σκοτώνει την «κότα που κάνει τα χρυσά αυγά», λέει ο απλός λαός και στην περίπτωσή μας είναι ακριβώς αυτό. Ίσως λοιπόν όταν ολοκληρωθούν οι κλινικές έρευνες και μπορεί πια το φάρμακο να δοθεί στους καρκινοπαθείς, να πρέπει να επέμβει το κράτος, ώστε να παρασκευαστεί και να γίνει δυνατή η διάθεσή του σε όσους το χρειάζονται και μάλιστα στην αρμόζουσα τιμή.

Ο Δρ Ευάγγελος Μιχελάκης

Ο Ευάγγελος D. Michelakis ολοκλήρωσε τις σπουδές του στο Πανεπιστήμιο της Πάτρας το 1990 και μετά από μία ερευνητική υποτροφία στο Πανεπιστήμιο του Τέξας στο Galveston. Ολοκλήρωσε την κατάρτισή του στην Ιατρική και Καρδιολογία στο Πανεπιστήμιο Γέιλ και το Πανεπιστήμιο Μινεσότας. Είναι αν. καθηγητής της ιατρικής (καρδιολογία) στο Πανεπιστήμιο Αλμπέρτα από το 1998. Είναι μέλος της αγγειακής ερευνητικής ομάδας της βιολογίας ενώ το 1999 κέρδισε το βραβείο Richard (που στηρίζεται από την καναδική καρδιαγγειακή κοινωνία)

Πηγή: Αδέσμευτος Τύπος

Αρ. φυλ.(4.263) 3.245

σελ.16,33