Κωνσταντινούπολη 6 – 7 Σεπτεμβρίου 1955Σαν χθές και σήμερα το 1955 διαπράχθηκε ένα βάρβαρο έγκλημα εναντίον των Ελλήνων της Κωνσταντινούπολης που σχεδιάστηκε από την τότε τουρκική κυβέρνηση Α. Μεντερές και τις μυστικές της υπηρεσίες, εν πλήρη γνώση σε ανώτατο επίπεδο και της βρετανικής κυβέρνησης. Αρχικά οι βαρβαρότητες είχαν σχεδιαστεί να λάμβαναν χώρα στις 9 Σεπτεμβρίου 1955, σύμφωνα με τα βρετανικά έγγραφα, για να συνέπιπταν με την τελική άλωση της Σμύρνης το 1922, όταν την έκαψε ο αιμοβόρος Νουρετίν Πασάς, αλλά παράλληλα να χρησίμευαν και ως μοχλός πίεσης προς την Ελλάδα. Η οποία μόλις είχε κάνει το μεγαλύτερο λάθος του αιώνα εις βάρος της Κύπρου και δέχθηκε την επαναφορά της Τουρκίας ως ενδιαφερόμενο μέρος στο Κυπριακό στην λεγόμενη Τριμερή του Λονδίνου που έλαβε χώρα στο Λονδίνο μεταξύ 27 Αυγούστου – 7 Σεπτεμβρίου 1955.
΄Ενας τερατώδης και εκδικητικός βρετανικός σχεδιασμός εις βάρος των Ελλήνων της Κύπρου και που έστρωσε το χαλί της Τουρκίας και τα σχέδια του Δρ. Νιχάτ Ερίμ για επανάκτηση της Κύπρου. Λεπτομέρειες στο βιβλίο της Κϊνησης για Ελευθερία και Δικαιοσύνη στην Κύπρο, «Αιματηρή Αλήθεια» και στο δικό μου «Διζωνική Εκτέλεση της Κυπριακής Δημοκρατίας 1955-2011».
Οι ηθικοί αυτουργοί, Τούρκος και Βρετανός πρωθυπουργός κράτησαν αυστηρώς απόρρητες τις επικοινωνίες τους σε πρωθυπουργικό επίπεδο. Πράγμα που επιβεβαιώνεται και με τις εκθέσεις των Βρετανών διπλωμάτων, οι οποίοι αφού δεν γνώριζαν αναζητούσαν τους αίτιους των βάρβαρων επιθέσεων εναντίον των Ελλήνων, στέλλοντας αναλυτικότατες εκθέσεις, και κατηγορώντας τους Τούρκους ως «άξιους βάρβαρους». Αυτό εξόργισε τον Βρετανό πρωθυπουργό ο οποίος αφενός αρνιόταν κατηγορηματικά να διδόταν απάντηση σε ελληνικό διάβημα και αφετέρου ζητούσε να φιμωθούν οι Βρετανοί διπλωμάτες που σκάλισαν με τις εκθέσεις τους εις βάρος των Τούρκων.
΄Εγραψε χαρακτηριστικά « να αφεθεί το φάρμακο να κάνει τη δουλειά του». (Βλέπε βιβλίο της γράφουσας «Από την Ένωση στην Κατοχή»).
Οι βαρβαρότητες και κτηνωδίες των Τούρκων δεν περιορίστηκαν στις ελληνικές συνοικίες της Κωνσταντινούπολης αλλά το σχέδιο δράσης κάλυψε και την Σμύρνη. Το ελληνικό προξενείο, η κύρια ελληνική εκκλησία, ιδιωτικά σπίτια υπέστησαν επιθέσεις καθώς και ΄Ελληνες αξιωματικοί στο αρχηγείο του ΝΑΤΟ. (Αυτά και άλλα ανέφερα στο προαναφερθέν βιβλίο μου που εκδόθηκε το 1995 στην Λευκωσία, πριν 17 χρόνια).
Και όταν στις 9 Σεπτεμβρίου 1955 ο Βρετανός λόρδος Ίσμει, γραμματέας του ΝΑΤΟ, κατόπιν επικοινωνίας και με Αμερικανό
στρατηγό, κάλεσε έκτακτη συνεδρία του συμβουλίου του οργανισμού για να συζητηθεί τι έγινε και αφού ενημερώθηκε για τις τουρκικές επιθέσεις σε 5 σπίτια Ελλήνων αξιωματικών στην Σμύρνη, το Λονδίνο μέσω του Βρετανού αντιπροσώπου έφερε ένσταση, ο οποίος πρόβαλε ότι θα ήταν ανεπιθύμητο για το συμβούλιο να διεξάγει έρευνα για τα αίτια και τις λεπτομέρειες των ταραχών…
Στις 7 Σεπτεμβρίου 2005 ο γνωστός Τούρκος δημοσιογράφος Μεχμέτ Αλι Μπιράντ σε άρθρο του στην Turkish Daily News με τίτλο “The Shame of Sept 6-7 is always with us” (Η ντροπή της 6 και 7ης Σεπτεμβρίου είναι πάντα μαζί μας), έγραψε ότι θυμάται τα γεγονότα, τα έζησε μικρός τότε 14 χρόνων, ήταν οργανωμένα από το βαθύ κράτος για να δείξουν ότι ο κόσμος αντιδρούσε στην συζήτηση του κυπριακού στα Ηνωμένα Έθνη, όμως μετατράπηκε σε έγκλημα εκτός ελέγχου και ντρόπιασε το τουρκικό έθνος και αναφέρεται στη δίκη της Πλάτης μετά το πραξικόπημα της 21ης Μαίου 1960 και την καταδίκη των υπευθύνων πρωθυπουργού -Α. Μεντερές και υπ. Εξωτερικών Φ. Ζορλού – τους οποίους κρέμασαν.
Σημειώνω ότι οι τελευταίες λέξεις του Ζορλού ήταν « Ζήτω η Τουρκία». (Σελ. 66 του βιβλίου μου «Από την Ένωση στην Κατοχή»).Οι μαρτυρίες είναι αμέτρητες και αναλυτικές για το πογκρόμ εναντίον των Ελλήνων στις 6 και 7 Σεπτεμβρίου 1955 και γράφτηκαν αρκετά βιβλία για τα γεγονότα εκείνα. Η δική μου αναφορά στο βιβλίο μου « Από την Ένωση στην Κατοχή» κάλυψε επί τω πλείστον το θέμα μέσω των βρετανικών εγγράφων. Οι βρετανικές εκθέσεις που έφθαναν στο Φόρειν ΄Οφις ήσαν καταπελτικές…
Ομως σήμερα θα χρησιμοποιήσω αποσπάσματα από ζωντανή μαρτυρία που κυκλοφόρησε στις 5.9.2012 ηλεκτρονικά από τον αγαπητό καθηγητή Ευρυπίδη Μπίλλη στην Αθήνα.
Εκείνη του Κωνσταντινοπολίτη Μιχάλη Βασιλείαδη -σε συνέντευξη πριν λίγα χρόνια στον συνάδελφο Αριστείδη Βικέτο -οποίος είπε μεταξύ άλλων πολλών «…Οι πέντε μεγάλοι δρόμοι που οδηγούσαν στην πλατεία Ταξίμ γέμισαν ξαφνικά με ένα μαινόμενο όχλο οπλισμένο με τσεκούρια, φτυάρια, ρόπαλα, σκεπάρνια σφυριά και σιδερένιους λοστούς που φώναζε «Kahrolsun giavourlar!”, Ανάμεθα στους γκιαούρηδες. “Yikin, kirin, Giavourdur”, γκρεμίστε, σπάστε, είναι γκιαούρης…
50,000 χιλιάδες άτομα, αλαλάζοντας όχλου… καταστροφή όλων των ελληνικών περιουσιών και βεβήλωση όλων των ιερών και οσίων του ελληνισμού της πόλης, οι οδηγίες ήσαν να μη μείνει
τίποτα όρθιο… 4,340 ελληνικά καταστήματα λεηλατήθηκαν και καταστράφηκαν, 2,600 σπίτια Ελλήνων παραδόθηκαν στο
μένος και την πρωτοφανή λύσσα του όχλου, τα γραφεία των τριών μεγάλων ελληνικών εφημερίδων, , 27 ελληνικά φαρμακεία, 110 ελληνικά εστιατόρια, 21 ελληνικά εργοστάσια, νεκροταφεία, εκκλησίες, βιασμοί γυναικών ανεξαρτήτου ηλικίας υπολογίζεται ότι ξεπέρασαν τους 200 τη νύχτα εκείνη… δύο γυναίκες η Ζηνοβία Χαριτωνίδου και η Ασημένια Παραπαντοπούλου πέθαναν σαν συνέπεια του βιασμού τους τη νύχτα της 6ης Σεπτεμβρίου 1955 ο δε αριθμός των νεκρών αν και παρέμεινε άγνωστος ξεπέρασε τους 20…»
Όμως θα πρέπει να προστεθεί και η βάση της τουρκικής βαρβαρότητας η οποία δεν ήταν άλλη από την πάγια τουρκική πολιτική των νεοτούρκων από τις αρχές του 19ου αιώνα, δηλαδή της εξόντωσης των μειονοτήτων (βλέπε βιβλίο της γράφουσας «Γενοκτονία») και όπως έγραψε σε άρθρο του με τίτλο «Τα Σεπτεμβριανά και η τουρκική πολιτική μυθολογία» ο αγαπητός Χρίστος Ιακώβου διευθυντής του Κυπριακού Κέντρου Μελετών ΚΥΚΕΜ. Εξού και με το πρωτοφανές μεν σκόπιμο δε εκείνο πογκρόμ το 1955, ουσιαστικά οι Τούρκοι εξουδετέρωσαν πλέον την ελληνική μειονότητα της Κωνσταντινούπολης όπως έκαναν το 1922 στην Σμύρνη, όπως έκαναν με την γενοκτονία των Αρμενίων, Ποντίων και Ασσυρίων ενωρίτερα, και όπως έκαναν το 1974 στην Κύπρο και ας ελπίζουμε να μην επαναλάβουν την βάρβαρη πρακτική τους και εις βάρος της υπόλοιπης Κύπρου…
«Έχουμε εκδιώξει τους Έλληνες υπηκόους μας και κάναμε το πάν να τους ξεριζώσουμε, όπως με τους Αρμένιους. Για τον σκοπό αυτό χρησιμοποιήσαμε μεθόδους ίδιες με εκείνες του Μεσαίωνα», 1918, Edip Hanem Τούρκος δημοσιογράφος… (Από το βιβλίο μου «Γενοκτονία» Λευκωσία 1998 ).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου