MΕΡΑ ΡΑΜΑΖΑΝΙΟΥ ΣΤΗΝ ΡΟΔΟ

 

Κατά τον ευλογημένο μήνα του Ραμαζανιού ο δρόμος μας έπεσε στο κειμήλιο των προγόνων μας την νήσο Ρόδο….

Τώρα δεν φαίνεται κάτι στην Ρόδο που να θυμίζει πως ήταν τουρκικό έδαφος. Κι όμως όταν το 1912 100 χρόνια πριν περνούσε στα χέρια των Ιταλών, στο νησί ζούσαν πάνω από 100 χιλιάδες Τούρκοι. Όταν το νησί στα 1947 πέρασε από την Ιταλία στην Ελλάδα –διότι εμείς δεν πράξαμε αυτά που έπρεπε- στο νησί ζούσα 55 χιλιάδες Τούρκοι. Τώρα ζούνε το πολύ 4 χιλιάδες Τούρκοι στο νησί. Λόγω της ύπαρξης Τούρκων στο νησί, υπάρχει ακόμα από την συνθήκη της Λοζάνης ένα τουρκικό προξενείο εδώ. Και εδώ οι Τούρκοι της Δυτικής Θράκης στέλνουν εκλεγμένους μουφτήδες και ιμάμηδες.

Σύμφωνα με αυτά που λέει ο 71 ετών καφετζής Σουλειμάν Αγμπί, ο αριθμός των Τούρκων καθημερινά μειώνεται. Διότι είναι πολύ βαρύ το τίμημα του να ζεις σαν Τούρκος στην Ρόδο. Σύμφωνα με αυτά που περιγράφει, όταν συμβεί να πάνε στο νοσοκομείο, οι γιατροί βλέποντας τουρκικό όνομα ξεχνάνε ακόμη και τον όρκο του Ιπποκράτη και αρχίζουν να τους φωνάζουν προσβλητικά, Οι αλλαγές ονομάτων και θρησκειών συνεχίζονται.

Λόγω του φόβου για την ζωή τους και των πιέσεων, όποιος μπορεί πουλά την περιουσία του και φεύγει για την μητέρα πατρίδα ή για άλλο μέρος του κόσμου. Υπάρχουν χιλίων ειδών βιωμένες ιστορίες. Χωρίς να ξέρουμε καν πως υπάρχουν Τούρκοι στην Ρόδο, δεν νοιαζόμαστε καν για αυτούς…

Προσεγγίζοντας στην Ρόδο μας υποδέχονται οι μιναρέδες από τα τζαμιά που βρίσκονται μέσα στο κάστρο. Όσο και αν προσπάθησαν, η θεία δύναμη απέτρεψε –λόγω Ισλάμ- την εξάλειψη του τουρκισμού.

Η Ρόδος είναι ένα μεγάλο νησί με μήκος 74 χλμ και πλάτος που φτάνει τα 5χλμ. Εγώ μένοντας δύο μέρες προσπάθησα να δω τα τουρκικά μνημεία και να συνομιλήσω με τους Τούρκους…
Μεταξύ αυτών των τζαμιών που είναι όρθια, είναι και το ανοιχτό για προσευχή τζαμί του Ιμπραήμ Πασά. Ένα υπέροχο μνημείο αρχιτεκτονικής είναι και το τζαμί Σουλεϊμάν, το οποίο διατηρείται κλειστό από τους Έλληνες και για το οποίο αναφέρουν –με τρόπο που σε κάνει να γελάς- πως πρόκειται για βυζαντινό μνημείο….Τέτοια αρχιτεκτονική τζαμιού δεν είχα ξαναδεί ποτέ.

Ανοίγοντας αθόρυβα την πόρτα του τζαμιου ΄Ιμπραήμ Πασά βλέπουμε ένα από τα περιστατικά που μας προκαλούνε δάκρυα. Επτά άτομα μαζί με τον ιμάμη μας τον Ιλτέρ Μέτσο προσεύχονται. Διαβάζουν το Κοράνι τόσο ωραίο που λες και το τζαμί γέμισε από τις ψυχές των προγόνων μας που κι αυτοί ακούνε. Όλοι είναι εκεί το αισθάνεσαι. Όλοι μαζί κάνουμε το δεύτερο ναμάζι και αγκαλιαζόμαστε. Μετά το ναμάζι ο Δυτικοθρακιώτης υπεύθυνος για το τζαμί κλειδώνει την πόρτα. Ο ιμάμης Ιλτέρ Μέτσο με καλεί στον νεοιδρυθέντα Σύλλογο μουσουλμάνων Ρόδου, αλλά εγώ ζητώ άδεια. Διότι θέλω να δω και τα υπόλοιπα τουρκικά μνημεία…

…………….

Τον πραγματικό πόνος για την καρδιά τον ζήσαμε στο συγκρότημα Μουράτ Ρεγίς που έγινε προς ανάμνηση της εξόδου του Οθωμανικού στόλου στην Μεσόγειο. Ο επί 55 χρόνια φύλακας του συγκροτήματος Σαμπάν Άμτζα μας περιέγραψε αυτά που έκαναν οι Ιταλοί και οι Έλληνες. Το τζαμί Μουράτ Ρεγίς είναι κλειστό αλλά είναι ένα υπέροχο μνημείο. Μάλιστα στην άκρη του μιναρέ το άστρο στέκεται υπέροχα μέσα στο μισοφέγγαρο. Μπαίνοντας στον τάφο του Μουράτ Ρεγίς νομίσαμε πως θα πεθάνουμε από την ωραιότητα αυτού που είδαμε. Η σαρκοφάγος του Μουράτ Ρεγίς είναι καλυμμένη με λάβαρο με μισοφέγγαρο και άστρο. Ανοίξαμε τα χέρια μας προς τον ουρανό και με δάκρυα στα μάτια ικετέψαμε αυτό το λάβαρο να κυματίσει ξανά στον ουρανό της Ρόδου.
……………….
www.rubasam.com 8/8/2012
Οζτζάν Πεχλιβάνογλου - Özcan PEHLİVANOĞLU

 Σχ : Το γράφουμε και στα τούρκικα για αυτούς που του δίνουν βίζα….

 tourkikanea.gr