Τετάρτη 21 Ιουλίου 2010
ΟΠΟΙΟΣ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΖΗΣΕΙ ΑΣ ΠΟΛΕΜΗΣΕΙ
Τον καιρό της καλοκαιρινής ραστώνης για τους σημερινούς κουρασμένους Έλληνες, στην Μεγάλη αλλά παραμελημένη Πατρίδα μας Ελλάδα τιμούμε και εορτάζουμε την πρωτοκορυφαία στιγμή ηρωισμού, θάρρους και φιλοπατρίας. Εκεί στο αέναο πεδίο της θυσίας, στις Θερμοπύλες, όπου στεφανώθηκε τον αμάραντο στέφανο της αιωνιότητος ο βασιλιάς της Σπάρτης Λεωνίδας και η φρουρά των 300 Σπαρτιατών και των 700 Θεσπιέων, μαχητές εκλεκτοί και αήττητοι από ανθρώπου χέρι, πραγματώθηκαν οι αξίες και τα ιδανικά του Ελληνικού Έθνους. Η έννοια της ήττας εξαφανίστηκε και στην θέση της ορθώθηκε η μεγαλειώδης έννοια της Νίκης που δεν μετράει αριθμούς ανόητων κατακτητών και εφήμερων ανταλλαγμάτων παρά μονάχα αγαπημένα πρόσωπα οικεία και λεύτερα και Πατρίδα ακατάλυτη και βωμούς αμόλυντους.
Και ο Ελληνισμός εκείνος, καθάριος και ανόθευτος, δεν γνώριζε την λέξη παράδοση ούτε την λέξη οπισθοχώρηση ούτε την αιχμαλωσία των αχρείων που ετόλμουν να στραφούν ενάντια στην Ιερά Ελλάδα. Για εκείνους τους Έλληνες, για κάθε γνήσιο Έλληνα που ο Ελληνισμός του δεν υπάρχει μόνο στην λαλιά του αλλά διαπερνά ψυχή, καρδιά, νου και ολόκληρο το ατσάλινο κορμί του, η Παράδοση με κεφαλαία γράμματα χρυσά έχει να κάνει με τις παρακαταθήκες των προγόνων για την απόδοση τιμών στα όπλα τα ιερά και το μεγάλωμα της Πατρίδος πιότερο από ό,τι παραλήφθηκε.
Αυτοί οι Έλληνες στάθηκαν στο πλευρό του μεγάλου βασιλιά της Σπάρτης. Και εκεί στην κεφαλή της Φρουράς του Έθνους ο Λεωνίδας βάδισε την λεωφόρο προς την αθανασία γνωρίζοντας ότι οδεύει στον χαμό του για έναν ανώτερο σκοπό. Την αφύπνιση, την ενθάρρυνση, την ενότητα και την φυγή των υπόλοιπων Ελλήνων προς τα εμπρός προκειμένου να αποδιώξουν τον δήθεν ανώτερο αντίπαλο. Τον Πέρση που είχε μια φαινομενική υπεροχή στον αριθμό των εισβολέων στρατιωτών του. Μια υπεροχή που ήταν όμως σ’ όλα της κούφια αφού δεν συνοδευόταν από την ποιότητα αρχών και αξίας και σκοπιμότητας. Διότι οι πολλοί στρατιώτες του εχθρού ήταν δούλοι άμαθοι στα πεδία των μαχών καμωμένοι να σκοτώνονται για να μην τους πάρει το κεφάλι ο αφέντης. Και ο σκοπός της μάχης τους κι αυτός ξένος υπήρξε. Στο στράτευμα το περσικό και πολυεθνικό, σωστό νεοταξικό του καιρού εκείνου, πρωτοβασίλισσα και αληθινή αφέντρα του Ξέρξη ήταν η γνωστή Ραχήλ που το σιωνιστοκρατούμενο χόλυγουντ την έχει κάνει ταινία αφού υπήρξε ονομαστή. Και αρχιστράτηγος αυτού του στρατού υπήρξε ο Μαρδόνιος, κατά κόσμον Μαρδοχαίος.
Όμως όλα αυτά οι Τρανοί Ήρωες του Ελληνισμού, οι Υιοί της Τρανής Λακεδαίμονος στο Αίμα και την Πίστη και οι όμοιοι στο Αθάνατο Ελληνικό Πνεύμα συμπατριώτες μου Θεσπιείς, τα βάλανε στην άκρη. Τα κορμιά τους τα μεταβάλλανε σε απόρθητες ακροπόλεις και τα Στενά των Θερμοπυλών σε μαρμαρένια αλώνια. Τον χώρο δε της μεγάλης μάχης τον περιβάλλανε με την άχλη του μύθου των ημίθεων που υπερβαίνοντας το εγώ τους και το ανθρωπίνως εφικτό, ύψωσαν τον Έλληνα Ήρωα στο βάθρο Υπεράνθρωπου Έλληνα Άριου. Του πολεμιστή και εκπολιτιστή λαών και ανθρώπων που οριοθέτησαν την Αιώνια Ελλάδα ως Μήτρα και Ηγέτιδα Δύναμη του Λευκού Ανθρώπου και της Ιδέας του Έθνους, του Εθνικισμού. Και ενσαρκώσανε το Γένος Μας και την Ιδέα Μας στο πεδίο της μάχης γράφοντας νοερά στο Πατρώα Γη με το Τίμιο Αίμα τους την λέξη Ελλάς. Μ’ αυτά τα αιώνια ιδεολογικά φορτία ανατραφήκανε και ζήσανε από τα μικρά τους. Μ’ αυτά την θεία γνώση φοίτησαν στα δικά τους σχολειά. Και γι’ αυτούς τους λόγους γυμνάσανε τα κορμιά τους σε γυμναστήρια και φύση.
Για τους ίδιους λόγους οι σύγχρονοι ελληνόφωνοι πολιτικάντηδες βγάλανε από τα σημερινά σχολειά την κλασική παιδεία και την αρχαία ελληνική γλώσσα και την αληθινή ιστορία προκειμένου να αλλοιώσουν την καθαρότητα και συνέχεια της Φυλής μας και να σβήσουν την το παράδειγμα Ελλήνων Ανδρών και την Πίστη σε Θεό, Οικογένεια, Πατρίδα και Λαό. Για να σβήσουν ματαίως τον Ελληνικό Εθνικισμό προκειμένου να τον στιγματίσουν με στίγμα στρεβλό. Μοιραία λοιπόν οι γραικύλοι ποδηγέτες και νεοταξικοί δούλοι εφάρμοσαν το παράδειγμα του δικού τους προγόνου, του Εφιάλτη. Κι όμως αυτός ο ελληνόφωνος προδότης μαχαίρωσε πισώπλατα τον Λεωνίδα, έτσι κι εκείνοι πληγώνουν όμοια την Ελλάδα. Όμως όπως σκληρά και αμετάκλητα τιμωρήθηκε ο Εφιάλτης, έτσι θα τιμωρηθούν κι εκείνοι. Κι όπως τότε η Ελλάς κέρδισε άλλον ένα πόλεμο, έτσι και τώρα θα κερδίσουμε αμετάκλητο τον πόλεμο των εσχατολογικών καιρών. Τοις κείνων ρήμασι πειθόμενοι. Γιατί όποιος θέλει να ζήσει διεκδικεί και μάχεται. Ας δούμε εδώ
αλλά και εδώ
http://www.youtube.com/watch?v=2kuna7sC5ek
ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΚΑΡΑΧΑΛΙΟΣ
http://karachalios-spiros.blogspot.com
http://ethnikistikosagwn.blogspot.com
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
1 σχόλιο:
υπάρχει μια μεγάλη αδικία και δεν την λέει κανείς
κάθε Σπαρτιάτης ειχαι μαζί του στον πόλεμο και τρεις ακόμα
δεν θυμάμαι ακριβώς 1 περίοικο και 2 είλωτες η το ανάποδο
και φυσικά πέθαναν και αυτή στις Θερμοπύλες
υποστηρίζοντας τη φάλαγγα των Σπαρτιατών
Δημοσίευση σχολίου