Ο Δημήτρης Χριστόφιας φέρει προσωπική ευθύνη για τις συμβολοκτονίες: Άφαντη η ελληνική σημαία από το άγαλμα του Κυριάκου Μάτση

«Ο Δημήτρης Χριστόφιας φέρει προσωπική ευθύνη για τις συμβολοκτονίες: Άφαντη η ελληνική σημαία από το άγαλμα του Κυριάκου Μάτση»
21 Ιουλίου 2010
Συντακτική Ομάδα

Γνωρίζουμε ότι στην Κύπρο ενυπάρχει σε μια μερίδα πληθυσμού ένα υφέρπον ανθελληνικό ρεύμα που δεν στρέφεται μόνο ενάντια σε ό,τι προέρχεται εξ Ελλάδος, αλλά και ενάντια σε ό,τι ελληνικό υπάρχει στο νησί. Μια μερίδα Ελλήνων της Κύπρου στρέφεται, δηλαδή, ενάντια στον ίδιό της τον εαυτό, αμφισβητεί την υπόστασή της ή και τη μισεί. Ολοένα καλλιεργείται ότι το να προβάλλεις την ελληνική σου ταυτότητα είναι τάχα εθνικισμός, και αυτό γίνεται με την υψηλή ανοχή της παρούσας κυβέρνησης, όπως δείχνουν άλλωστε οι δημόσιες ιδεολογικές τοποθετήσεις τόσο αυτής, όσο και των φανατικών οπαδών της.

Ο σημερινός Πρόεδρος, σε συνέντευξη του είχε δηλώσει: «Κάθε φορά που τονίζουμε και υπερτονίζουμε την ελληνικότητά μας, έχοντας υπόψη ότι ζούμε στο πλαίσιο μιας τραγωδίας που θέλουμε να βρούμε συμβιβασμό, χύνουμε νερό στο μύλο της τουρκικής προπαγάνδας» ['Σημερινή' 21/01/2008], απαιτώντας ουσιαστικά από τους ιθαγενείς να καταριούνται μέρα-νύχτα τον εαυτό τους γιατί ατύχησαν να γεννηθούν Έλληνες. Αυτό που η ιμπεριαλιστική πολιτική της Βρετανίας ξεκίνησε επί αποικιοκρατίας ολοκληρώνεται επί Χριστόφια: ο αφελληνισμός των Ελλήνων και η κατασκευή μιας τάχα αυθυπόστατης «κυπριακής» εθνικότητας.

Για δεκαετίες στην Κύπρο μαινόταν η αντιπαλότητα ελληνικής και κυπριακής σημαίας, αυτών που φώναζαν πως «η Κύπρος είναι ελληνική» και των άλλων που φώναζαν πως «η Κύπρος ανήκει στον λαό της», σαμπώς και υπάρχει αντίφαση μεταξύ των δύο συνθημάτων. Για δεκαετίες στην Κύπρο οι δύο ομάδες φάνταζαν να μην μπορούν να συναντηθούν ποτέ σε ιδεολογικό πλαίσιο. Μέχρι που ήρθε το 2004, μέχρι που μας έφεραν το ολέθριο Σχέδιο Ανάν για να νομιμοποιηθεί διά της απόρριψής του η κυπριακή σημαία και η Κυπριακή Δημοκρατία στη μεγαλύτερη μερίδα των Ελλήνων της νήσου. Για πρώτη φορά από τη λήξη του αγώνα της ΕΟΚΑ, η Κυπριακή Δημοκρατία δεν αντικρίστηκε σαν η αποτυχία του Ενωτικού Αγώνα, αλλά σαν η νίκη του Ελληνισμού της Κύπρου επί του ιμπεριαλισμού, η ασπίδα και η ίδια η επιβίωσή του.

Ωστόσο, παρά τη νομιμοποίηση της Κυπριακής Δημοκρατίας και των συμβόλων της, η παράταξη των «Νεοκυπρίων» αναθάρρησε μετά την εκλογή του ΑΚΕΛ στην εξουσία και συνεχίζει τις επιχειρήσεις ψυχολογικού πολέμου και συμβολοκτονίας.

Διαβάστε τη συνέχεια εδώ