Την άποψη ότι η μουσουλμανική παράδοση αποτελεί φραγμό στην ενσωμάτωση της τουρκικής κοινότητας στη γερμανική κοινωνία, εκφράζει η γνωστή γερμανίδα κοινωνιολόγος και μέλος της κοινότητας, Νέκλα Κελέκ. Η Κελέκ εγκατέλειψε την Κωνσταντινούπολη με τους γονείς της το 1967, όταν ήταν 9 ετών. Ο πατέρας της πήγε στη Γερμανία κατά την περίοδο που η χώρα ζητούσε μετανάστες που να προσφέρουν φτηνή εργασία, «γκασταρμπάιτερ», όπως έχουν γίνει γνωστοί, και έλπιζε ότι φεύγοντας από την Τουρκία θα έχουν περισσότερη προσωπική ελευθερία.Στη Γερμανία, όλο και περισσότεροι Τούρκοι έφταναν στο Ανόβερο, όπου ζούσε η οικογένεια της Κελέκ, με τους περισσότερους να προέρχονται από αγροτικές περιοχές και να κυριαρχούνται από τις παραδοσιακές αξίες.
«Ήθελαν να σώσουν τα χωριά τους, τις οικογένειες του, με αποτέλεσμα να μην έρχονται ως μεμονωμένοι μετανάστες αλλά ως απεσταλμένοι των οικογενειών τους», λέει η κοινωνιολόγος.
Αυτό είχε ως αποτέλεσμα, όταν έγινε έφηβη, ο πατέρας της να έχει υιοθετήσει τις παραδοσιακές αξίες, από τις οποίες αρχικά επεδίωξε να ξεφύγει.«Όταν ήλθαν αυτοί οι αγρότες και αμέσως άρχισαν να ελέγχουν τα κορίτσια της τουρκικής κοινότητας, αισθάνθηκε υποχρεωμένος να με πάρει μακριά από τα μάτια του κόσμου και έτσι άρχισε το πρόβλημα», λέει η 51χρονη σήμερα Κελέκ.
Η ρήξη ανάμεσα στους δύο τους, τελικά τον ανάγκασε να εγκαταλείψει την οικογένεια του και να επιστρέψει στην Τουρκία ενώ η κόρη του ολοένα και περισσότερο άρχισε να γίνεται επικριτική απέναντι στη μεγαλύτερη κοινότητα μεταναστών της Γερμανίας.
Σπούδασε κοινωνιολογία και έγινε γνωστή το 2005 όταν κυκλοφόρησε το βιβλίο της «η ξένη νύφη», σχετικά με τους προκανονισμένους γάμους στη Γερμανία, όπου περισσότεροι από τους μισούς μουσουλμάνους της χώρας, που συνολικά φτάνουν τα 4 εκ., είναι τουρκικής καταγωγής.Η Κελέκ είναι μία από τις ελάχιστες γερμανίδες με τουρκικές ρίζες που ανοιχτά επικρίνουν συγκεκριμένες ισλαμικές παραδόσεις, για τις οποίες πιστεύουν ότι είναι φραγμός στην ενσωμάτωση τόσο στη Γερμανία, όσο και στην υπόλοιπη Ευρώπη.
Πιστεύει ότι μέρος αυτής της παράδοσης είναι η νοοτροπία της ομάδας, η οποία εμποδίζει τους ανθρώπους να αναλάβουν τις ευθύνες για τη δική τους ζωή.
«Τα παιδιά δεν ανατρέφονται για να είναι υπεύθυνα για τους εαυτούς τους, ο καλύτερος της οικογένειας, βγαίνει έξω να δουλέψει για το σύνολο της», λέει η κοινωνιολόγος, η οποία πιστεύει ότι η «συλλογική προσέγγιση διαπερνά κάθε τομέα της ζωής».
«Το Ισλάμ μεταφέρει την εικόνα του άνδρα και της γυναίκας, σύμφωνα με την οποία ο άνδρας είναι απρόβλεπτος, μπορεί να εκτροχιαστεί ανά πάσα στιγμή, δεν μπορεί να τιθασευτεί και γι' αυτό η κοινωνία πρέπει να τον ελέγχει, να ελέγχει τη σεξουαλικότητα του», λέει η κοινωνιολόγος η οποία συμπεραίνει ότι από τη στιγμή που «το άτομο δεν μαθαίνει να είναι υπεύθυνο για τον εαυτό του και για την χώρα που ζει, είναι πρακτικά αδύνατο να φτάσει ως πολίτης σε μία δημοκρατική χώρα».Η Κελέκ πιστεύει ότι η Γερμανία δεν ξέρει πώς να αντιμετωπίσει αυτές τις δομές, οι οποίες επιβεβαιώνονται στους γάμους και σε ακραίες περιπτώσεις στους «φόνους τιμής», όταν κόρες και αδελφές αντιμετωπίζονται ως ντροπή για την οικογένεια.
Σύμφωνα με την κοινωνιολόγο, οι γερμανοί βρίσκονται σε σοκ επειδή «ποτέ δεν σκέφτηκαν ότι οι άνθρωποι που θα έλθουν στην χώρα τους θα τους πουν: θέλουμε περισσότερα από προστασία και λεφτά, θέλουμε να επιβάλλουμε τους νόμους μας εδώ».
1 σχόλιο:
Μία διόρθωση:
"πήγε στη Γερμανία κατά την περίοδο που η χώρα ζητούσε μετανάστες που να προσφέρουν φτηνή εργασία, «γκασταρμπάιτερ», όπως έχουν γίνει γνωστοί"
Gastarbeiter στα γερμανικά σημαίνει κυριολεκτικώς "φιλοξενούμενος εργάτης" και είναι αυτό που εμείς λέμε "οικονομικός μετανάστης". Η διαφορά είναι ότι όσοι πήγαιναν στην Γερμανία να εργαστούν σαν Gastarbeiter, δεν πρόσφεραν φτηνή εργασία. Πληρωνόταν κανονικά, όπως οι Γερμανοί και ήσαν ασφαλισμένοι.
Μην τους συγκρίνετε με τους λαθρομετανάστες, τους οποίους εμείς εσφαλμένα βαφτίσαμε "οικονομικούς μετανάστες".
Δημοσίευση σχολίου