Σάββατο 28 Νοεμβρίου 2009

Σαμαράς, ή τζάκια;


Σημεία από την ομιλία του Αντώνη Σαμαρά στο Ζάππειο

Θέλω να μου δώσετε από μεθαύριο το δικαίωμα να μιλάω εξ ονόματός σας και για λογαριασμό σας για τα ίδια πράγματα που μιλάνε καθημερινά όλοι οι ηγέτες της Κεντροδεξιάς σε όλη την Ευρώπη

Για να φτιάξουμε, μαζί, το μεγάλο Το ΠΟΛΥ Μεγάλο Κόμμα της Κεντροδεξιάς

Ένα κόμμα ελευθέρων πολιτών, όχι φοβισμένων μελών. Ένα κόμμα υπεύθυνων πολιτών όχι προσωπικών μηχανισμών Ένα κόμμα που, όπως και να σε λένε, ακόμα κι αν έχεις την πιο ταπεινή καταγωγή να μπορείς να σταδιοδρομήσεις μόνο με την αξία σου! Και να φτάσεις ως την κορυφή. Όπως συνέβη με την Μάργκαρετ Θάτσερ Που ήταν κόρη μπακάλη Κι έγινε η Σιδηρά Κυρία της Αγγλίας Κι όπως συνέβη με την Άγκελα Μέρκελ που ήταν κόρη ανατολικογερμανού πάστορα κι έγινε η Καγκελάριος της Γερμανίας

Ένα κόμμα που δεν θα έχει «φέουδα», Όπου δεν θα διακρίνονται μόνο τα «τζάκια», Θα έχει ανοικτές πόρτες για να μπαίνει η κοινωνία… Θα έχει ανοικτά παράθυρα για να υπάρχει διαφάνεια… Θα έχει φρέσκο αέρα για να κυκλοφορούν φρέσκες ιδέες… Αλλά δεν θα έχει «τζάκια»!

Θα είναι αληθινά ενωμένο δεν θα είναι «συγκολλημένο». Θα είναι λαϊκό κόμμα, δεν θα είναι «ομοσπονδία» πολιτικών τζακιών.

Κι επειδή κάποιοι τελευταία θέλουν να με εντάξουν κι εμένα στην κατηγορία με τα τζάκια τους απαντώ ότι με παραίνεση του Κωνσταντίνου Καραμανλή ίδρωσα για να ανέβω τα σκαλοπάτια από την ΟΝΝΕΔ στη Βουλή.

Έφτιαξα δεκάδες γραφεία της ΟΝΝΕΔ σε όλη την Ελλάδα δεν γεννήθηκα «στέλεχος» έτρεχα μαζί με τον Κώστα Καραμανλή και άλλους ΟΝΝΕΔίτες, όταν ήμασταν νέα παιδιά κι αφισοκολλούσαμε στα Πανεπιστήμια φτιάχναμε οργανώσεις της ΔΑΠ, συγκρουόμασταν με άλλους νεολαίους τις δύσκολες εκείνες εποχές. Μπορεί να ήμασταν από ιστορικές οικογένειες αλλά δεν γεννηθήκαμε ηγετικά στελέχη. Γίναμε…

Και μια που αναφέρθηκαν στην Πηνελόπη Δέλτα θα πω μόνο ότι μια γυναίκα που έδωσε τα πάντα, υλική και πνευματική περιουσία για τα παιδιά αυτού του τόπου και είχε τη συγκλονιστική ευαισθησία να αυτοκτονήσει μόλις σηκώθηκε η γερμανική σημαία κατοχής στην Ακρόπολη, μια τέτοια γυναίκα προσφοράς και θυσίας δεν έχει καμία σχέση με τα «τζάκια» για τα οποία μιλάω εγώ, που συνήθως παίρνουν χωρίς να δίνουν και θεωρούν δικαίωμά τους να πάει «σόι το βασίλειο»

Όσοι μιλάνε για μηχανισμούς, λοιπόν, να θυμούνται: Οι μηχανισμοί όλων των κομμάτων στηρίζουν τους ανθρώπους των μηχανισμών σε όλα τα κόμματα. Κι εγώ δεν είμαι άνθρωπος των μηχανισμών. Εγώ συγκρούστηκα μαζί τους

Δεν υπάρχουν σχόλια: