«Όταν είδα για πρώτη φορά καμένο το πρόσωπό μου, τα έχασα. Ήμουν παραμορφωμένος! Τώρα, ευτυχώς, μετά τα δεκαπέντε χειρουργεία σε όλο μου το σώμα, είμαι καλύτερα. Το παλεύω ακόμα».Δύο χρόνια μετά τη φονική πυρκαγιά της 11ης Ιουλίου του 2007, πολλές φορές – έστω λιγότερες από τον πρώτο καιρό – πετιέμαι τη νύχτα μες στον ύπνο μου. Στο μυαλό μου έρχονται ακόμα εικόνες με φλόγες, βλέπω και τα άλλα τρία παιδιά, τον Νικήτα Κορομηλά, τον Ηρακλή Τζανάκη και τον Στέλιο Μαρκάκη, που κάηκαν ζωντανοί.
Διαβάστε τη συνέχεια εδώ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου