Η ιδέα ότι κάποια μορφή εξωγήινης ζωής υπάρχει πέρα από τον πλανήτη μας χρονολογείται από την Αρχαία Ελλάδα και τη Ρώμη, αλλά οι άνθρωποι δεν έχουν ακόμη έρθει σε επαφή. Υπήρχαν διάφορες θεωρίες, συμπεριλαμβανομένης της μοναδικής πρότασης ότι η νοημοσύνη σε ανθρώπινο επίπεδο ήταν εντελώς «μοναδική» στο σύμπαν, αλλά ένας επιστήμονας αποκάλυψε ένα πιο πιθανό σενάριο - οι εξωγήινοι πολιτισμοί εξαφανίστηκαν από εκρήξεις ακτίνων γάμμα. Οι εκρήξεις ακτίνων γάμμα είναι εκρήξεις υψηλής ενέργειας που έχουν παρατηρηθεί σε μακρινούς γαλαξίες, που συμβαίνουν όταν ο πυρήνας ενός τεράστιου άστρου τελειώνει από πυρηνικό καύσιμο και καταρρέει από το ίδιο του το βάρος, απελευθερώνοντας τεράστια ακτινοβολία «σούπερ καινοφανών». «Είναι μια πολύ εστιασμένη δέσμη», είπε ο καθηγητής αστρονομίας Δρ. Φρέντερικ Γουόλτερ στην DailyMail.com «Και αν σταλεί σε όλο το γαλαξιακό επίπεδο, θα μπορούσε κατ' αρχήν να αποστειρώσει περίπου το 10 τοις εκατό των πλανητών του γαλαξία. «Είναι μόνο μία από τις πολλές πιθανές εξηγήσεις», σημείωσε, «και νομίζω ότι είναι μια αρκετά ζοφερή». Η NASA αποκαλεί τις εκρήξεις ακτίνων γάμμα «την πιο ισχυρή κατηγορία εκρήξεων στο Σύμπαν». Μια τυπική έκρηξη δημιουργεί μια φωτεινή δέσμη κατευθυνόμενης ενέργειας που είναι ένα εκατομμύριο φορές (μία ακολουθούμενη από 19 μηδενικά) τη φωτεινότητα του δικού μας ήλιου, με άλλα λόγια, υπεραρκετή για να κάψει εντελώς έναν εξωγήινο πολιτισμό από την κούρνια του στον γαλαξία.
Ευτυχώς, με βάση δεκαετίες έρευνας από το παρατηρητήριο Compton Ray Gamma Gamma της NASA, οι εκρήξεις ακτίνων γάμμα είναι σχετικά σπάνιες στον εγχώριο γαλαξία μας, τον Γαλαξία μας. Όταν ο δορυφόρος του Παρατηρητηρίου Compton εκτοξεύτηκε το 1991, οι ερευνητές της NASA περίμεναν να δουν περισσότερες εκρήξεις ακτίνων γάμμα που προέρχονται από τον γαλαξιακό μας δίσκο τηγανίτας. Αλλά η πραγματικότητα αποδείχθηκε ότι αυτά τα εκρηκτικά συμβάντα «σούπερ καινοφανών» ήταν πολύ πιο συνηθισμένα σε νεότερους, μακρινούς γαλαξίες που ήταν ακόμα ζεστοί στη διαδικασία σχηματισμού νέων άστρων ή, στην περίπτωση μακρόχρονων εκρήξεων ακτίνων γάμμα, μετατροπής αστεριών που καταρρέουν σε μαύρες τρύπες. «Υπολογίζεται ότι κάθε 100 εκατομμύρια χρόνια περίπου υπάρχει μια έκρηξη ακτίνων γάμμα σε οποιονδήποτε γαλαξία», λέει ο Δρ Walter, ο οποίος διδάσκει ένα μάθημα για την αναζήτηση εξωγήινης ζωής στο Πανεπιστήμιο Stony Brook στη Νέα Υόρκη. «Κατά μέσο όρο, μπορούμε να περιμένουμε ότι σε ένα δισεκατομμύριο χρόνια ένας σημαντικός αριθμός πολιτισμών θα καταστραφεί», είπε, «αν υπάρχουν καθόλου». Άλλες εκτιμήσεις υποδηλώνουν ότι οι εκρήξεις ακτίνων γάμμα θα μπορούσαν να συμβούν στον γαλαξία με ρυθμό έως και μία φορά κάθε 10 εκατομμύρια χρόνια, αλλά σε κάθε περίπτωση αυτό θα σήμαινε ότι πολλά εξωγήινα είδη θα μπορούσαν να εξαφανιστούν προτού έχουν την ευκαιρία να εξερευνήσουν ενεργά το διάστημα.
Ο αστρονόμος του Stony Brook σημείωσε ότι ο πλανήτης Γη είναι περίπου 4,5 δισεκατομμυρίων ετών και ότι χρειάστηκε σχεδόν τόσος χρόνος για την εξέλιξη του μοναδικού τεχνολογικά προηγμένου είδους που η ανθρωπότητα μπορεί επί του παρόντος να επιβεβαιώσει ότι υπάρχει - της ίδιας της ανθρωπότητας. Αυτό θα σήμαινε ότι, όπως ένα παιχνίδι ρωσικής ρουλέτας, υπολογίζεται ότι υπάρχουν 45 έως 450 τοπικές εκρήξεις ακτίνων γάμμα στον Γαλαξία μας στην ιστορία της Γης. Ορισμένοι γεωφυσικοί και άλλοι ερευνητές, στην πραγματικότητα, υποστηρίζουν ότι η μαζική εξαφάνιση στη Γη κατά την περίοδο των Ορδοβίκων και/ή των Δεβονικών περιόδων περίπου πριν από 359-445 εκατομμύρια χρόνια θα μπορούσε να ήταν το αποτέλεσμα της απελευθέρωσης ακτίνων γάμμα από ένα τέτοιο αστέρι που καταρρέει ή σχηματισμός μιας μαύρης τρύπας. Αλλά ο Δρ Walter τόνισε ότι αυτή είναι μόνο μία από τις υποθέσεις που εξηγούν γιατί η ανθρωπότητα δεν έχει ακόμη καταφέρει επίσημα να ανιχνεύσει σημάδια ενός εξωγήινου πολιτισμού κάπου εκεί έξω στο Σύμπαν. Ενώ αυτές οι εκρήξεις σουπερνόβα μπορεί να είναι θανατηφόρες, ο Δρ Walter είπε ότι οποιαδήποτε πιθανή απειλή για την ανθρωπότητα που θέτουν οι εκρήξεις ακτίνων γάμμα «δεν είναι κάτι που πρέπει να ανησυχεί». «Είναι σπάνια και κατευθυντικά», γεγονός που μειώνει σημαντικά την πιθανότητα να χτυπήσουν τη Γη, είπε ο αστρονόμος. - Και αυτό δεν είναι κάτι για το οποίο μπορείτε να προετοιμαστείτε.
Οι εκρήξεις ακτίνων γάμμα εντοπίστηκαν για πρώτη φορά το 1967 από ένα ζευγάρι αμερικανικών δορυφόρων Vela, οι οποίοι εργάζονταν για να ανιχνεύσουν στοιχεία οποιωνδήποτε σοβιετικών πυρηνικών δοκιμών που θα μπορούσαν να είχαν πραγματοποιηθεί κατά παράβαση της Συνθήκης για την Απαγόρευση των Πυρηνικών Δοκιμών του 1963. Δύο χρόνια αργότερα, οι περίεργες εκλάμψεις έγιναν αντιληπτές από μια ομάδα από το Εθνικό Εργαστήριο του Λος Άλαμος, η οποία αργότερα ήταν επικεφαλής της ομάδας αστρονομίας ακτίνων γάμμα του εργαστηρίου. Ενώ οι υποτιθέμενες αρχαίες εκρήξεις ακτίνων γάμμα που έπληξαν τη Γη πριν από εκατοντάδες εκατομμύρια χρόνια θα είχαν καταστρέψει το DNA κάθε ζωντανού όντος στον πλανήτη, σήμερα η μακρινή ακτινοβολία από μακρινές εκρήξεις ακτίνων γάμμα αφήνει ως επί το πλείστον ενδεικτικά στοιχεία με τη μορφή φωτεινών αστεριών- όπως εκλάμψεις ή σωματίδια ακτίνων γάμμα στην ατμόσφαιρα. η ιονόσφαιρά μας. Στα 74 χρόνια από τότε που ο πυρηνικός φυσικός Ενρίκο Φέρμι αναρωτήθηκε για πρώτη φορά γιατί, σε ένα Σύμπαν που θεωρητικά βρίθει από ζωή, η ανθρωπότητα δεν είχε ακόμη εντοπίσει εμπειρικά τίποτα από αυτά, έχουν προκύψει πολλές πιθανές λύσεις στο περίφημο «Παράδοξο Φέρμι». Ένα βιβλίο, γραμμένο από τον φυσικό Stephen Webb του Πανεπιστημίου του Πόρτσμουθ, εξετάζει 75 βιώσιμες επί του παρόντος εξηγήσεις, που κυμαίνονται από το φρικιαστικό (για παράδειγμα, όλοι οι εξωγήινοι κρύβονται από έναν θανάσιμο πολιτισμό αρπακτικών) έως το εγκόσμιο (για παράδειγμα, το ταξίδι στο διάστημα είναι πολύ δύσκολο ). «Υπάρχουν πολλοί τρόποι γύρω από αυτό», είπε ο Δρ Walter.
Ένα παράδειγμα που σημείωσε είναι ότι τα εξαιρετικά προηγμένα υδρόβια είδη σε έναν άλλο κόσμο, όπως οι φάλαινες ή τα δελφίνια εδώ στη Γη, είναι απίθανο να έχουν αναπτύξει τις τεχνολογίες που χρειάζονται για διαστημικά ταξίδια, παρά το γεγονός ότι έχουν μεγάλο μυαλό και ισχυρές κοινωνικές δεξιότητες. «Αν ζεις κάτω από το νερό», είπε στην DailyMail.com, «δεν πρόκειται να παίξεις με τον ηλεκτρισμό». Από την άλλη πλευρά, ένας σοφός αλλά απρόθυμος πολιτισμός μπορεί απλώς να αποφασίσει ότι «ίσως δεν αξίζει να ταξιδεύουμε ανάμεσα στα αστέρια και να ψάχνουμε για άλλους εξωγήινους», είπε ο Δρ Walter, επιλέγοντας αντ' αυτού να «εστιάσουμε στον εαυτό μας» και να δημιουργήσουμε το δικό μας». μικρή ουτοπία» στον πατρικό του κόσμο. Αλλά σύμφωνα με τον Δρ Walter, μια από τις πιο κοινές θεωρίες μεταξύ των φυσικών και των αστρονόμων είναι ότι οι τεχνολογικά προηγμένοι πολιτισμοί μπορεί να είναι παγκοσμίως επιρρεπείς στην αυτοκαταστροφή - είτε λόγω κακής διαχείρισης, απληστίας, πολέμου ή χειρότερα. «Κοίταξε γύρω σου, ξέρεις;» - είπε ο αστρονόμος. "Μολύνουμε την ατμόσφαιρα. Αναρωτιόμαστε αν θα έχουμε έναν βιώσιμο πολιτισμό σε έναν αιώνα, εκτός αν κάνουμε κάτι ριζοσπαστικό". «Εάν οι πολιτισμοί αναπτυχθούν με τον ίδιο τρόπο όπως στον πλανήτη μας, θα χτυπήσει τους πάντες», συνέχισε ο Δρ. Γουόλτερ «Ίσως η τεχνολογία μας ξεπερνά τη σοφία μας». «Θα υποθέσω ότι αυτή είναι η κύρια θεωρία», είπε. «Αλλά κοίτα, όλα αυτά είναι εικασίες». «Έχουμε μόνο ένα παράδειγμα: αυτοί είμαστε». Αν δούμε τη Βιομηχανική Επανάσταση του 19ου αιώνα ως το πρώτο άλμα της ανθρωπότητας στις τάξεις των τεχνολογικά προηγμένων ειδών, ο Δρ Walter σημείωσε ότι μέχρι στιγμής «την έχουμε περάσει σε μόλις 150 χρόνια». «Υπάρχει πάντα ο κίνδυνος να μην ζήσουμε άλλο ένα έτος ή 150 χρόνια».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου