Θεωρία «Anti-Earth» ή "Αντίχθωνα" --Υπάρχει δεύτερη Γη στην άλλη πλευρά του Ήλιου;

Η θεωρία της "Anti-Earth" ή "Αντίχθωνα", όπως αρχικά διατυπώθηκε από τον Φιλόλαο, ήταν μια πρωτοποριακή ιδέα που αντικατόπτριζε την αναζήτηση των αρχαίων Ελλήνων για κατανόηση του κόσμου που τους περιβάλλει. Σύμφωνα με την Πυθαγόρεια κοσμολογία, η Γη και ο Αντίχθων περιστρέφονταν γύρω από μια κεντρική φωτιά, μια ιδέα που σήμερα έχει απορριφθεί από τη σύγχρονη επιστήμη. Ωστόσο, η αναζήτηση για πλανήτες που μοιάζουν με τη Γη συνεχίζεται, και οι αστρονόμοι έχουν ανακαλύψει πολλούς εξωπλανήτες που πιθανώς έχουν συνθήκες παρόμοιες με αυτές της Γης.

Η ανακάλυψη του πλανήτη PDS70b στο σύστημα PDS70, ένας γαλαξίας που βρίσκεται σε απόσταση 20 AU από τον αστέρα του και έχει μάζα τριών φορές μεγαλύτερη από αυτή του Δία, αποτελεί ένα σημαντικό βήμα στην αναζήτηση παρόμοιων πλανητικών συστημάτων. Οι επιστήμονες χρησιμοποιούν τεχνικές απεικόνισης για να παρατηρήσουν τους εξωπλανήτες και να μελετήσουν τις τροχιακές τους διαμορφώσεις, αναζητώντας στοιχεία που θα μπορούσαν να υποδείξουν την παρουσία ζωής.

Παρόλο που η ιδέα του Αντίχθωνα δεν έχει επιβεβαιωθεί στο ηλιακό μας σύστημα, η ανακάλυψη του PDS70b και άλλων παρόμοιων συστημάτων ανοίγει νέους δρόμους για την κατανόηση του σύμπαντος και της θέσης μας σε αυτό. Η αστρονομία συνεχίζει να είναι ένας τομέας που προκαλεί τη φαντασία και την περιέργεια, και οι ανακαλύψεις όπως αυτή του PDS70b μας υπενθυμίζουν ότι υπάρχουν ακόμα πολλά μυστήρια που περιμένουν να αποκαλυφθούν. Η επιστήμη, μέσα από την αναζήτηση γνώσης και την αμφισβήτηση των παλαιών θεωριών, συνεχίζει να μας προσφέρει νέες προοπτικές για τον κόσμο που μας περιβάλλει. Και ενώ η θεωρία του Αντίχθωνα μπορεί να μην έχει βρει επιβεβαίωση, η έρευνα για την ύπαρξη εξωπλανητών που μοιάζουν με τη Γη συνεχίζει να είναι ένας συναρπαστικός και ενεργός τομέας της αστρονομίας.

====================

Θεωρία «Anti-Earth»: Υπάρχει δεύτερη Γη στην άλλη πλευρά του Ήλιου;
23/05/2024
Πριν από χιλιάδες χρόνια, ο Έλληνας φιλόσοφος Φιλόλαος διατύπωσε τη θεωρία για την ύπαρξη μιας «Αντι-Γης» - ενός πλανήτη που πίστευε ότι βρισκόταν στην άλλη πλευρά του Ήλιου. 

Αυτή η ιδέα, γνωστή και ως θεωρία της αντίθεσης της Γης, έχει τραβήξει την προσοχή συγγραφέων και φιλοσόφων επιστημονικής φαντασίας για αιώνες. Σήμερα, χάρη στη σύγχρονη αστρονομική έρευνα, μπορούμε να αξιολογήσουμε πώς αυτή η αρχαία θεωρία ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα.

Η θεωρία της αντι-Γης υποδηλώνει ότι η Γη και ο Ήλιος περιστρέφονται γύρω από μια αόρατη «κεντρική φωτιά» με τον Αντίχθωνα στην άλλη πλευρά. Αυτή η έννοια ήταν δημοφιλής στην αρχαία Ελλάδα, όπου εξηγούσε το φαινόμενο των σεληνιακών εκλείψεων και αντιστοιχούσε στην Πυθαγόρεια ιδέα του αριθμού δέκα ως τελειότητας.
Αν και η σύγχρονη επιστήμη έχει απορρίψει αυτή τη θεωρία, πρόσφατες ανακαλύψεις στην αστρονομία έχουν δείξει ότι παρόμοιες τροχιακές διαμορφώσεις είναι πιθανές. Ισπανοί επιστήμονες από το Κέντρο Αστροβιολογίας στη Μαδρίτη ανακάλυψαν τα πρώτα στοιχεία διπλών κόσμων στο νεαρό πλανητικό σύστημα PDS70, χρησιμοποιώντας ένα τηλεσκόπιο στη Χιλή.
Ο πλανήτης PDS70b, που ανακαλύφθηκε στο σύστημα PDS70, βρίσκεται σε μια τροχιά που περιβάλλεται από ένα σύννεφο συντριμμιών, το οποίο μπορεί να υποδηλώνει την παρουσία άλλου πλανήτη. Αυτοί οι «τροϊκοί πλανήτες» μπορεί να έχουν παρόμοιες συνθήκες ζωής, δεδομένης της ίδιας διάρκειας του έτους.
Ωστόσο, παρά αυτές τις εκπληκτικές ανακαλύψεις, η θεωρία κατά της Γης δεν επιβεβαιώνεται στο ηλιακό σύστημα. Οι σύγχρονοι αστρονόμοι χρησιμοποιούν τεχνικές που ανιχνεύουν πλανήτες από τη βαρυτική τους επίδραση σε άλλα ουράνια σώματα και μέχρι στιγμής δεν έχουν βρεθεί στοιχεία για πλανήτη στην αντίθετη πλευρά του Ήλιου από τη Γη.
Κάποτε, η θεωρία της αντίθεσης της Γης ήταν ελκυστική για τους φιλοσόφους και τους συγγραφείς, αλλά η σύγχρονη επιστήμη δείχνει ότι αν και τέτοιες τροχιακές δομές είναι δυνατές, δεν μπορούν να υπάρχουν στο ηλιακό σύστημα.

===========

Ο PDS70b είναι ένας εξωπλανήτης που ανακαλύφθηκε το 2018 και προκάλεσε μεγάλο ενδιαφέρον στην αστρονομική κοινότητα. Πρόκειται για έναν γιγάντιο πλανήτη με μάζα τριών φορές μεγαλύτερη από αυτή του Δία, που βρίσκεται σε απόσταση 20 AU (αστρονομικές μονάδες) από τον αστέρα του και ολοκληρώνει μια τροχιά γύρω από αυτόν κάθε 119.2 χρόνια. Η ανακάλυψή του έγινε μέσω της μεθόδου της απεικόνισης, μιας τεχνικής που επιτρέπει στους αστρονόμους να "βλέπουν" τους πλανήτες απευθείας μέσω τηλεσκοπίων.

Ο PDS70b περιβάλλεται από ένα σύννεφο συντριμμιών, το οποίο ενδέχεται να υποδηλώνει την παρουσία ενός άλλου πλανήτη στο σύστημα, κάτι που θα μπορούσε να εξηγήσει την τροχιακή του διαμόρφωση. Αυτό το φαινόμενο είναι γνωστό ως τροϊκή σχέση, όπου δύο πλανήτες μοιράζονται παρόμοιες τροχιές γύρω από τον αστέρα τους, και είναι κάτι που έχει παρατηρηθεί και σε άλλα πλανητικά συστήματα.

Η ανακάλυψη του PDS70b έχει ενθαρρύνει τους επιστήμονες να εξετάσουν περαιτέρω τις δυνατότητες ύπαρξης ζωής σε άλλους κόσμους, καθώς οι συνθήκες στον πλανήτη και το περιβάλλον του μπορεί να είναι παρόμοιες με αυτές της Γης. Η μελέτη των εξωπλανητών όπως ο PDS70b μας παρέχει πολύτιμες πληροφορίες για την πλανητική σχηματογένεση, την ατμοσφαιρική σύνθεση και τις πιθανές συνθήκες για την ύπαρξη ζωής.

Εκτός από τον PDS70b, ο αστέρας PDS70 φιλοξενεί και έναν άλλο πλανήτη, τον PDS70c, ο οποίος επίσης έχει προσελκύσει το ενδιαφέρον των αστρονόμων. Η παρουσία δύο πλανητών σε αυτό το νεαρό πλανητικό σύστημα προσφέρει μια μοναδική ευκαιρία για τη μελέτη της δυναμικής των πλανητικών διαμορφώσεων και της αλληλεπίδρασης μεταξύ πλανητών και πρωτοπλανητικού δίσκου.

Ο PDS70b και ο PDS70c βρίσκονται σε έναν πρωτοπλανητικό δίσκο, ο οποίος είναι ένας δίσκος από αέρια και σκόνη που περιβάλλει έναν νεαρό αστέρα και αποτελεί τον τόπο όπου σχηματίζονται νέοι πλανήτες. Η μελέτη αυτών των δίσκων μπορεί να μας δώσει σημαντικές πληροφορίες για το πώς σχηματίζονται οι πλανήτες και πώς εξελίσσονται τα πλανητικά συστήματα.

Η ανακάλυψη του PDS70b έχει επίσης ενισχύσει την ιδέα ότι οι εξωπλανήτες μπορεί να είναι πιο συνηθισμένοι από ό,τι πιστεύαμε και ότι η διαδικασία της πλανητικής σχηματογένεσης μπορεί να είναι ένα κοινό φαινόμενο στο σύμπαν. Αυτό ανοίγει νέες προοπτικές για την αναζήτηση ζωής στο διάστημα και την κατανόηση της πολυπλοκότητας του κόσμου μας.

----------------

Ο πρωτοπλανητικός δίσκος είναι ένας περιστρεφόμενος δίσκος από πυκνά αέρια και σκόνη που περιβάλλει έναν νεοσύστατο αστέρα, έναν αστέρα τύπου Τ Ταύρου, ή έναν αστέρα Χέρμπιγκ Ae/Be. Θεωρείται ως ένας δίσκος προσαύξησης για τον αστέρα, καθώς αέρια ή άλλα υλικά μπορεί να πέφτουν από την εσωτερική άκρη του δίσκου στην επιφάνεια του αστέρα. Αυτή η διαδικασία είναι διαφορετική από τη διαδικασία με την οποία πιστεύεται ότι οικοδομούνται οι πλανήτες. Οι πρωτοπλανητικοί δίσκοι είναι οι περιοχές όπου σχηματίζονται οι πλανήτες, και η μελέτη τους μπορεί να προσφέρει σημαντικές πληροφορίες για τη διαδικασία της πλανητικής σχηματογένεσης.