Κυριακή 14 Ιανουαρίου 2018

Καβούρια σε μέγεθος σκύλου, καταβροχθίζουν θαλασσοπούλια και γάτες στο αρχιπέλαγος Chagos, Σοκάρει το βίντεο που αποδεικνύει ότι τα θανατηφόρα σαρκοβόρα καβούρια κυνηγούν ως τροφή, τα θαλασσοπούλια

Αρχιπέλαγος Chagos, στον Ινδικό Ωκεανό, γιγαντιαίο καβούρι καρύδας (Coconut crab σε μέγεθος σκύλου) σκαρφαλώνει σε δένδρο, επιτίθεται σε θαλασσοπούλι (ενήλικο red-footed booby) που κοιμάται στα κλαδιά, συνθλίβει τα οστά στις φτερούγες, με τις δαγκάνες του και μετά το καταβροχθίζει παρέα με άλλα 5 καβούρια του είδους του.
Το μακάβριο θέαμα βιντεοσκόπησε ο ερευνητής βιολόγος Mark Laidre από το Dartmouth College του New Hampshire στην Αμερική, που προσπαθεί να ρίξει φως στη συμπεριφορά αυτού του είδους  (Coconut crabs) καβουριών και μίλησε στο  New Scientist, για την απίστευτη ανακάλυψη του.
Ο κ. Laidre σχεδιάζει τώρα μια μελέτη παρακολούθησης, για να διερευνήσει εάν αυτή η νέα μορφή κυνηγιού είναι ευρέως διαδεδομένη στο νησί.
Αποδεικνύεται ότι αυτά τα καβούρια, που είναι ευκαιριακά παμφάγα, ενδέχεται να επηρεάζουν τον βιότοπο,  στον οποίο τα πτηνά που φωλιάζουν στο έδαφος, επιλέγουν για να ζήσουν, σύμφωνα με την έρευνα του Laidre, που δημοσιεύτηκε στο επιστημονικό περιοδικό "Σύνορα της Οικολογίας και του Περιβάλλοντος" ( Frontiers in Ecology and the Environment)Τα πτηνά μπορούν να πετάξουν από το ένα νησί στο άλλο, αλλά τα καβούρια καρύδας είναι κολλημένα στο νησί στο οποίο γεννιούνται - δεν μπορούν να αναπνεύσουν υποβρύχια, έτσι δεν μπορούν να κολυμπήσουν σε άλλο νησί.
Ο Laidre παρατήρησε ότι στα νησιά όπου βρήκαν δεκάδες καβούρια καρύδας, δεν υπήρχαν πτηνά που να φωλιάζουν.

Και στα νησιά όπου εύρισκε φωλιές με θαλασσοπούλια (noddies), δεν παρατηρούσε καβούρια. Φαίνεται ότι τα noddies, που είναι μικρά πουλιά με εύθραυστα αυγά, είχαν επιλέξει να φωλιάσουν σε ένα νησί, όπου τα καβούρια δεν θα αποτελούσαν απειλή γι 'αυτά.
**************************************************
Το μεγαλύτερο νησί στο αρχιπέλαγος Chagos είναι δακτυλιοειδές και τρία μικρότερα ακατοίκητα νησιά βρίσκονται στο στόμιο του. Ο Laidre ερεύνησε προσεκτικά το καθένα.
Δεκάδες πτηνά πετούσαν, τη στιγμή που κατέβηκε σε ένα από τα μικρότερα νησιά και συνέχισαν να κάνουν κύκλους  πάνω από το κεφάλι του, σε όλη τη διαδρομή του κατά μήκος του νησιού.
Φωλιές και αυγά κάλυπταν τη βραχώδη παραλία αυτού του νησιού - και δεν υπήρχε ούτε ένα γιγαντιαίο καβούρι καρύδας.Αλλά στα άλλα δύο μικρά νησιά, γράφει ο Laidre, είδε δεκάδες καβούρια καρύδας και λίγες φωλιές.
Έγραψε στην εργασία του, μια εξελικτική θεωρία που ονομάζεται «τοπία του φόβου» ("landscapes of fear")- ότι λίγα ζώα θα τολμούσαν να κάνουν φωλιές, σε μέρη που κυριαρχούνται από αρπακτικά ζώα.

Όταν βρέθηκε στο τέταρτο νησί, ο Laidre απλά αναρωτήθηκε αν το κυβερνούσαν τα καβούρια.
Μετά από ένα μήνα στο νησί αυτό, τον Φεβρουάριο του 2016, διερεύνησε την υποβρύχια διαδρομή του γιγαντιαίου καβουριού.
Βυθισμένο μέσα στο λαγούμι ενός καβουριού, ήταν το σφάγιου ενός ενήλικου πτηνού "red-footed booby"
αυτό ήταν το πρώτο σημάδι, που επιβεβαίωνε τις προηγούμενες μαρτυρίες για  γιγαντιαία θανατηφόρα καβούρια που κυνηγούσαν πουλιά.
[[τα καβούρια καρύδας ονομάστηκαν έτσι, λόγω της ικανότητάς τους να σπάζουν και να τρώνε τις καρύδες. Αλλά τι άλλο τρώνε?  ο Laidre γοητεύτηκε από μια μαρτυρία του 2014, στο αρχιπέλαγος Chagos, στη μέση του Ινδικού Ωκεανού.
"ένας ενήλικας "red-footed booby" είχε προσγειωθεί κοντά στην είσοδο του βράχου όπου ζούσε ένα καβούρι καρύδας. Καθώς το θαλασσοπούλι στεκόταν εκεί, το θανατηφόρο καβούρι βγήκε σιγά-σιγά από το υπόγειο λαγούμι του, πλησίασε το πουλί από πίσω και του άρπαξε το ένα πόδι, μετά το έσυρε με δυσκολία μέσα στο λαγούμι του και ο μάρτυρας δεν ξαναείδε το πουλί.]]
Μετά από ένα μήνα, ο Laidre είχε την απόδειξη για το γεγονός ότι, τα γιγαντιαία καβούρια σκαρφαλώνουν στα δένδρα, κυνηγούν ανυποψίαστα θαλασσοπούλια, συνθλίβουν τα οστά με τις δαγκάνες τους και τα καταβροχθίζουν.
όπως έγραψε: "μέσα στη νύχτα, παρατήρησε ένα καβούρι καρύδας να σκαρφαλώνει σιγά σιγά σε ένα δένδρο και να επιτίθεται σε ένα θαλασσοπούλι που κοιμόταν σε ένα χαμηλό κλαδί.
παρακολούθησε το καβούρι να αρπάζει τη φτερούγα του πουλιού με τις μεγάλες δαγκάνες του και να σπάζει τα οστά κάτω από τα φτερά.
στη συνέχεια το πουλί έπεσε στο έδαφος και το καβούρι κατέβηκε για να το ψάξει.
περίπου 90 δευτερόλεπτα από αυτό που συνέβη τεκμηριώνονται πλέον στο βίντεο του ερευνητή.

Το τραυματισμένο θαλασσοπούλι ραμφίζει δυο φορές στο καβούρι, αλλά μάταια, μοιάζει σαν να χτυπάει σε σκληρό ξύλο.
Δεκάδες φορές κάνει ήχους με ακούσια τινάγματα και στη συνέχεια ρίχνει πίσω το κεφάλι του και αναπνέει απλά, καθώς οι δαγκάνες του καβουριού βυθίζονται στο κάτω μέρος του σώματός του.
Μέσα σε 20 λεπτά, ήρθαν πέντε ακόμη καβούρια που με τις έντονες οσφρητικές τους ικανότητες, μύρισαν το αίμα. Κομμάτιασαν το πουλί και το μετέφεραν μακριά.
Το καβούρι καρύδας είναι το μεγαλύτερο αρθρόποδο στην γη, έχει μέγεθος σκύλου, μπορεί να εκτείνεται στο 1 μέτρο και να ζυγίζει έως 9 κιλά.
έχει τεράστια δύναμη σύνθλιψης (μια δύναμη -πρέσσα- περίπου 90 φορές το δικό τους σωματικό βάρος), που συγκρίνεται με το δάγκωμα ενός λιονταριού.
*************************************************
Ο Laidre λέει ότι τα καβούρια καρύδας μπορεί να είναι τρομακτικά για τα άλλα ζώα -τρέφονται επίσης με γάτες-  αλλά αυτά τα ασπόνδυλα δεν πρέπει να τρομάζουν τον άνθρωπο.
Ο καρκινοειδής δολοφόνος κάβουρας, δεν αναφέρεται να τρέφεται με ανθρώπινο κρέας παρά μόνο με αυτό, της Amelia Earhart.
στις 2 Ιουλίου του 1937 εξαφανίστηκε εν πτήση η Αμερικανίδα πρωτοπόρος της αεροπορίας, Amelia Earhart,
ενώ έκανε τον γύρο της γης, είχε διανύσει με το αεροπλάνο ισημερινή διαδρομή 35.000 χιλιομέτρων -και είχε ακόμη να κάνει άλλα 7.000 χλμ.- όταν χάθηκε μυστηριωδώς.
Ανάμεσα σε πολλές θεωρίες που ακολουθούν τη μάταιη αναζήτησή της, αναφέρεται πως το αεροπλάνο της προσθαλασσώθηκε σττο κοραλλιογενές νησί Gardner και η ίδια έγινε τροφή για τα σαρκοβόρα καβούρια του νησιού.
*****************************************************
Ο Laidre λέει ότι, το επόμενο βήμα στη μελέτη αυτών των καβουριών, θα ήταν να εγκατασταθούν κάμερες στα ενδιαιτήματά τους, έτσι ώστε να μπορούν να τα παρακολουθήσουν οι επιστήμονες. Κανείς δεν έχει μελετήσει επισήμως, το περιβάλλον που ζευγαρώνουν ή τον τρόπο που επικοινωνούν.
Ο βιολόγος αναρωτιέται τι θα συνέβαινε, αν μετέφεραν έναν ενήλικα κάβουρα καρύδας σε βιότοπο με πουλιά. Θα μπορούσε να προκαλέσει όλεθρο.
Αν η έρευνα δοκιμάσει πειραματικά αυτές τις ιδέες, προφανώς θα προκύψουν θέματα ηθικής, αφού τα πουλιά πρέπει να προστατεύονται.
*********************************************
[[  Η μείωση του γιγαντιαίου καβουριού καρύδας  επισημάνθηκε το 1981 στον Διεθνή Συνδέσμο για την προστασία της φύσης (IUCN Red List of Threatened Species ), αλλά η έλλειψη έρευνας και παρακολούθησης, οδήγησε στην ταξινόμηση αυτών των καβουριών ως είδη που παρουσιάζουν έλλειψη δεδομένων "data deficient." για τις τελευταίες δύο δεκαετίες. Εξακολουθούμε να έχουμε μια κακή κατανόηση της βασικής οικολογίας του καβουριού, η οποία παρεμποδίζει τις προσπάθειες για την προστασία αυτού του αινιγματικού είδους.
πολλά καβούρια καρύδας είναι πιο δραστήρια τη νύχτα και οι ερευνητές πρέπει να κινούνται στα ρηχά σε κοραλλιογενείς υφάλους στο σκοτάδι.
Τα καβούρια καρύδας πρέπει να χρησιμοποιούνται με μεγάλη προσοχή, έχουν δύο ισχυρές δαγκάνες που μπορούν εύκολα να συνθλίψουν τα οστά. ]]
το σχετικό βίντεο των 90 δευτερολέπτων, στη διεύθυνση
https://news.nationalgeographic.com/2017/11/watch-giant-coconut-crab-attack-unsuspecting-bird-spd/
φωτο πτηνού
Red-footed Booby Sula sula on Palmyra Atoll, Pacific Ocean
By USFWS - Palmyra Atoll NWR (archive), Public Domain,
https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=75144
*****************************
Ο Κάρολος Δαρβίνος πατέρας της εξελικτικής βιολογίας  εξέτασε τις ιστορίες για ένα τερατώδες αρθρόποδο που περιφέρεται σε ένα νησί στον Ινδικό Ωκεανό
Ωστόσο η μεγαλοφυία που υπερασπίστηκε τις ατέλειωτες μορφές ζωής δεν πίστεψε στην αναφορά ότι αυτά τα άγρια γιγαντιαία καβούρια θα μπορούσαν να αναρριχηθούν σε δένδρα...
τις επόμενες δεκαετίες τα καβούρια φωτογραφίζονται όχι μόνο να σκαρφαλώνουν σε δένδρα αλλά να κρέμονται από αυτά, σαν τεράστιες αράχνες με σκληρό κέλυφος.
Χιλιάδες καβούρια καρύδας σε ένα νησί, μπορούν να σκαρφαλώνουν στα δένδρα και να κυνηγούν υγιή πουλιά στις φωλιές τους
Οι ερευνητές στον δικό μας αιώνα  άφησαν κάποτε ένα μικρό σφάγιο (a small pig carcass) για να δουν τι θα συμβεί, έγραψε το Smithsonian Magazine.
Τα καβούρια γρήγορα το εξαφάνισαν...
πηγές 11-11-17
https://news.nationalgeographic.com/2017/11/watch-giant-coconut-crab-attack-unsuspecting-bird-spd/
https://www.washingtonpost.com/news/speaking-of-science/wp/2017/11/11/these-crabs-can-grow-up-to-3-feet-and-hunt-birds-a-biologists-video-proves/?utm_term=.952a202d9c8e
http://www.dailymail.co.uk/news/article-5070031/Giant-crab-strong-lion-crushes-kills-BIRD.html


Το Αρχιπέλαγος Τσάγκος είναι μια συστάδα από 7 ατόλλες με συνολικά 65 τροπικά νησιά, περίπου στο κέντρο του Ινδικού Ωκεανού.
αποτελεί τμήμα του Βρετανικού Εδάφους Ινδικού Ωκεανού.
Στο νότιο τμήμα αυτού του νησιωτικού συμπλέγματος, κυριολεκτικά στη μέση του πουθενά, με τις κοντινότερες ακτές να απέχουν χιλιάδες μίλια, βρίσκεται η κολοσσιαίας στρατιωτικής σημασίας αμερικανική αεροναυτική βάση στο νησί Ντιέγκο Γκαρσία.
Η συμφωνία μεταξύ του Ηνωμένου Βασιλείου και των Ηνωμένων Πολιτειών για την χρήση του νησιού από τις Ηνωμένες Πολιτείες ως στρατιωτική βάση έγινε το 1966.
Από τη βάση αυτή οι ΗΠΑ ελέγχουν ολόκληρη τη νότια Ασία από τη Σαουδική Αραβία ως την Ινδία και τη Μαλαισία, τις ανατολικές ακτές όλης της Αφρικής και την Αυστραλία.
Υπάρχχει επίσης μια αεροπορική βάση που υποστηρίζει τα μεγαλύτερα από τα σύγχρονα αεροσκάφη.
Η Ντιέγκο Γκαρσία είναι μια ατόλλη που βρίσκεται στην καρδιά του Ινδικού ωκεανού, περίπου 1.600 χλμ. νότια των νοτίων ακτών της Ινδίας και της Σρι Λάνκας. Η Ντιέγκο Γκαρσία είναι η μεγαλύτερη ατόλλη σε χερσαία έκταση στο Τσάγκος Αρχιπέλαγος
 Μέχρι το 1971, το Ντιέγκο Γκαρσία είχε έναν ιθαγενή πληθυσμό 2.000 κατοίκων, ήταν γνωστοί ως Τσαγκόσσιοι και εκδιώχθηκαν χωρίς καμία αποζημίωση από την πατρίδα τους.
Από την εκδίωξη τους, οι Τσαγκόσσιοι συνεχώς διεκδικούν το δικαίωμα επιστροφής τους στο Ντιέγκο Γκαρσία.
Η βάση στο νησί είναι τμήμα του Αμερικανικού Δικτύου Διαστημικής Παρακολούθησης και είναι ο τόπος προσγείωσης εκτάκτου ανάγκης για το Διαστημικό Όχημα της NASA.
Ούτε οι Ηνωμένες Πολιτείες ούτε το Ηνωμένο Βασίλειο αναγνωρίζουν ότι το Ντιέγκο Γκαρσία υπόκειται στην Συνθήκη Ελεύθερης από Πυρηνικά Όπλα Ζώνης της Αφρικής, αν και το υπόλοιπο Αρχιπέλαγος Τσάγκος περιλαμβάνεται σε αυτήν, κάτι που υποδηλώνει ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες και/ή το Ηνωμένο Βασίλειο θέλουν να διατηρήσουν την ελευθερία να διαθέτουν πυρηνικά όπλα εκεί.
σχετικό δημοσίευμα 22-4-16
http://www.dailymail.co.uk/news/article-3553544/How-nature-reclaimed-abandoned-Chagos-islands.html








Δεν υπάρχουν σχόλια: