Στις 28 Ιουνίου θα πραγματοποιηθούν οι αλβανικές βουλευτικές εκλογές και ο βορειοηπειρωτικός Ελληνισμός θα κληθεί να ψηφίσει τους εκπροσώπους του στο αλβανικό κοινοβούλιο. Είναι αναγκαίο τώρα περισσότερο από ποτέ, οι ΒΗπειρώτες να παρουσιάσουν την πραγματική τους εκλογική δύναμη. Μόνο έτσι θα μπορέσουν να διεκδικήσουν τα αναφαίρετα δικαιώματά τους, όπως αυτά απορρέουν από τις διεθνείς συμβάσεις και τις υποχρεώσεις της Αλβανίας.
Στο παρελθόν υπήρξε πάμπολλες φορές το φαινόμενο, και βέβαια εξακολουθεί να υπάρχει και τώρα, Έλληνες Βορειοηπειρώτες να είναι υποψήφιοι σε αλβανικά κόμματα. Πολλοί υπήρξαν αυτοί που αντάλλαξαν την εθνική τους συνείδηση με τις όποιες ευκαιρίες τους προσέφερε η αλβανική εξουσία. Όλες οι αλβανικές κυβερνήσεις όμως, ασχέτως ιδεολογίας και απόχρωσης, ποτέ δεν ενδιαφερθήκαν για τα προβλήματα και τα δίκαια της Βορείου Ηπείρου. Για αυτούς δεν υπάρχει καν Βόρειος Ήπειρος. Η όποια ελληνική συνείδηση υπάρχει στους συμπορευόμενους με τα αλβανικά κόμματα, αλέθεται από την αλβανική εξουσία όπως αλέθεται το σιτάρι στις μυλόπετρες της αλβανικής εξουσίας.
Η αντιπαράθεση είναι μόνο μια, η εθνική και προσωπικά θεωρώ απαράδεκτο να ψηφίζει ο Βορειοηπειρώτης σοσιαλιστικό κόμμα επειδή είναι αριστερός ή να ψηφίζει δημοκρατικό κόμμα επειδή είναι αντικομμουνιστής. Ο Αλβανός κομμουνιστής είναι πάνω από όλα Αλβανός (ο σύντροφος Ενβέρης είναι το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα). Το ίδιο και ο δημοκράτης ή οποιοσδήποτε άλλος. Όλοι διαχρονικά και πιστά προσπάθησαν να θάψουν τον Ελληνισμό, να αλβανοποιήσουν την Βόρειο Ήπειρο, να μην υπάρχει, αν τους ήταν δυνατό, το παραμικρό δείγμα ελληνικής έκφρασης και γλώσσας.
Φυσικά όλοι μας θέλουμε την ειρηνική συνύπαρξη, τις φιλικές σχέσεις και την συνεργασία. Όμως το κάθε σύνοικο στοιχείο θα πρέπει να αποδεχθεί ή να διεκδικήσει τα όρια των δικαιωμάτων και των υποχρεώσεών του.
Θα ήθελα να προσπαθήσουμε να θυμηθούμε. Πριν λίγα χρόνια, με σοσιαλιστική κυβέρνηση του Φάτος Νάνο, είχαν προσπαθήσει να υφαρπάξουν την Κακομαία, την παραλία των Νιβιτσιωτών. Τότε είχε εμφανισθεί ο Σαλί Μπερίσα, αντιπολίτευση τότε, και είχε δηλώσει ότι η Κακομαία ανήκει στους Νιβιτσιώτες και ότι όταν θα γινόταν κυβέρνηση θα τους την απέδιδε. Οι κάτοικοι της Νίβιτσας στις εκλογές είχαν τότε ΟΛΟΙ ψηφίσει τον εκπρόσωπο του Δημοκρατικού κόμματος, πιστεύοντας στις εξαγγελίες αυτές. Το Δημοκρατικό κόμμα ανέβηκε στην εξουσία και η κυβέρνηση του Σαλί Μπερίσα τι έπραξε; Όχι μόνο δεν απέδωσε τις περιουσίες των κατοίκων αλλά έστειλε τις μπουλντόζες και τις ειδικές δυνάμεις να καταστείλουν την αντίσταση των Νιβιτσιωτών και να υφαρπάξει την περιουσία τους.
Οι διαρπαγές των περιουσιών, οι πολιτικές δίκες και καταδίκες, η παρεμπόδιση της ελληνικής γλώσσας και έκφρασης, η βία και η νοθεία κατά της βούλησης των Ελλήνων Βορειοηπειρωτών ήταν και είναι διαχρονική πολιτική όλων των αλβανικών κυβερνήσεων, ασχέτως ιδεολογικής απόχρωσης.
Η ελληνική κυβέρνηση αλλά και ο ελληνικός πολιτικός κόσμος έχουν διακηρύξει επανειλημμένα πως αναγνωρίζουν την ΟΜΟΝΟΙΑ - Κ.Ε.Α.Δ. ως τον μόνο εκφραστή του Ελληνισμού της Αλβανίας. Η ελληνική κυβέρνηση, αυτή αλλά και οι προηγούμενες έχουν δείξει έμπρακτα το ενδιαφέρον τους για τον Βορειοηπειρώτη και την Βόρειο Ήπειρο. Πραγματικά σχεδόν κάθε έργο υποδομής, εκπαίδευσης, οδοποιϊας, υγείας κλπ που έχει υλοποιηθεί ή υλοποιείται έχει σαν χρηματοδότη την Ελλάδα.
Ο Βορειοηπειρώτης έχει μία υποχρέωση. Στις 28 Ιουνίου να ασκήσει σαν ενεργός πολίτης το δικαίωμά του και να ψηφίσει επιλέγοντας αυτό που του λέει η καρδιά του, χωρίς φόβο ή μνησικακία. Για να πάψει επιτέλους να είναι υπηρέτης των αλβανικών συμφερόντων αλλά ισότιμος συνομιλητής και διεκδικητής των δικαίων του.
Δημήτρης Περδίκης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου