Στις 11 Μαΐου 2024, ο ήλιος αποφάσισε να μας δείξει την άλλη του πλευρά, αυτήν που συνήθως κρύβει πίσω από τη λαμπερή του όψη. Την κρυφή πλευρά του για τις ηλιακές κηλίδες και τα πάρτι των πρωτονίων. Με μια τεράστια στεφανιαία εκτόξευση μάζας, έβγαλε την "δαιμονική" του πλευρά. Τα γράμματα DV στο μέτωπο της φιγούρας ήταν τόσο εντυπωσιακά, που οι θεωρίες συνωμοσίας έχουν ήδη αρχίσει να σχηματίζονται για το αν ο Darth Vader έκανε την εμφάνισή του στον ήλιο. Και ενώ οι επιστήμονες μιλούν για φυσικά φαινόμενα, οι λάτρεις της αστρονομίας περιμένουν περισσότερες εκτοξεύσεις μάζας και ίσως μια εμφάνιση του βόρειου σέλας στην περιοχή τους. Ποιος ξέρει; Ίσως ο ήλιος απλά προσπαθεί να μας πει κάτι με τον δικό του φωτεινό τρόπο!
Στις 11 Μαΐου 2024,ο ήλιος έδωσε μια εντυπωσιακή παράσταση
Με τις τεράστιες στεφανιαίες εκτοξεύσεις μάζας, έκανε τους αστρονόμους να αναρωτιούνται αν έχει προβλήματα στην "σχέση" του με τη Γη. Και δεν είναι η πρώτη φορά που ο ήλιος "φωνάζει" στο διάστημα...
οι εκρήξεις ήταν αρκετά ισχυρές για να καταγραφούν από τον δορυφόρο SOLO EUI HRI 174 της NASA, προσφέροντας μια θεαματική παράσταση στους θεατές εδώ στη Γη.
Ο δορυφόρος SOLO EUI HRI 174, ένας από τους πιο προηγμένους "ηλιακούς παρατηρητές" της NASA, είναι σαν τον παπαράτσι του ηλιακού συστήματος. Με την εξαιρετική του ικανότητα να καταγράφει λεπτομέρειες σε ακτίνα 174 Å, αποκαλύπτει τα μυστικά του ήλιου, από τις μικροσκοπικές λεπτομέρειες μέχρι τις τεράστιες εκρήξεις. Πρόσφατα, κατέγραψε μια πληθώρα λαμπερών σημείων γύρω από μια περιοχή όπου εμφανίζεται νέο μαγνητικό πεδίο, προσφέροντας μια εντυπωσιακή θέα στους επίγειους θεατές. Αυτός ο δορυφόρος δεν χάνει ποτέ την "καλή λήψη", ακόμα και όταν ο ήλιος αποφασίζει να κάνει τα δικά του "ηλιακά κόλπα".
η ηλιακή καταιγίδα που επισκέφτηκε τη Γη ήταν τόσο ισχυρή που θα μπορούσε να προκαλέσει προβλήματα στα δίκτυα του ηλεκτρικού και τους δορυφόρους. Αλλά, δεν είναι όλα τόσο σκοτεινά όσο φαίνονται. Η ηλιακή καταιγίδα μας χάρισε και ένα φαντασμαγορικό βόρειο σέλας, που έκανε τον ουρανό να μοιάζει με πίνακα ζωγραφικής. Και ενώ οι ειδικοί συνέστησαν να εφοδιαστούμε με μπαταρίες και γεννήτριες, ίσως το πιο σημαντικό είναι να μην ξεχάσουμε να φορτίσουμε τις κάμερες μας για το επόμενο φωτογραφικό θαύμα της φύσης!
Στις 11 Μαΐου 2024, με μια ηλιακή εκτόξευση μάζας, ο ήλιος μας έδειξε ένα δαιμονικό πρόσωπο που θύμιζε τον κακό στις ταινίες. Αλλά μην ανησυχείτε, δεν είναι τίποτα παραπάνω από ένα κοσμικό καλλιτεχνικό έργο, το αποτέλεσμα της παρειδωλίας, όπου το μυαλό μας βλέπει γνωστά σχήματα σε τυχαία μοτίβα.
σχετικό το βίντεο στον Κώδικα Μυστηρίων
Τρομακτικό πρόσωπο στον ήλιο ,στη μεγαλύτερη γεωμαγνητική καταιγίδα των τελευταίων ετών;
Τρομακτικό πρόσωπο στον ήλιο ,στη μεγαλύτερη γεωμαγνητική καταιγίδα των τελευταίων ετών;
---------------------
Ένα δαιμονικό πρόσωπο εμφανίζεται πάνω από την επιφάνεια του ήλιου κατά τη διάρκεια της μεγαλύτερης γεωμαγνητικής καταιγίδας των τελευταίων 20 ετών
Ο ήλιος φαίνεται θυμωμένος. Μια τεράστια στεφανιαία εκτόξευση μάζας αποκαλύπτει μια εντυπωσιακή εικόνα που θυμίζει ένα μορφασμό δαιμονικού προσώπου.
Τα γράμματα DV (DeVil?) που ξεχωρίζουν στο μέτωπο της φιγούρας είναι εντυπωσιακά.
https://ufosightingshotspot.blogspot.com/2024/05/demonic-face-appears-above-surface-of.html
Προφανώς, το περίεργο φαινόμενο που καταγράφηκε από τον ηλιακό δορυφόρο SOLO EUI HRI 174 της NASA στις 11 Μαΐου 2024 είναι ένα συνηθισμένο φυσικό γεγονός που πυροδοτήθηκε από την έκρηξη ηλιακού υλικού.
Αλλά το γεγονός είναι ότι στις 10 Μαΐου, ένα τεράστιο CME χτύπησε το μαγνητικό πεδίο της Γης πριν από τη μεγαλύτερη γεωμαγνητική καταιγίδα εδώ και σχεδόν 20 χρόνια.
Και δεν έχει τελειώσει ακόμα, καθώς οι προβλέψεις δείχνουν ότι θα ακολουθήσουν περισσότερες εκτοξεύσεις στεμματικής μάζας και η καταιγίδα θα διαρκέσει μέχρι το Σαββατοκύριακο.
Οι προσδοκίες αυξάνονται για τον εκτεταμένο βόρειο σέλας, που υπόσχεται μαγευτικές οθόνες σε περιοχές όπως η Ευρώπη και οι Ηνωμένες Πολιτείες.
Η καταιγίδα έχει φτάσει τώρα στο επίπεδο G5, το ισχυρότερο επίπεδο μιας γεωμαγνητικής καταιγίδας σε κλίμακα από το G1 έως το G5.
Η ηλιακή καταιγίδα θα μπορούσε να προκαλέσει διακοπή στα συστήματα δορυφορικών επικοινωνιών, στα συστήματα ραδιοπλοήγησης χαμηλής συχνότητας, όπως το GPS, ή ακόμη και σε εκτεταμένες βλάβες στο ηλεκτρικό δίκτυο.
Αυτό το μοναδικό ηλιακό φαινόμενο υπογραμμίζει για άλλη μια φορά τη σημασία της συνεχούς παρακολούθησης και της ετοιμότητας για την ανταπόκριση σε ηλιακές διαταραχές για να αποτραπεί ένα άλλο συμβάν Carrington, το οποίο ήταν η πιο έντονη γεωμαγνητική καταιγίδα στην καταγεγραμμένη ιστορία και κορυφώθηκε στις 1-2 Σεπτεμβρίου 1859.
Η γεωμαγνητική καταιγίδα αυτή τη στιγμή φαίνεται να μειώνεται ξανά:
Προφανώς, το περίεργο φαινόμενο που καταγράφηκε από τον ηλιακό δορυφόρο SOLO EUI HRI 174 της NASA στις 11 Μαΐου 2024 είναι ένα συνηθισμένο φυσικό γεγονός που πυροδοτήθηκε από την έκρηξη ηλιακού υλικού.
Αλλά το γεγονός είναι ότι στις 10 Μαΐου, ένα τεράστιο CME χτύπησε το μαγνητικό πεδίο της Γης πριν από τη μεγαλύτερη γεωμαγνητική καταιγίδα εδώ και σχεδόν 20 χρόνια.
Και δεν έχει τελειώσει ακόμα, καθώς οι προβλέψεις δείχνουν ότι θα ακολουθήσουν περισσότερες εκτοξεύσεις στεμματικής μάζας και η καταιγίδα θα διαρκέσει μέχρι το Σαββατοκύριακο.
Οι προσδοκίες αυξάνονται για τον εκτεταμένο βόρειο σέλας, που υπόσχεται μαγευτικές οθόνες σε περιοχές όπως η Ευρώπη και οι Ηνωμένες Πολιτείες.
Η καταιγίδα έχει φτάσει τώρα στο επίπεδο G5, το ισχυρότερο επίπεδο μιας γεωμαγνητικής καταιγίδας σε κλίμακα από το G1 έως το G5.
Η ηλιακή καταιγίδα θα μπορούσε να προκαλέσει διακοπή στα συστήματα δορυφορικών επικοινωνιών, στα συστήματα ραδιοπλοήγησης χαμηλής συχνότητας, όπως το GPS, ή ακόμη και σε εκτεταμένες βλάβες στο ηλεκτρικό δίκτυο.
Αυτό το μοναδικό ηλιακό φαινόμενο υπογραμμίζει για άλλη μια φορά τη σημασία της συνεχούς παρακολούθησης και της ετοιμότητας για την ανταπόκριση σε ηλιακές διαταραχές για να αποτραπεί ένα άλλο συμβάν Carrington, το οποίο ήταν η πιο έντονη γεωμαγνητική καταιγίδα στην καταγεγραμμένη ιστορία και κορυφώθηκε στις 1-2 Σεπτεμβρίου 1859.
Η γεωμαγνητική καταιγίδα αυτή τη στιγμή φαίνεται να μειώνεται ξανά:
Η παρειδωλία αποτελεί ένα ενδιαφέρον ψυχολογικό φαινόμενο, όπου το άτομο αντιλαμβάνεται μια αναγνωρίσιμη μορφή σε ένα ασαφές ερέθισμα, όπως ένα πρόσωπο σε μια κλειδαριά ή ένα άλογο στα σύννεφα. Αυτή η αντίληψη δεν έχει κάτι το παθολογικό και δεν υπονοεί κάποια ψυχική ασθένεια, αλλά είναι μια φυσιολογική αντιδραστικότητα του ανθρώπινου εγκεφάλου στην αναζήτηση γνωστών μορφών σε ασαφή ερεθίσματα.
Υπάρχουν κάποιες κοινές εμπειρίες παρειδωλίας που πολλοί άνθρωποι μοιράζονται. Για παράδειγμα, η αντίληψη μορφών στα σύννεφα ή η εύρεση μορφών σε πετρώματα και τοιχογραφίες είναι πολύ συνηθισμένες. Αυτό συμβαίνει επειδή ο εγκέφαλος μας έχει την τάση να αναζητά γνωστά μοτίβα και μορφές σε ασαφή οπτικά ερεθίσματα, μια διαδικασία που βοηθά στην ερμηνεία και κατανόηση του περιβάλλοντος μας. Είναι μια φυσική και κοινή ανθρώπινη εμπειρία.
==========
Η παρειδωλία, ένα φαινόμενο όπου ο εγκέφαλος αναγνωρίζει γνώριμα σχήματα σε ασαφή ερεθίσματα, όπως πρόσωπα στα σύννεφα ή μορφές σε αντικείμενα, είναι πράγματι ενδιαφέρουσα. Αυτή η ικανότητα μπορεί να θεωρηθεί ως μέρος της εξελικτικής μας κληρονομιάς, μιας και η αναγνώριση γνώριμων μορφών θα μπορούσε να είχε παίξει ρόλο στην επιβίωση των προγόνων μας, επιτρέποντάς τους να αναγνωρίζουν γρήγορα τους φίλους από τους εχθρούς. Επιπλέον, η παρειδωλία μπορεί να είναι αποτέλεσμα του πώς ο εγκέφαλος επεξεργάζεται τις πληροφορίες, φιλτράροντας τα ασήμαντα στοιχεία για να εστιάσει σε σημαντικές λεπτομέρειες, όπως ευκαιρίες και απειλές. Αυτή η διαδικασία είναι ένα είδος γνωστικής συντόμευσης που βοηθά τον εγκέφαλο να ερμηνεύει τον περίπλοκο κόσμο μας πιο αποτελεσματικά.
Οι νευρώνες του εγκεφάλου είναι οργανωμένοι με τέτοιο τρόπο που διευκολύνουν την αναγνώριση μορφών, μια διαδικασία που φαίνεται να είναι έμφυτη και απαραίτητη για την ανθρώπινη εμπειρία. Παρά την χρησιμότητά της, η παρειδωλία μπορεί επίσης να οδηγήσει σε παρανοήσεις και λανθασμένες ερμηνείες, όπως όταν αναγνωρίζουμε μη υπαρκτά πρόσωπα ή μορφές σε αντικείμενα.
Αυτό το φαινόμενο έχει εξεταστεί εκτενώς στην ψυχολογία και έχει αποτελέσει ακόμα και βάση για κλινικές διαδικασίες, όπως το τεστ Ρόρσαχ, το οποίο χρησιμοποιείται για να αναλύσει χαρακτηριστικά της προσωπικότητας. Εντούτοις, η παρειδωλία δεν είναι μοναδική στους ανθρώπους. Έρευνες έχουν δείξει ότι και άλλα ζώα, όπως οι πίθηκοι, εμφανίζουν παρόμοιες ικανότητες, προτείνοντας ότι η τάση για αναγνώριση μορφών είναι πιθανώς μια ευρύτερη εξελικτική στρατηγική.
===================
σχετική μας ανάρτηση
16 Δεκεμβρίου 2020
Pareidolia ψευδαίσθηση, καθώς ένα τρομακτικό πρόσωπο με τεράστια μάτια ξεπροβάλλει από τα σύννεφα, στην Αυστραλία. η Συμπαντική Νοημοσύνη στη Μορφογένεση, τα Μορφογενετικά πεδία και η Μνήμη από το Κοσμικό Ακασικό αρχείο
Η Συμπαντική Νοημοσύνη σμιλεύει και αποτυπώνει σχήματα με δείγματα από την ίδια τη φύση με τη συνεχή διαδικασία της Μορφογένεσης, ενώ ο χώρος και τα μορφογενετικά πεδία επιβάλλουν τις εκάστοτε διαφοροποιήσεις.
τα μορφογενετικά πεδία λειτουργούν επιβάλλοντας μοτίβα σε διαφορετικά τυχαία ή απροσδιόριστα μοτίβα δραστηριότητας.
ο ανθρώπινος εγκέφαλος είναι "καλωδιωμένος" με μοναδικό τρόπο για να αναγνωρίζει πρόσωπα, με αποτέλεσμα όταν υπάρχει ακόμη και η παραμικρή υπόνοια εμφάνισης των χαρακτηριστικών κάποιου προσώπου, ο εγκέφαλος σπεύδει αυτόματα, να ερμηνεύσει ως πρόσωπο αυτό που βλέπει»
[η δράση του προμετωπιαίου φλοιού του εγκεφάλου,ερμηνεύει τις προσδοκίες του ατόμου.
Στη συνέχεια, στέλνει τα ανάλογα σήματα στον οπτικό φλοιό, με τελικό αποτέλεσμα ο εγκέφαλος να αναδημιουργεί οπτικά στον εξωτερικό κόσμο αυτό που κατά βάθος θέλει να δει κάποιος (ή που ο εγκέφαλος του νομίζει ότι, θέλει να δει )].
το φαινόμενο simulacrum
Η τάση να βλέπει κανείς ανθρωπομορφικές παραστάσεις ή ζωικές σε φιγούρες (simulacra) σε φυσικούς ή γεωλογικούς σχηματισμούς, στα σύννεφα, στους βράχους, σε κορμούς δένδρων, σε λουλούδια, στον ΄Αρη ή στη Σελήνη, βασίζεται στην αρχή της ομοιότητας, είναι διαχωρική, διαχρονική και υπερχρονική.
η εικόνα μας κάνει να αναρωτηθούμε, πρόκειται για εκδήλωση ζωόμορφου simulacrum?, είναι ένα απλά, τυχαίο Συμπαντικό κατασκεύασμα χωρίς αιτία ύπαρξης? Πρόκειται για εικόνα (ίσως αρχέτυπη) από το κοσμικό Ακασικό αρχείο ή πεδίο?
Δραστηριοποίηση μορφογενετικών πεδίων που αντλούν ενέργεια και πληροφορίες από τα Ακασικά αρχεία? και επομένως οδηγούν σε συγκεκριμένες μορφολογικές δομές?
Ο εγκέφαλος μας αναπτύσσεται συντονισμένος με την άυλη διασταλτική δύναμη του λεγόμενου μορφογενετικού πεδίου. όπως το μαγνητικό πεδίο δίνει προσανατολισμό για ειδικά σχήματα που δημιουργούν τα ρινίσματα σιδήρου, έτσι σχηματίζονται μορφές με παρόμοια χαρακτηριστικά .
----------------------
Η παρειδωλία, η ικανότητα του ανθρώπινου εγκεφάλου να αναγνωρίζει γνώριμα μοτίβα και μορφές σε ασαφή ερεθίσματα, είναι ένα φαινόμενο που παρατηρείται σε όλες τις κουλτούρες και κοινωνίες. Αυτή η ικανότητα μπορεί να είναι ένας μηχανισμός επιβίωσης που εξελίχθηκε για να βοηθήσει τους ανθρώπους να αναγνωρίζουν γρήγορα τα πρόσωπα και τις εκφράσεις τους, που είναι κρίσιμες για την κοινωνική αλληλεπίδραση και την επικοινωνία. Η παρειδωλία μπορεί να ενισχύσει την καλλιτεχνική δημιουργία και την αισθητική απόλαυση, καθώς οι άνθρωποι βλέπουν μορφές και πρόσωπα σε αντικείμενα όπως τα σύννεφα, τα βράχια, ή ακόμα και στα αστέρια. Στην καθημερινή ζωή, η παρειδωλία μπορεί να προκαλέσει μια στιγμή χαράς ή έκπληξης όταν αναγνωρίζουμε μια γνώριμη μορφή σε ένα τυχαίο μοτίβο. Ωστόσο, μπορεί επίσης να οδηγήσει σε παρανοήσεις ή λανθασμένες ερμηνείες, όπως όταν οι άνθρωποι βλέπουν θρησκευτικές εικόνες σε καθημερινά αντικείμενα ή αναγνωρίζουν μη υπαρκτά πρόσωπα σε αντικείμενα. Στην ψυχολογία, η παρειδωλία έχει μελετηθεί ως μέρος της ανθρώπινης αντίληψης και έχει χρησιμοποιηθεί σε κλινικές διαδικασίες όπως το τεστ Ρόρσαχ, όπου οι ασθενείς ερμηνεύουν μελάνια που λεκιάζουν σε χαρτί για να αναλύσουν την προσωπικότητα και την ψυχική κατάσταση. Η παρειδωλία μπορεί να είναι ένας δείκτης της γνωστικής ευελιξίας του ανθρώπινου εγκεφάλου, καθώς δείχνει την ικανότητα να ερμηνεύει διφορούμενες πληροφορίες και να εξάγει νόημα από ασαφή ερεθίσματα. Αυτή η ικανότητα μπορεί να συνδέεται με την ανθρώπινη δημιουργικότητα και την ικανότητα να βλέπουμε πέρα από το προφανές, να φανταζόμαστε και να καινοτομούμε. Η παρειδωλία είναι επίσης ένα παράδειγμα του πώς οι ανθρώπινες αντιλήψεις δεν είναι πάντα ακριβείς αναπαραστάσεις της πραγματικότητας, αλλά μπορεί να επηρεαστούν από τις προσδοκίες, τις πεποιθήσεις και τις προηγούμενες εμπειρίες μας. Σε αυτό το πλαίσιο, η παρειδωλία μπορεί να αποτελέσει μια γέφυρα μεταξύ της αντίληψης και της φαντασίας, επιτρέποντας στον εγκέφαλο να εξερευνήσει και να δημιουργήσει νέες συνδέσεις και ιδέες. Τέλος, η παρειδωλία αποτελεί έναν σημαντικό τομέα έρευνας στην κογνιτιβιστική ψυχολογία, προσφέροντας εισαγωγή στην κατανόηση του πώς ο εγκέφαλος διαχειρίζεται την πληροφορία και πώς οι ανθρώπινες αντιλήψεις σχηματίζονται και μεταβάλλονται.
Το φαινόμενο του simulacrum αναφέρεται στην τάση των ανθρώπων να αναγνωρίζουν οικείες μορφές σε ασαφείς ή τυχαίες δομές, όπως σύννεφα ή βράχια. Αυτή η τάση, γνωστή ως παρειδολία, είναι ένα παράδειγμα της ανθρώπινης ικανότητας να ερμηνεύει ασαφείς εικόνες ως κάτι πιο συγκεκριμένο και σημαντικό. Η έννοια του simulacrum έχει εξελιχθεί και έχει γίνει ένα κεντρικό θέμα στη φιλοσοφία και την κριτική της κουλτούρας, όπως στο έργο του Jean Baudrillard "Simulacra and Simulation", όπου εξετάζει τις σχέσεις μεταξύ πραγματικότητας, συμβόλων και κοινωνίας. Σύμφωνα με τον Baudrillard, η σύγχρονη κοινωνία έχει αντικαταστήσει όλη την πραγματικότητα και το νόημα με σύμβολα και σημάδια, και η ανθρώπινη εμπειρία είναι μια προσομοίωση της πραγματικότητας. Τα simulacra, σύμφωνα με τον Baudrillard, δεν είναι απλώς μεσάζοντες της πραγματικότητας, ούτε απατηλοί μεσάζοντες της πραγματικότητας· δεν βασίζονται σε μια πραγματικότητα ούτε κρύβουν μια πραγματικότητα, απλώς κρύβουν ότι κάτι τέτοιο όπως η πραγματικότητα δεν είναι σχετικό με την τρέχουσα κατανόηση της ζωής των ανθρώπων. Το ενδιαφέρον για τα simulacra δεν είναι καινούργιο· οι φιλόσοφοι όπως ο Πλάτων και ο Νίτσε έχουν συζητήσει την έννοια των εικόνων και των αντιγράφων στη φιλοσοφία τους. Ο Πλάτων αναφέρεται σε δύο είδη εικονοποίησης: μια πιστή αναπαραγωγή και μια σκόπιμα παραμορφωμένη, που παρουσιάζεται ως σωστή μόνο από μια συγκεκριμένη γωνία. Η σύγχρονη επιστήμη έχει επίσης εξετάσει το φαινόμενο του simulacrum μέσω της μορφογενετικής, μιας θεωρίας που προτείνει ότι οι βιολογικές μορφές και οι δομές αναπτύσσονται μέσω της επιρροής τόσο των γενετικών πληροφοριών όσο και των μορφογενετικών πεδίων, τα οποία είναι αόρατες δυνάμεις που καθοδηγούν την ανάπτυξη των μορφών στον χώρο και τον χρόνο. Αυτή η θεωρία προσφέρει μια εναλλακτική εξήγηση για το πώς οι μορφές μπορεί να αναπτύσσονται σε ανταπόκριση σε περιβαλλοντικές συνθήκες, πέρα από την απλή γενετική κληρονομιά. Ενώ η επιστήμη εξετάζει το φαινόμενο του simulacrum από μια αντικειμενική σκοπιά, η φιλοσοφία και η κριτική της κουλτούρας το εξετάζουν ως μέρος της ανθρώπινης εμπειρίας και της κατανόησης του κόσμου. Το simulacrum, είτε ως φυσικό φαινόμενο είτε ως φιλοσοφική έννοια, παραμένει ένα συναρπαστικό θέμα που προκαλεί την περιέργεια και την έρευνα στον τομέα της ανθρώπινης γνώσης και της κοινωνικής δομής.
-------------------
Το simulacrum στην καλλιτεχνική δημιουργία είναι ένας πολύπλοκος και πολυεπίπεδος όρος που αναφέρεται στην αναπαράσταση ή τη μίμηση ενός ατόμου ή ενός πράγματος. Στην ιστορία της τέχνης, τα simulacra έχουν χρησιμοποιηθεί για να εκφράσουν τόσο την πραγματικότητα όσο και την υπερπραγματικότητα, προκαλώντας τον παρατηρητή να αναρωτηθεί για τη φύση της αυθεντικότητας και της αλήθειας. Καλλιτέχνες όπως ο Andy Warhol και η Cindy Sherman χρησιμοποίησαν το simulacrum για να διερευνήσουν και να σχολιάσουν την πραγματικότητα, την αυθεντικότητα και τον ρόλο της αντίληψης στην τέχνη. Μέσα από την αναπαράσταση και τη μίμηση, οι καλλιτέχνες αναδεικνύουν την κατασκευασμένη φύση της σύγχρονης κοινωνίας και της καταναλωτικής κουλτούρας. Η έννοια του simulacrum έχει επίσης εξεταστεί από φιλοσόφους όπως ο Jean Baudrillard, ο οποίος προτείνει ότι το simulacrum δεν είναι απλώς ένα αντίγραφο του πραγματικού, αλλά γίνεται αλήθεια με δικαίωμα ίδιο: το υπερπραγματικό. Σύμφωνα με τον Baudrillard, αυτό που αντιγράφει το simulacrum είτε δεν είχε ποτέ πρωτότυπο είτε δεν έχει πλέον πρωτότυπο, καθώς το simulacrum σημαίνει κάτι που δεν είναι, και επομένως αφήνει το πρωτότυπο ανεύρετο. Το simulacrum στην τέχνη μπορεί να λειτουργήσει ως εργαλείο για την έκφραση περίπλοκων ιδεών σχετικά με την αναπαράσταση και τη σημασία, προσφέροντας μια μορφή καλλιτεχνικού σχολιασμού σχετικά με την πραγματικότητα, την αυθεντικότητα και τον ρόλο της αντίληψης. Εν τέλει, το simulacrum στην καλλιτεχνική δημιουργία είναι ένας καθρέφτης της εποχής μας, αντανακλώντας τις πολυάριθμες πτυχές της ανθρώπινης εμπειρίας και της κοινωνικής δομής, και παραμένει ένα συναρπαστικό θέμα που προκαλεί την περιέργεια και την έρευνα στον τομέα της ανθρώπινης γνώσης και της κοινωνικής δομής.
------------
Το simulacrum, ως έννοια και ως τεχνική, έχει χρησιμοποιηθεί σε πολλά κινήματα τέχνης μέσα στους αιώνες. Από την αρχαία ελληνική και ρωμαϊκή τέχνη, όπου οι καλλιτέχνες δημιουργούσαν ρεαλιστικά γλυπτά και ζωγραφιές των θεών και ηρώων, μέχρι τη Αναγέννηση με καλλιτέχνες όπως ο Λεονάρντο ντα Βίντσι και ο Μιχαήλ Άγγελος που δημιούργησαν πορτραίτα και γλυπτά που θεωρούνταν simulacra των θεμάτων τους. Στη σύγχρονη εποχή, το simulacrum βρίσκει έκφραση στον υπερρεαλισμό, όπου οι καλλιτέχνες δημιουργούν έργα που προκαλούν τον θεατή να αναρωτηθεί για τη φύση της πραγματικότητας και της αναπαράστασης. Το pop art, με καλλιτέχνες όπως ο Andy Warhol και η Cindy Sherman, χρησιμοποίησε το simulacrum για να εξερευνήσει και να σχολιάσει την πραγματικότητα, την αυθεντικότητα και τον ρόλο της αντίληψης στην τέχνη. Το trompe-l'œil, μια τεχνική που παίζει με την αντίληψη και την οπτική απάτη, είναι επίσης μια μορφή simulacrum, όπως και το ιταλικό neorealism και η γαλλική Nouvelle Vague, που χρησιμοποίησαν το simulacrum για να αναδείξουν την κοινωνική κριτική και την αναπαράσταση της πραγματικότητας στον κινηματογράφο. Το simulacrum συνεχίζει να είναι ένα σημαντικό εργαλείο στην τέχνη, προσφέροντας στους καλλιτέχνες τη δυνατότητα να ερευνούν και να προκαλούν τις αντιλήψεις μας για την πραγματικότητα και την αναπαράσταση. Είτε ως φυσικό φαινόμενο είτε ως φιλοσοφική έννοια, το simulacrum παραμένει ένα συναρπαστικό θέμα που προκαλεί την περιέργεια και την έρευνα στον τομέα της ανθρώπινης γνώσης και της κοινωνικής δομής.
============
σχετικές μας αναρτήσεις
7 Νοεμβρίου 2020
Φαινόμενο παρειδωλίας (Pareidolia) στο πάρκο Bergstraße-Odenwald, στη νότια Γερμανία. Εναλλακτική "ανάγνωση" του φαινόμενου της παρειδωλίας. Το σχετικό φαινόμενο simulacrum και της ψευδαίσθησης (parabolicheskoi illusion)
https://hellenicrevenge.blogspot.com/2020/11/pareidolia-bergstrae-odenwald.html
----------------
8 Νοεμβρίου 2020
Ορχιδέα με πρόσωπο μαϊμούς, με επιστημονικό όνομα Dracula chimaera. Οπτική παρειδωλία, η Συμπαντική Νοημοσύνη στη διαδικασία της Μορφογένεσης
http://hellenicrevenge.blogspot.com/2020/11/dracula-chimaera.html
===========
Τα μορφογενετικά πεδία
η φυσική και η χημεία δεν μιλάνε μόνο για ύλη και ενέργεια, μιλάνε και για πεδία. Και τα πεδία είναι αόρατες οργανωτικές περιοχές που ασκούν επίδραση, όπως για παράδειγμα το μαγνητικό πεδίο γύρω από έναν μαγνήτη,
Η ακριβής φύση των μορφογενετικών πεδίων είναι δύσκολο να καθοριστεί, ωστόσο έχουν ήδη περιγραφεί και κατασκευαστεί μαθηματικά μοντέλα αυτών.
Εκείνο που είναι καινούργιο είναι η ιδέα ότι αυτά τα πεδία έχουν ένα είδος εγγενούς μνήμης κι αυτό σημαίνει ότι η φύση έχει μνήμη (άρα νου).
Πιστεύουμε ότι τα μορφογενετικά πεδία παίζουν έναν εξαιρετικά σημαντικό ρόλο στην εξελικτική διαδικασία (των οργανισμών)
ο τρόπος που ο νους μας, γενικότερα η ύπαρξη μας εκτείνεται πέραν του φυσικού μας σώματος, μέσα στο πλαίσιο της κοινωνικής μας ύπαρξης,
οι περισσότεροι άνθρωποι έχουν βιώσει τηλεπαθητικές εμπειρίες-είναι κάτι κοινό.
συχνά περιγράφονται ως παραφυσικές. Δεν είναι παραφυσικές με την έννοια ότι είναι σπάνιες, στην πραγματικότητα είναι πολύ κοινές.
είναι παραφυσικές με την έννοια ότι δεν μπορούν να εξηγηθούν από τη μηχανιστική επιστημονική θεωρία για τη Φύση.
Μπορούν όμως να εξηγηθούν στο πλαίσιο μιας ευρύτερης επιστημονικής κοσμοθέασης, όπως προτείνεται (από τον R. Sheldrake, Βρετανό βιολόγο, διευθυντή του τμήματος βιοχημείας στο Πανεπιστήμιο του Cambridge) με τη θεωρία των μορφογενετικών πεδίων.
Η μορφική συνήχηση είναι μια θεωρία που προσπαθεί να εξηγήσει πως το σύμπαν αναπτύσσει συνήθειες. Οι συνήθειες ορίζουν τη μνήμη, και πως λειτουργεί η μνήμη. Η θεωρία των μορφογενετικών πεδίων προτείνει ότι βασίζεται στην ομοιότητα. Όσο πιο όμοιο είναι κάτι, με κάτι που έχει συμβεί νωρίτερα, τόσο περισσότερο θα επηρεαστεί από αυτό.
Και η μορφική συνήχηση είναι η διαδικασία κατά την οποία μορφές του παρελθόντος επηρεάζουν παρόμοιες μορφές του παρόντος.
Τα άγνωστα ενεργειακά μορφογενετικά πεδία είναι η ενοποιητική δύναμη των συστημάτων. Σε κάθε επίπεδο υπάρχει το ΄Ολο που απαρτίζεται από μέρη. Αυτή είναι η ολιστική κοσμοθέαση (ψυχική αλληλεπίδραση όλων των ζωντανών οργανισμών)
Ο ίδιος ο νους και το τι αυτός μπορεί να κάνει, είναι σχεδόν αχαρτογράφητη περιοχή. Οι μορφές των πραγμάτων και των όντων καθώς και οι ιδέες, μας περιβάλλουν όπως η ατμόσφαιρα και λειτουργούν σαν ένα είδος αρχείου έμπνευσης απ’ όπου αντλεί ο καθένας ό,τι θέλει.
Στα μορφογενετικά πεδία αποθηκεύονται, διαδίδονται και αξιολογούνται οι σκέψεις, τα συναισθήματα και κάθε άλλη μορφή πληροφορίας, σε μια διαρκή αλληλεπίδρασή τους με τον υλικό κόσμο. Τα πεδία αυτά διαθέτουν ένα είδος μνήμης και έχουν την ικανότητα να εξελίσσονται. Τα μορφογενετικά πεδία είναι οι γεννήτριες των μορφών στον κόσμο μας.
Ρούπερτ Σέλντρεϊκ
=====================
σχετικό το βίντεο
https://www.youtube.com/watch?v=_69kZiEqhYIStrange clouds seen around the world. Are these clouds just a coincidence of nature, or is there something more to it? Here are 15 strange clouds.
σχετικές μας αναρτήσεις
7 Νοεμβρίου 2020
Φαινόμενο παρειδωλίας (Pareidolia) στο πάρκο Bergstraße-Odenwald, στη νότια Γερμανία. Εναλλακτική "ανάγνωση" του φαινόμενου της παρειδωλίας. Το σχετικό φαινόμενο simulacrum και της ψευδαίσθησης (parabolicheskoi illusion)
https://hellenicrevenge.blogspot.com/2020/11/pareidolia-bergstrae-odenwald.html
----------------
8 Νοεμβρίου 2020
Ορχιδέα με πρόσωπο μαϊμούς, με επιστημονικό όνομα Dracula chimaera. Οπτική παρειδωλία, η Συμπαντική Νοημοσύνη στη διαδικασία της Μορφογένεσης
http://hellenicrevenge.blogspot.com/2020/11/dracula-chimaera.html
===========
Τα μορφογενετικά πεδία
η φυσική και η χημεία δεν μιλάνε μόνο για ύλη και ενέργεια, μιλάνε και για πεδία. Και τα πεδία είναι αόρατες οργανωτικές περιοχές που ασκούν επίδραση, όπως για παράδειγμα το μαγνητικό πεδίο γύρω από έναν μαγνήτη,
Η ακριβής φύση των μορφογενετικών πεδίων είναι δύσκολο να καθοριστεί, ωστόσο έχουν ήδη περιγραφεί και κατασκευαστεί μαθηματικά μοντέλα αυτών.
Εκείνο που είναι καινούργιο είναι η ιδέα ότι αυτά τα πεδία έχουν ένα είδος εγγενούς μνήμης κι αυτό σημαίνει ότι η φύση έχει μνήμη (άρα νου).
Πιστεύουμε ότι τα μορφογενετικά πεδία παίζουν έναν εξαιρετικά σημαντικό ρόλο στην εξελικτική διαδικασία (των οργανισμών)
ο τρόπος που ο νους μας, γενικότερα η ύπαρξη μας εκτείνεται πέραν του φυσικού μας σώματος, μέσα στο πλαίσιο της κοινωνικής μας ύπαρξης,
οι περισσότεροι άνθρωποι έχουν βιώσει τηλεπαθητικές εμπειρίες-είναι κάτι κοινό.
συχνά περιγράφονται ως παραφυσικές. Δεν είναι παραφυσικές με την έννοια ότι είναι σπάνιες, στην πραγματικότητα είναι πολύ κοινές.
είναι παραφυσικές με την έννοια ότι δεν μπορούν να εξηγηθούν από τη μηχανιστική επιστημονική θεωρία για τη Φύση.
Μπορούν όμως να εξηγηθούν στο πλαίσιο μιας ευρύτερης επιστημονικής κοσμοθέασης, όπως προτείνεται (από τον R. Sheldrake, Βρετανό βιολόγο, διευθυντή του τμήματος βιοχημείας στο Πανεπιστήμιο του Cambridge) με τη θεωρία των μορφογενετικών πεδίων.
Η μορφική συνήχηση είναι μια θεωρία που προσπαθεί να εξηγήσει πως το σύμπαν αναπτύσσει συνήθειες. Οι συνήθειες ορίζουν τη μνήμη, και πως λειτουργεί η μνήμη. Η θεωρία των μορφογενετικών πεδίων προτείνει ότι βασίζεται στην ομοιότητα. Όσο πιο όμοιο είναι κάτι, με κάτι που έχει συμβεί νωρίτερα, τόσο περισσότερο θα επηρεαστεί από αυτό.
Και η μορφική συνήχηση είναι η διαδικασία κατά την οποία μορφές του παρελθόντος επηρεάζουν παρόμοιες μορφές του παρόντος.
Τα άγνωστα ενεργειακά μορφογενετικά πεδία είναι η ενοποιητική δύναμη των συστημάτων. Σε κάθε επίπεδο υπάρχει το ΄Ολο που απαρτίζεται από μέρη. Αυτή είναι η ολιστική κοσμοθέαση (ψυχική αλληλεπίδραση όλων των ζωντανών οργανισμών)
Ο ίδιος ο νους και το τι αυτός μπορεί να κάνει, είναι σχεδόν αχαρτογράφητη περιοχή. Οι μορφές των πραγμάτων και των όντων καθώς και οι ιδέες, μας περιβάλλουν όπως η ατμόσφαιρα και λειτουργούν σαν ένα είδος αρχείου έμπνευσης απ’ όπου αντλεί ο καθένας ό,τι θέλει.
Στα μορφογενετικά πεδία αποθηκεύονται, διαδίδονται και αξιολογούνται οι σκέψεις, τα συναισθήματα και κάθε άλλη μορφή πληροφορίας, σε μια διαρκή αλληλεπίδρασή τους με τον υλικό κόσμο. Τα πεδία αυτά διαθέτουν ένα είδος μνήμης και έχουν την ικανότητα να εξελίσσονται. Τα μορφογενετικά πεδία είναι οι γεννήτριες των μορφών στον κόσμο μας.
Ρούπερτ Σέλντρεϊκ
=====================
σχετικό το βίντεο
https://www.youtube.com/watch?v=_69kZiEqhYIStrange clouds seen around the world. Are these clouds just a coincidence of nature, or is there something more to it? Here are 15 strange clouds.
============
σχετική μας ανάρτηση
1 Μαΐου 2024
Ακουστική παρειδωλία. Φωνές στο δάσος: ένα μυστικιστικό φαινόμενο ή υπάρχει επιστημονική εξήγηση;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου