Η ΚΡΙΣΙΣ ΚΑΙ ΟΙ ΚΡΙΣΕΙΣ ΜΑΣ

Η μεγάλη οικονομική κρίση που ταλαιπωρεί τελευταία την ελληνική οικονομία,  είναι ένα θέμα που απασχολεί έντονα και βασανιστικά πλέον όλους τους Ελλήνες. 
 

Μικροί καί μεγάλοι,  πλούσιοι και φτωχοί,  απλοί βιοπαλαιστές και μεγάλοι επιχειρηματίες,  αγράμματοι πολίτες ή μεγάλοι οικονομολόγοι συζητούν συνεχώς για την οικονομική κρίση,  εκφράζουν την άποψή τους και στιγματίζουν αυτούς,  που κατά τη γνώμη τους υπήρξαν οι αίτιοι αυτής της καταστροφικής καταστάσεως.

     Πολλοί αγνοώντας στο σύνολό τους τις βαθύτερες αιτίες,  τις ρίζες της δύσκολης αυτής καταστάσεως,  επιρρίπτουν τις ευθύνες μόνο σε "επιτήδειους" πολιτικούς,  που κατά τη γνώμη τους,  τους ξεγέλασαν και τους εξαπάτησαν.  Είναι όμως έτσι τα πράγματα;  Ή οικονομική κρίση είναι το πρόβλημα;  Αυτή είναι η αιτία του κακού ή ή οικονομική κρίση ήρθε σαν συνέπεια και φυσικό επακόλουθο μιας άλλης σοβαρότατης  ηθικής και πνευματικής γενικώς κρίσεως,  που περνά τα τελευταία χρόνια η ελληνική κοινωνία; 

     Άν αναζητούσαμε τα αίτια της πτώσεως της άλλοτε κραταιάς βυζαντινής αυτοκρατορίας,  που είχε σαν αποτέλεσμα τη μακρόχρονη σκλαβιά των Ελλήνων στούς Οθωμανούς επί χρόνια,  θα βλέπαμε,  ότι η πραγματική αιτία ήταν η παρακμή,  την οποία έφερε ή ηθική και πνευματική κρίσις και κατάπτωσις των ανθρώπων του Βυζαντίου κατά την εποχή εκείνη.

     Και σήμερα λοιπόν,  όπως μας βεβαιώνουν τα ίδια τα γεγονότα,  η Ελλάδα μας και κατά συνέπεια όλοι οί Έλληνες,  οδηγούμαστε σε μια νέα υποδούλωση,  οικονομικής φύσεως με απρόβλεπτες συνέπειες και προεκτάσεις,  που θα κλονίσουν,  όπως φαίνεται,  ανεπανόρθωτα ίσως τη συνοχή και το μέλλον της ελληνικής κοινωνίας.  Που οφείλονται όμως όλα αυτά;  Πώς φθάσαμε πάλι στο σημείο "μηδέν"; 

    Δυστυχώς όπως και τότε στα χρόνια της Κωνσταντινουπόλεως έτσι και τώρα ζούμε σε περίοδο μεγάλης παρακμής και αποστασίας.  Και πριν,  αλλά πολύ περισσότερο από τα χρόνια της μεταπολιτευτικής περιόδου άρχισε συστηματικά η κατακρήμνισις των ηθικών αρχών και των αξιών του λαού μας και η απεμπόλησις των παραδόσεων και της εν γένει Ελληνοχριστιανικής κληρονομιάς μας.

    Πολύ σύντομα σε χρόνο μηδέν χάσαμε την ηθική μας,  αφού με συνοπτικές διαδικασίες χτυπήθηκε καίρια ο θεσμός της οικογένειας,  με πολύ ύπουλες,  ύποπτες και κακόβουλες αλλαγές του οικογενειακού δικαίου.  Στη συνέχεια χάθηκε η Ορθόδοξη Πίστις μας και κλονίστηκε η εμπιστοσύνη των Ελλήνων προς την Εκκλησία αφού ανέλαβαν μερικοί άθεοι πολιτικοί μας λυσσώδη πόλεμο κατά της Εκκλησίας,  διασύροντας τον κλήρο της , το έργο της και την αποστολή της.

    Επόμενο στόχο αποτέλεσε η Εθνική μας παιδεία.  Με ανεπαρκή και προβληματικά εκπαιδευτικά προγράμματα,  προώθησαν μόνο την στείρα γνώση και όχι την καλλιέργεια του πνεύματος και τη διαμόρφωση ηθικού και ενάρετου χαρακτήρος.  Κατάφεραν να "δημιουργήσουν" πτυχιούχους χωρίς ήθος,  αρχές και ανθρωπισμό.  Παράλληλα "δημιούργησαν" πτυχιούχους χωρίς ουσιώδεις  και κυρίως χωρίς πνευματική καλλιέργεια και ηθικές αρχές και αξίες παρότι αυτές "γεννήθηκαν" στην αρχαία ελληνική κοινωνία και έθεσαν τις βάσεις για την ανάπτυξη όχι μόνο του Ελληνικού, αλλά και του Ευρωπαϊκού πολιτισμού. 

    Παράλληλα πρέπει να επισημανθή, ότι οι λέξεις όπως Δικαιοσύνη,  αλληλεγγύη,  σεβασμός και η κοινωνική πρόνοια έχασαν την ουσία και το νόημά τους.  Οι επιτήδειοι προώθησαν μόνο την αναξιοκρατία,  η οποία επέφερε την διάλυση των πάντων,  αφού άτομα ανάξια και προβληματικά βρέθηκαν σε καίριες και επιτελικές θέσεις με κριτήρια απλώς και μόνο κομματικά.

    Διαβρώθηκε λοιπόν η κοινωνία μας και οι άνθρωποι εξαχρειώθηκαν,  με αποτέλεσμα το ένα κακό να ακολουθή το άλλο,  χωρίς τέλος.  Έτσι επήλθε η παρακμή,  η καταστροφή και τελικώς ή γνωστή σε όλους  κρίση.

    Φταίνε άραγε μόνο αυτοί που νομοθετούσαν και αποφάσιζαν για όλους εμάς;  Εμείς οι υπόλοιποι τι κάναμε;  Δυστυχώς διαφωνούσαμε μεταξύ μας,  αλληλομαχόμασταν λόγω διαφορετικών πολιτικών πεποιθήσεων και ο καθένας ψήφιζε βάσει μόνον κομματικών κριτηρίων και στήριζε τον "δικό" του με φανατισμό και μισαλλοδοξία.  Στήριζε τον "πολιτικό" του,  όχι επειδή τον θεωρούσε ικανώς ως ηθικό η ευσέβή,  αλλά απλώς επειδή ήλπιζε,  ότι έτσι θα μπορούσε,  να "βολευτεί" αυτός ή το παιδί του σε κάποια δημόσια θέση αδιαφορώντας για το κακό και τη ζημιά που θα προξενούσε στήν κοινωνία και το κράτος ό ανάξιος  εκπρόσωπος του.

    Η πνευματική ατροφία όμως,  η ηθική μας εξαχρείωσις και οι πελατειακές σχέσεις κομμάτων και ψηφοφόρων οδήγησαν στην άρρωστη σημερινή πραγματικότητα ήρθε λοιπόν τώρα η ώρα να πληρώσουμε τα σπασμένα μιας περιόδου καταστροφικής.  Μιας περιόδου κατακρημνίσεως των αρχών και των αξιών,  τής φυγής μας από το Θεό μας και της πατροπαράδοτου Πίστεώς μας.

    Όμως όπως μας λέει ο Απόστολος Παύλος στην προς Ρωμαίους επιστολή του (στ' , 23) "τά  οψώνια της αμαρτίας θάνατος"!!  Αφού λοιπόν,  συστηματικά διώξαμε το Χριστό από την ζωή μας τώρα θερίζουμει τους καρπούς αυτής της αποστασίας και της θείας εγκαταλείψεως.  Αν θεωρείτε ότι ο λόγος αυτός φαίνεται υπερβολικός αναλογιστείτε το πόσο μας βαρύνει το κακουργηματικό αμάρτημα της βλασφημίας των θείων,  και μας εκθέτει διεθνώς,  αφού αυτό το "φαινόμενο" το παρουσιάζουν μόνο οι Ελλήνες με βδελυρό ζήλο οι οποίοι δυστυχώς καυχόμαστε συγχρόνως ότι είμαστε Χριστιανοί Ορθόδοξοι.  Αλλοίμονο μας.!

   Άρα αδελφοί μου,  αν δούμε από το πρίσμα αυτό,  το πρόβλημα της οικονομικής κρίσεως που βιώνουμε σήμερα θα πρέπει,  εάν θέλουμε να είμαστε ειλικρινείς με τους εαυτούς μας,  να ομολογήσουμε όλοι μαζί γενικώς,  ότι έχουμε κάποιο μερίδιο ευθύνης και ότι θα πρέπει επιτέλους να αλλάξουμε τακτική.  Ας αναλογιστούμε όλοι τις ευθύνες μας.  Ας μην περιμένουμε να δούμε τι θα κάνουν οι άλλοι,  τι θα κάνει ο διπλανός η ο ανώτερος μας.  Ας αναρωτηθούμε τι πρέπει να γίνει πλέον και τι πρέπει να κάνουμε εμείς προσωπικά και αφού διαπιστώσουμε πλέον,  ότι ακολουθήσαμε λάθος πορεία ας την αλλάξουμε.  Ας επιστρέψουμε στις αξίες μας,  στον πολιτισμό μας,  στη θρησκεία μας,  στην Ελληνορθόδοξη κληρονομιά μας και φυσικά πρωτίστως την Πίστη μας.

   Ας έρθουμε κοντά στον Κύριο και Θεό μας,  τον Οποίο περιφρονητικά εγκαταλείψαμε.  Σαν τόν άσωτο να επιστρέψουμε στο στοργικό Ουράνιο Πατέρα μας.  Ακριβώς.!!  Αυτό απαιτείται σήμερα σαν πρώτο βήμα.!!  Ας δείξουμε κι εμείς τον κύριο μας τη βαθειά μας μετάνοια.  Τι είπε ο Ασωτος; " Πατέρα ήμαρτον είς τον Ουρανό και ενώπιον Σου και ούκ ειμί άξιος κληθήναι υιός Σου".  

   Άς δηλώσουμε με ταπείνωση,  ότι άμαρτήσαμε,  ότι παραστρατήσαμε στην πορεία της πνευματικής μας ζωής.  Ας ομολογήσουμε ότι πλανηθήκαμε από τον πονηρό και την αμαρτία και φτάσαμε σε αυτό το σημείο της ηθικής καταπτώσεως και πνευματικής αδιαφορίας και διαφθοράς,  ώστε να έρθει,  ως φυσικό επακόλουθο αυτή η καταστροφική οικονομική κρίση. 

   Ας επιστρέψουμε και πάλι Κοντά Του,  ώστε να πάρουμε την Θεία Του βοήθεια,  για να συνεχίσουμε τον αγώνα μας.  Να αντλήσουμε Θεία Δύναμη,  για να μπορέσει ο καθένας μας,  να σηκώσει το δικό του σταυρό.  Να πάρουμε τη Θεία του Φώτση για να βρούμε τη χαμένη αθωότητα της καρδιάς μας,  που μας στέρησε την ειρήνη Του.  Να ξαναβρούμε την ανθρωπιά που χάσαμε στα πονηρά παιχνίδια του κέρδους,  του συμφέροντος και της απόλαυσης.

   Να επικοινωνήσουμε και πάλι με Εκείνον που είναι το Φώς,  ή Αλήθεια και η Ζωή,  αφού ζήσαμε μακριά Του,  βυθισμένοι στο σκοτάδι,  στο ψέμα και την υποκρισία και φτάσαμε στα όρια της πνευματικής πτωχεύσεως και της οικονομικής καταστροφής.  Μόνο κοντά Του μπορούμε,  να ξαναβρούμε την αισιοδοξία,  τη χαρά και την ελπίδα για να ξεφύγουμε από το φοβερό φάσμα της μελαγχολίας,  της απογνώσεως και της απελπισίας,  που οδηγούν στην εξαθλίωση την κατάθλιψη και την ολοκληρωτική καταστροφή.

   Ας μήν δελεάσουμε επειδή δήθεν είμαστε λίγοι οι μόνοι μας.  Ή επικοινωνία μας με το Θεό μας,  θα μας κάνει δυνατούς και έτσι Εκείνος μπορεί και πάλι να θελήσει,  να κάνει το θαύμα του.!  ΔΙΟΤΙ ΜΟΝΟΝ Ο ΘΕΟΣ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΜΑΣ ΒΟΗΘΗΣΕΙ ΝΑ ΒΓΟΥΜΕ ΑΠΟ ΤΟ ΑΔΙΕΞΟΔΟ ΤΗΣ ΚΡΙΣΕΩΣ!.  Μόνον Εκείνος μπορεί να σώσει και πάλι την Ελλάδα μας.  Ας  ενθυμούμαστε πάντοτε αυτό που έδειξε σε ενύπνιο ο Κύριος στον Μωάμεθ τον Β',  τον πορθητή της Κωνσταντινουπόλεως,  ότι αν έστω και πέντε αληθινοι-σωστοί Χριστιανοί ευρίσκοντο τότε στην Κωνσταντινούπολη δεν θα επέτρεπε να πέσει ή Πόλις  στα χέρια του.! 

    Στη συνέχεια,  όταν το έγινε το μεγάλο θαύμα της ελληνικής Επαναστάσεως,  διότι οι πρόγονοί μας κατέφυγαν με βαθιά πίστη και με απεριόριστη εμπιστοσύνη στον Παντοδύναμο Θεό μας.!   Επιπλέον ότι το 1940 ζήσαμε το άλλο μεγάλο θαύμα της ιστορικής εκείνης αντίστασης διότι και τότε οι Πιστοί Πατέρες μας πολέμησαν,  έχοντας σύμμαχο την Θεία δύναμη και την προστασία της Υπερευλογημένης Δέσποινας και Μητέρας Παναγίας μας.

    Αγαπητοί εν Χριστώ αδελφοί,  ας παύσουμε,  να ψάχνουμε για ενόχους και υπευθύνους.  Ας ομολογήσουμε,  ότι είμαστε όλοι υπεύθυνοι για το μεγάλο κακό της κρίσεως που ζούμε,  και ας αφήσουμε τις κρίσεις που κάναμε μέχρι τώρα για τους άλλους.  Ας λάβουμε υπόψη μας σοβαρά το ψαλμικό : "Μή πεποίθατε έπ' άρχοντας,  οίς  ουκ έστι σωτηρία."  και ας μην περιμένουμε,  να βρεθεί κάποιος άξιος χαρισματικός πολιτικός άρχοντας, ή  κάποιος Μεσσίας,  για να μας γλιτώσει από τις οδυνηρές συνέπειες,  που έφερε ή οικονομική κρίση στην Ελληνική κοινωνία.

    Ας ταπεινωθούμε και ας επιστρέψουμε στον Κύριό μας.!  Ας προσευχηθούμε στο 'Ονομα Του ,  για να φωτίσει εμάς και τους πολιτικούς μας ηγέτες ώστε να βρούμε το σωστό δρόμο,  το δρόμο της αλήθειας,  της ηθικής,  της ουσίας,  της επικοινωνίας με τον Πατέρα μας.  Ας αποτελέσει ο καθένας μας υγιές  πρότυπο μετανοίας και Πίστεως και ας έχουμε πάντα στον νού μας  όνομα τη γνωστή ρήση της Αγίας γραφής:  "ΚΑΤΑ ΤΟΥΣ ΠΟΛΙΤΑΣ ΚΑΙ ΟΙ ΑΡΧΟΝΤΕΣ".

ΚΑΛΗ ΜΕΤΑΝΟΙΑ!

"ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΕΓΡΗΓΟΡΣΗ"