Μια φωτιά στο στέγαστρο ενός τζαμιού στη Λεμεσό, η οποία σβήστηκε χωρίς σοβαρές ζημιές, αποκάλυψε τον στημένο μηχανισμό προπαγάνδας του κατοχικού καθεστώτος, αλλά και την χρόνια ιδεολογική εμμονή μιας μικρής μερίδας στις ελεύθερες περιοχές η οποία προσέτρεξε να … συμπαρασταθεί. Στην παρούσα ανάλυση, δεν εξετάζουμε πως προκλήθηκε η πυρκαγιά, αν ήταν κακόβουλη ή μη. Η Κυπριακή Αστυνομία δεν κατέληξε σε συμπέρασμα καθώς εξετάζει όλα τα ενδεχόμενα. Αν υπήρξε κακόβουλη ενέργεια, αυτό είναι θέμα της αστυνομίας. Η πραγματικότητα όμως είναι πως τα όποια ακραία στοιχεία στις ελεύθερες περιοχές είναι γραφικές περιπτώσεις χωρίς πολιτική δύναμη. Στην ανάλυση αυτή επικεντρωνόμαστε στις αντιδράσεις εκείνες που φανερώνουν ότι κάποιοι χρειάζονται τέτοιους «εμπρησμούς», για αυτό και έσπευσαν σε «διαπιστώσεις» που ήταν εκ των προτέρων έτοιμες.
Τα όργανα της Τουρκίας στα κατεχόμενα με τον Έρογλου αποφάνθηκαν ότι επρόκειτο για εμπρησμό (!) που υποκινήθηκε «από δηλώσεις ορισμένων ιεραρχών σε ομιλίες τους το Πάσχα'' και «φανερώνει ότι οι Ε/κ εχθρεύονται τους Τ/κ και το Ισλάμ». Στην πραγματικότητα, η προϊστορία του τουρκικού κράτους αλλά και τα περιρρέοντα της περίπτωσης ενώπιόν μας δείχνουν κάτι άλλο. Το τουρκικό κράτος και παρακράτος για να υποκινήσει τους τουρκικούς όχλους έχει ενεργήσει με πανομοιότυπο τρόπο για δεκαετίες και εναντίον διαφόρων «εχθρών» του. Προβοκατόρικες ενέργειες προηγήθηκαν της αρμενικής γενοκτονίας. Προβοκατόρικες ενέργειες διενεργήθηκαν εναντίον Κούρδων. Προβοκατόρικες ενέργειες με κάψιμο τζαμιών και πρόκληση ζημιών σε συμβολικά τουρκικά μνημεία, έγιναν πολλές φορές στην Κύπρο, στην Θεσσαλονίκη, στην Κωνσταντινούπολη και αλλού. Αργότερα, Τούρκοι ομολόγησαν τα εγκλήματά τους είτε ως απολογία είτε ως υπερηφάνεια. Στην περίπτωση του τζαμιού στη Λεμεσό, ο Έρογλου σχεδόν το προανήγγειλε λίγες μέρες πριν συμβεί. Στη συνέχεια την σκυτάλη έλαβαν τουρκικά ΜΜΕ που προχώρησαν σε … λεπτομέρειες π.χ. το πρακτορείο Αnadolu αναφέρεται σε «ομάδα νεαρών Ελληνοκυπρίων η οποία περιέλουσε με βενζίνη το τέμενος» και εφημερίδες είδαν τους «Ελληνοκύπριους που λύσσαξαν και πάλι» και θυμήθηκαν δεκάδες πυρπολήσεις και ισοπεδώσεις τζαμιών από το 1963.
Τα πιο πάνω αφενός ευθυγραμμίζονται με το βρώμικο μητρώο της τουρκικής πολιτικής. Αφετέρου, υπηρετούν την ανάγκη να φανεί πως οι “Ελληνοκύπριοι μισούν τους Τούρκους αλλά μισούν και το Ισλάμ» ενόψει επιδίωξης (Σχέδιο Β’) για ένταξη του κατοχικού μορφώματος στον Οργανισμό Ισλαμικής Συνεργασίας. Το «ανεξήγητο» είναι η στάση της διακομματικής ιδεολογικής πλατφόρμας στις ελεύθερες περιοχές (από αριστερά ως δεξιά, μόνο που η δεξιά πτέρυγα λόγω προεδρικών έχει προσωρινώς σιωπήσει). Πρόκειται για την ίδια διακομματική πλατφόρμα που ανάμεσα σε άλλα, ήθελε να ξεριζώσει το μίσος μας με «καλλιέργεια κουλτούρας ειρηνικής συμβίωσης», δοκίμασε να προσαρμόσει αυθαίρετα την Ιστορία και έχει ανάγκη από τέτοια «εχθρικά» συμβάντα για να έχει λόγο ύπαρξης. Έτσι άλλωστε επιβεβαιώνεται η εξισωτική αναφορά «εκάμαν μας και τους εκάμαμεν», ώστε σήμερα εξισωτικά να λύσουμε το Κυπριακό.
Αν υπάρχει εχθρότητα των Ε/κ είναι κάτι που φανερώνουν επιστημονικά στοιχεία στην Τ/κ κοινότητα στο σύνολό της. Αλλεπάλληλες δημοσκοπήσεις που διενεργούνταν ανά δίμηνο (πλέον σταμάτησαν) από
το πλέον αξιόπιστο ερευνητικό κέντρο των κατεχομένων «ΚΑΝΤΕΜ» δίνουν
σαφή απάντηση. Το ποσοστό στα κατεχόμενα που δηλώνει ότι αισθάνεται
εχθρότητα εκ μέρους Ελληνοκυπρίων, ουδέποτε ξεπέρασε το 1.2%! Εν
ολίγοις, το ποσοστό των Τ/κ που συμφωνεί με την άποψη Έρογλου περί
εχθρότητας των Ελληνοκυπρίων προσεγγίζει στατιστικώς το ΜΗΔΕΝ. Αυτό με επιστημονικά στοιχεία. Και είναι αυτό το πρόβλημα της Τουρκίας και του Έρογλου το οποίο επιδιώκουν να αλλάξουν με -φτιαχτές ή μη- πυρκαγιές τις οποίες έχουν ανάγκη. Επομένως,
η επιδίωξη του κατοχικού καθεστώτος να πεισθούν - με κάποιον τρόπο - οι
Τουρκοκύπριοι ότι οι Ε/κ τους εχθρεύονται είναι ολοφάνερη αφού τέτοια
εχθρότητα δεν υπάρχει όπως οι ίδιοι οι Τουρκοκύπριοι το επιβεβαιώνουν. Όσο για την επιμονή κάποιων στις ελεύθερες περιοχές περί έλλειψης «κουλτούρας ειρηνικής συμβίωσης», τα επιστημονικά στοιχεία δείχνουν ότι πρόκειται περί φαντασίωσης.
Κώστας Μαυρίδης
mavrides@ucy.ac.cy
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου