Στο φως οι υπογραφές Βενιζέλου, Λοβέρδου, Καρχιμάκη (το 2005) που αθώωναν τον Τσοχατζόπουλο

 Στο άκουσμα της σύλληψης του Ακη Τσοχατζόπουλου, στο μυαλό των παροικούντων τη Βουλή ήρθαν δύο ονόματα. Ευάγγελος Βενιζέλος και Ανδρέας Λοβέρδος. Αμφότεροι, ως απλοί βουλευτές τότε, είχαν ξεχωρίσει ως συνήγοροι υπερασπίσεως του παρ’ ολίγον προέδρου του ΠΑΣΟΚ και πρωθυπουργού Ακη Τσοχατζόπουλου και του Γιάννου Παπαντωνίου, στην Εξεταστική της Βουλής για τους TOR M1. Ειδικά ο Ευάγγελος Βενιζέλος, στριμωγμένος από την πίεση που ασκούσε η Νέα Δημοκρατία, αναγκάστηκε να παραδεχτεί ότι ο ίδιος ήταν αυτός που συνέταξε το πόρισμα του ΠΑΣΟΚ, το οποίο έβγαζε τότε πεντακάθαρους τον Ακη Τσοχατζόπουλο και τον Γιάννο Παπαντωνίου.

Τότε, για τον Ευ. Βενιζέλο οι κατηγορίες κατά του Ακη Τσοχατζόπουλου για μίζες από τα εξοπλιστικά ήταν «πλεκτάνη». Εφτασε μάλιστα στο σημείο να καλεί από το βήμα της Βουλής να ζητήσει η Ν.Δ. συγγνώμη από τον κ. Τσοχατζόπουλο διότι τον «ταλαιπωρεί». Δυστυχώς για τον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ, τα γραπτά μένουν, με αποτέλεσμα τα αρχεία της Βουλής που φέρνει σήμερα στο φως η «δημοκρατία» να τον εκθέτουν ανεπανόρθωτα.

Το ΠΑΣΟΚ, τότε, στο πόρισμα που συνέταξε εκ μέρους του ο Ευάγγελος Βενιζέλος, δεν κράτησε ούτε τα προσχήματα: «Δεν προκύπτει κανένα στοιχείο πιθανής τέλεσης ποινικού αδικήματος από τους κυρίους Τσοχατζόπουλο και Παπαντωνίου (…), που επί μήνες προσεβλήθησαν και διασύρθηκαν αδίκως». Το μνημειώδες αυτό κείμενο κοσμούν ακόμα και σήμερα οι υπογραφές των Ευ. Βενιζέλου, Αλ. Ακριβάκη, Αν. Λοβέρδου, Μ. Καρχιμάκη, Κ. Κουλούρη, Γ. Νιώτη, Σ. Κοσμίδη, Γ. Παπαγεωργίου και Ηλ. Παπαηλία.

Το μεγάλο «πανηγύρι» ωστόσο στήθηκε στις 25 Φεβρουαρίου του 2005 στην Ολομέλεια της Βουλής, όταν εισήχθη προς συζήτηση το πόρισμα της εξεταστικής. Το αμίμητο το είπε φυσικά ο Ευάγγελος Βενιζέλος, ο οποίος διέρρηξε τα ιμάτιά του για την αθωότητα του Τσοχατζόπουλου. «Η υπόθεση αυτή ξεκίνησε ως ένα τεράστιο πολιτικό και ενδεχομένως ποινικό σκάνδαλο και σήμερα (25/2/2005) η υπόθεση αυτή έχει εξατμιστεί (…) Μας λέει Ν.Δ. ότι υπάρχει ύποπτη διακίνηση χρημάτων με δήθεν παραλήπτες, οποίοι μπορεί να είναι και πολιτικά πρόσωπα. Δεν υπάρχει τίποτα απολύτως!» έλεγε τότε ο Ευ. Βενιζέλος.

"Δημοκρατία"