14ο Συνέδριο ΟΛΜΕ - Προπαγάνδα στα θρανία

Για μια ακόμη χρονιά η γνώμη της πλειοψηφίας των εκπαιδευτικών της ΔΕ δεν θα μπορεί να ακουστεί αφού επαναλήφθηκε το έργο που είδαμε τόσες πολλές φορές στο παρελθόν. Η ΠΑΣΚΕ συμμαχεί με τις αριστερές δυνάμεις (εκτός φυσικά της ΕΣΑΚ που πρόσκειται στο ΚΚΕ) και καταλαμβάνουν την πλειοψηφία του ΔΣ. Όλα καλά μέχρι εδώ, στην πολιτική και το συνδικαλισμό είναι σύνηθες φαινόμενο.

Εντύπωση όμως προκαλούν οι αναλογίες αυτής της συμμαχίας. Τι εννοώ: Όταν η ΠΑΣΚΕ έχει την πλειοψηφία των εδρών στη συνεργασία της με τις λοιπές αριστερές δυνάμεις, θα περίμενε κανείς να έχει και τον πρώτο λόγο στη λήψη αποφάσεων. Αντίθετα, ένα από τα πρώτα ψηφίσματα -ίσως το πρώτο- που "πέρασαν" ήταν αυτό για το πρόβλημα των μεταναστών, με το οποίο μάλιστα ζητείται η νομιμοποίηση όλων (!!!) των μεταναστών. Διαβάστε το εδώ.

Αναρωτιέμαι, μέσα στην αφέλειά μου, στο 14ο Συνέδριο συζητήθηκαν όλα τα προβλήματα της εκπαίδευσης, των εκπαιδευτικών, βρέθηκαν οι κατάλληλες λύσεις και, μην έχοντας τι να κάνουν, σκέφτηκαν να ασχοληθούν με τα προβλήματα των μεταναστών; Το περιεχόμενο του ψηφίσματος δεν σας θυμίζει την κα Λεγάκη, κα Κούρτοβικ, κ. Κούρκουλα κλπ;

Οι συνάδελφοι ψηφοφόροι της ΠΑΣΚΕ εκφράζονται μέσα από αυτό το ψήφισμα του συνδικαλιστικού μας οργάνου; Δεν έρχεται σε αντίθεση -εκτός από την πλειοψηφία του Ελληνικού λαού- και με τις θέσεις του κόμματός τους, όπως αυτές εκφράστηκαν μετά τις ευρωεκλογές δια στόματος Α. Παπανδρέου;

Τους εκφράζει το γεγονός ότι δεν "πέρασε" από τη συνεργασία ΠΑΣΚΕ-Αριστεράς το ψήφισμα που προτάθηκε για τη στήριξη της οικογένειας του αδικοχαμένου πατέρα και σκληρά εργαζόμενου αστυνομικού Νεκτάριου Σάββα, ενώ οι ίδιοι στο παρελθόν έδειξαν ευαισθησία και εξέδωσαν ψήφισμα και πάμπολλες ανακοινώσεις για την Κ. Κούνεβα;

Τους χαροποιεί το γεγονός ότι το συνδικαλιστικό μας όργανο αρνείται να συμμετάσχει στο διάλογο για την Παιδεία;

Τα τελευταία χρόνια, παρά τη φαινομενική προεδρία της ΠΑΣΚΕ, είναι φανερό -κρίνοντας κυρίως από τα ψηφίσματα και τις ανακοινώσεις- ότι "κουμάντο" στην ΟΛΜΕ κάνουν οι αριστερές δυνάμεις που πρόσκεινται στο ΣΥΡΙΖΑ και στην εξωκοινοβουλευτική αριστερά. Τι να πρωτοθυμηθεί κανείς από τις ανακοινώσεις-ψηφίσματα και κυρίως τα "δύο μέτρα και δύο σταθμά" που χρησιμοποιεί στις ανακοινώσεις της, όπως στην περίπτωση του άτυχου αστυνομικού.

Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα: Η δασκάλα κα Σ. Πρωτονοτάριου (εδώ κι εδώ) παραβιάζει Σύνταγμα και Νόμους στο σχολείο που διευθύνει εφαρμόζοντας κατά το δοκούν "πολυπολιτισμικά πειράματα", όπως η αντικατάσταση της πρωινής προσευχής με ποίημα του Ρίτσου (μεταξύ άλλων πολλών "καινοτομιών"), όπως είναι φυσικό διώκεται ποινικά και η ΟΛΜΕ με ψήφισμα τη στηρίζει. Η δασκάλα κα Χαρά Νικοπούλου (εδώ κι εδώ) διδάσκει σύμφωνα με το Ελληνικό Σύνταγμα σε μειονοτικό σχολείο του Μ. Δέρειου στον Έβρο, φανατικός μουσουλμάνος ενοχλείται και της επιτίθεται μέσα στο σχολείο και της σπάει το χέρι. Ουδείς από την ΟΛΜΕ ευαισθητοποιείται!

Κι ενώ στο προηγούμενο περιστατικό η ΟΛΜΕ "κωφεύει" με άλλο ψήφισμά της μπαίνει στον κόπο να καταδικάσει τη δολοφονία Τούρκου αγωνιστή (!) αποκαλεί την Κωνσταντινούπολη Ιστανμπούλ και μετά από καταγγελίες σπεύδει να "διορθώσει" την ανακοίνωση. Πάρα πολλά τα παραδείγματα και πρέπει επιτέλους να σταματήσουμε με την αδιαφορία μας και την αποχή από τις εκλογικές διαδικασίες να αφήνουμε την κατάσταση να διαιωνίζεται. Ειδικά οι συνάδελφοι υποστηρικτές της ΠΑΣΚΕ θα πρέπει να πιέσουν τη συνδικαλιστική τους παράταξη να αντιδράσει στο "καπέλωμά" της από τις αριστερές δυνάμεις στο ΔΣ της ΟΛΜΕ.

Προσωπικά, αισθάνομαι ντροπή για τα ψηφίσματα, τις ανακοινώσεις και τις δράσεις του συνδικαλιστικού μου οργάνου και κυρίως για την επιλεκτική, κομματική αντιμετώπιση των διαφόρων θεμάτων, είτε εντός, είτε εκτός εκπαίδευσης.

Στα αρχεία που ακολουθούν θα μπορέσετε ιδίοις όμμασι να διαπιστώσετε τα παραπάνω... Δείτε εδώ