Υπάρχουν πολλές τεχνολογίες που έχουν τη δυνατότητα να αλλάξουν τον κόσμο προς το καλύτερο και παρόλα αυτά να μην βγουν ποτέ στην αγορά.
Ένα
θεαματικό παράδειγμα είναι το VZ-1 Pawnee της Hiller Aviation και αν σκεφτεί
κανείς ότι το φουτουριστικό αεροσκάφος χρονολογείται από το 1955, αναρωτιέται
κανείς γιατί είμαστε ακόμα σε τροχούς σήμερα - περίπου 70 χρόνια μετά.
[το
Hiller VZ-1 Pawnee ήταν ένα μοναδικό περιστροφικό αεροσκάφος άμεσης ανύψωσης,
που χρησιμοποιούσε αντεστραμμένους περιστρεφόμενους ανεμιστήρες για ανύψωση
μέσα σε μια πλατφόρμα στην οποία ο μοναδικός χειριστής μετατόπισε το βάρος του
σώματος για κατευθυντικό έλεγχο.]
Το Μουσείο Αεροπορίας Hiller φιλοξενεί μερικές από τις πιο μοναδικές ιπτάμενες μηχανές που μπορεί κανείς να φανταστεί. Ένα τέτοιο αεροσκάφος, το Flying Platform , είναι ένα πρωτότυπο που αναπτύχθηκε από τον μηχανικό Charles H. Zimmerman της Εθνικής Συμβουλευτικής Επιτροπής για την Αεροναυπηγική , γνωστό ως "Flying Shoes".
Ο Charles Zimmerman, προς διασκέδαση των συναδέλφων του μηχανικών, απέδειξε τη θεωρία ότι οι κορυφαίοι ρότορες (δηλαδή τα ελικόπτερα) είναι εγγενώς ασταθείς. Ο Zimmerman θεώρησε ότι τα φυσικά αντανακλαστικά ισορροπίας ενός ατόμου ήταν αρκετά για να ελέγξουν μια μικρή ιπτάμενη μηχανή.
Ο Charles επινόησε τον όρο «κιναισθητικός έλεγχος», παρόμοιος με την οδήγηση ποδηλάτου ή την εξισορρόπηση μιας σανίδας του σερφ. (βλ. Hiller Aviation Museum ) Παρόλο που είχε καλή απόδοση κατά τη διάρκεια των δοκιμών, ο στρατός των ΗΠΑ δεν χρησιμοποίησε ποτέ το VZ-1 Pawnee επειδή πίστευαν ότι το αεροσκάφος ήταν πολύ αργό, πολύ μικρό και πολύ ευαίσθητο για μάχη. (βλ. Popular Mechanics )
Σημείωση: Το γιατί αυτή η έξυπνη εφεύρεση δεν μπήκε ποτέ στην καθημερινή ζωή είναι ένα μυστήριο. Ίσως οφείλεται στο ότι η τεχνολογία που είναι πολύ καλή και που απλοποιεί πάρα πολύ τη ζωή δεν είναι επιθυμητή από το κράτος.
Δεν θα έπρεπε να οφείλεται στην ενεργειακή απόδοση, καθώς η γερμανική εταιρεία μηχανολογίας, Friedrich Lüling, παρουσίασε έναν λειτουργικό μαγνητικό κινητήρα ήδη από τη δεκαετία του 1960.
Το 1962 η τεχνολογία εμφανίστηκε στο ρεπορτάζ και αναφέρθηκε ότι ο κινητήρας μπορούσε να λειτουργεί συνεχώς για έως και 20 χρόνια με ταχύτητα περιστροφής 290 στροφές ανά λεπτό( rpm). με ένα μόνο σύνολο μόνιμων μαγνητών. (δείτε βίντεο: Wochenschau, 1962)
Αν
αναρωτιέστε γιατί η εφεύρεση του Friedrich Lüling δεν βγήκε ποτέ στην αγορά,
διαβάστε τις τελευταίες γραμμές της έκθεσης:
Την αξία
αυτής της εφεύρεσης μπορεί επίσης να δει κανείς στις μακροχρόνιες προσπάθειες
των άλλων να παγώσουν το θέμα ή να το σαμποτάρουν. (σχετικό: Πολεμούν τις
εφευρέσεις της «ελεύθερης ενέργειας» )
Είναι ενδιαφέρον ότι δεκαετίες αργότερα, η γερμανική εφευρετικότητα θα είχε καταφέρει να κατασκευάσει ένα αποδοτικό όχημα ακόμη και χωρίς μαγνητικό κινητήρα, αν είχε βγει στην αγορά. Το Audi 100 του 1989 κατανάλωνε κατά ZDF ή κατά TÜV απίστευτα 1,76 λίτρα ντίζελ ανά 100 χλμ!
Οδήγησαν
από την Ολλανδία μέσω Βελγίου, Λουξεμβούργου, Γαλλίας, Γερμανίας, Αυστρίας,
Ιταλίας, Ισπανίας και πίσω στη Γαλλία. συνολικά 4800,18 χιλιόμετρα με μία μόνο
δεξαμενή καυσίμου. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα μια μέση κατανάλωση όχι μεγαλύτερη
από 1,76 λίτρα ανά 100 χιλιόμετρα, είτε το πιστεύετε είτε όχι:
"Κάναμε ένα pre-test και το pre-test έδειξε ήδη ότι θα φτάσουμε σε μέση κατανάλωση πολύ κάτω από τα 2,5 λίτρα. Αυτό ήταν τόσο χαμηλό για εμάς που είπαμε ότι αν μόνο εμείς στην Audi επρόκειτο να κάνουμε αυτή την κίνηση, κανείς δεν θα μας πίστευε."
Είμαστε υπό αμφισβήτηση και, ως εκ τούτου, έχουμε λάβει το TÜV (τεχνικό σύλλογο ελέγχου) ως επόπτη, φύλακα και αξιολογητή αυτής της δοκιμής και το TÜV έχει επιβεβαιώσει 1,76 λίτρα ανά 100 χιλιόμετρα με μέση ταχύτητα στην Ευρώπη 60,2 χιλιομέτρων την ώρα.
Όποιος έχει λάβει γνώση αυτής της έκθεσης θα παρατηρήσει αναπόφευκτα ότι όχι μόνο μας λένε ξεδιάντροπα ψέματα από χθες. Όλοι όσοι υποστηρίζουν την τρέχουσα πολιτική για το κλίμα θα πρέπει να παραδεχτούν ειλικρινά ότι οι παράλογοι «κλιματικοί στόχοι» θα μπορούσαν πραγματικά να επιτευχθούν χωρίς κρίση. Είναι ενδιαφέρον ότι η Κίνα από όλα τα μέρη, το χαρακτηριστικό παράδειγμα της Μεγάλης Επαναφοράς (Great Reset), βασίζεται πρόσφατα σε «ξεχασμένες» τεχνολογίες προκειμένου να αποκτήσει ένα οικονομικό πλεονέκτημα: (πρβλ. Stern )
Ασφαλές, μικρό και φθηνό - η Κίνα κατασκευάζει τον πρώτο αντιδραστήρα θορίου
Δεν είναι μεγαλύτερο από ένα μπάνιο. Ένας αντιδραστήρας θορίου τίθεται σε λειτουργία στην Κίνα. Η παραγωγή σειράς αναμένεται το 2030 - οι μίνι αντιδραστήρες υπόσχονται ηλεκτρική ενέργεια χωρίς CO2 χωρίς κίνδυνο καταστροφής.
Αλλά οι περισσότεροι από αυτούς δεν γνωρίζουν ότι, σύμφωνα με τη Wikipedia , αυτή η τεχνολογία θα ήταν διαθέσιμη από τη δεκαετία του 1960:
Ο αντιδραστήρας MSRE που κατασκευάστηκε στο Εθνικό Εργαστήριο Oak Ridge λειτούργησε για περίπου 15.000 ώρες από το 1965 έως το 1969. Το 1968, ο βραβευμένος με Νόμπελ και discoverer του πλουτωνίου, Γκλεν Σίμποργκ, της Επιτροπής Ατομικής Ενέργειας, της οποίας προήδρευε, ανακοίνωσε δημόσια ότι ο αντιδραστήρας με βάση το θόριο είχε αναπτυχθεί και δοκιμαστεί με επιτυχία.
Αν σκεφτείτε ότι ο κόσμος πρόκειται να τελειώσει λόγω της υποτιθέμενης ανθρωπογενούς κλιματικής αλλαγής, ο λόγος για τον οποίο δεν έχουν χρησιμοποιηθεί αντιδραστήρες θορίου μέχρι στιγμής είναι ακόμη πιο ενοχλητικός:
Οι αντιδραστήρες ουρανίου είχαν ήδη δημιουργηθεί και ο Hyman Rickover, ο de facto επικεφαλής του πυρηνικού προγράμματος των ΗΠΑ, ήθελε το πλουτώνιο από πυρηνικούς σταθμούς που κινούνται με ουράνιο να χρησιμοποιείται για την κατασκευή βομβών.
Περαιτέρω στη Wikipedia αναφέρεται ότι, παρά την καλά τεκμηριωμένη ιστορία της πυρηνικής ενέργειας του θορίου, πολλοί από τους σημερινούς πυρηνικούς ειδικούς δεν το γνωρίζουν. Οι περισσότεροι άνθρωποι - συμπεριλαμβανομένων των επιστημόνων - μετά βίας θα είχαν ακούσει για την τεχνολογία και γνώριζαν πολύ λίγα για αυτήν. Θα μπορούσε κανείς να κάνει διδακτορικό στην πυρηνική φυσική και την τεχνολογία αντιδραστήρων και ταυτόχρονα να μην ξέρει τίποτα για το θόριο ως πιθανή πηγή ενέργειας. Για παράδειγμα, ο πυρηνικός φυσικός, Victor J. Stenger, το ανακάλυψε μόλις το 2012:
Αυτό που μου έκανε έκπληξη ήταν ότι μόλις πρόσφατα έμαθα ότι μια τέτοια εναλλακτική ήταν διαθέσιμη σε εμάς από τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, αλλά δεν επιδιώκεται λόγω της έλλειψης εφαρμογών όπλων.
Αλλά δεν είναι μόνο αυτό - μακράν όχι - γιατί η ψυχρή σύντηξη, που πάντα απορρίπτονταν ως μύθος και ψευδοεπιστήμη, πρόκειται να γίνει πραγματικότητα, αλλά όχι εδώ, αλλά στην Κίνα:
[(βλ.
σύνδεσμο )
https://www.merkur.de/welt/china-kernfusion-atome-reaktor-150-millionen-grad-celsius-temperaturen-forschung-kuenstliche-sonne-zr-90126663.html
19-7-21 Δέκα φορές πιο ζεστός από τον ήλιο: Η Κίνα
πετυχαίνει πυρηνική σύντηξη που θα μπορούσε να λύσει για πάντα ενεργειακά
προβλήματα]
Παρόμοια με δύο μαγνητικούς πόλους, τα δύο θετικά φορτισμένα άτομα απωθούν το ένα το άλλο, γι' αυτό απαιτείται μεγάλη ποσότητα θερμότητας για να επιτρέψει στους πυρήνες τους να συγχωνευτούν μεταξύ τους. Σύμφωνα με έκθεση του ORF , η νέα ερευνητική εγκατάσταση στην Κίνα χρησιμοποιεί ένα τεχνητά παραγόμενο μαγνητικό πεδίο για να δημιουργήσει θερμοκρασίες ακόμη και άνω των 150 εκατομμυρίων βαθμών Κελσίου.
Για το λόγο αυτό, ο αντιδραστήρας είναι επίσης γνωστός ως «τεχνητός ήλιος» - στην πραγματικότητα, το πιο εσωτερικό μέρος του ήλιου φτάνει μόνο το ένα δέκατο αυτής της θερμοκρασίας.
Συμπέρασμα: Υπάρχουν αρκετά τεκμηριωμένα παραδείγματα που αποδεικνύουν ότι οι έξυπνες τεχνολογίες έχουν καταπνιγεί από το κράτος εδώ και δεκαετίες. Σίγουρα δεν είναι τυχαίο ότι η Κίνα, από όλα τα μέρη, επωφελείται από αυτές τις τεχνολογίες.
Όποιος
έχει ασχοληθεί με το «Great Reset» και το «Build-Back-Better-Agenda» που
εφαρμόζεται επί του παρόντος στις περισσότερες χώρες, θα έπρεπε να έχει
παρατηρήσει ότι υπάρχουν σοβαρές πολιτικές προσπάθειες για ριζικό
μετασχηματισμό του κόσμου.
Αν και ο όρος «σοσιαλισμός» χρησιμοποιείται σπάνια σε αυτά τα σχέδια, είναι σαφές ότι το κινεζικό μοντέλο λειτουργεί ως πρότυπο. Λόγω του παρελθόντος του, ο σοσιαλισμός δεν είναι πλέον κοινωνικά αποδεκτός και γι' αυτό επινοούνται νέοι όροι όπως ο "καπιταλισμός των ενδιαφερομένων" και αναμιγνύονται με την κοινωνική δικαιοσύνη, τη βιωσιμότητα ή την προστασία του περιβάλλοντος, προκειμένου να πουλήσουν στους ανθρώπους μια de facto φασιστική αντίληψη ως λύση τα τρέχοντα προβλήματα.
Χρησιμοποιώντας το παράδειγμα της υποτιθέμενης κρίσης του κλίματος και του κορωνοϊού, ωστόσο, μπορούμε να δούμε ότι τα υποτιθέμενα προβλήματα της εποχής μας είναι στην πραγματικότητα μόνο προσχήματα για να οδηγήσουν τη ριζική αναδιάρθρωση της κοινωνίας μας.
Όσοι δεν μπορούν να το πιστέψουν αυτό θα πρέπει να αναρωτηθούν γιατί η Κίνα δεν επηρεάστηκε σχεδόν καθόλου από την κρίση του κορωνοϊού, ενώ εμείς κυριολεκτικά οδηγηθήκαμε στην καταστροφή ή γιατί οδεύουμε προς μια ενεργειακή κρίση ενώ η Κίνα καυχιέται για αποτελεσματικές τεχνολογίες που μέχρι στιγμής μας αρνήθηκαν να αναπτύξουμε.
πηγή
16-11-21
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου