Καλό θα είναι το ελληνικό ΥΠΕΞ να δώσει βαρύτητα στο θέμα...
Μπορεί να πέρασαν τα χρόνια, αλλά όχι και η επιρροή του Χένρυ Κίσιγκερ στα παγκόσμια δρώμενα. Έχει σημασία επομένως να προσεχθεί ιδιαίτερα η τελευταία τοποθέτησή του σχετικά με το νέο ρόλο της Τουρκίας, ελπίζοντας ότι θα τύχει της δέουσας ανάλυσης στο ελληνικό ΥΠΕΞ.
Ο Κίσιγκερ «εκτιμά» -όταν λέμε ότι εκτιμά, στην ουσία διαπιστώνει ή συστήνει- ότι η Τουρκία θα καλύψει μέρος του γεωπολιτικού κενού που αφήνουν οι ΗΠΑ αποχωρώντας από το Ιράκ και σταδιακά από το Αφγανιστάν. Αυτό είπε μεταξύ άλλων σε Ημερίδα με τίτλο «Η τουρκική ταυτότητα και η νέα εξωτερική πολιτική», που οργανώθηκε από το «Council on Foreign Relations», στην Κωνσταντινούπολη, προσθέτοντας ότι «η Τουρκία είναι ανερχόμενη δύναμη στην πολιτική σκακιέρα της περιοχής, αρκεί να μη θίξει τα αμερικανικά συμφέροντα».
Αυτό από μόνο είναι ενδιαφέρον, που καθίσταται σημαντικότερο όμως, όταν αναφερόμενος στην κρίση Ισραήλ-Τουρκίας, τόνισε ότι και τα δύο κράτη θα πρέπει να προσαρμοστούν στην πραγματικότητα. Είπε ότι «αμφότερες οι πλευρές πρέπει να αναθεωρήσουν τις απόψεις τους», αφού «όλοι γνωρίζουν ποιο είναι το πρόβλημα, αλλά δεν κάνουν τα αναγκαία βήματα». Άφησε σε μας να μαντέψουμε ποιο είναι «το πρόβλημα που όλοι ξέρουν».
Όπως έγραψε η «Ελευθεροτυπία», οι απόψεις του Κίσινγκερ, προκάλεσαν εντύπωση σε Τούρκους αναλυτές που αναφέρονται εδώ και μέρες στο όλο ζήτημα. Κάνουν μάλιστα μνεία και σε σχετικό άρθρο που δημοσιεύτηκε πριν από μέρες στην εφημερίδα «Wall Street Journal».
Ως τεκμήριο για τα «ισχυρά θεμέλια στις σχέσεις ΗΠΑ-Τουρκίας, παρά τη δυναμική ανταγωνισμού που εμπεριέχουν αυτές», ο Κίσινγκερ πρόβαλε το σύστημα ραντάρ που πρόκειται να αναπτυχθεί στην Τουρκία για την «προστασία του ΝΑΤΟ από το Ιράν». Σύμφωνα με τον Κίσινγκερ, «αυτό δείχνει ότι οι ΗΠΑ και η Τουρκία έχουν σε ορισμένα θέματα κοινά συμφέροντα».
Η οικονομική σημασία της Τουρκίας ήταν άλλο ένα σημείο που υπογράμμισε ο Κίσινγκερ, λέγοντας ότι «το κέντρο βάρους των διεθνών και των οικονομικών σχέσεων μετατοπίζεται από τον Ατλαντικό προς τον Ειρηνικό και η Τουρκία είναι η ανερχόμενη χώρα στην Ευρώπη, την Ασία και τη Μέση Ανατολή».
Παρακολουθώντας κάποιος την πορεία του Κίσιγκερ, διαπιστώνει ότι πολλές φορές άλλαξε όψη ο γεωστρατηγικός χάρτης πολλών περιοχών της γης, από τις παρεμβάσεις του. Εκείνο όμως που πρέπει να μελετηθεί ιδιαίτερα, είναι ότι τάχθηκε στο πλευρό των Τούρκων, τη στιγμή που αυτοί τάσσονται κατά του Ισραήλ. Θα περίμενε κάποιος, ως Ισραηλίτης, να ταχθεί με το μέρος των Ισραηλινών ή τουλάχιστον να αποφύγει να πάρει θέση.
Ο Κίσιγκερ όμως, ποτέ δεν το έπραξε αυτό, τουλάχιστον από το 1973 και μετά. Είναι μεν Ισραηλίτης, αλλά δεν είναι απαραίτητα και υπέρ του κράτους του Ισραήλ.Πολλές φορές εδώ μας δόθηκε η ευκαιρία να σημειώσουμε, ότι δεν ταυτίζονται πάντα τα συμφέροντα Ισραηλιτών και Ισραηλινών. Δεν είναι άγνωστη η αντίθεση Ισραηλιτών, με σημαντική παγκόσμια εμβέλεια, που θεωρούν ότι το κράτος του Ισραήλ, δημιουργεί εμπόδια δυσφημώντας τους Ισραηλίτες λόγω της συμπεριφοράς του έναντι της Παλαιστίνης και των Αράβων.
Και όχι μόνο τους Ισραηλίτες αλλά και τους Αμερικανούς. Σε βιβλίο έκδοσης του 1960 που βρήκα σε παλαιοπωλείο, με λόγους του Τζων Κένεντι, είχε πει ο τραγικός Αμερικανός πρόεδρος ότι πρέπει να επαναδιατάξουν την πολιτική τους οι Η.Π.Α. ως προς την αμέριστη υποστήριξή τους στο Ισραήλ, διότι αποκτούν εχθρούς 300 εκατ. Άραβες. Από τότε τα πράγματα χειροτέρεψαν πολύ.
Είναι χαρακτηριστικό, ότι κατά τον τελευταίο Αραβοϊσραηλινό πόλεμο του Οκτωβρίου 1973, δεν ήταν ο Κίσιγκερ που ενημέρωσε τους Ισραηλινούς για την επικείμενη επίθεση των Αράβων, αλλά ο Ρώσος πρεσβευτής. Ούτε είναι τυχαίο ότι η ισραηλιτικών συμφερόντων εφημερίδα κύρους «Ουάσιγκτον Ποστ» δημοσίευσε χάρτη της Μ. Ανατολής, με ύπαρξη παλαιστινιακού κράτους και με αφαίρεση εδαφών από το Ισραήλ.
Πέραν όλων αυτών, μπορεί να εξηγηθεί η τοποθέτηση του Κίσιγκερ υπέρ των Τούρκων και όχι υπέρ των Ισραηλινών, από την πληροφορία που βρήκα δημοσιευμένη σε βιβλίο του Γάλλου Ζαν Μπουαγιέ, που εκδόθηκε στο Παρίσι. Η δημοσιευμένη φωτογραφία, είναι η ανακοίνωση αποπομπής του Χένρυ Κίσιγκερ (Avraham Ben Elazar) από τις Συναγωγές της Νέας Υόρκης, το 1976.
Η αιτία ήταν ότι δεν τηρούσε το «κασέρ» κατά τις δεξιώσεις. Προσχηματική δικαιολογία, διότι αν κάθε Ισραηλίτης διπλωμάτης ή κάθε εμπορευόμενος τηρούσε το «κασέρ» στα γεύματα, θα έπρεπε να έχει πάντα μαζί του έναν ραβίνο να ευλογεί τα τρόφιμα. Αλλιώς θα πέθαινε από ασιτία. Δεν αποβάλεις έναν Κίσιγκερ από την Κοινότητα γι’ αυτόν τον λόγο.
Η τοποθέτηση επομένως του Χένρυ Κίσιγκερ υπέρ της Τουρκίας, δεν έγινε για λόγους ευγένειας. Καλό θα είναι το ελληνικό ΥΠΕΞ να δώσει βαρύτητα στο θέμα. Και να προσέξει ιδιαίτερα, ότι παρ’ όλο που οι σχέσεις Ομπάμα-Νετανιάχου είναι ψυχρές, ο Ομπάμα έχει την στήριξη του Ροκφέλερ.
Σημ.: kosher = «το πρέπον»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου