‘Ένα αποκαλυπτικό άρθρο του κ. Παπαχελά τα εξηγεί ΟΛΑ !!!

Διαβάζουμε, μεταξύ άλλων, στο σημερινό κύριο άρθρο του κ. Αλέξη Παπαχελά στην “Καθημερινή”, με τίτλο “Ιστορία ενός άρθρου”.

“…Ο λόγος για το άρθρο του τέως Προέδρου της Δημοκρατίας Κωνσταντίνου Στεφανόπουλου, το οποίο δημοσίευσε «Η Καθημερινή» την Κυριακή.

Να πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Την περασμένη Παρασκευή επέστρεψα σπίτι μου αργά, θεωρώντας ότι έχει κλείσει το κυριακάτικο φύλλο. Λίγο μετά τηλεφώνησε ένας αρχισυντάκτης της εφημερίδας για να με ειδοποιήσει πως ο τέως Πρόεδρος της Δημοκρατίας με αναζητούσε.

Με τον κ. Στεφανόπουλο δεν είχα ποτέ στενή προσωπική σχέση. Μια φορά μόνο μού έκανε την τιμή, πριν έλθει στην Ελλάδα ο τότε πρόεδρος των ΗΠΑ Μπιλ Κλίντον, να μου διαβάσει το σχέδιο της ομιλίας που θα εκφωνούσε στο επίσημο δείπνο προς τιμήν του. Ηταν, αν θυμάστε, μια σκληρή ομιλία που έθετε τα βασικά εθνικά ζητήματα της πατρίδας μας και ζητούσε τη στήριξη της Ουάσιγκτον.

Εν πάση περιπτώσει, του τηλεφώνησα. Μου εξήγησε, με τον λιτό, κοφτό τρόπο που εκφράζεται, ότι είχε ένα άρθρο που ήθελε να δώσει στην «Κ» και το οποίο θα ήθελε να δημοσιευθεί την Κυριακή. «Θα σας το στείλω αύριο το πρωί» μου είπε, αλλά του εξήγησα πως το Σάββατο το πρωί θα ήταν αργά. «Ξέρετε δεν έχω τρόπο να σας το στείλω τώρα», ήταν η απάντηση. Αλλά επειδή δεν έχουμε ακόμη ξεχάσει τι θα πει δημοσιογραφικό πείσμα τον ρώτησα αν μπορούσα να περάσω από το σπίτι του, έστω και εκείνη την ώρα, να το πάρω. …”

Πρόκειται για ένα εκπληκτικό όσο και αποκαλυπτικό άρθρο.

Τι μας λέει ο κ. Παπαχελάς με άλλα λόγια; Ότι πριν από χρόνια, όταν δεν ήταν καν διευθυντής της Καθημερινής, ο Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας τον αναζήτησε για να του διαβάσει (!!!) την επίσημη ομιλία του προς τιμήν του Προέδρου των ΗΠΑ (!!!!)

Αδυνατούμε, στην κυριολεξία, να κατανοήσουμε τους λόγους για τους οποίους ένας Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας αισθάνθηκε την ανάγκη να διαβάσει την ομιλία του ο κ. Παπαχελάς, αν είναι αλήθεια φυσικά αυτά που αναφέρει το άρθρο.

Αδυνατούμε…

Κτυπάμε μόνο το κεφάλι μας στον τοίχο, αλλά δεν σπάει….ούτε ο τοίχος

πηγή