Του Ανεστη Ντοκα Η μεταφορά έδρας σε βαλκανικές πρωτεύουσες και την Κύπρο από τον προσεχή Ιανουάριο, το άνοιγμα τραπεζικών λογαριασμών σε μεγάλες διεθνείς τράπεζες για να έχουν εγγυητικές επιστολές που γίνονται αποδεκτές και η προπληρωμή σε μετρητά των πρώτων υλών μέχρι και το α΄ εξάμηνο του 2012, είναι μερικές από τις κινήσεις που έχουν ήδη πραγματοποιήσει εγχώριες βιομηχανίες με εξαγωγικό προσανατολισμό.
Οι εκτιμήσεις των επιχειρήσεων με κεφαλαιοποίηση άνω των 500 εκατ. ευρώ για το 2012 μιλούν για το δυσκολότερο έτος που θα καταγραφεί η μεγαλύτερη ανακατανομή του επιχειρηματικού χάρτη της χώρας. Πολλές ελληνικές επιχειρήσεις που βίωσαν πολλές δυσάρεστες εμπειρίες το 2011 έχουν ήδη λάβει τα μέτρα τους για τη νέα χρόνια.
Ηδη, σε αρκετές εταιρείες έχουν μεταφερθεί κεφάλαια σε θυγατρικές τους που θα τις διατηρήσουν, ενώ οι πωλήσεις εμπορικών δικτύων και το πάγωμα των επενδύσεων έχει ανακοινωθεί στους εργαζόμενους. Σε θέση άμυνας βρίσκεται η πλειοψηφία των ελληνικών βιομηχανιών. Η βασική προτεραιότητα είναι να προπληρώνονται με μετρητά ή με εγγυητικές επιστολές διεθνών τραπεζών οι πρώτες ύλες και για τουλάχιστον ένα διάστημα 6 μηνών.
Επίσης αρκετές βιομηχανίες επικεντρώνουν την ανάπτυξή τους σε θυγατρικές στο εξωτερικό που παρουσιάζουν ικανοποιητικό ρυθμό ανάπτυξης. Είναι χαρακτηριστικά τα παραδείγματα της Μέτκα, του ομίλου Μυτιληναίου στο Ιράκ και την ευρύτερη περιοχή στη Μέση Ανατολή, αλλά και η περαιτέρω επέκταση της Σιδενόρ, του ομίλου Βιοχάλκο, στην Αλβανία.
Διευθύνων σύμβουλος εισηγμένου ομίλου στον κλάδο της μεταλλουργίας υποστηρίζει: «Eίμαστε σε εγρήγορση, εξετάζουμε όλες τις παραμέτρους, αλλά ο χρόνος μάς πιέζει. Προέχει να διατηρήσει η εταιρεία την οικονομική ευρωστία της. Εξετάζουμε πλέον σοβαρά και όχι ως υπόθεση εργασίας τη μεταφορά της έδρας σε γειτονική χώρα».
Ο πρόεδρος εισηγμένης εταιρείας στον κλάδο των υπηρεσιών τονίζει ότι «δεν θέλουμε να πάρουμε βιαστικές αποφάσεις, αλλά η οικονομική ασφυξία και η αδιαλλαξία των τραπεζών μάς υποχρεώνουν να εξετάζουμε όλα τα ενδεχόμενα. Ακόμη και τη μεταφορά έδρας, ή τουλάχιστον να αυξήσουμε την παραγωγική μας δραστηριότητα στο εξωτερικό για να στηρίξουμε τα έσοδά μας».
Η εικόνα κατάρρευσης εμφανίζεται κυρίως στις εμπορικές επιχειρήσεις με τους ξένους προμηθευτές τους. Οι προμηθευτές του εξωτερικού δεν δέχονται στη συντριπτική τους πλειοψηφία εγγυητικές επιστολές ελληνικών τραπεζών, και επιπλέον όχι μόνο έχουν περιορίσει τον χρόνο αποπληρωμής των εμπορευμάτων, αλλά ζητούν τα χρήματα πριν από την παράδοση.
Ο κλάδος του λιανεμπορίου και των καταναλωτικών αγαθών καταγράφει πτώση τζίρου άνω του 15%, οι ηλεκτρικές συσκευές 10%, τα έπιπλα 20%, η ένδυση και υπόδηση 20% και ο κλάδος του αυτοκινήτου ξεπερνάει το 50%. Βασικός στόχος των επιχειρήσεων είναι να μειώσουν δραστικά τις λειτουργικές δαπάνες. Κατά συνέπεια, μπορεί να χρειαστεί να λάβουν επώδυνες αποφάσεις, όπως κλείσιμο ζημιογόνων θυγατρικών επιχειρήσεων, απολύσεων σε μηνιαία βάση μέχρι του ποσοστού που ορίζει η ελληνική νομοθεσία κ.λπ.
Σε ό,τι αφορά τον δανεισμό, οι εισηγμένες εταιρείες έχουν στραφεί σε πιο μακροπρόθεσμα σχήματα χρηματοδότησης (ομολογιακά συν μακροπρόθεσμος τραπεζικός δανεισμός), ενώ μικρότερη αύξηση εμφανίζει ο βραχυπρόθεσμος δανεισμός. Οι συνολικές υποχρεώσεις αναμένεται να είναι σχετικά περιορισμένες, καθώς οι διοικήσεις επιδιώκουν να μειώσουν τον δανεισμό και να διατηρήσουν σταθερές τις ταμειακές ροές για την εξυπηρέτηση των υποχρεώσεων, όπως είναι η πληρωμή των πρώτων υλών, της μισθοδοσίας και των πάγιων λειτουργικών εξόδων. Οταν η μέση πτώση κερδοφορίας εισηγμένων κυμαίνεται από 40% έως 50% σε σύγκριση με την περσινή χρονιά, αντιλαμβάνεται κανείς καθαρά την εικόνα κατάρρευσης γα το σύνολο της ελληνικής βιομηχανίας.
Ζημίες–ρεκόρ για τις εισηγμένες
Πολλές ευρωπαϊκές επιχειρήσεις καιροφυλακτούν για να αγοράσουν φθηνά τα εμπορικά δίκτυα των ελληνικών εταιρειών που «χτίστηκαν» στα τέλη της δεκαετίας του ’80. Οπως θα προκύψει και από τις λογιστικές καταστάσεις 12μήνου, που θα δημοσιευθούν μέχρι το τέλος του ερχόμενου Μαρτίου, οι εισηγμένες εταιρείες θα εμφανίσουν ζημίες-ρεκόρ στην ιστορία του Χ.Α., που θα ξεπεράσουν τα 10 δισ. ευρώ.
Στην πλειονότητά τους οι εισηγμένες επιχειρήσεις, εκτός από την ύφεση και το εχθρικό φορολογικό περιβάλλον τη φετινή χρονιά, είχαν να αντιμετωπίσουν και την απροθυμία των τραπεζών να χορηγήσουν δάνεια ή –ακόμα χειρότερα– την απομόχλευση του ισολογισμού τους, καλώντας πίσω ή περιορίζοντας τις χορηγήσεις τους, όταν η δυνατότητα άντλησης κεφαλαίων από τη δευτερογενή αγορά είναι σχεδόν αδύνατη.
Οι εισηγμένες που έχουν καθαρή ορατότητα κερδοφορίας είναι όσες έχουν στρέψει τη δραστηριότητά τους (πάνω από το 60% - 70% του τζίρου τους) στο εξωτερικό ή συνδέονται άμεσα με το πρόγραμμα αποκρατικοποιήσεων. Οπως διαπιστώθηκε από τις κινήσεις των εισηγμένων, στο εννεάμηνο του 2011, όσες επιχειρήσεις είχαν παρουσία στο εξωτερικό προχώρησαν σε ενίσχυση του εμπορικού τους δικτύου εκεί και ενίσχυσαν το στελεχικό δυναμικό των θυγατρικών τους. Μάλιστα, επιδίωξαν και το άνοιγμα σε νέες αγορές (Ρωσία, Ουκρανία, σκανδιναβικές χώρες) για να ισοσκελίσουν τη μείωση των εξαγωγών από τις χώρες της Ευρωζώνης.
kathimerini
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου