Με την πρώτη ματιά, ο Λίβανος δεν φαίνεται να έχει πολλά κοινά με την Ελβετία. Ούτε ρολόγια με κούκους ούτε σκύλους με κονιάκ για τους παγωμένους χιονοδρόμους ούτε σοκολάτες. Ακόμα σημαντικότερο ποτέ η χώρα της Μέσης Ανατολής δεν μπόρεσε να βρει ειρήνη, ενώ η «εντός των Αλπεων Γαλατία» δεν έζησε ποτέ ?από τότε που υπάρχει ως συνομοσπονδία τουλάχιστον- τη φρίκη του πολέμου.
Σε πείσμα των χτυπητών εξωτερικών διαφορών τους, η μικρή χώρα της Ανατολικής Μεσογείου είναι ένα είδος Ελβετίας της Μέσης Ανατολής. Και τούτο το οφείλει στις τράπεζές της, που ?παραδόξως, καθώς έδρα έχουν μια τόσο ταραγμένη χώρα- αποτελούν ένα από τα πιο ασφαλή καταφύγια κυνηγημένων (εσχάτως και από την Ελλάδα) από την Εφορία και την πολυεπίπεδη κρίση κεφαλαίων.
Η λιβανική οικονομία είναι βασισμένη πάνω στον τραπεζικό κλάδο, σε βαθμό που θυμίζει -και πάλι- Ελβετία. Στον Λίβανο λειτουργούν σήμερα 65 τράπεζες, οι 53 εμπορικές και οι 12 επενδυτικές, οι οποίες έχουν ενοποιημένα στοιχεία ενεργητικού που ανέρχονταν (τον Σεπτέμβριο που μας πέρασε) σε 138 δισεκατομμύρια δολάρια, έναντι 129 δισ. που είχαν τον Δεκέμβριο του 2010 (αύξηση 7%). Οι τράπεζες δίνουν μέσο επιτόκιο 5.7% για καταθέσεις σε λιβανική λίρα και 2.8% όταν γίνονται σε δολάρια, πράγμα που αφορά το 66% των καταθέσεων. Συνολικά σε τοπικό νόμισμα και δολάρια, οι καταθέσεις που είναι αγκυροβολημένες στον Λίβανο άθροιζαν αξία 113 δισεκατομμυρίων δολαρίων τον περασμένο Σεπτέμβριο, ποσό αυξημένο κατά 6.6% απ' τον Δεκέμβριο του 2010.
Τα μυστικά της Βηρυτού
Το 76% του λιβανικού ΑΕΠ των 40 δισεκατομμυρίων δολαρίων (εκτίμ. 2010) προέρχεται από τον τριτογενή τομέα της οικονομίας, στον οποίο κυριαρχούν οι τράπεζες με δεύτερο τον τουρισμό που προσφέρει 10% του ΑΕΠ.
Το μεγάλο εμπορικό έλλειμμα της χώρας εξουδετερώνουν οι εισροές κεφαλαίων, που έφτασαν πέρυσι τα 17 δισεκατομμύρια δολάρια. Τα κεφάλαια αυτά προέρχονται από τη λιβανική διασπορά που αριθμεί τέσσερις φορές τον πληθυσμό της χώρας, από άλλες αραβικές χώρες (σαν τη Συρία) με επισφαλές τραπεζικό σύστημα, αλλά και από Ευρωπαίους φοροφυγάδες που εσχάτως βλέπουν την Ελβετία να φλερτάρει με τις εφορίες χωρών της Ε.Ε. Κατά το πρώτο τρίμηνο του 2011, οι εισροές κεφαλαίων ήταν μειωμένες κατά 25% σε σχέση με το ίδιο διάστημα του 2010, εντούτοις έφτασαν το διόλου ευκαταφρόνητο ποσό των 3.2 δισ. δολαρίων. Οι άμεσες ξένες επενδύσεις στη χώρα ανήλθαν στα 5 δισ. το 2010 και παρέμειναν σε υψηλά επίπεδα και το πρώτο εννιάμηνο του 2011 φτάνοντας τα 3 δισ. δολάρια.
Τα ενοποιημένα κέρδη των τριών μεγαλύτερων τραπεζών του Λιβάνου (Audi, Byblos Bank, Blom Bank) έφτασαν τα 861 εκατομμύρια δολάρια το 2010, σημειώνοντας ετήσια αύξηση 18%. Με αυτά τα αποτελέσματα -και με τα σημάδια κορεσμού που αναφέραμε στην εγχώρια κατασκευαστική δραστηριότητα και αντανακλώνται στην καθήλωση του αριθμού εκδόσεως οικοδομικών αδειών- οι λιβανικές τράπεζες έχουν κάθε λόγο να είναι εξωστρεφείς. Η Audi, για παράδειγμα, με κέρδη αυξημένα κατά 7% και το πρώτο εννιάμηνο του 2011 και διαθέτοντας ήδη παρουσία σε αρκετές αραβικές χώρες, μπαίνει στην τραπεζική αγορά της Τουρκίας, κατόπιν διαβεβαίωσης που έδωσε στην τουρκική επιτροπή κεφαλαιαγοράς ότι θα επενδύσει περίπου 10 δισεκατομμύρια δολάρια στην τουρκική οικονομία. Ετσι, ένα μέρος των ελληνικών κεφαλαίων που πήγαν στην Ελβετία και μετοίκησαν στον Λίβανο τελικά θα συμβάλουν στην ανάπτυξη των γειτόνων.
ΝΙΚΗΤΑΣ ΚΟΥΡΙΔΑΚΗΣ
ethnos
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου