Οταν η διαστροφή αποκαλείται δικαίωμα τότε το χάος και η τραγωδία ακολουθούν

Oταν η διαστροφή αποκαλείται σχετικοποίηση,δημοκρατία και δικαίωμα , η αυθάδεια επιλογή ,το ψεύδος κοινωνία,η σύγχησης,το χάος και η τραγωδία ζωή τότε η απαισιοδοξία και η απελπισία θα συνεχίζουν να υποδουλώνουν την ανθρωπότητα με λογαριθμικό ρυθμό.

Είναι σημαντικό να ξεκαθαρίσουμε κάποιες πνευματικές έννοιες και κατ΄επέκτασιν ψυχικές καταστάσεις οι οποίες μας ωθούν σε αδιέξοδα,απογοήτευση,πρόκληση χάους ή αυτοκαταστροφικές πράξεις.

Από την άλλη πολλοί ΄΄πνευματικοί΄΄ άνθρωποι παραμένουν αμέτοχοι στην όλη κατάσταση και δικαιολογούν την δειλία,την οκνηρία ή την παραλογία που τους διέπει ,εις το όνομα της πραότητος και της ταπεινοφροσύνης ή κάποιου ιδεολογικοθρησκευτικού καλύμματος!!!

Η ανθρώπινη ψυχή με βάση τους Πατέρες της Ορθοδοξίας και τους αρχαίους ημών μεγάλους Φιλοσόφους , αποτελείται από τρία μέρη:

1)Το Λογικόν ή λογιστικόν.

2)Το θυμοειδές η θυμικόν.

3)Το επιθυμιτικόν.

Ο άνθρωπος έχει δημιουργηθεί για να είναι ένλογο ον,δηλαδή έχει την ελευθερία(αυτεξούσιο) να ζει, να πράττει και να επιλέγει ελεύθερα ως προς την χρησιμοποίηση του Λόγου-Νόμου κάτι που τον διαχωρίζει από τα ζώα.

Θα πρέπει όμως να διαχωρίσουμε την ελευθερία της επιλογής από την ίδια την ελευθερία.

Η ελευθερία(έλευσις ιερού)επέρχεται μόνον όταν ο άνθρωπος αποκτά αρμονική σχέση με τον Λόγο-Νόμο δηλαδή το λογικόν,το θυμικόν και το επιθυμιτικόν του εναρμονίζοντε με τον Λόγο-Νόμο.

Είναι μείζοντος σημασίας να αντιληφθούμε ότι όταν μιλάμε για τον Λόγο-Νόμο στην ουσία δεν μιλάμε για μία κατάσταση αιωρούμενη, μία μεταβαλλόμενη Ηθική,κάποιον Ανώτερο Νού,μία Συμπαντική Σκέψη κλπ η οποία είναι ανέφικτη για τον άνθρωπο αλλά για το Δεύτερο Πρόσωπο του Ενός Τριαδικού Θεού,τον Ενσαρκωμένο Λόγο και Θεό ημών,τον Κύριο ημών Ιησού Χριστό,τον Δημιουργό και Ζωοδότη δια του Οποίου δημιουργήθηκαν,ενυπάρχουν,συγκρατούντε και θα μετασκευασθούν εν αφθαρσία εν τω πυρ της θεότητος τα πάντα,ο Οποίος εισήλθε και αποκαλύφθηκε με ανθρώπινη σάρκα ως Υιός Ανθρώπου στην τραγική-πτωτική ανθρώπινη Ιστορία αλλά και σε ολόκληρη την Κτίση,μας υποδεικνύει συνεχώς τον δρόμο δια του Ευαγγελίου Του και των εκλεκτών Του, ένωσε την πτωτική και θνητή μας φύση με την Ασύλληπτη,Αρρητη,Αναλλοίωτη, Αναρχη και Απειρη Θεία Δόξα δίδοντάς μας όχι απλά την αθανασία και την επιστροφή στην φυσιολογική προπτωτική κατάσταση της αφθαρσίας αλλά και την δυνατότητα να ανεβούμε στα δυσθεώρητα ύψη της θεώσεως,να ορώμεθα και να μετέχουμε της Θείας Δόξας τουτέστιν να γίνουμε υιοί Του δηλαδή κατά χάριν θεοί έχοντας αποκτήσει το ΄΄ζωντανό ύδωρ΄΄δηλαδή το Αγιον Πνεύμα εφόσον πιστεύουμε , ακολουθούμε την Οδό που μας υπέδειξε και ενωνόμαστε με Αυτόν εν τω Αίμα και την Σάρκα Του.

΄΄Ψαλ. 33,9 γεύσασθε καὶ ἴδετε ὅτι χρηστὸς ὁ Κύριος· μακάριος ἀνήρ, ὃς ἐλπίζει ἐπ᾿ αὐτόν΄΄.

"απολαύσομε πάντες του συμποσίου της πίστεως". "Η τράπεζα γέμει... μηδείς εξέλθει πεινών" μας προτρέπει η Εκκλησία μας.

Οσο ο άνθρωπος αγνοεί η αντιτίθεται στο γεγονός αυτό η τραγωδία και η οδύνη αργά ή γρήγορα θα τον ακολουθούν και η ελευθερία της επιλογής τουτέστιν το αυτεξούσιο θα γίνει η χειρότερη και η πιο βάναυση σκλαβιά του.

Η φυσιολογική λειτουργία του ανθρώπου έγκειται στην υπακοή του επι-θυμιτικού και του θυμικού μέρους της ψυχής στον ηγεμόνα νου καθώς οι έμπειροι Πατέρες της Εκκλησίας μας αποκάλυψαν. Σε αντίθετη περίπτωση ο άνθρωπος χάνει τον ανθρώπινο χαρακτήρα και καταντά όχι απλώς άλογο όν δηλαδή ζώον αλλά το χειρότερο κτήνος διότι στα ζώα υπάρχει το ένστικτον το οποίο λειτουργεί εντός του Λόγου-Νόμου ενώ στον άνθρωπο δίδεται η δυνατότητα να αντιτίθεται στον Δημιουργό με συνέπεια την ατελεύτητη άβυσσο του σκότους και της οδύνης.

Στο σημείο αυτό θα πρέπει να καθορίσουμε την σημασία του θυμικού και του επιθυμιτικού μέρους της ψυχής.Σε όλες τις θρησκείες και τα ιδεολογικά ανθρώπινα συστήματα επικρατεί η άποψη ότι η επιθυμία=σημείο επί του θυμού, και ο μηχανισμός του θυμού=ενεργοποίηση μνήμης, είναι παρείσακτη κατάσταση για την ανθρώπινη ψυχή που εισήλθε και υπάρχει σε αυτόν ένεκεν του θανάτου δηλαδή της πτώσης.

Αυτό βεβαίως δεν ισχύει στην Ελληνορθόδοξη Παράδοση στην οποία εκεί που τα ανθρώπινα συστήματα και το πνεύμα του κόσμου βλέπει αδικίες,υποστατικό !!!κακό και αδιέξοδα,οι Πατέρες μας δοξολογούν τον Θεό ο Οποίος τα πάντα εν Σοφία εποίησε.

Αν η επιθυμία και ο θυμός δεν ωφελούν τον άνθρωπο δεν θα δινόταν από τον Θεό.

Εώς εκ τούτου θα πρέπει να επαναπροσδιορίσουμε που ακριβώς βρίσκεται το πρόβλημα.

Το θυμικόν είναι βασικό μέρος της ψυχής.

Αν η επιθυμία συλλαμβάνεται εκ φύσεως και ο λόγος έγκειται στην δωρεά της Χάριτος, η βούληση που είναι ιδίωμα της καθαυτού προαιρέσεως του ανθρώπου είναι υπόθεση θα λέγαμε καθαρά προσωπική.Ουδείς μπορεί να αλλάξει την βούληση του ανθρώπου παρά μόνον ο ίδιος ο άνθρωπος.Χάνοντας ο άνθρωπος τον θυμό πολύ σύντομα θα χάσει και την επιθυμία με αποτέλεσμα την ψυχική νέκρωση.Επομένως το ζητούμενο δεν είναι η κατάργηση του θυμού αλλά η εκλογίκευση αυτού,η στροφή δηλαδή προς τον πραγματικό κίνδυνο(Αμαρτία,θάνατος,διάβολος).

Η στρέψη του θυμού προς τα ΄΄κάτω΄΄ και η στρέψη της επιθυμίας προς τα ΄΄άνω΄΄ με την απόκτηση της διακρίσεως που επέρχεται δια της ορθόδοξης ασκητικής είναι ο σίγουρος τρόπος αναβάσεως του ανθρώπου στον ουρανό.

Εως εκ τούτου η αρμονία τουτέστιν η ελευθερία του ανθρώπου καθορίζεται αποκλειστικά από την βούληση αυτού(αυτεξούσιο) η οποία δεν δύναται να καταργηθεί από τον Θεό ένεκεν της Τελειότητος Του και της Αρχής της Ελευθερίας που διέπει την Δημιουργία.

Ο Λόγος-Νόμος βεβαίως δεν δύναται να αλλάξει ούτε εις ένα κόμμα κατά την αποκάλυψη του Ιδίου του Θεού.Ακριβώς εδώ βρίσκεται το νόημα της μετανοίας.Ο άνθρωπος θα πρέπει να εννοήσει ότι το να αγνοεί ή να αντιτίθεται στον Λόγο-Νόμο στην ουσία είναι σαν να θέλει να καταργήσει τον ίδιο τον εαυτό του και από όν να γίνει μη ον.

Ψαλ. 10,5 Κύριος ἐξετάζει τὸν δίκαιον καὶ τὸν ἀσεβῆ, ὁ δὲ ἀγαπῶν τὴν ἀδικίαν μισεῖ τὴν ἑαυτοῦ ψυχήν.

.

Επομένως η επιθυμία γίνεται οδύνη και σκλαβιά όταν δεν υπακούει στον ηγεμόνα νου μας αλλά ακολουθεί την πτωτική φύση του θανάτου και του ψεύδους.Για να λειτουργήσει ο νους μας χρειάζεται τον Ζωοποιό Λόγο-Νόμο διότι ανεύ Αυτού θα σκοτισθεί και θα νεκρώσει και τα πάντα από εκεί και ύστερα θα είναι μάταια και ανόητα.

Στην Ορθοδοξία η ουσία βρίσκεται ακριβώς στην εκλογίκευση της επιθυμίας,της στροφής αυτής από τον θάνατο και την φθορά στο αληθινό και αθάνατο τουτέστιν στον Θεό καθώς και την εκλογίκευση του θυμού δηλαδή την άρση αυτού από τους ΄΄εικονικούς΄΄εχθρούς τουτέστιν τους συνανθρώπους μας και την στρέψη αυτού στον αληθινό εχθρό,την Αμαρτία=Ψεύδος .

Ο άνθρωπος δεν μπορεί και δεν πρέπει να λέγεται άνθρωπος αν τα άνω δεν θρώσκει-αναζητά.

"Άνθρωπος εν τιμή ων ου συνήκε, παρασυνεβλήθη τοις κτήνεσι τοις ανοήτοις και ωμοιώθη αυτοίς", δηλαδή· Ό άνθρωπος δεν αντελήφθη την τιμητική του θέση, αλλά μιμήθηκε τα ανόητα ζώα και έγινε όμοιος μ' αυτά (Ψαλμ. 48,13).

Ο δε ιατροφιλόσοφος Καρρέλ λέει ότι, αν έπαιρναν οι άνθρωποι τη μορφή που τους αρμόζει, θα γέμιζε η γη θηρία.

Σκληρά λόγια, αλλά αληθινά.

Για να εννοήσουμε τα παραπάνω θα επικαλεσθούμε όσο μπορεί να μας επιτραπεί το παρακάτω παράδειγμα προς συγκατάβασιν:

Ολοι γνωρίζουμε τα ομαδικά αθλήματα.Ας υποθέσουμε ότι πάμε να δούμε π.χ μία ομάδα ρυθμικής γυμναστικής. Η επιτυχία και η λειτουργία της ομάδας απαιτεί την άρμονική τέλεση της άσκησης από όλη την ομάδα.Ο ρυθμός της τέλεσης της άσκησης και η μετοχή στον ρυθμό αυτό από όλα τα μέλη θα λέγαμε ότι είναι ο λόγος της ύπαρξης της ομάδας.

Ας υποθέσουμε ότι ένα μέλος της αντί να τελεί την άσκηση στον συγκεκριμένο ρυθμό κάνει ακριβώς το αντίθετο.Εύκολα αντιλαμβανόμαστε το αποτέλεσμα.

Ας υποθέσουμε επίσης ότι ένα άλλο μέλος της ομάδος αντί να ακολουθήσει την ομάδα μένει στάσιμος και δεν τελεί καμμία κίνηση.Τότε αυτός είναι σε χειρότερη μοίρα από τον πρώτο διότι αν τον πρώτο τον χαρακτηρίζουμε είτε αντιδραστικό είτε ανίκανο,τον δεύτερο σίγουρα θα τον αποκαλέσουμε παρανοικό και παράλογο.

Η πρώτη περίπτωση μας απεικονείζει τους αντιτεθέμενους στον Λόγο-Νόμο δηλαδή στον Χριστό είτε εν αγνοία τους είτε κατ΄επιλογήν.

Η δεύτερη περίπτωση μας απεικονείζει τους ΄΄πνευματικούς΄΄ανθρώπους που καπηλέυοντε την αρετή της πραότητας και της ταπεινοφροσύνης και είναι πιό επικίνδυνη.Δυστυχώς στην Εκκλησία μας εισχώρησαν οι παραπάνω΄΄πνευματικοί΄ σε υψηλές θέσεις με συνέπεια την πνευματική καταστροφή πολλών συμπατριωτών μας.

Αραγε ποια διαφορά έχουν με τους Βουδιστές και όλες τις κοσμικές θρησκείες πέραν του ότι καπηλεύοντε τον Ονομα του Θεού και δίδουν το΄΄δέκατον΄΄;

Αλιμονό τους διότι κοιμίζουν και αποπροσανατολίζουν τον ευσεβή λαό μας.Αν δεν είναι σε θέση να αναλάβουν το βάρος της ευθύνης που αναλογεί της θέσεως αυτής είναι καλύτερο να πάνε σπίτι τους και να αφήσουν την θέση τους στα ζώντα τέκνα της Εκκλησίας μας τα οποία Δόξα τω Θεώ συνεχίζει να γεννά το γένος μας και οι οποίοι μοχθούν,πονούν και παλεύουν για το ποίμνιο και που το ονομά τους και της Εκκλησίας διασύρεται εξαιτίας των πρώτων από τα τυφλά παιδιά του αρχηγού των νεκρών καλυμμένα πίσω από διαφόρους ιδεολογικοθρησκευτικούς μανδύες.

Η διαφορά βεβαίως από το χάος που μπορούν να προκαλέσουν τα μέλη της ομάδος στο παραπάνω παράδειγμα και το χάος που προσπάθησε και προσπαθεί να προκαλέσει ο δύσμοιρος πρώην Εωσφόρος και η ακολουθία του καθώς και εμείς είτε εν αγνοία μας είτε κατ΄επιλογήν είναι στο ότι στην δεύτερη περίπτωση η κατάληξη θα είναι το να αποβληθούμε ακαραία από την Ζωή και την Βασιλεία (κατάρα=αυτοματη διαδικασία κατά αυτού που προσπαθεί!!!να άρει τον Λόγο-Νόμο)εξ ού και ο μη ον, καθώς και καταραμένος κάτι που συνέβει ακαραία στην Πτώση.

Το ζητούμενο είναι πως επιστρέφουμε.Ακριβώς αυτή η διαδικασία της αναγνώρισης της ανοησίας και της αυτοκαταστροφικής πράξης του να καταργήσουμε τον εαυτό μας,να εναντιωνόμαστε στην υπόσταση του εαυτού μας, λέγεται μετάνοια,η οποία επέρχεται μετά της νοήσεως=φώτιση του νου,οντολογική αντίληψη και στροφή του νου από το σκότος=Αμαρτία=Ψεύδος στον κατά φύσιν δημιουργημένο από τον Θεό εαυτό μας.Αυτό μπορεί να γίνει μόνον δια του Φωτός,του Χριστού μας.Σε διαφορετική περίπτωση θα μιλάμε για θνησιγενείς ιδεολογίες,θρησκευτικές ανούσιες συμβουλές και τυπολατρίες, αδιέξοδη αναζήτηση και συστήματα τροφοδοτούμενα από τον Πλάνο.

Ας μην παγιδεύεται κάποιος στον φόβο του σωματικού θάνατου και γίνεται ανασφαλής ως προς την ζωή εν τω κόσμω.Ας σηκώσει το νου του στον Σταυρό του Κυρίου,ας δει καρφωμένα πάνω στον Σταυρό την κατάρα ημών και τα δύο όπλα του διαβόλου δια των οποίων παγίδευε και δυστυχώς συνεχίζει να παγιδεύει τον σύγχρονο άνθρωπο,τον φόβο του θανάτου και την ανασφάλεια της επόμενης μέρας και ας ακούσει με προσοχή τα λόγια Του:

΄΄Σας έκανα ξανά αθάνατους,άφθαρτους,άνοιξα ξανά τους ουρανούς για σας αλλά δεν σας έχω δημιουργήσει για τόσο λίγα,σας δημιούργησα για αδελφούς μου,για ιερείς μου ,για βασιλείς της Δημιουργίας(Ιω.1.12).Γίνετε οικείοι μου και ακωλουθήστε Με.

Εχετε θάρρος και μην φοβάστε τίποτα.Κατήργησα την εξουσία της Αμαρτίας,του θανάτου και του διαβόλου από πάνω σας,μην γίνεστε μόνοι σας ξανά δούλοι΄΄.

Και τι λέει γι΄αυτούς που έφθασε ο Λόγος και ενώθηκαν με Αυτόν:

Ψαλ. 81,6 ἐγὼ εἶπα· θεοί ἐστε καὶ υἱοὶ Ὑψίστου πάντες·.

Ψαλ. 81,1 Ὁ Θεὸς ἔστη ἐν συναγωγῇ θεῶν, ἐν μέσῳ δὲ θεοὺς διακρινεῖ.

΄΄Ανέστη Χριστός, και νεκρός ουδείς επί μνήματος. Χριστός γαρ εγερθείς εκ
νεκρών απαρχή των κεκοιμημένων εγένετο΄΄

ψάλλει η Εκκλησία μας.

Μυστήριο Μέγα.

Ο Αγέννητος απέκτησε Γέννηση,ο Αμήτωρ απέκτησε Μητέρα,ο Ασύλληπτος Εφανερώθει με ανθρώπινη μορφή,ο Βασιλεύς της Δόξης και Δημιουργός των πάντων προσέλαβε την μορφή δούλου,ο Αχρονος ενχρονίσθει,ο Αχώρητος και Απειρος Πατήρ εχώρεσε στο αγνό και γόνιμο ύδωρ της Παρθένου(Κολ. β:9) αλλά συγχρόνως βρίσκεται πανταχού παρών και τα πάντα πληρών,οι άγγελοι ψάλλουν και δοξολογούν και ο Αδης τρέμει.

Πως απάντησε το ανθρώπινο γένος στο Μέγα Ελεος του Θεού;

Με διωγμούς,βρισιές,λιθοβολισμούς,ειρωνίες,καταφρόνηση,αλαζονία,εξεφτελισμό,βλασφήμια,ασέβεια,απιστία,υποκρισία,μαστιγώματα,χολή,ξύδι και Στάυρωση.

Και πως ανταποδίδει ο Θεός στον θάνατο που του πρόσφερε ο άνθρωπος;

Με αθανασία.Ναι στον θάνατο που προσφέραμε στον Θεό,Εκείνος ανταποδίδει με το να μας κάνει αθάνατους.

Μέγα Ελεος που μόνον ο Πανάγαθος Θεός μπορεί να δώσει διότι Αυτός είναι ο Μόνος Αγιος και Αγαθός.Αραγε ποιος άνθρωπος που έχει περάσει από τον πλανήτη,και ο πιο αισιόδοξος θα περίμενε τέτοια Ευσπλαχνία;

Οι άγγελοι προσπαθούν να εμβαθύνουν και να κατανοήσουν το Μυστήριο και οι δαίμονες τρέμουν και οδύροντε και μόνον στο άκουσμα του Σταυρού.

Ιω.11.8.Tο Θεό κανένας δεν τον είδε ποτέ. O μονογενής Γιος, που βρίσκεται στην αγκαλιά του Πατέρα, εκείνος τον αποκάλυψε.

Για να βγούμε από το σκότος είναι αναγκαίο να αποκτήσουμε το Φως,τον Χριστό,τον Ενσαρκωμένο Λόγο του Θεού δια του Οποίου επέρχεται αληθινή ελευθερία.

Λουκ.10.22... κανένας δεν κατανοεί ποιος πραγματικά είναι ο Γιος παρά μονάχα ο Πατέρας, και ποιός πραγματικά είναι ο Πατέρας παρά μονάχα ο Γιος, κι εκείνος στον οποίο θα ήθελε ο Γιος να το αποκαλύψει.

Οσο συνεχίζουμε να αγνοούμε ή να αδιαφορούμε για την Αλήθεια, η τραγωδία και η οδύνη μας θα μεγαλώνει και κάθε προσπαθειά μας αντί να μας ελευθερώσει θα είναι άλλο ένα λιθαράκι στο αντίχριστο κατασκεύασμα που προσπαθεί να υποδουλώσει και να αφανίσει τον πλανήτη μας.

Γέροντας Παίσιος.

'Ολοι ζητάνε ειρήνη, ομόνοια (και όλοι αυτοί) είναι διχασμένοι και με τον εαυτόν τους και με τους άλλους.'Ολοι μιλάνε για μεγάλες αλήθειες και σχεδόν όλοι αυτοί δέν έχουν καμία σχέση με την αλήθεια, γιατί τις μάθανε απ'έξω και δέν τις ζήσανε από μέσα.

Οδυσσέας Ντάκουλας.