Ερωτήματα πολλά προκαλούνται για τις διαδικασίες που ακολουθούνται στο πρόγραμμα συντήρησης των ελικοπτέρων Super Puma της ΠΑ.
Το θέμα άνοιξε πριν από αρκετούς μήνες, όταν η Πολεμική Αεροπορία, προγραμματίζοντας την περιοδική συντήρηση των 11 ελικοπτέρων Search and Rescue (SAR) SUPER PUMA, συνειδητοποίησε ότι για τα 5 από αυτά θα απαιτούνταν η εφαρμογή 12χρονης επιθεώρησης (G- inspection), μέχρι το 2014, με 4 από αυτά να τα συμπληρώνουν εντός του 2011 ή στις αρχές του 2012.
Όπως ήταν φυσικό, η ΔΑΥ ως αρμόδιος φορέας εκπόνησε τις προδιαγραφές και ο τότε Διοικητής της ΔΑΥ επρόκειτο να περάσει την τεχνική προδιαγραφή για τον διαγωνισμό από το Ανώτατο Αεροπορικό Συμβούλιο (ΑΑΣ), προκειμένου αφενός να ενημερωθούν τα μέλη του και αφετέρου να ακουστούν οι απόψεις όλων των πτεράρχων για το θέμα.
Όταν στάλθηκε ο φάκελος στο ΓΕΑ, κάποιοι φέρονται να εισηγήθηκαν ότι το συγκεκριμένο θέμα δεν είναι αρμοδιότητας του ΑΑΣ και μπορεί να υλοποιηθεί κατευθείαν από την ΔΑΥ…
Για τα 5 ελικόπτερα ο προϋπολογισμός ήταν 12-13 εκατομμύρια ευρώ.
Οι γνωρίζοντες λένε ότι το πρόγραμμα θα μπορούσε να υλοποιηθεί στη χώρα μας από τουλάχιστον δύο ελληνικές εταιρείες, οι οποίες σε περίοδο οικονομικής κρίσης θα είχαν ένα σημαντικό εισόδημα, θα πλήρωναν φόρους, εισφορές κλπ. Παραδόξως -αν και πολλά άσχημα ακούγονται- οι δύο εταιρείες δεν κατόρθωσαν να αναλάβουν τη συντήρηση.Πως έγινε αυτό;
Αποφασίστηκε η προσφυγή στη νατοϊκή NAMSA, η οποία τους ενημέρωσε ότι αυτή έχει ήδη συμβληθεί με επισκευαστικό κέντρο στην Ισπανία και όλα είναι υπό έλεγχο…Προσφεύγοντας στη NAMSA που είναι διεθνής οργανισμός δεν απαιτείται διαγωνισμός. Έτσι οι δύο ελληνικές εταιρείες βγήκαν από την διαδικασία και και στην προηγούμενη πολιτική ηγεσία έφθασε μια εισήγηση για τη συντήρηση και των 5 ελικοπτέρων από την ΝΑΜSΑ και το επισκευαστικό κέντρο στην Ισπανία.
Για να λέμε και τα καλά του Μπεγλίτη, κάποιος φαίνεται ότι τον ενημέρωσε για όσα παράδοξα γίνονταν κι έτσι σε συνεργασία με τον Υφυπουργό Κ. Σπηλιόπουλο δεν δέχθηκαν την εισήγηση της ΔΑΥ. Ο τότε υπουργός έκανε παρατηρήσεις ώστε να προχωρήσουν οι διαδικασίες μέσω NAMSA μόνο για το ένα ελικόπτερο (που έπρεπε επειγόντως να ξεκινήσει τη συντήρηση κι έτσι έφεραν προ τετελεσμένου γεγονότος την ηγεσία), ενώ για τα υπόλοιπα 4 να γίνει διαγωνισμός.
Ο φάκελος επιστράφηκε στην ΔΑΥ, αλλά δεν φαίνεται ότι συντάχθηκε νέα εισήγηση, στηριζόμενη στις οδηγίες της πολιτικής ηγεσίας, που προφανώς αγνοήθηκαν…
Τα ερωτήματα είναι τα εξής:
•Γιατί επιλέχθηκε η NAMSA και δεν έγινε διαγωνισμός;
•Όφειλαν να δημοσιεύσουν στη «ΔΙΑΥΓΕΙΑ» την απόφαση για το ένα ελικόπτερο; Την έχουν δημοσιεύσει;
•Υπάρχει άραγε απόφαση υπουργού για την αποστολή του ελικοπτέρου στην Ισπανία;
•Γιατί σε μια τέτοια κρίση, κανείς δεν σκέφθηκε να επιδιώξει να δοθεί η δουλειά σε ελληνικές εταιρείες;
•Ποιό είναι το κόστος μεταφοράς του ελικοπτέρου στην Ισπανία;
• Τι θα γίνει τελικά με τα υπόλοιπα 4 ελικόπτερα;
onalert
Το θέμα άνοιξε πριν από αρκετούς μήνες, όταν η Πολεμική Αεροπορία, προγραμματίζοντας την περιοδική συντήρηση των 11 ελικοπτέρων Search and Rescue (SAR) SUPER PUMA, συνειδητοποίησε ότι για τα 5 από αυτά θα απαιτούνταν η εφαρμογή 12χρονης επιθεώρησης (G- inspection), μέχρι το 2014, με 4 από αυτά να τα συμπληρώνουν εντός του 2011 ή στις αρχές του 2012.
Όπως ήταν φυσικό, η ΔΑΥ ως αρμόδιος φορέας εκπόνησε τις προδιαγραφές και ο τότε Διοικητής της ΔΑΥ επρόκειτο να περάσει την τεχνική προδιαγραφή για τον διαγωνισμό από το Ανώτατο Αεροπορικό Συμβούλιο (ΑΑΣ), προκειμένου αφενός να ενημερωθούν τα μέλη του και αφετέρου να ακουστούν οι απόψεις όλων των πτεράρχων για το θέμα.
Όταν στάλθηκε ο φάκελος στο ΓΕΑ, κάποιοι φέρονται να εισηγήθηκαν ότι το συγκεκριμένο θέμα δεν είναι αρμοδιότητας του ΑΑΣ και μπορεί να υλοποιηθεί κατευθείαν από την ΔΑΥ…
Για τα 5 ελικόπτερα ο προϋπολογισμός ήταν 12-13 εκατομμύρια ευρώ.
Οι γνωρίζοντες λένε ότι το πρόγραμμα θα μπορούσε να υλοποιηθεί στη χώρα μας από τουλάχιστον δύο ελληνικές εταιρείες, οι οποίες σε περίοδο οικονομικής κρίσης θα είχαν ένα σημαντικό εισόδημα, θα πλήρωναν φόρους, εισφορές κλπ. Παραδόξως -αν και πολλά άσχημα ακούγονται- οι δύο εταιρείες δεν κατόρθωσαν να αναλάβουν τη συντήρηση.Πως έγινε αυτό;
Αποφασίστηκε η προσφυγή στη νατοϊκή NAMSA, η οποία τους ενημέρωσε ότι αυτή έχει ήδη συμβληθεί με επισκευαστικό κέντρο στην Ισπανία και όλα είναι υπό έλεγχο…Προσφεύγοντας στη NAMSA που είναι διεθνής οργανισμός δεν απαιτείται διαγωνισμός. Έτσι οι δύο ελληνικές εταιρείες βγήκαν από την διαδικασία και και στην προηγούμενη πολιτική ηγεσία έφθασε μια εισήγηση για τη συντήρηση και των 5 ελικοπτέρων από την ΝΑΜSΑ και το επισκευαστικό κέντρο στην Ισπανία.
Για να λέμε και τα καλά του Μπεγλίτη, κάποιος φαίνεται ότι τον ενημέρωσε για όσα παράδοξα γίνονταν κι έτσι σε συνεργασία με τον Υφυπουργό Κ. Σπηλιόπουλο δεν δέχθηκαν την εισήγηση της ΔΑΥ. Ο τότε υπουργός έκανε παρατηρήσεις ώστε να προχωρήσουν οι διαδικασίες μέσω NAMSA μόνο για το ένα ελικόπτερο (που έπρεπε επειγόντως να ξεκινήσει τη συντήρηση κι έτσι έφεραν προ τετελεσμένου γεγονότος την ηγεσία), ενώ για τα υπόλοιπα 4 να γίνει διαγωνισμός.
Ο φάκελος επιστράφηκε στην ΔΑΥ, αλλά δεν φαίνεται ότι συντάχθηκε νέα εισήγηση, στηριζόμενη στις οδηγίες της πολιτικής ηγεσίας, που προφανώς αγνοήθηκαν…
Τα ερωτήματα είναι τα εξής:
•Γιατί επιλέχθηκε η NAMSA και δεν έγινε διαγωνισμός;
•Όφειλαν να δημοσιεύσουν στη «ΔΙΑΥΓΕΙΑ» την απόφαση για το ένα ελικόπτερο; Την έχουν δημοσιεύσει;
•Υπάρχει άραγε απόφαση υπουργού για την αποστολή του ελικοπτέρου στην Ισπανία;
•Γιατί σε μια τέτοια κρίση, κανείς δεν σκέφθηκε να επιδιώξει να δοθεί η δουλειά σε ελληνικές εταιρείες;
•Ποιό είναι το κόστος μεταφοράς του ελικοπτέρου στην Ισπανία;
• Τι θα γίνει τελικά με τα υπόλοιπα 4 ελικόπτερα;
onalert
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου