Την περασμένη εβδομάδα, ο Βρετανός ευρωσκεπτικιστής ευρωβουλευτής Nigel Farage τα είπε χύμα στο ευρωκοινοβούλιο, προσφέροντας μια «κάθαρση» στους μπουχτισμένους Ευρωπαίους.
Μεταξύ άλλων στράφηκε ευθέως κατά των Γερμανών, λέγοντας: «Ζούμε σε μια Ευρώπη στην οποία κυριαρχεί η Γερμανία. Κάτι που σύμφωνα με το ευρωπαϊκό όραμα δεν θα έπρεπε να συμβεί. Κάτι που για να αποφευχθεί, οι πρόγονοι μας έδωσαν το αίμα τους. Δεν θέλω να ζω σε μια γερμανική Ευρώπη, και δεν το θέλουν ούτε οι υπόλοιποι Ευρωπαίοι πολίτες».
Αυτά τα λόγια αποτελούν την πιο πρόσφατη εκδήλωση γερμανοφοβίας, την οποία έχει προκαλέσει η νέα θέση ισχύος της Γερμανίας, ως δανείστρια τελευταίας προσφυγής. Πρόκειται για ένα αίσθημα το οποίο έχουμε να δούμε από την εποχή της επανένωσης των δυο Γερμανιών, τότε που η Margaret Thatcher προειδοποιούσε πως η επανένωση αυτή «θα υπονόμευε την παγκόσμια κατάσταση, και θα απειλούσε την ασφάλεια της Ευρώπης».
Ο Farage μπορεί να θεωρείται εξτρεμιστής, αλλά μάλλον συμφωνούν μαζί του και οι τόριδες διάδοχοι της Thatcher. Όπως ανέφερε στην εφημερίδα Telegraph ο συντηρητικός δήμαρχος του Λονδίνου Boris Johnson: «Δεν πρέπει να δημιουργηθεί μια οικονομική κυβέρνηση της Γερμανίας στην Ευρώπη… Οι Γερμανοί βρέθηκαν σε αυτή τη θέση λόγω πολιτικής ανάγκης, και λόγω της οικονομικής τους ισχύος. Δεν είναι ότι οι Γερμανοί θέλουν να ηγεμονεύσουν, αλλά όπως και να έχει κάτι τέτοιο δεν είναι σωστό για εμάς, και δεν είναι σωστό για την Ευρώπη».
Ο Simon Heffer της Daily Telegraph δεν είναι τόσο ευγενικός. Σε άρθρο του, κατηγορεί τη Γερμανία ότι εκμεταλλεύεται την οικονομική κρίση για να κατακτήσει την Ευρώπη. Βλέπει μια γερμανική εποίκηση της Ευρώπης, που θα αφορά στην απώλεια της εθνικής κυριαρχίας των χωρών της ΕΕ, κάτι που έχουμε να δούμε από την εποχή του Γ` Ράιχ! Κάθε τμήμα δαπανών, κάθε κυβέρνησης της ευρωζώνης, θα ακολουθεί πολιτικές που θα χαράσσονται στην παλιά πρωτεύουσα της Πρωσίας.
«Εκεί που ο Χίτλερ απέτυχε με στρατιωτικά μέσα, οι σύγχρονοι Γερμανοί τα καταφέρνουν μέσω του εμπορίου και της δημοσιονομικής πειθαρχίας. Καλώς ήρθατε στο Δ` Ράιχ».
Κάποιοι δεν συμφωνούν. Όπως το αριστερίζον New Statesman, που δημοσίευσε άρθρο απορρίπτοντας τους φόβους για ένα Δ` Ράιχ, και υποστηρίζοντας την αναγκαιότητα για τη Γερμανία να αντιδράσει στη κρίση.
Όλα αυτά δεν περιορίζονται στη Βρετανία. Στην κάποτε κατεχόμενη από τους Ναζί Ελλάδα, τα ΜΜΕ έχουν στοχοποιήσει τον Horst Reichenbach, αποκαλώντας τον Γ` Reichenbach, και δημοσιεύοντας φωτογραφίες των γραφείων του στην Αθήνα με τη λεζάντα «ιδού το νέο αρχηγείο της γκεστάπο». Πολλοί διαδηλωτές ντύνονται με ναζιστικές στολές, διαμαρτυρόμενοι για την νέα γερμανική παρέμβαση στην εθνική κυριαρχία της χώρας τους.
Πρόκειται για μια δύσκολη κατάσταση για την Γερμανία. Όταν εγκρίνει δάνεια στις πληγείσες νοτιοευρωπαϊκές χώρες, και βάζει όρους στις κυβερνήσεις, την κατηγορούν ότι θέλει να καταλάβει εκ νέου την ήπειρο.
Όταν όμως διστάζει να το κάνει, οι Έλληνες βουλευτές απαιτούν να δοθούν οι πολεμικές αποζημιώσεις για τις θηριωδίες της κατοχής, ενώ διάφοροι σχολιαστές υπονοούν ότι οι Γερμανοί είναι σφιχτοί επειδή κουράστηκαν να απολογούνται για το παρελθόν, θεωρώντας πως η εξωτερική τους πολιτική παραείναι υποτακτική εδώ και δεκαετίες.
Κάποιοι άλλοι επιμένουν πως η γερμανική αντιπάθεια απέναντι στις δαπάνες και στα ελλείμματα έχει να κάνει με τις συνέπειες του υπερπληθωρισμού των 1920ς, που σημάδεψαν για πάντα τη γερμανική ψυχή.
Αυτές οι επιθέσεις μπορεί να είναι άδικες, αλλά είναι κατανοητές, αφού οι Ευρωπαίοι ανησυχούν για την ταχεία απώλεια της εθνικής τους κυριαρχίας.
Foreign Policy
http://blog.foreignpolicy.com/posts/2011/11/21/fear_of_a_german_europe
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου