Είναι σαφές νομίζω, τοις πάσι, ότι η Χώρα βυθίζεται καθημερινά ακόμη πιο βαθιά στο τέλμα. Αβεβαιότητα, σύγχιση, φόβος αλλά και συνεχώς ογκούμενη αγανάκτηση από τον Λαό. Ανευθυνότητα, ανυποληψία, προσωπικό συμφέρον, υπαναχωρήσεις από τον Πολιτικό κόσμο, ιδίως δε από τους κυβερνώντες. Οι τελευταίες εξελίξεις δείχνουν νομίζω, ότι είτε οι πολιτικοί μας βρίσκονται εκτός πραγματικότητας είτε νομίζουν ότι εμείς είμαστε «χαχόλοι» (για να χρησιμοποιήσω μια παλαιότερη έκφραση). Αλλιώς δεν εξηγούνται αυτά που μας λένε.
Ο πρωθυπουργός ανακοινώνει δημοψήφισμα (αυτό που έπρεπε να κάνει πριν από 2 χρόνια), στη συνέχεια το αποσύρει, ομιλεί περί ανάγκης σχηματισμού κυβερνήσεως Συνεργασίας , παραιτείται-ξεπαραιτείται, πάμε σε εκλογές-δεν πάμε σε εκλογές. Και το «κερασάκι στην τούρτα»; Γιώργος Παπανδρέου: Είμαστε Κυβέρνηση Εθνικής ευθύνης!!! Μωραίνει Κύριος, όν βούλεται απωλέσαι…
Ο κ. Αντώνης Σαμαράς αίφνης, παρασυρόμενος από την Πολιτική παγίδα (ή βλακεία) του πρωθυπουργού περί δημοψηφίσματος, τάσσεται υπέρ της συμφωνίας της 26ης Οκτωβρίου (την οποία αφόριζε). Αρχικά ζητούσε εκλογές, στη συνέχεια Κυβέρνηση συνεργασίας, έστω και για περιορισμένο χρονικό διάστημα. Όταν, αργά πιά, αντιλαμβάνεται το (πολιτικό του) λάθος, επανέρχεται στην αρχική του θέση περί εκλογών ως μόνης λύσεως.
Το ΚΚΕ, πάντα μαχητικό , συνεχίζει να επιμένει σε θέσεις και απόψεις οι οποίες, εκτός από ανεφάρμοστες, είναι και επικίνδυνες και εκτός τόπου και χρόνου. Παρεμπιπτόντως, αυτό που πρέπει να ανησυχεί τους πάντες, είναι η υποκατάσταση του Κράτους (στην ευθύνη του για την τήρηση της τάξεως στις διαδηλώσεις, μέσω της Αστυνομίας) από το ΠΑΜΕ…
Ο κ. Καρατζαφέρης καταφέρεται κατά του Μνημονίου και της Δανειακής Συμβάσεως και ζητά Κυβέρνηση Εθνικής Ενότητος. Το μνημόνιο όμως το είχε ψηφίσει και αυτός. Τι άλλαξε; Πάντως η αίσθηση που υπάρχει είναι ότι θέλει την πάση θυσία συμμετοχή του σε Κυβέρνηση. Σε οποιαδήποτε Κυβέρνηση…
Η «light» Αριστερά του ΣΥΡΙΖΑ και της Δημοκρατικής Αριστεράς, έχουν «εξεγερθεί» και επιχειρούν με κάθε τρόπο να χειραγωγήσουν τις αγανακτισμένες μάζες. Είναι πολύ σκληροί στις επικρίσεις τους για την πολιτική όχι μόνον της παρούσης αλλά και όλων των προηγουμένων Κυβερνήσεων (και ορθώς). Πολιτική όμως για την οποία έχουν και αυτοί πολύ μεγάλη ευθύνη αφού, σε όλες τις κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ, πολύ μεγάλος αριθμός στελεχών του μετείχαν σε υψηλές και υπεύθυνες θέσεις στον Κρατικό Μηχανισμό…
Η κ. Μπακογιάννη, ελπίζοντας κι αυτή σε κάποια «ψιχουλάκια» εξουσίας, ακολουθεί μια επαμφοτερίζουσα πολιτική που μόνο σοβαρή δεν μπορεί να χαρακτηρισθεί. Είναι γνωστή η φιλοΜνημονιακή της στάση, οπότε κάποιες θέσεις της είναι τουλάχιστον περίεργες…
Και ενώ όλοι οι παραπάνω ερίζουν «περί όνου σκιάς» (την «εξουσία»), η Πατρίδα βυθίζεται. Ή μάλλον την βυθίζουν, στην οικονομική καταστροφή, στην εσωτερική διάλυση και στην διεθνή ανυποληψία. Οι Θεσμοί αυτοακυρώνονται, η Δημόσια Διοίκηση δεν λειτουργεί, το εμπόριο έχει υποστεί καθίζηση, η επιχειρηματικότητα το ίδιο, ο Λαός καταληστεύεται, η Εθνική κυριαρχία παραχωρείται. Και αυτοί διαπληκτίζονται για το ποιός κατέστρεψε περισσότερο την Χώρα, αν θα κάνουμε εκλογές ή δημοψήφισμα, ποιος θα είναι ο «Εθνικός» Πρωθυπουργός!!! Και χάνουν πολύτιμο χρόνο. Δεν είμαι αρμόδιος (ούτε γνώστης) για να κρίνω αν είναι καλύτερα να πάμε σε εκλογές ή πρέπει να συγκροτηθεί Κυβέρνηση Εθνικής Ενότητος. Αλλά ας αποφασίσουν ΑΜΕΣΑ. Κάθε καθυστέρηση είναι εγκληματική. Οι εξελίξεις δεν μπορούν να περιμένουν. Αλλά όταν ο ίδιος ο Πρωθυπουργός, προκειμένου να εξασφαλίσει το πολιτικό του μέλλον, συμπεριφέρεται τόσο ανεύθυνα και αντεθνικά, τίποτε δεν προοιωνίζεται κάτι θετικό για το μέλλον της Χώρας. Δεν σας θυμίζει η συμπεριφορά του τον Σαμψώνα (εξ ου και ο τίτλος του άρθρου) ; Ήθελα αρχικά να παραφράσω το «αλλοφύλων» σε «ομοφύλων», σκέφθηκα όμως ότι αποκλείεται ο άνθρωπος αυτός να είναι Έλληνας (ήμουν μέχρι προσφάτως ΣΧΕΔΟΝ σίγουρος)… Το σίγουρο είναι ότι ο ολετήρας αυτός πρέπει με τον έναν ή τον άλλον τρόπο να φύγει. Στη συνέχεια θα έλθει η ώρα και των υπολοίπων. Ίδομεν…
Ίσως όσα γράφω να φαίνονται αφοριστικά και μηδενιστικά. Θεωρώ όμως ότι έφθασε η ώρα να μπει ένα τέλος στην κομματοκρατία, στην φαυλοκρατία, στις πελατειακές σχέσεις, στην ασέβεια προς το δημόσιο χρήμα, στην συνεχή εξαπάτηση του Ελληνικού Λαού, στην δόλια αλλοίωση των Αρχών και Αξιών μας, που μας επεβλήθησαν από ολόκληρο το Πολιτικό Σύστημα της Μεταπολιτεύσεως. Αυτό που χρησιμοποίησε την «Δημοκρατία» για ίδιον όφελος και τελικώς την εξευτέλισε και την εκμηδένισε στις μέρες μας, αντικαθιστώντας την με μία ιδιότυπη αλλά ανίκανη δικτατορία. Και κάνει τα πάντα, χρησιμοποιώντας ακόμη και τύπους της Δημοκρατίας (εκλογές, δημοψήφισμα κλπ) για να παραπλανήσει και πάλι και να παραμείνει στην εξουσία. Μπορεί όμως να φτειαχθεί κάτι «Νέο» με όλα αυτά τα παλαιά «υλικά κατεδαφίσεων»;
Ας προσευχηθούμε και ας ελπίζουμε…
Σπύρος Παπασπύρος
freepen.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου