το κείμενο που ακολουθεί αξίζει να μας προβληματίσει:
By Eberhard Hamer
Οι ΗΠΑ αντιμετωπίζουν τη χειρότερη οικονομική κρίση μετά τον Β΄παγκόσμιο πόλεμο, όχι μόνο μέσω της ενσωμάτωσης των τραπεζικών χρεών στον κρατικό προϋπολογισμό τους, αλλά και λόγω του δραστικά αυξανόμενου κρατικού χρέους τους – με τις ΗΠΑ να απαιτούν 1 δισ. εκατομμύρια δολάρια ημερησίως από τις ξένες χώρες.
Εάν η ξένη οικονομική εισροή διακοπεί, ή εάν οι ξένες χώρες φύγουν από το δολάριο, οι ΗΠΑ σίγουρα θα αντιμετωπίσουν την κρατική πτώχευση.
Ακόμα οι ΗΠΑ δεν κάνουν καμία ικανοποιητική προσπάθεια να μειώσουν τα αυξανόμενα κρατικά χρέη τους μέσω οικονομικών μέτρων.
Ούτε αυξάνουν τους φόρους προκειμένου να γεμίσουν τα κρατικά ταμεία, ούτε κάνουν οποιεσδήποτε σοβαρές προσπάθειες αποταμίευσης στους κυβερνητικούς προϋπολογισμούς, ενώ ολοένα αυξάνεται, πάρα πολύ γρήγορα, ο στρατιωτικός προϋπολογισμός.
Λάβετε υπόψη ότι σε όλο τον κόσμο, οι ΗΠΑ έχουν 200.000 στρατιώτες στη δράση. Γί αυτό κανένας δεν καταλαβαίνει ότι, παρά την αύξηση των στρατιωτικώ δυνάμεων, ο κύριος πολέμαρχος έχει λάβει το βραβείο Νόμπελ Ειρήνης. Μια πιθανή εξήγηση για αυτό μπορεί να είναι ότι απονεμήθηκε το βραβείο ως προληπτικό μέτρο, βλέποντας ότι θα εξαρτηθεί κυρίως από το εάν ο πόλεμος με το Ιράν αρχίζει ή όχι. Στο παρελθόν, οι πολιτικοί των χωρών που αντιμετώπιζαν την οικονομική καταστροφή προσέφευγαν συχνά στον πόλεμο σε μια τελευταία προσπάθεια να επανακτήσουν ισχύ. Αυτό είναι ακόμα πιθανότερο εάν μια χώρα διαπερνάται από κρίσεις και θεωρεί έναν πόλεμο ως τελευταία επιλογή προκειμένου να υπερνικηθεί το οικονομικό αδιέξοδό της.
Είναι εμφανές ότι οι ΗΠΑ ξεπέρασαν τη χειρότερη οικονομική κρίση τους, τον προηγούμενο αιώνα, με την είσοδο στον Α΄παγκόσμιο πόλεμο. Ξεπέρασαν την κρίση της παγκόσμιας οικονομίας μέσω της ένωσης στον Β΄παγκόσμιο πόλεμο, και τώρα μπαίνουν στον πειρασμό να λύσουν την τρίτη οικονομική κρίση τους κατά τρόπο ομοειδή.
1. Ο δεξιός πρωθυπουργός του Ισραήλ είναι εμπόλεμος και απρόβλεπτος. Συνεχώς υποστηρίζει ότι το Ισραήλ είναι κάτω από τις συνεχώς μεταβαλλόμενες απειλές από το Ιράν, από τις οποίες καμία δεν έχει επαληθευτεί. Εντούτοις, ο τόνος του γίνεται πιό κοφτερός, και πρόσφατα, πριν λίγους μήνες είχε ταξιδεψει σε όλες τις μεγάλες πόλεις του κόσμου για να σφυγμομετρήσει την υποστήριξη του. Η κα Merkel λέγεται ότι έχει δεσμευτεί απέναντι του με “πίστη μέχρι το θάνατο.” Πριν από τους παγκόσμιους πολέμους, η ίδια δέσμευση έγινε από το Wilhelm ΙΙ στους Αυστριακούς, ενώ οι Άγγλοι και οι Γάλλοι έκαναν το ίδιο με την Πολωνία.
2. Το Ισραήλ ήδη έχει συγκεντρώσει πυρηνικά υποβρύχια, που παραδίδονται από τη Γερμανία με πυρηνικούς πυραύλους, σε θέσεις κοντά στο Ιράν, και στη Γεωργία όχι μόνο επανοικοδόμησαν την βάση των πυραύλων τους, που είχε καταστραφεί πριν ενάμιση χρόνο από τη Ρωσία, και την έστρεψαν κατά του Ιράν αλλά και την ενίσχυσαν με 90 πρόσθετους ειδικούς στους αμερικανικούς πυραύλους.
3. Βδομάδα με την βδομάδα, ο τόνος του παγκόσμιου Τύπου που επηρεάζεται από το Ισραήλ ενάντια στο Ιράν γίνεται όλο και πιο οξύς, για ποικίλους λόγους – η ίδια στρατηγική προπαγάνδας που, με ψεύτικους ισχυρισμούς, προετοίμασε τον κόσμο – και τον εξανάγκασε να γίνει πιο συνεργάσιμος – πριν από τον πόλεμο του Ιράκ. Επίσης, οι στρατιωτικές προετοιμασίες είναι σε ένα προχωρημένο στάδιο.
Οι στρατιωτικές δυνάμεις των ΗΠΑ δεν έχουν κατορθώσει μέχρι τώρα “να κατευνάσουν” δύο γειτονικές χώρες στο Ιράν, το Ιράκ και το Αφγανιστάν, στις οποίες την εποχή που εισέβαλαν είχαν δημιούργησει τη μεγαλύτερη στρατιωτική συγκέντρωση στη γνωστή ιστορία. Επιπλέον, κοντά στην ακτή του Ιράν, οι ΗΠΑ έχουν επίσης διενεργήσει τη μεγαλύτερη συγκέντρωση ναυτικών δύναμεων που έχουν διαπράξει ποτέ στην ιστορία τους.
Μπροστά σε αυτή την κατάσταση, η επιτροπή βραβείων Νόμπελ έκανε μια συνετή υπόθεση: Ένας πόλεμος ενάντια στο Ιράν μπορεί να πραγματοποιηθεί μόνο με την άδεια του Προέδρου, άδεια που έχει λιγότερες δυνατότητες να δοθεί από έναν νικητή του βραβείου Νόμπελ Ειρήνης.
Από την εποχή του Β΄παγκόσμιου πολέμου, ποτέ ο κίνδυνος ενός νέου παγκόσμιου πολέμου δεν ήταν πιό επικείμενος από τώρα. Δικαίως έτσι, οι προειδοποιήσεις που κατευθύνονται στις ΗΠΑ εν προκειμένω, ειδικά από ευρωπαίους διανοούμενους αυξήθηκαν στη διάρκεια του προηγούμενου έτους. Εντούτοις, αυτό δεν θα είναι σε θέση να αποτρέψει τον πόλεμο.
Ένας πόλεμος στο Ιράν δεν θα παρέμενε πλέον ένα τοπικό γεγονός, ακόμα κι αν αρχικά διενεργείτο μόνο με τους πυραύλους. Εξ ονόματος του Ιράν, οι Κινέζοι θα επέμβουν άμεσα ή έμμεσα, και ενδεχομένως οι Ρώσοι επίσης, αφενός για να αποτρέψουν την αμερικανική στρατιωτική παρουσία στα σύνορά τους και αφετέρου για να εμποδίσουν τη πολύ μεγάλη ισχυροποίηση των ΗΠΑ.
Εξ ονόματος του Ισραήλ και της Αμερικής, τα κράτη του ΝΑΤΟ θα υποχρεωθούν να βοηθήσουν, όπως συνέβη στον πόλεμο του Ιράκ, ειδικά εάν προηγουμένως έχουν δεσμευτεί με “την πίστη μέχρι το θάνατο”. Κατά συνέπεια, στην Ευρώπη επίσης θα πρέπει να προετοιμαστούμε για τη συμμετοχή στον επικείμενο πόλεμο.
Ποια θα είναι τα αποτελέσματα ενός Γ΄ παγκοσμίου στο Ιράν για εμάς (Γερμανία);
1. Οποιοσδήποτε πόλεμος με το Ιράν θα καθιστούσε το στενό Hormuz αδιάβατο (αυτό είναι ένα στενό που συνδέει τον Περσικό Κόλπο με τον κόλπο του Ομάν, στρατηγικά σημαντικό λόγω της πρόσβασης που δίνει στα μεγάλα παράκτια αποθέματα πετρελαίου της Μέσης Ανατολής). Αυτό θα οδηγήσει σε μια δραματική αύξηση τιμών του πετρελαίου, μια τάση που θα συνεχιστεί όσο διακυβεύεται η περιοχή. Μια άνοδος στην τιμή του πετρελαίου πάντα συνοδεύεται από μια αντίστοιχη άνοδο στις δαπάνες για την οικονομία και τους καταναλωτές. Κατά συνέπεια πρέπει να συνυπολογίσουμε με τις ελλείψεις, τους περιορισμούς και τις αυξήσεις τιμών στον τομέα του ανεφοδιασμού αγαθών.
2. Κατά τη διάρκεια οποιουδήποτε πολέμου, η απαίτηση για εξοπλισμούς αυξάνεται. Η βιομηχανία εξοπλισμών του κόσμου – ειδικά στις ΗΠΑ – θα είναι χαρούμενη, θα οδηγηθεί σε υψηλή παραγωγή και θα αναπτυχθεί περισσότερο απο ποτέ. Αυτό θα οδηγήσει επίσης στην αυξανόμενη παραγωγή στους συμπληρωματικούς τομείς όπως η αυτοκινηστική βιομηχανία, οι βιομηχανίες ναυτιλίας και αεροσκαφών και άλλες. Η παραγωγή θα αυξηθεί, ακόμα και με απότομα αυξανόμενες τιμές.
3. Οι νικητές οποιουδήποτε πολέμου είναι οι τράπεζες. Δεν θα γίνεται καμιά συζήτηση πλέον για τοξικά προϊόντα και “banksters” ενώ οι κεντρικές τράπεζες υποχρεωτικά θα πλημμυρίσουν τον πόλεμο με φρέσκα χρήματα. Κατόπιν, οι τράπεζες θα μπορούν και πάλι να τροφοδοτούν με νέες πιστώσεις. Προς το παρόν, ένας αυξανόμενος πληθωρισμός θα κρατήσει σταθερό το δολάριο των ΗΠΑ μέχρι το τέλος του πολέμου. Συνήθως μόνο μετά από τον πόλεμο τακτοποιούνται όλες εκείνες οι αμαρτίες που διαπράχτηκαν στη διάρκεια της χρηματοδότησης του πολέμου.
Μας οδηγούν σε πόλεμο. Οι επόμενοι μήνες θα καθορίσουν εάν θα συρθούμε στον τρίτο παγκόσμιο πόλεμο ή όχι.
ΑντιΠαρακμή
By Eberhard Hamer
Οι ΗΠΑ αντιμετωπίζουν τη χειρότερη οικονομική κρίση μετά τον Β΄παγκόσμιο πόλεμο, όχι μόνο μέσω της ενσωμάτωσης των τραπεζικών χρεών στον κρατικό προϋπολογισμό τους, αλλά και λόγω του δραστικά αυξανόμενου κρατικού χρέους τους – με τις ΗΠΑ να απαιτούν 1 δισ. εκατομμύρια δολάρια ημερησίως από τις ξένες χώρες.
Εάν η ξένη οικονομική εισροή διακοπεί, ή εάν οι ξένες χώρες φύγουν από το δολάριο, οι ΗΠΑ σίγουρα θα αντιμετωπίσουν την κρατική πτώχευση.
Ακόμα οι ΗΠΑ δεν κάνουν καμία ικανοποιητική προσπάθεια να μειώσουν τα αυξανόμενα κρατικά χρέη τους μέσω οικονομικών μέτρων.
Ούτε αυξάνουν τους φόρους προκειμένου να γεμίσουν τα κρατικά ταμεία, ούτε κάνουν οποιεσδήποτε σοβαρές προσπάθειες αποταμίευσης στους κυβερνητικούς προϋπολογισμούς, ενώ ολοένα αυξάνεται, πάρα πολύ γρήγορα, ο στρατιωτικός προϋπολογισμός.
Λάβετε υπόψη ότι σε όλο τον κόσμο, οι ΗΠΑ έχουν 200.000 στρατιώτες στη δράση. Γί αυτό κανένας δεν καταλαβαίνει ότι, παρά την αύξηση των στρατιωτικώ δυνάμεων, ο κύριος πολέμαρχος έχει λάβει το βραβείο Νόμπελ Ειρήνης. Μια πιθανή εξήγηση για αυτό μπορεί να είναι ότι απονεμήθηκε το βραβείο ως προληπτικό μέτρο, βλέποντας ότι θα εξαρτηθεί κυρίως από το εάν ο πόλεμος με το Ιράν αρχίζει ή όχι. Στο παρελθόν, οι πολιτικοί των χωρών που αντιμετώπιζαν την οικονομική καταστροφή προσέφευγαν συχνά στον πόλεμο σε μια τελευταία προσπάθεια να επανακτήσουν ισχύ. Αυτό είναι ακόμα πιθανότερο εάν μια χώρα διαπερνάται από κρίσεις και θεωρεί έναν πόλεμο ως τελευταία επιλογή προκειμένου να υπερνικηθεί το οικονομικό αδιέξοδό της.
Είναι εμφανές ότι οι ΗΠΑ ξεπέρασαν τη χειρότερη οικονομική κρίση τους, τον προηγούμενο αιώνα, με την είσοδο στον Α΄παγκόσμιο πόλεμο. Ξεπέρασαν την κρίση της παγκόσμιας οικονομίας μέσω της ένωσης στον Β΄παγκόσμιο πόλεμο, και τώρα μπαίνουν στον πειρασμό να λύσουν την τρίτη οικονομική κρίση τους κατά τρόπο ομοειδή.
1. Ο δεξιός πρωθυπουργός του Ισραήλ είναι εμπόλεμος και απρόβλεπτος. Συνεχώς υποστηρίζει ότι το Ισραήλ είναι κάτω από τις συνεχώς μεταβαλλόμενες απειλές από το Ιράν, από τις οποίες καμία δεν έχει επαληθευτεί. Εντούτοις, ο τόνος του γίνεται πιό κοφτερός, και πρόσφατα, πριν λίγους μήνες είχε ταξιδεψει σε όλες τις μεγάλες πόλεις του κόσμου για να σφυγμομετρήσει την υποστήριξη του. Η κα Merkel λέγεται ότι έχει δεσμευτεί απέναντι του με “πίστη μέχρι το θάνατο.” Πριν από τους παγκόσμιους πολέμους, η ίδια δέσμευση έγινε από το Wilhelm ΙΙ στους Αυστριακούς, ενώ οι Άγγλοι και οι Γάλλοι έκαναν το ίδιο με την Πολωνία.
2. Το Ισραήλ ήδη έχει συγκεντρώσει πυρηνικά υποβρύχια, που παραδίδονται από τη Γερμανία με πυρηνικούς πυραύλους, σε θέσεις κοντά στο Ιράν, και στη Γεωργία όχι μόνο επανοικοδόμησαν την βάση των πυραύλων τους, που είχε καταστραφεί πριν ενάμιση χρόνο από τη Ρωσία, και την έστρεψαν κατά του Ιράν αλλά και την ενίσχυσαν με 90 πρόσθετους ειδικούς στους αμερικανικούς πυραύλους.
3. Βδομάδα με την βδομάδα, ο τόνος του παγκόσμιου Τύπου που επηρεάζεται από το Ισραήλ ενάντια στο Ιράν γίνεται όλο και πιο οξύς, για ποικίλους λόγους – η ίδια στρατηγική προπαγάνδας που, με ψεύτικους ισχυρισμούς, προετοίμασε τον κόσμο – και τον εξανάγκασε να γίνει πιο συνεργάσιμος – πριν από τον πόλεμο του Ιράκ. Επίσης, οι στρατιωτικές προετοιμασίες είναι σε ένα προχωρημένο στάδιο.
Οι στρατιωτικές δυνάμεις των ΗΠΑ δεν έχουν κατορθώσει μέχρι τώρα “να κατευνάσουν” δύο γειτονικές χώρες στο Ιράν, το Ιράκ και το Αφγανιστάν, στις οποίες την εποχή που εισέβαλαν είχαν δημιούργησει τη μεγαλύτερη στρατιωτική συγκέντρωση στη γνωστή ιστορία. Επιπλέον, κοντά στην ακτή του Ιράν, οι ΗΠΑ έχουν επίσης διενεργήσει τη μεγαλύτερη συγκέντρωση ναυτικών δύναμεων που έχουν διαπράξει ποτέ στην ιστορία τους.
Μπροστά σε αυτή την κατάσταση, η επιτροπή βραβείων Νόμπελ έκανε μια συνετή υπόθεση: Ένας πόλεμος ενάντια στο Ιράν μπορεί να πραγματοποιηθεί μόνο με την άδεια του Προέδρου, άδεια που έχει λιγότερες δυνατότητες να δοθεί από έναν νικητή του βραβείου Νόμπελ Ειρήνης.
Από την εποχή του Β΄παγκόσμιου πολέμου, ποτέ ο κίνδυνος ενός νέου παγκόσμιου πολέμου δεν ήταν πιό επικείμενος από τώρα. Δικαίως έτσι, οι προειδοποιήσεις που κατευθύνονται στις ΗΠΑ εν προκειμένω, ειδικά από ευρωπαίους διανοούμενους αυξήθηκαν στη διάρκεια του προηγούμενου έτους. Εντούτοις, αυτό δεν θα είναι σε θέση να αποτρέψει τον πόλεμο.
Ένας πόλεμος στο Ιράν δεν θα παρέμενε πλέον ένα τοπικό γεγονός, ακόμα κι αν αρχικά διενεργείτο μόνο με τους πυραύλους. Εξ ονόματος του Ιράν, οι Κινέζοι θα επέμβουν άμεσα ή έμμεσα, και ενδεχομένως οι Ρώσοι επίσης, αφενός για να αποτρέψουν την αμερικανική στρατιωτική παρουσία στα σύνορά τους και αφετέρου για να εμποδίσουν τη πολύ μεγάλη ισχυροποίηση των ΗΠΑ.
Εξ ονόματος του Ισραήλ και της Αμερικής, τα κράτη του ΝΑΤΟ θα υποχρεωθούν να βοηθήσουν, όπως συνέβη στον πόλεμο του Ιράκ, ειδικά εάν προηγουμένως έχουν δεσμευτεί με “την πίστη μέχρι το θάνατο”. Κατά συνέπεια, στην Ευρώπη επίσης θα πρέπει να προετοιμαστούμε για τη συμμετοχή στον επικείμενο πόλεμο.
Ποια θα είναι τα αποτελέσματα ενός Γ΄ παγκοσμίου στο Ιράν για εμάς (Γερμανία);
1. Οποιοσδήποτε πόλεμος με το Ιράν θα καθιστούσε το στενό Hormuz αδιάβατο (αυτό είναι ένα στενό που συνδέει τον Περσικό Κόλπο με τον κόλπο του Ομάν, στρατηγικά σημαντικό λόγω της πρόσβασης που δίνει στα μεγάλα παράκτια αποθέματα πετρελαίου της Μέσης Ανατολής). Αυτό θα οδηγήσει σε μια δραματική αύξηση τιμών του πετρελαίου, μια τάση που θα συνεχιστεί όσο διακυβεύεται η περιοχή. Μια άνοδος στην τιμή του πετρελαίου πάντα συνοδεύεται από μια αντίστοιχη άνοδο στις δαπάνες για την οικονομία και τους καταναλωτές. Κατά συνέπεια πρέπει να συνυπολογίσουμε με τις ελλείψεις, τους περιορισμούς και τις αυξήσεις τιμών στον τομέα του ανεφοδιασμού αγαθών.
2. Κατά τη διάρκεια οποιουδήποτε πολέμου, η απαίτηση για εξοπλισμούς αυξάνεται. Η βιομηχανία εξοπλισμών του κόσμου – ειδικά στις ΗΠΑ – θα είναι χαρούμενη, θα οδηγηθεί σε υψηλή παραγωγή και θα αναπτυχθεί περισσότερο απο ποτέ. Αυτό θα οδηγήσει επίσης στην αυξανόμενη παραγωγή στους συμπληρωματικούς τομείς όπως η αυτοκινηστική βιομηχανία, οι βιομηχανίες ναυτιλίας και αεροσκαφών και άλλες. Η παραγωγή θα αυξηθεί, ακόμα και με απότομα αυξανόμενες τιμές.
3. Οι νικητές οποιουδήποτε πολέμου είναι οι τράπεζες. Δεν θα γίνεται καμιά συζήτηση πλέον για τοξικά προϊόντα και “banksters” ενώ οι κεντρικές τράπεζες υποχρεωτικά θα πλημμυρίσουν τον πόλεμο με φρέσκα χρήματα. Κατόπιν, οι τράπεζες θα μπορούν και πάλι να τροφοδοτούν με νέες πιστώσεις. Προς το παρόν, ένας αυξανόμενος πληθωρισμός θα κρατήσει σταθερό το δολάριο των ΗΠΑ μέχρι το τέλος του πολέμου. Συνήθως μόνο μετά από τον πόλεμο τακτοποιούνται όλες εκείνες οι αμαρτίες που διαπράχτηκαν στη διάρκεια της χρηματοδότησης του πολέμου.
Μας οδηγούν σε πόλεμο. Οι επόμενοι μήνες θα καθορίσουν εάν θα συρθούμε στον τρίτο παγκόσμιο πόλεμο ή όχι.
Νοεμβρίου 22, 2011 — Λουκάς Δ. Συμπεράς
Ο Eberhard Hamer υπήρξε (μέχρι τη συνταξιοδότησή του το 1994) καθηγητής Οικονομικών στο Technical Commercial College της γερμανικής πόλης Bielefeld. Επίσης διετέλεσε σύμβουλος του καγκελάριου Gerhard Schroeder, όπως και άλλων πολιτικών της Γερμανίας.
Δημοσιεύτηκε στις 20-3-2010 υπό τον τίτλο «Les signes annonciateurs d’une troisieme guerre mondiale s’accumulent» στην ιστοσελίδα Mondalisation.ca(http://www.mondialisation.ca/index.php?context=va&aid=18245 )
1 σχόλιο:
Γιατί μου θυμίζει ό,τι λέει η Ο.Ε.Α.;
Δημοσίευση σχολίου