Όλοι αθώοι για το θάνατο του μικρού ΠαναγιώτηΞημέρωμα Κυριακής 5 Μαρτίου του 2001, ο Παναγιώτης Βασιλέλλης «σβήνει». Οι πάντες δακρύζουν για το χαμό του τρίχρονου αγγέλου και θυμώνουν για τη σφραγίδα που αφήνει η γραφειοκρατία στο φάκελο Βασιλέλλη. Πίκρα και πόνος για την οικογένεια που δεν κατάφερε ποτέ να μεταφέρει τον Παναγιώτη στο «Memorial» της Νέας Υόρκης.
Σήμερα δόθηκε η χαριστική βολή από τον Άρειο Πάγο. Κανείς δε φέρει ευθύνη για το θάνατο του μικρού Βασιλέλλη, είναι όλοι αθώοι για το δικαστήριο, για την κοινή γνώμη όμως τα πράγματα είναι τελείως διαφορετικά. Όλος ο κόσμος που έκλαψε για την περιπέτεια αυτού του παιδιού, καταδίκασε με τις αυστηρότερες των ποινών εκείνους που του στέρησαν την ευκαιρία να ζήσει. Η απόφαση του Αρείου Πάγου είναι αμετάκλητη, με λίγα λόγια ο φάκελος Βασιλέλλη κλείνει και δεν ανοίγει ποτέ και για κανένα λόγο. Οι δικαστές απέρριψαν την αίτηση του αντιεισαγγελέα Δ. Λέκκου, ο οποίος ζητούσε να αναιρεθεί το βούλευμα σύμφωνα με το οποίο δεν προέκυπταν ποινικές ευθύνες για τους κατηγορούμενους στην υπόθεση.
Με λίγα λόγια, τέσσερα διευθυντικά στελέχη της Εθνικής Τράπεζας και ο τέως διευθυντής του νοσοκομείου παίδων «Αγία Σοφία» δε φέρουν καμία ευθύνη για το ότι ο Παναγιώτης Βασιλέλλης δεν μπόρεσε να νοσηλευτεί στη Νέα Υόρκη.
Λίγο μετά τη γέννηση του μικρού Παναγιώτη, οι γονείς του μάθαιναν τα δυσάρεστα νέα. Το αγγελούδι τους έπασχε από μία σπάνια μορφή καρκίνου. Νευροβλάστωμα δεξιού επινεφριδίου. Η είδηση έπεσε σαν κεραυνός. Για τη φτωχική οικογένεια από τη Γέρα της Μυτιλήνης ήταν αδύνατο να αντιμετωπίσει κάτι τέτοιο. Και τότε βοήθησαν όλοι οι Έλληνες. Στο λογαριασμό που άνοιξε στην Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος, μαζεύτηκε μέσα σε μία νύχτα το ποσό των 296.404 ευρώ. Η ιστορία του μικρού Παναγιώτη συγκίνησε τόσο πολύ, που όλοι έβαλαν το χέρι στην τσέπη και έδωσαν από το υστέρημά τους.
Τα χρήματα που συγκεντρώθηκαν ήταν αρκετά, για να μεταβεί ο μικρός Παναγιώτης στο «Memorial» της Νέας Υόρκης. Η οικογένεια χαμογέλασε. Υπήρχε πλέον ελπίδα.
Το αγόρι νοσηλευόταν στο νοσοκομείο παίδων «Αγία Σοφία» και η οικογένειά του περίμενε τη στιγμή που θα έφευγε για την Αμερική. Τέλος, όμως, στις ελπίδες και τα όνειρά τους έβαλε η γραφειοκρατία. Όταν ο πατέρας του μικρού Παναγιώτη πήγε στην τράπεζα για να εισπράξει τα χρήματα που είχαν συγκεντρωθεί, έμαθε ότι η σωτηρία του παιδιού του είχε κολλήσει στα «γρανάζια» της γραφειοκρατίας. Η τράπεζα και το υπουργείο Υγείας είχαν μπλοκάρει τα χρήματα.
Παρά τις εκκλήσεις της οικογένειας και την πίεση της κοινής γνώμης, οι υπεύθυνοι ήταν ανένδοτοι. Τα χρήματα των Ελλήνων, που προορίζονταν για τη σωτηρία ενός τρίχρονου παιδιού, παρέμεναν στα ταμεία της τράπεζας.
Τα ξημερώματα της Κυριακής, 5 Μαρτίου 2001, ο μικρός Παναγιώτης Βασιλέλλης άφησε την τελευταία του πνοή. Η είδηση του θανάτου του συγκίνησε το πανελλήνιο.
Η τραγική ειρωνεία; Στις 7 Μαρτίου, δύο μέρες μετά το θάνατο του παιδιού, η τράπεζα αποδέσμευσε τα χρήματα. Ήταν όμως αργά. Η οικογένεια του μικρού Παναγιώτη ποτέ δεν κατάλαβε γιατί η γραφειοκρατία και τα παρασκηνιακά παιχνίδια στοίχησαν τη ζωή του αγοριού.
Σήμερα, σχεδόν δέκα χρόνια μετά, με απόφαση του Αρείου Πάγου, ο Παναγιώτης Βασιλέλλης πεθαίνει για δεύτερη φορά. Όσοι καθυστέρησαν την εκταμίευση των χρημάτων είναι πλέον ελεύθεροι και οριστικά απαλλαγμένοι από οιαδήποτε ευθύνη. Η Δικαιοσύνη έβγαλε αθώους αυτούς που η κοινή γνώμη καταδικάζει εδώ και δέκα χρόνια. Το βούλευμα ήταν σαφές: Για το θάνατο του Παναγιώτη Βασιλέλλη, ο οποίος είχε ελπίδες να σωθεί αν ακολουθούσε την κατάλληλη θεραπεία στις ΗΠΑ, δεν ευθύνεται κανείς.
Σχόλιο:Για αυτό το μικρό Ελληνόπουλο δεν νοιάστηκε κανείς. Νοιάστηκε κανείς από την θολή κουλτούρα που κατεβαίνουν κάθε τρεις και λίγο σε πορείες άνευ λόγου να αποδοθεί δικαιοσύνη; Έκανε καμία πορεία το ΣΥΡΙΖΑ και οι λοιποί συγγενείς ή οι κοπτόμενοι για τα ανθρώπινα δικαιώματα; Έγινε καμία κατάληψη για τον άδικο χαμό του φτωχού Ελληνόπουλου; Πήγαν έξω από τα δικαστήρια για να κοπανηθούν όπως κάνουν για τα συντρόφια τους; Για την Κούνεβα κάθε τρεις και λίγο - παρά τη δική της αντίθεση - τα σπάνε και τα καίνε ... ο μικρός Παναγιώτης είχε την ατυχία βλέπετε να γεννηθεί Έλληνας..Αν ήταν λαθρομετανάστης ή αναρχοτσογλανος γόνος πάμπλουτων αστών (βλέπε γιο Βούτση),θα είχε ξεσηκωθεί το σύμπαν.
Που είναι αλήθεια ο τότε υπουργός Υγείας του ΠΑΣΟΚ να αναλάβει τις ευθύνες του; Ή είμαστε καλοί για να μιλάμε μόνο για τις ευθύνες των άλλων;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου