15 Ιουνίου 2024
Στις 5 Σεπτεμβρίου 1969, στο απομακρυσμένο χωριό Rzhavchik της Σιβηρίας, στην περιοχή Tisulsky, έλαβε χώρα ένα μυστηριώδες γεγονός, σαν να βγήκε κατευθείαν από τις σελίδες ενός μυθιστορήματος επιστημονικής φαντασίας. Πώς να εξηγηθεί αυτό το φαινόμενο είναι ακόμα ασαφές, αφού σε βάθος 70 μέτρων ανακαλύφθηκε μια αρχαία σαρκοφάγος, η ηλικία της οποίας, σύμφωνα με τις πιο συντηρητικές εκτιμήσεις, θα μπορούσε να είναι αρκετές χιλιάδες χρόνια. Όλα αυτά συνέβησαν βαθιά κάτω από την επιφάνεια της γης, στις αμυδρά φωτισμένες σήραγγες ενός ανθρακωρυχείου. Κάθε μέρα, οι ανθρακωρύχοι εξόρυξαν άνθρακα σε αυτό το βάθος, αλλά μέσα στον ρυθμικό ήχο του μετάλλου πάνω στην πέτρα, ένας από τους ανθρακωρύχους συνάντησε κάτι απροσδόκητα άδειο. Ο ήχος ήταν σαφώς διαφορετικός από αυτό που είχαν συνηθίσει. Κάνοντας μια παύση, ο ανθρακωρύχος σκούπισε το πρόσωπό του, νιώθοντας ένα μείγμα περιέργειας και προσοχής. Καθάρισε τα ερείπια, αποκαλύπτοντας μια ρωγμή στον τοίχο που οδήγησε στο σκοτάδι πέρα. Με μερικά ακόμη επιδέξια χτυπήματα, ο βράχος κατέρρευσε και οι ανθρακωρύχοι, τρέμοντας από ενθουσιασμό, είδαν τι άνοιξε μπροστά τους. Βρέθηκαν σε ένα μυστικό δωμάτιο, ανέγγιχτο από το φως για χιλιάδες χρόνια. Μέσα, ο αέρας ήταν γεμάτος μυστήριο και οι λάμπες τους έριχναν μεγάλες σκιές σε ένα θέαμα που θα έμενε για πάντα χαραγμένο στις αναμνήσεις τους. Μπροστά τους εμφανίστηκε μια μεγάλη μαρμάρινη σαρκοφάγος εξαίσιας σχεδίασης, περίπου δυόμισι μέτρα μήκος και σχεδόν ένα μέτρο ύψος. Όπως αποδεικνύεται αργότερα, παρόμοια ευρήματα που ανακαλύφθηκαν σε αυτό το δωμάτιο βρίσκονται σε όλο τον κόσμο, αλλά είναι προσεκτικά κρυμμένα από το κοινό.
Μετά την ανακάλυψη της σαρκοφάγου, ο επικεφαλής της περιοχής εξόρυξης, Alexander Masalygin, έλαβε αμέσως αναπάντεχα νέα από έναν από τους ανθρακωρύχους. Συνειδητοποιώντας τη δυνητική σημασία αυτού του ευρήματος, ο Masalygin ενημέρωσε αμέσως τις σοβιετικές αρχές, οι οποίες ξεκίνησαν μια αλυσίδα γεγονότων που προκάλεσαν εκτεταμένες εικασίες και ίντριγκα. Ο Masalygin διέταξε την αφαίρεση της σαρκοφάγου από βάθος 70 μέτρων και αυτή η επιχείρηση πραγματοποιήθηκε πολύ γρήγορα. Όταν η σαρκοφάγος βγήκε στην επιφάνεια, οι ανθρακωρύχοι άρχισαν να φαντασιώνονται τον χρυσό και τον θησαυρό που μπορεί να υπήρχε μέσα. Ωστόσο, την ίδια στιγμή εξέφρασαν τη δυσαρέσκειά τους, προτείνοντας ότι οι Σοβιετικοί αξιωματούχοι πιθανότατα θα έπαιρναν το εύρημα χωρίς να τους αφήσουν τίποτα σε αντάλλαγμα και χωρίς καν να εξηγήσουν τι περιείχε μέσα. Επηρεασμένοι από την περιέργεια αποφάσισαν να ανοίξουν τη σαρκοφάγο. Στην αρχή, οι προσπάθειες να σηκωθεί το καπάκι ήταν ανεπιτυχείς, αλλά μετά από λίγο πέτυχαν.
Στη σαρκοφάγο βρισκόταν μια γυναίκα περίπου 30 ετών με δρεπάνι και μπλε μάτια, που ξάπλωνε σαν να κοιμόταν. Τα μακριά κυματιστά σκούρα καστανά μαλλιά της άγγιξαν τους ώμους της. Ήταν ντυμένη με ένα παράξενο λευκό ημιδιάφανο φόρεμα από άγνωστο τότε υλικό. Υπήρχε ροζ υγρό γύρω της και δίπλα στο κεφάλι της βρισκόταν ένα μικρό μαύρο μεταλλικό κουτί, σε αντίθεση με οτιδήποτε γνώριζαν οι ανθρακωρύχοι. Πολλά χρόνια αργότερα, μετά την εμφάνιση και την εξάπλωση των smartphone, μάρτυρες των γεγονότων συνέκριναν αυτό το μαύρο κουτί με ένα κινητό τηλέφωνο. Το δέρμα της γυναίκας ήταν εκπληκτικά λείο και καθαρό, χωρίς σημάδια φθοράς ή γήρανσης. Το δέρμα της ήταν ασυνήθιστα λευκό, πιο λευκό ακόμα και από αυτό των ατόμων με αλμπινισμό. Έμοιαζε πιο ζωντανή και υγιής από τους ίδιους τους ανθρακωρύχους. Η σαρκοφάγος έμεινε ανοιχτή για πολλές ώρες και σχεδόν όλοι οι χωρικοί ήρθαν να την επιθεωρήσουν. Ένας απρόσεκτος νεαρός άνδρας, καθοδηγούμενος από την περιέργεια, αποφάσισε να εκπλήξει τους γύρω του και βούτηξε το δάχτυλό του στο ροζ υγρό και μετά το γεύτηκε.
Αποδείχθηκε ότι δεν είχε καμία απολύτως γεύση ή άρωμα. Ωστόσο, δυστυχώς, μέσα σε μια εβδομάδα από αυτό, η ψυχική του υγεία άρχισε να επιδεινώνεται. Ο αποπροσανατολισμός έγινε τόσο σοβαρός που δεν αναγνώριζε πλέον το σπίτι του. Ως αποτέλεσμα, πέθανε από υποθερμία στο δρόμο. Ο θάνατός του δεν ήταν ο μόνος που συνδέθηκε με αυτή τη μυστηριώδη ανακάλυψη. Η ομορφιά, που βρέθηκε σε μια σκαμμένη σαρκοφάγο, έλαβε σύντομα το όνομα Tisul princess. Tisul είναι το όνομα της περιοχής όπου ανακαλύφθηκε. Αργότερα, ανώτεροι αξιωματούχοι της περιοχής, καθώς και αστυνομικοί, πυροσβέστες και στρατιωτικό προσωπικό έφτασαν στο σημείο. Τους συνόδευαν πράκτορες της KGB με πολιτικά ρούχα που έφτασαν με ελικόπτερο. Αμέσως περίφραξαν την περιοχή γύρω από τη σαρκοφάγο και προειδοποίησαν τους συγκεντρωμένους για πιθανή απειλή μόλυνσης. Το καθήκον τους ήταν να μεταφέρουν τη σαρκοφάγο με ελικόπτερο σε ένα μέρος όπου θα μπορούσε να εξεταστεί. Ωστόσο, οι προσπάθειες να σηκωθεί η σαρκοφάγος στον αέρα ήταν ανεπιτυχείς λόγω του υπερβολικού βάρους της. Αποφάσισαν να ρίξουν το ροζ υγρό σε εξειδικευμένα δοχεία, κάτι που υποτίθεται ότι θα διευκόλυνε τη μεταφορά της σαρκοφάγου. Όταν το υγρό αντλήθηκε έξω, συνέβη μια εκπληκτική μεταμόρφωση στο σώμα της γυναίκας. Μπροστά στο κοινό, το δέρμα άλλαξε από λευκό σε μαύρο μέσα σε λίγα μόλις λεπτά και η πριγκίπισσα έχασε την αρχική της εμφάνιση. Αυτό έπεισε πολλούς ότι το ροζ υγρό και η ίδια η σαρκοφάγος είχαν συντηρητικές ιδιότητες ικανές να διατηρήσουν το σώμα της σε μια κατάσταση ανασταλτικής κίνησης.
Τελικά, η πριγκίπισσα Tisul μεταφέρθηκε στο Νοβοσιμπίρσκ για περαιτέρω επιστημονική μελέτη. Λίγες εβδομάδες αργότερα, ένας καθηγητής από το Νοβοσιμπίρσκ ήρθε στο Rzhavchik για να δώσει μια διάλεξη για μια ασυνήθιστη ανακάλυψη στο ορυχείο. Είπε ότι η κατάσταση διατήρησης του σώματος της πριγκίπισσας ήταν μοναδική και δεν είχε ανάλογα ούτε στην αρχαιολογία ούτε στην παλαιοντολογία. Το υγρό στο οποίο βρισκόταν είχε ιδιότητες που αψηφούσαν την εξήγηση και δεν είχε ανάλογα με γνωστές φυσικές ή τεχνητές μεθόδους ταρίχευσης. Οι προσπάθειες για τον προσδιορισμό της ηλικίας και της προέλευσης της σαρκοφάγου και του κοριτσιού οδήγησαν σε μια ποικιλία δοκιμών, όπως χρονολόγηση με ραδιενεργό άνθρακα και άλλες αναλυτικές μεθόδους. Ωστόσο, η χρονολόγηση με ραδιενεργό άνθρακα έχει αποδειχθεί ότι δεν είναι η πιο αξιόπιστη μέθοδος για τον προσδιορισμό της ηλικίας των οργανικών υλικών. Η δομή της σαρκοφάγου και το συντηρητικό υγρό δεν πληρούσαν τις αναμενόμενες παραμέτρους. Οι επιστήμονες κατέφυγαν σε άλλες μεθόδους, αναλύοντας γεωλογικά στρώματα και χρησιμοποιώντας πιο σύνθετες μεθόδους χρονολόγησης που θα μπορούσαν να υποδείξουν την ηλικία της σαρκοφάγου. Τα αποτελέσματα ήταν πραγματικά επαναστατικά, υποδηλώνοντας την ύπαρξη ενός αρχαίου πολιτισμού ικανού να δημιουργήσει τέτοια αντικείμενα.
Οι συνέπειες ήταν σημαντικές και απαιτούσαν όχι μόνο επανεγγραφή της ιστορίας, αλλά και πλήρη επανεξέταση της χρονολογίας. Η ανακάλυψη της πριγκίπισσας Tisul οδήγησε σε ένα κύμα ερωτήσεων, θεωριών και υποθέσεων. Οι πληροφορίες άρχισαν να διαδίδονται και ένα άρθρο σχετικά με αυτήν την ανακάλυψη εμφανίστηκε στον τοπικό Τύπο. Ωστόσο, αυτό προκάλεσε μια γρήγορη και μυστική αντίδραση από τις σοβιετικές υπηρεσίες πληροφοριών. Οι πράκτορες της KGB επέστρεψαν και άρχισαν να γελοιοποιούν την ιστορία ως γελοία, πείθοντας τους πάντες ότι μια τέτοια ανακάλυψη δεν είχε γίνει ποτέ. Προχώρησαν επίσης στην κατάσχεση όλων των αντιτύπων των εφημερίδων που περιείχαν αυτό το άρθρο. Ο καθηγητής που μίλησε για την ανακάλυψη και ο αρχισυντάκτης της έκδοσης τιμωρήθηκαν επειδή προσπάθησαν να καλύψουν γεγονότα που η σοβιετική ηγεσία προσπάθησε να κρύψει από το κοινό. Αυτό συνέβη στην κορύφωση του Ψυχρού Πολέμου. Πριν από την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης, κανείς δεν τολμούσε πια να μιλήσει για την πριγκίπισσα Tisul. Μόνο τότε αποκαταστάθηκε η ελευθερία του λόγου και το 2002 εμφανίστηκε ένα νέο άρθρο που μιλούσε για αυτήν την ανακάλυψη. Το άρθρο δημοσιεύτηκε με τον τίτλο «A Woman Who is 800 Million Years Old» στις εφημερίδες Khakassia και Arkaim. Ο δημοσιογράφος ισχυρίστηκε ότι την ιστορία του είπε ένας πρώην συνταγματάρχης της KGB που είχε εργαστεί στο παρελθόν σε ένα από τα μυστικά τμήματα αυτής της οργάνωσης. Η ιστορία έγινε ξανά δημοφιλής. Επί του παρόντος, κοντά στο χωριό Rzhavchik, όχι μακριά από το μέρος όπου βρέθηκε η σαρκοφάγος, υπάρχει μια πέτρα με μια αναμνηστική πλάκα. Αυτό αναφέρθηκε ακόμη και στις ειδήσεις της εθνικής τηλεόρασης, όπου αυτόπτες μάρτυρες από το χωριό Rzhavchik επιβεβαίωσαν την αυθεντικότητα του ευρήματος. Ωστόσο, υπήρχαν περισσότερα σε αυτή την ιστορία. Στα χρόνια που ακολούθησαν την ανακάλυψη της πριγκίπισσας Tisul, συνέβη μια σειρά μυστηριωδών θανάτων μεταξύ εκείνων που σχετίζονται με τη σαρκοφάγο. Έξι μήνες μετά την κατάσχεση της πέτρινης σαρκοφάγου από την KGB, η τραγωδία επηρέασε πολλούς, ξεκινώντας από τον Ιβάν Κορναούχοφ, τον άνθρωπο που ανακάλυψε πρώτος τη σαρκοφάγο της πριγκίπισσας Τισούλ. Η ζωή του κόπηκε απότομα σε ένα τρομερό τροχαίο όταν η μηχανή του συγκρούστηκε με φορτηγό. Ένα μήνα μετά το θάνατο του Ιβάν, ένας ανθρακωρύχος πνίγηκε. Ο μόνος επιζών αυτών των δυσοίων γεγονότων, ο Βλαντιμίρ Ποντρεσέτνικοφ, είπε ότι η ανακάλυψη της πριγκίπισσας Τισούλ δεν ήταν η μόνη τέτοια περίπτωση. Το καλοκαίρι του 1973, στρατιωτικές δυνάμεις κατέλαβαν ξανά την περιοχή Tisul, καθιερώνοντας μια αυστηρή περίμετρο γύρω από το δάσος και αρνούμενοι την πρόσβαση στους ντόπιους κατοίκους ενώ περιπολούσαν στους δρόμους του χωριού. Η παρουσία του στρατού καλύφθηκε από μυστικότητα και οι κάτοικοι της περιοχής συμβουλεύτηκαν να παραμείνουν ψύχραιμοι χωρίς καμία εξήγηση.
Χρόνια αργότερα, οι δηλώσεις του Vladimir Podreshetnikov επιβεβαιώθηκαν από τον Valery Malevanny, ιστορικό από τις ειδικές υπηρεσίες. Ισχυρίστηκε ότι τα αρχεία της KGB περιείχαν στοιχεία ότι το 1973 η περιοχή ήταν απομονωμένη από αυστηρά φυλασσόμενη περίμετρο. Κοντά, στη λίμνη, υπήρχε υποτίθεται νησί όπου βρέθηκαν επιπλέον ταφές. Για να περιπλέξει περαιτέρω τα πράγματα, ανακαλύφθηκε ένα email στον ιστότοπο Freedom of Information Act του Υπουργείου Εξωτερικών των ΗΠΑ που ζητούσε έγγραφα σχετικά με τον θάλαμο της ανάστασης του Gilgamesh, την τοποθεσία του σώματός του και το σώμα του θαμμένου Nephilim. Γιατί τα email του Υπουργείου Εξωτερικών των ΗΠΑ περιέχουν αναφορές στην ανάσταση του Γκιλγκαμές και την τοποθεσία των θαμμένων Νεφελίμ; Τι θα συμβεί μετά την αποκάλυψη της υποτιθέμενης ανακάλυψης ενός αρχαίου τάφου; Η ανακάλυψη της αρχαίας πόλης Ουρούκ ρίχνει φως στο ιστορικό πλαίσιο του θρυλικού βασιλιά των Σουμερίων και της ταφής του. Ο Γκιλγκαμές είναι μια εξέχουσα προσωπικότητα στην αρχαία μεσοποταμία μυθολογία, που θεωρείται ο πέμπτος βασιλιάς της Ουρούγκ. Σε πολυάριθμους θρύλους και έπη, απεικονίζεται ως ημίθεος ή θεϊκός κυβερνήτης.
Επιπλέον, στον Γκιλγκαμές αποδίδεται ο ρόλος του κριτή στο βασίλειο των νεκρών και του κυβερνήτη των ζώων. Τα παραμύθια και η λαογραφία του πέρασαν από γενιά σε γενιά και έγιναν αντικείμενο πολλών λογοτεχνικών έργων και αρχαιολογικών ανακαλύψεων. Το Έπος του Γκιλγκαμές, που καταγράφεται σε πήλινες πινακίδες με σφηνοειδή γραφή, αναφέρει ότι θάφτηκε κάτω από τον ποταμό Ευφράτη σε ένα μέρος που δημιουργήθηκε μετά το χωρισμό των νερών του ποταμού μετά το θάνατό του. Το έπος αυτό είναι ένα επικό ποίημα από τη Μεσοποταμία και είναι ένα από τα παλαιότερα λογοτεχνικά έργα. Οι πινακίδες και τα αρχεία χρονολογούνται στο 2100 π.Χ. Η θέση του τάφου του ανακαλύφθηκε από μια γερμανική αποστολή, η οποία παρατήρησε ασυνήθιστη δομή εδάφους στην περιοχή.
Έτσι, δημιούργησαν ένα μαγνητόγραμμα, το οποίο αργότερα μετατράπηκε σε ψηφιακό χάρτη για μια λεπτομερή ανάλυση της δομής της περιοχής. Αυτή η τεχνολογία τους επέτρεψε να καλύψουν περισσότερα από 100 εκτάρια εδάφους και, προς έκπληξή τους, ανακάλυψαν υπόγεια κενά που έμοιαζαν με την αρχαία πόλη που περιγράφεται με μεγάλη ακρίβεια στο σουμεριακό έπος του Γκιλγκαμές. Επιπλέον, αποκάλυψαν ένα πολύπλοκο σύστημα υδάτινων καναλιών, δίνοντας στην πόλη την εμφάνιση μιας υδάτινης όασης στην έρημο, κάτι που υποδήλωνε την παρουσία ενός ιδιαίτερα ανεπτυγμένου πολιτισμού. Σε μια περιοχή που βρίσκεται κοντά στην πόλη, στη θέση της πρώην κοίτης του ποταμού Ευφράτη, βρέθηκαν τα ερείπια μιας κατασκευής που μπορεί να ερμηνευθεί ως τόπος ταφής. Σε αυτό το στάδιο δεν μπορώ ακόμη να πω με βεβαιότητα ότι πρόκειται για τον τάφο του βασιλιά Γκιλγκαμές, αλλά η ομοιότητα με τις περιγραφές από το Έπος είναι εντυπωσιακή. Στην πραγματικότητα, το τέλος της ζωής του Γκιλγκαμές περιγράφεται λεπτομερώς στο Σουμεριανό κείμενο Ο θάνατος του Γκιλγκαμές, αν και αυτό το επεισόδιο δεν περιλαμβάνεται πάντα στις σύγχρονες μεταφράσεις του έπους.
Αυτό το ποίημα αφηγείται τον θάνατο και την ταφή του ηρωικού ηγεμόνα της Ουρούκ. Στη σουμεριακή παράδοση, ο Γκιλγκαμές θεωρούνταν ο αληθινός βασιλιάς, που υποτίθεται ότι γεννήθηκε από τη θεϊκή μητέρα Ninsun και τον θνητό πατέρα Lugalbanda. Η ιστορία του θανάτου του ξεκινά με την εικόνα του ήρωα ξαπλωμένος στο νεκροκρέβατό του, που πάσχει από μια ανίατη ασθένεια. Περιγράφει πώς αποκαλύπτεται η μοίρα του: έχει φτάσει στο τέλος των ημερών του στη γη και πρόκειται να γίνει ο κυρίαρχος του κάτω κόσμου. Μετά το θάνατο του Γκιλγκαμές, το κείμενο προχωρά στην περιγραφή της ταφής του, που πιθανώς σχετίζεται με τους τάφους της Ουρ. Στη συνέχεια, το κείμενο περιέχει σύντομες αναφορές σε θυσίες που προσφέρθηκαν σε περίπου είκοσι θεότητες και σε αρκετές κατηγορίες ιερέων, οι οποίοι μέχρι τότε είχαν πεθάνει όλοι. Φυσικά, οι αρχαιολόγοι ήταν σίγουροι ότι αυτή η επαναστατική ανακάλυψη θα αποκάλυπτε ξεχασμένα μυστικά και θα άλλαζε ριζικά την κατανόησή μας για την ιστορία. Ωστόσο, κάποιος είχε άλλα σχέδια.
Λίγες εβδομάδες αφότου βρέθηκε ο τάφος του Γκιλγκαμές, οι Ηνωμένες Πολιτείες ξεκίνησαν την εισβολή τους στο Ιράκ. Αυτό ανάγκασε τον Φασμπίντερ και την αφοσιωμένη ομάδα του να σταματήσουν επειγόντως την έρευνά τους και να επιστρέψουν στη Γερμανία, αφήνοντας άλυτα τα μυστήρια της ανακάλυψής τους. Έκτοτε, σύμφωνα με επίσημα στοιχεία, κανείς άλλος δεν έχει κάνει έρευνα στην περιοχή. Ωστόσο, η πραγματικότητα αποδείχθηκε κάπως διαφορετική. Τα email του Υπουργείου Εξωτερικών των ΗΠΑ κυκλοφόρησαν βάσει του νόμου περί ελευθερίας της πληροφορίας. Ακολουθεί ένα στιγμιότυπο οθόνης ενός email που ζητά έγγραφα σχετικά με τον θάλαμο της ανάστασης του Γκιλγκαμές και την τοποθεσία των θαμμένων Νεφελίμ - αρχαίων γίγαντων.
Αυτές οι πληροφορίες ήταν διαθέσιμες στο Διαδίκτυο πριν από λίγο καιρό και δεν είναι ακόμη σαφές εάν το αίτημα εκπληρώθηκε. Υποτίθεται ότι οι Νεφελίμ που αναφέρονται στο αίτημα εννοούν τους απογόνους των έκπτωτων αγγέλων και των ανθρώπων. Η αυθεντικότητα αυτού του μηνύματος ηλεκτρονικού ταχυδρομείου δεν έχει επαληθευτεί από αξιόπιστες πηγές και σημειώστε ότι είναι άγνωστο εάν είναι αυθεντικό ή είναι αποτέλεσμα επίθεσης χάκερ. Από την άλλη, τίθεται το ερώτημα: γιατί έγινε αυτό και ποιος ο λόγος για τέτοιες ενέργειες; Ωστόσο, το γεγονός παραμένει ότι από σήμερα, το email που ζητά έγγραφα σχετικά με τον θάλαμο της ανάστασης του Γκιλγκαμές και την τοποθεσία των Νεφελίμ εξακολουθεί να βρίσκεται στη σελίδα 470 με αριθμό f/2019/02110 στο αρχείο FOIA.
Πριν βγάλουμε βιαστικά συμπεράσματα, ας προσπαθήσουμε να καταλάβουμε ποιος είναι ο αποστολέας του μηνύματος ηλεκτρονικού ταχυδρομείου για αυτό το αίτημα. Έτσι έχουμε το όνομα DENETRO DE SINIGAR που αναφέρεται ως αιτών στο αίτημα στον ιστότοπο του Στέιτ Ντιπάρτμεντ. Η αναζήτηση αυτού του ονόματος στο Διαδίκτυο επιστρέφει χιλιάδες αποτελέσματα και είναι αδύνατο να αποκτήσετε αξιόπιστες πληροφορίες για αυτό το άτομο. Μπορεί να είναι ένα ψευδώνυμο που χρησιμοποιείται από κάποιον άλλο. Υπάρχει επίσης η υπόθεση ότι αυτό το email μπορεί να είναι κάποιου είδους μυστήριο, όπου ο Gilgamesh μπορεί να χρησιμοποιήθηκε ως κωδικό όνομα για κάτι άλλο. Δεν είναι σαφές τι θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως θαμμένος Νεφελίμ και είναι απίθανο ένα τέτοιο μήνυμα με τέτοιο τίτλο να χρησιμοποιηθεί για να κρύψει ένα κωδικό όνομα, το οποίο από μόνο του προσελκύει μεγάλη προσοχή. Αρκετά αρχαία κείμενα, συμπεριλαμβανομένου του Βιβλίου του Ενώχ, αναφέρουν πεσμένους αγγέλους που επαναστάτησαν εναντίον του Θεού και στη συνέχεια αποφάσισαν να τεκνοποιήσουν με τις κόρες των ανθρώπων στη Γη, με αποτέλεσμα τη δημιουργία γιγάντων.
Μια άλλη περίεργη περίσταση που αξίζει προσοχής προέκυψε την περίοδο 2008-2009, όταν ένα ενδιαφέρον βίντεο εμφανίστηκε στο Διαδίκτυο. Σε αυτό βλέπουμε έναν άνδρα ξαπλωμένο σε μια σαρκοφάγο με πλήρη εξοπλισμό αρχαίων μπότες. Το εάν αυτό έχει κάποια σχέση με την ανακάλυψη του τάφου του Gilgamesh στο Ιράκ είναι ένα ερώτημα που δεν έχουμε ακόμη απαντήσει. Ωστόσο, κανείς δεν έχει εξηγήσει ακόμη επίσημα την προέλευση αυτού του βίντεο. Όπως λένε, δεν υπάρχει καπνός χωρίς φωτιά, και δεδομένων αυτών που προσπαθούν να ελέγξουν τα παγκόσμια γεγονότα, είναι πιθανό αυτή η επιστολή και τα σχέδια που συζητούνται να είναι αρκετά εύλογα. Άλλωστε, συμβαίνει συχνά η αλήθεια να αποδεικνύεται πολύ πιο ενδιαφέρουσα και απίστευτη από τις πιο τρελές υποθέσεις και φανταστικές υποθέσεις. Τι νομίζετε;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου