19 Ιουνίου 2024
Η μακρινή πλευρά της Σελήνης ήταν ένα μυστήριο από την αρχή της Διαστημικής Εποχής. Είναι όμως απλώς μια άγονη ερημιά με κρατήρες;
Οι συγκλονιστικοί ισχυρισμοί από αστροναύτες, πληροφοριοδότες και μυστικά έγγραφα υποδηλώνουν ότι η ιστορία έχει περισσότερα.
Απόκοσμοι θόρυβοι, ανεξήγητες θεάσεις και μυστικές αποστολές υπαινίσσονται κάτι εκπληκτικό κρυμμένο από το κοινό.
Πριν εμβαθύνουμε στα στοιχεία, τα οποία κυμαίνονται από μεταγραφές της εποχής του Απόλλωνα [Apollo] έως ιδέες από σύγχρονους στρατιωτικούς, αξίζει να διαβάσετε ένα συναρπαστικό έγγραφο που δημοσιεύθηκε πρόσφατα από το Χάρβαρντ.
Έχει τον τίτλο «Η κρυπτογήινη υπόθεση». Αυτό το έγγραφο προτείνει, μεταξύ άλλων, ότι τα UAP (Unidentified Aerial Phenomena) μπορεί να είναι το αποτέλεσμα δραστηριοτήτων ευφυών όντων κρυμμένων εδώ στη Γη ή ίσως υπόγεια ή σε κοντινές περιοχές όπως η Σελήνη. (Σημείωση: Η σκοτεινή πλευρά του φεγγαριού θα μπορούσε να είναι ένα εξαιρετικό μέρος για να κρυφτείς.)
Αλλά η εφημερίδα του Χάρβαρντ ξαφνικά εξαφανίστηκε...αλλά έχουμε εξασφαλίσει ένα αντίγραφο για εσάς: https://bit.ly/4b1xk11
Οι συνέπειες είναι συγκλονιστικές και υπαινίσσονται μια μυστική ιστορία πέρα από τον κόσμο μας.
Βίντεο : https://www.youtube.com/watch?v=WqHimq-PT_s
https://anti-matrix.com/2024/06/19/ausserirdische-aktivitaeten-auf-der-dunklen-seite-des-mondes-video/
============
χρειάζεται επεξεργασία, ....
Wayback Machine
47 captures
5 Jun 2024 - 18 Jun 2024
MAY JUN JUL
Previous capture 11 Next capture
2023 2024 2025
About this capture
ArticlePDF Available
The cryptoterrestrial hypothesis: A case for scientific openness to a concealed earthly explanation for Unidentified Anomalous Phenomena
June 2024Philosophy and Cosmology 33
June 202433
Authors:
Tim Lomas
Harvard University
Brendan Case
Harvard University
Michael Paul Masters
Montana Tech of the University of Montana
Download full-text PDF
Read full-text
Download full-text PDF
Read full-text
Download citation
Copy link
Citations (1)
References (192)
Abstract
Recent years have seen increasing public attention and indeed concern regarding Unidentified Anomalous Phenomena (UAP). Hypotheses for such phenomena tend to fall into two classes: a conventional terrestrial explanation (e.g., human-made technology), or an extraterrestrial explanation (i.e., advanced civilizations from elsewhere in the cosmos). However, there is also a third minority class of hypothesis: an unconventional terrestrial explanation, outside the prevailing consensus view of the universe. This is the ultraterrestrial hypothesis, which includes as a subset the "cryptoterrestrial" hypothesis, namely the notion that UAP may reflect activities of intelligent beings concealed in stealth here on Earth (e.g., underground), and/or its near environs (e.g., the moon), and/or even "walking among us" (e.g., passing as humans). Although this idea is likely to be regarded sceptically by most scientists, such are the nature of some UAP that we argue this possibility should not be summarily dismissed, and instead deserves genuine consideration in a spirit of epistemic humility and openness.
ResearchGate Logo
Discover the world's research
25+ million members
160+ million publication pages
2.3+ billion citations
Join for free
Public Full-text 1
Content uploaded by Tim Lomas
Author content
Content may be subject to copyright.
1 The cryptoterrestrial hypothesis: A case for scientific openness to a concealed earthly explanation for Unidentified Anomalous Phenomena Tim Lomas1, Brendan Case2, Michael P. Masters3 1 Psychology Research Scientist, Human Flourishing Program, Harvard University Email: tlomas@hsph.harvard.edu https://orcid.org/0000-0001-9458-6185 2 Associate Director for Research, Human Flourishing Program, Harvard University Email: brendan_case@fas.harvard.edu 3 Professor of Biological Anthropology, Montana Technological University Email: mmasters@mtech.edu Lomas, Tim; Case, Brendan; Masters; Michael M. (2024). The cryptoterrestrial hypothesis: A case for scientific openness to a subterranean earthly explanation for Unidentified Anomalous Phenomena. Philosophy and Cosmology. Volume 33. https://doi.org/ Recent years have seen increasing public attention and indeed concern regarding Unidentified Anomalous Phenomena (UAP). Hypotheses for such phenomena tend to fall into two classes: a conventional terrestrial explanation (e.g., human-made technology), or an extraterrestrial explanation (i.e., advanced civilizations from elsewhere in the cosmos). However, there is also a third minority class of hypothesis: an unconventional terrestrial explanation, outside the prevailing consensus view of the universe. This is the ultraterrestrial hypothesis, which includes as a subset the “cryptoterrestrial” hypothesis, namely the notion that UAP may reflect activities of intelligent beings concealed in stealth here on Earth (e.g., underground), and/or its near environs (e.g., the moon), and/or even “walking among us” (e.g., passing as humans). Although this idea is likely to be regarded sceptically by most scientists, such are the nature of some UAP that we argue this possibility should not be summarily dismissed, and instead deserves genuine consideration in a spirit of epistemic humility and openness. Keywords: philosophy; science; extraterrestrial; ultraterrestrial Received: 12 March 2024 / Accepted: 22 April 2024 / Published: October 2024 This paper explores a hypothesis concerning Unidentified Anomalous Phenomena (UAP), and follows another by the same first author focusing on a related hypothesis recently published in the Journal of Transpersonal Psychology (Lomas, 2023a). Essentially, the discourse around UAP is dominated by two main classes of explanation: a conventional terrestrial origin (e.g., human technology), or an extraterrestrial origin (i.e., advanced civilizations arriving from elsewhere). However, such is the strange nature of many UAP that observers close to the topic have been compelled to consider a more unconventional set of theories known collectively as the “ultraterrestrial” hypothesis. This denotes a broad category of conjecture centred around the possibility that UAP may involve forms of non-human intelligence (NHI) that are already present in Earth’s environment in some sense, which Puthoff (2022) describes as “sequestered terrestrial cultures… existing alongside us in distinct stealth.” One is an “interdimensional” hypothesis, which was the focus of the previous paper; this suggests UAP may involve beings from dimensions that coexist alongside the four dimensions of spacetime we usually perceive, and/or that UAP occupants are “extratempestrial,” traveling through the fourth dimension to visit different periods of Earth’s history, which may involve our descendants returning to study their own hominin evolutionary past (Masters, 2019, 2022). In writing that paper though, the author became increasingly aware of the depth of evidence and theory that also tentatively supports another ultraterrestrial explanation: the “cryptoterrestrial” hypothesis (CTH) – our focus here – which holds that UAP may reflect
2 activities of NHIs concealed here on Earth (e.g., underground) and its environs. Indeed, the philosopher Bernado Kastrup (2024) recently argued that a version of the CTH was – despite its seemingly outlandish, unlikely, and “far out” nature – the “most reasonable scenario” for UAP and NHI. As such, a paper which explored the CTH in depth seemed a logical next step, and furthermore a useful counterpart to the interdimensional paper. Fundamentally, UAP constitute an extraordinary empirical mystery, which science is surely obligated to investigate, yet has rarely done so (at least in an open, public, visible way), especially when it comes to these more unconventional ultraterrestrial hypotheses. As such, together, the previous and current paper will hopefully serve as valuable pieces of this emergent jigsaw puzzle that is humanity’s attempt to better understanding this existentially important yet hitherto all-too-often overlooked phenomenon. The paper begins by briefly noting the recent history and concern over this topic; however, this subject has been extensively covered elsewhere – including by Lomas (2023a), whose paper offers a relatively recent summary of the relevant terrain – so we will merely point to such sources rather than delving into detail. Then, we explore the CTH over five sections, reflecting on: (a) limits to historical and geological knowledge; (2) traces of lost civilizations; (3) traces of underground civilizations; (4) traditions around “magical” cryptoterrestrials; and (5) UAP-related activity underground, underwater, and nearby (i.e., the moon). We conclude by noting that across these various considerations are actually four distinct CTHs, whose merits we briefly consider. We recognize these CTHs may rightly be regarded sceptically by most scientists, but argue they nevertheless should not be ruled out, and deserve consideration in a spirit of epistemic humility and openness. The UAP Issue For centuries, people worldwide have observed aerial phenomena that seemed “anomalous” in some way, some of which crucially we today – even with our more advanced technologies and scientific understanding – might still regard as extraordinary (Vallée, 2008; Lomas & Case, 2023). During the 20th Century these attracted the label Unidentified Flying Object (UFO), and more recently Unidentified Aerial Phenomena (UAP), with the latter now expanding even further by changing the “A” to simply denote anomalous (given that some UAP are not only airborne, but capable of travelling underwater, a capacity which is central to the hypothesis considered here). However, although there have been many sightings over the years – with the Mutual UFO Network receiving over 200,000 reports since 1969 (Mellon, 2022) – these have generally not been taken seriously by authorities, at least in public. However, there was a dramatic shift in 2017, when footage of three US military encounters with UAP was published online, bringing the topic to wider attention, not only in the US but across the globe (Cooper et al., 2017). (Although UAP are a worldwide phenomenon (Lomas, 2023b)1, the dynamics of this topic are mostly driven by developments in the US, which of all nations has seen the most UAP-related activity, both in terms of sightings and the attention paid to them.) The military angle was especially significant, as it involves observers who excel in occupations that require the highest skill and training in visual perception and processing, and whose testimony is often triangulated with other information sources (e.g., radar). As a result, the Department of Defense (2020) confirmed the footage was genuine, and soon after established a UAP Task Force to investigate such incidents, now known as the All-domain Anomaly Resolution Office (AARO). It has subsequently published three main reports (Office of the Director of National Intelligence, 2021, 2023a, 2023b), and even though these had a very limited scope (mainly events since 2019 and focusing on US airspace and waters), the number of cases under consideration is over 800. At a presentation in May 2023 by Dr Kirkpatrick, then-director of AARO (having since left the post), he argued that the majority probably did have conventional explanations, and currently remained unidentified only through lack of good data that would allow conclusive identification. However, around two to five percent of the 800 – roughly 15-40 – were “possibly really anomalous” (cited in Wendling, 2023). To that point, its most recent report noted that “many reports from military witnesses do present safety of flight concerns, and there are some cases where reported UAP have potentially exhibited one or more concerning performance characteristics such as high-speed travel or unusual maneuverability.” Furthermore, it suggests these cannot be attributed to the US (“AARO has de-conflicted these cases with potential US programs”) or other nations (“none of these UAP reports have been positively attributed to foreign activities”). Moreover, many critics suspect that AARO may be deliberately downplaying the topic and concealing or at least obfuscating the extraordinary nature of many UAP-related events2. Indeed, if so, this would follow a pattern set by its predecessors like Project Blue Book, which overall have served to minimise the significance of UAP and even to deny their reality at all. This prerogative was admitted as such by Rear Admiral Hillenkoetter, first Director of the CIA, from 1947 to 1950, who is quoted by The New York Times (1960) as saying “Behind the scenes, high-ranking Air Force officers are soberly concerned about the UFO’s. But through official secrecy and ridicule, many citizens are led to believe the unknown flying objects are nonsense”3. Crucially though, as Hillenkoetter admits, authorities have privately long had concerns about UAP, and indeed appear to still do: in August 2023, for instance, General Mark Milley, Chairman of the Joint Chiefs of Staff, said the military “can explain a lot of it [UAP], but there is some that’s really kind of weird and unexplainable” (cited in Wolfgang, 2023).
3 Moreover, in June 2023 explosive “whistleblowing” claims were made publicly by David Grusch – a veteran of the National Reconnaissance Office and National Geospatial-Intelligence Agency4 – who alleged that the US government and private aerospace companies had for decades maintained a secret “crash retrieval” and “reverse engineering” program (Kean & Blumenthal, 2023). At the time of writing there is no way to know the validity of his claims. However, although they may seem extraordinary, myriad contextual factors mean they cannot be summarily dismissed. For a start, it is significant that he has testified to these claims under oath to Congress (i.e., under penalty of perjury), including in a televised hearing of the US House Subcommittee on National Security, the Border, and Foreign Affairs on July 26, 2023, as well as other sessions behind closed-doors. It is also noteworthy that the Intelligence Community Inspector General (ICIG) deemed his complaint “credible and urgent.” Likewise, on January 12, 2024, 16 of the 47 members of the House Oversight Committee (34%) met the ICIG for a secure briefing in relation to Grusch, after which many made remarks indicating his allegations may indeed be genuine; Rep. Moskowitz (2024) for example posted on X, “Based on what we heard many of Grusch claims have merit!”, while Rep. Burchett (2024) said, “I think everybody left there thinking and knowing that Grusch is legit”. Perhaps even more significantly, other figures with the relevant expertise and security clearances have publicly vouched for his claims. For example, Retired Army Colonel Karl Nell – who served alongside Grusch in the UAP Task Force – said “His assertion concerning the existence of a terrestrial arms race occurring sub-rosa over the past 80 years focused on reverse engineering technologies of unknown origin is fundamentally correct” (von Rennenkampff, 2023). Indeed, at a public talk in May 2024, Nell was even more unequivocal, stating, “So, non-human intelligence exists, non-human intelligence has been interacting with humanity. This interaction is not new, and it's been ongoing, and unelected people in the government are aware of that” (Sharp, 2024). Asked how confident he was with the statement, he responded, “There’s zero doubt.” Similarly, Retired Admiral Tim Gallaudet (2024b), former head of the National Oceanic and Atmospheric Administration – the federal agency tasked with monitoring oceanic and atmospheric conditions – said in a recent interview: “I am totally convinced that we're experiencing a non-human, higher intelligence. I am completely convinced because I know the people who were in the government programs, the Legacy programs, that oversaw both the crash retrieval and just the analysis of UAP data. And I'm very confident in these people - former intelligence, former DoD - and we are working as a team, behind the scenes, to advance disclosure.” Moreover, when asked, “Is there a chance some of that we're seeing is adversarial?,” i.e., involving other nation states, Gallaudet (2024c) said, “No, I don't think so. I've been read in to all the threats. I had a high clearance, Top Secret - Special Compartmented Information (TS-SCI), and I know that our adversaries don't have technologies like these.” Furthermore, in addition to Gallaudet and Nell, numerous other significant figures have gone on public record either supporting Grusch’s allegations or making similar claims5. Additionally, a substantial number of other credible figures have followed Grusch in making their own whistleblowing complaints behind closed doors, with Shellenberger et al. (2023) reporting in September that over the past several months “at least 30 other whistleblowers working for the federal government or government contractors have given testimony” to the Office of the ICGC, the Defense Department Inspector General, or to Congress, while a further 30-50 have offered similar testimony to AARO. Moreover, these allegations seem to have been taken seriously by the intelligence, military, and political communities. In July 2023, Chuck Schumer, Majority Leader of the Senate, introduced bipartisan proposals for an Unidentified Anomalous Phenomena Disclosure Act (U.S.C. S.2226, 2023). As reported in The New York Times, this would create “a commission with broad authority to declassify government documents about U.F.O.s and extraterrestrial matters, in an attempt to force the government to share all that it knows about unidentified phenomena” (Barnes, 2023). Explaining his motives, Schumer wrote, “The American public has a right to learn about technologies of unknown origins, non-human intelligence, and unexplainable phenomena” (Bolton, 2023). Indeed, many political figures seem not only convinced that UAP are genuinely extraordinary, but that Grusch’s allegations of a crash retrieval program are credible, or at the very least deserve to be taken seriously and investigated genuinely (von Rennenkampff, 2024b)6. However, the proposals faced resistance from select House Representatives, and only minimal aspects of the Act were passed into law in December 2023 within the National Defense Authorization Act for the fiscal year. Even so, the provisions that were retained still contained some striking legislation and language, not least in referring explicitly to “non-human intelligence” in relation to UAP7. Moreover, in May Congressman Robert Garcia (2024) filed an updated version of the UAP Disclosure Act as “a possible amendment to be considered on the floor of the House of Representatives during action on the Fiscal Year 2025 National Defense Authorization Act (NDAA, H.R. 8070), which is expected around mid-June” (Johnson, 2024). Its official description is as follows: "Enacts the remaining pieces of the Schumer-Rounds Unidentified Anomalous Phenomena Disclosure Act that passed the Senate [in July 2023], but were eliminated from the final FY24 NDAA. Creates an Unidentified Anomalous Phenomena Records Review Board, with exercise of eminent domain over UAP-related material controlled by private persons or entities, modeled on the President John F. Kennedy Assassination Records Collection Act of 1992."
4 Evidently, political complications aside, authorities are perplexed and moreover concerned about UAP, which are a real empirical mystery that science is surely obligated to investigate, as indeed is already happening in some quarters. In that regard, scholars are beginning to formulate hypotheses about what UAP may be, with most attention focused on two classes of explanation: a conventional terrestrial origin (e.g., human technology), and more radically, an extraterrestrial origin (i.e., advanced civilizations from elsewhere). Indeed, revolutionary as the latter would be, recent scholarship does suggest it is plausible (Lomas, 2024). However, such are the strange nature of some UAP that people are also contemplating other possibilities. To that point, the linguistic nuance around this topic is intriguing, particularly the emphasis on “non-human intelligence” in the proposed Disclosure Act, where it appeared 22 times and was defined as “any sentient intelligent non-human lifeform regardless of nature or ultimate origin that may be presumed responsible for unidentified anomalous phenomena or of which the Federal Government has become aware” (p.6). This wording implies the two classes of explanation above are not the only possible ones8. In fact, key figures have made this very point, including Grusch. Interviewed by Ross Coulthart on News Nation (2023), when asked if the government had been “concealing the existence on this planet of alien life,” he pointedly clarified, “I would couch it as “non-human intelligence”… [because] I don’t necessarily want to denote origin. I don’t think we have all the data to say, “Oh, they’re coming from a certain location.”” Moreover, in another interview, Grusch (2023) made some intriguing comments about the NHI involved with the alleged crash retrieval program being “actually not that much more advanced than you and I,” saying, “If I was a betting man, some of these NHI, they’re similarly as advanced as us but they just made … asymmetric evolution or whatever. They went a different path. Where we made nuclear weapons and stuff, they ended up making this civil propulsion kind of equivalent discovery where they’re able to do this now.” Thus, seemingly, the nature of UAP and their associated NHI is an open question, and the two options above are not the only explanations. As such, there is an emerging debate around other possibilities, which can be grouped together under the label “ultraterrestrial” hypotheses. This is a broad category of conjecture involving the idea that UAP may represent the activities of NHIs already present in the Earth’s environment in some sense, hence ultra-terrestrial, which Puthoff (2022) defines as “sequestered terrestrial cultures… existing alongside us in distinct stealth.” In that respect, Puthoff offers a taxonomy of such hypotheses, including “extradimensional, crypto-terrestrial, demonic/djinn, proto/ancient human, [and] time-travelers, etc., or some combination or mutation of any or all of these” (p. 20001). Admittedly, these are extraordinary hypotheses that scientists may struggle to seriously consider. Many find an extraterrestrial hypothesis for UAP incredible enough, as evidenced by dismissive reactions to Grusch’s allegations by outspoken figures such as Neil DeGrasse Tyson (2023). Given that epistemological context, ultraterrestrial hypotheses may be a stretch too far for some people. Indeed, many who have broached this possibility themselves seem wary of even considering it, being aware how far outside conventional scientific discourse such ideas are. However, it is the mission of science to investigate all aspects of physical existence, regardless of the extent to which they push at the circumscribing boundaries of our notions of conventional reality. Indeed, such is the deeply strange nature of UAP that people seem compelled, even against their own objections, to consider these alternatives. Consider Garry Nolan, an immunologist with an endowed chair at Stanford, who has for the past decade been involved in UAP research (Nolan et al., 2022). In an interview with Nolan on Spotlight (2022), Coulthart posed a similar question to the one he asked Grusch, and received a comparably ambiguous answer: “You believe, on the evidence, that there is a non-human intelligence, of advanced technology, on this planet?” Nolan replied: “Advanced capabilities. No, I don’t know whether it’s a technology per se, because I’m leaving open the idea that it’s some form of consciousness that is non-material. And I know, say to my colleagues out there, this sounds absolutely crazy. But if you’ve seen the things that I’ve seen, you would only be able to come to a similar conclusion.” Thus, some data relating to UAP are seemingly so extraordinary that people are forced to think “outside the box” and consider possible ultraterrestrial explanations. Indeed, there are many potential hypotheses, especially when one makes fine-grained distinctions between different versions of explanations. Consider for example a presentation given by Colonel Karl Nell (2023) – cited above as corroborating Grusch’s allegations – at a conference convened in November by the newly-launched Sol foundation (which “brings together experts from academia and government to address the philosophical, policy, and scientific problems raised by the likely presence on the Earth of UAP”). His presentation included a detailed taxonomy of possible UAP explanations, involving 72 different hypotheses organized into 14 categories9. These include 20 that he categorizes as “ultraterrestrial” – which he defined as “any sentient lifeform regardless of ultimate origin that has resided on Earth or in its environs – under/land, under/sea, aero/space – for significant duration in a semi-permanent (albeit covert) status excluding humans from modern day civilization and their known antecedents” – with four of these being cryptoterrestrial specifically, as discussed in the conclusion. However, we would argue that his definition of ultraterrestrial, and the 20 hypotheses he selects for this, better fit the cryptoterrestrial hypothesis specifically. Then, many of his
5 other hypothesis could be construed within an ultraterrestrial hypothesis more broadly, along the lines of the more expansive definition offered by Puthoff above. Within the broad ultraterrestrial category, one theory – or collection of theories, if differentiated in a fine-grained way – is the interdimensional hypothesis (of which Nell offers 14 different variations, though he only positions some of these as ultraterrestrial). This suggests UAP may involve beings from dimensions that coexist alongside the four dimensions of spacetime humans usually perceive (Lomas, 2023a). Indeed, following the briefing on Grusch that members of Congress received from the ICIG on January 12, Rep. Luna said, “I think it’s important to listen to the specific words that Grusch uses. Grusch never said ‘extraterrestrial’ or ‘alien.’ He said ‘inter-dimensional’” (Clifford, 2024). On a similar theme, Ron James – Director of Media Relations for UFO research group MUFON – claims he has been informed by intelligence insiders of “a very large contingent” of biblically-minded people within the Pentagon who have sought to shut down investigations into UAP based on the fear that these may actually involve “demons” coming from “hell” (Moran, 2023b). Another hypothesis which could – depending on how it is construed – be regarded as ultraterrestrial is time-travellers, which is now being given serious consideration, most notably by Masters (2019, 2022, who calls this the “extratempestrial” explanation. One might also note that time-traveling NHIs or future humans could also be an aspect of the cryptoterrestrial hypothesis (i.e., the two hypotheses may overlap). Consider Puthoff’s claim that there could be an “ancient occult group, isolated pre-Diluvial high-tech society… existing alongside us in distinct stealth.” Unless this advanced technology had been developed by an early civilization on Earth whose traces have since disappeared (which is a remote possibility, as we consider below), or likewise gifted to the group by extraterrestrial visitors (which is likewise an explanation that does have some viability; Lomas & Case, 2024), one of the only other means by which it could have been acquired would be it being brought back through time by those who benefited from its development over preceding eons. Indeed, regarding the time-travel hypothesis generally, Coulthart (2021) said his sources in the intelligence community were specifically worrying about this explanation, linking it to concerns that future humans may have around our development of nuclear weapons, among other potentially calamitous future events. Thus, in the broad class of ultraterrestrial hypotheses, various possibilities are receiving serious consideration. Most relevantly here, these include the cryptoterrestrial hypothesis. The Cryptoterrestrial Hypothesis (CTH) In essence, as per all ultraterrestrial hypotheses, the CTH suggests the NHI responsible for UAP may already be present in Earth’s environment in some sense, as opposed to having an extraterrestrial explanation. However, rather than existing in other “dimensions” (per the interdimensional hypothesis), or other “times” (per the extratempestrial hypothesis), they are present in a relatively more conventional sense (i.e., within current standard spacetime dimensions) but are nevertheless “hidden” in some way (e.g., living underground). As with other ultraterrestrial hypotheses, we should state outright that we consider this unlikely. Crucially though, we do not regard it as impossible. Indeed, emerging observations seem to suggest it may well have some validity. It could also help to assign some probability weightings. For instance, before the past few years, we personally would have rated the possibility of a CTH having some basis in truth as low as 1%. Now, in light of recent data discussed shortly, we would put it at around 10%. This still of course means we view the CTH as nine times more unlikely as likely. From the other direction though, we also consider it 10 times more likely than we did before, with our “priors” having significantly shifted. Thus, not only should the CTH not be summarily ruled out, we argue it should be explicitly given due consideration. Epistemologically, the rationale is similar to Nolan’s remark about “leaving open the idea that it’s some form of consciousness that is non-material”; even if the CTH also “sounds absolutely crazy,” people are seemingly becoming compelled to take it seriously. Indeed, going further, we concur with Puthoff (2022) that a CTH should be actively investigated; rather than passively and reactively waiting for relevant data to make itself apparent, he suggests “it would behoove us to set aside our tentativeness about any given hypothesis, place it on the table as almost certainly true, and “go for it””, doing so “by incorporating elements of a more forensic “gumshoe” style, as in criminalistics and intelligence work.” The starting point for taking the CTH seriously is perplexity over two interrelated empirical mysteries. First, it is increasingly apparent that UAP are not only aerial but can also move underwater in ways that – per their airborne counterparts – defy explanation. The importance and indeed urgency of paying attention to such phenomena has been outlined in a White Paper by Retired Rear Admiral Tim Gallaudet (2024a) – cited above as corroborating Grusch’s claims – who argues that an extensive body of accounts and data show “Unidentified Submersible Objects” (USOs) acting in ways that surpass human technology, and even challenge scientific understanding of what is possible underwater. For example, reporting on interviews with Navy Submariners who had “direct or indirect encounters with underwater UAPs,” McGregor (2023) summarises the situation by saying, “These objects have been observed to behave in ways that defy our current understanding of physics, much like their aerial counterparts. They are said to move at incredible speeds, and are capable of sudden and rapid acceleration, deceleration, and direction changes, all without any visible means of propulsion or control”10. In one case from 1987 divulged by Knuth (2024), for example, a New Zealand frigate was reportedly followed
6 by a USO 150ft wide and 800ft long calculated to have a top speed of 2980 mph (having closed a distance of 20km in 30 seconds). Moreover, some UAP seem capable of moving through air and water with comparable ease (and perhaps even other mediums/substances, such as rock), with these transmedium capabilities being one reason the UAP acronym was expanded from “aerial” to the broader anomalous. Indeed, in an article in The Daily Mail (Waugh, 2024) – titled, “Forget UFOs, alien hunters say we should be focusing on Unidentified Submerged Objects (USOs)” – former Russian Navy officer turned UAP researcher Vladimir Azhazha is quoted as saying, "Fifty percent of UFO encounters are connected with oceans. Fifteen more - with lakes. So, UFOs tend to stick to the water.” To that point, USOs seem to be of increasing concern to relevant authorities; for example, in May 2024, Rep. Anna Paulina Luna, co-chair of the Congressional UAP Caucus, was asked by reporter Matt Laslo (2024) whether she had any updates on a planned UAP hearing in the House of Representatives, and replied “We’re working on doing something with USO.” Similarly, the proposed UAP Disclosure Act (U.S.C., S. 2226, 2023) would have required authorities to release information regarding “damaged or intact ocean-surface and undersea craft associated with unidentified anomalous phenomena” (p.8). Thus, there is increasing recognition of an underwater dimension to the phenomenon. As Nolan (2022) stated in an interview, when asked if “whatever this is is coming from outside our atmosphere or … from beneath our oceans,” he replied “Both,” adding with respect to undersea activity that “sonar images show these things moving at speeds a dozen times faster than our fastest submarines.” Although subsurface observations of these craft do not necessarily mean they reside underwater, such accounts should be considered in light of the CTH possibility. Moreover, some sightings do involve objects that appear to be coming from the water, as opposed to merely moving through it. Indeed, arguably the most famous UAP event of recent years – a series of encounters in November 2004 centred on the USS Nimitz nuclear aircraft carrier – seemed to involve one such object11. A less well known but perhaps even more striking case was divulged by Lue Elizondo (2021a) – a former intelligence officer closely linked to US investigations into UAP – involving a military encounter in the Caribbean in which a circular object “about the size of a small island” rose up from the deep on two separate occasions12. The second related empirical mystery is that some UAP sightings involve craft and other phenomena (e.g., “orbs”) appearing to enter/exit potential underground access points, like volcanoes. The Popocatepetl volcano in central Mexico, for example, is considered a “hotspot” for such observations (Carter, 2023), with numerous such events captured on camera in 2023, which some UAP observers suggested was a “smoking gun” regarding NHI activity on Earth (Donald, 2023). Various hypotheses have been touted about these observations. In the latter article, one observer is quoted as suggesting the volcano functions as an inter-dimensional “portal” (an “intergalactic gateway between two locations in space-time”). However, other people speculate that some UAP might not only be drawn to such locales (e.g., as a portal, or for purposes such as hiding or gathering energy), but might come from underground (i.e., with the NHI responsible residing in a subterranean way). Similarly, there are rumours of underwater bases in areas notable for reports of UAP entering/exiting the water, as discussed below. Together, these two empirical mysteries have led some to contemplate a CTH. Discussing Grusch’s allegations, Rep. Mike Gallagher (2023) noted that one potential explanation for UAP is “an ancient civilization that’s just been hiding here, for all this time, and is suddenly showing itself right now,” with numerous seemingly well-informed individuals making similar comments13. Indeed, the notion of cryptoterrestrials has a long pedigree. For a start, it has often been imagined that mysteries may be concealed within the Earth, such as deep caverns, as memorably captured in literature by Jules Verne (1864). Then, building on this possibility, people have speculated these realms could potentially host ancient civilizations – whether human or some other species – which chose to conceal themselves there. Among the earliest modern proponents of this idea is the writer Richard Shaver. According to Ray Palmer (1975), editor of Amazing Stories magazine, Shaver argued in a 10,000-word manifesto that advanced prehistoric races had built cities inside Earth but fled to another planet due to concerns about radiation damage from the Sun, leaving a cohort of offspring who remained underground. Palmer revised the manuscript and published it as “I Remember Lemuria!” in the March 1945 issue of Amazing Stories, a tale which became the foundation for a genre of science fiction on this theme. Although many people condemned Shaver’s narrative as a “hoax” (Dash, 2000), he and Palmer continued to maintain its veracity. Furthermore, over the years, UAP scholars have begun to contemplate similar ideas in relation to the burgeoning UAP observations, most notably John Keel (1983), who – without believing Shaver per se – was persuaded of the notion of cryptoterrestrials living underground. Indeed, in an article titled “Secret UFO bases across the U.S.”, Keel (1968) suggested that the idea of such entities being responsible for UAP was more reasonable than the extraterrestrial hypothesis (ETH) which was gaining some momentum at that time. Given that UAP have “been consistently active in the same areas for many years,” he argues “it is quite reasonable to speculate that these objects originate in some unknown manner from these areas, rather than traversing great spatial distances to make brief random and apparently pointless “visits.” In short, many of the thousands of observed “flying saucers” and “spook lights” are more apt to be a part of the Earth's environment than extraterrestrial craft flying in from some distant point” (p.9). In that sense, a CTH avoids issues like the difficulties of interstellar travel. Moreover, it would also explain why UAP appear to Over recent centuries, the field of palaeoanthropology has accrued a plethora of carefully preserved and analysed hominin skeletal and fossil remains, including fully intact bones and teeth from thousands of different specimens. Even so, new discoveries have the potential to prompt a re-calibration of timelines, potentially leading to revisions of our family tree (though by now this usually involves additions or revisions to what we know, rather than an entirely radical reconceptualization of it)14. However, scientists can only work with the evidence that has been preserved, and it is possible that aspects of biological evolution on this planet have been entirely lost to time. For example, Robert Martin of Chicago's Field Museum suggests we have “fossil evidence for only about 5 percent of all extinct primates” – with his estimation of the number of extinct primate species being up to 9,000, while fewer than 500 have been identified from the fossil record – meaning that the task facing paleontologists in trying to get an accurate picture of primate evolution is like “trying to reconstruct a 1,000-piece jigsaw puzzle using just 50 pieces” (cited in Wong, 2002). Indeed, this uncertainty and contingency even applies to relatively modern human history, the conventional narratives of which have been challenged by archaeological discoveries. In the 1920s, for instance, British and Indian archaeologists discovered the remains of an ancient civilization along the Indus River at the sites of Harappa and Mohenjo-daro. This site was contemporary with other early urban centres along the Nile, the Tigris and Euphrates, and the Yangtze, but had been lost to history
Citations (1)
References (192)
... This general idea is known as the "ultraterrestrial hypothesis," which Puthoff (2022) defines broadly as "sequestered terrestrial cultures… existing alongside us in distinct stealth," (p.20001) and offers various possibilities. These include NHI that are "extra-/interdimensional" (i.e., existing in other dimensions besides the four of spacetime we humans normally experience; Lomas, 2023), "crypto-terrestrial" (i.e., existing within the four regular dimensions of spacetime but still hidden in some way, such as under the Earth; Lomas et al., 2024), and "time-travelers" (e.g., future humans; Masters, 2022). Of particular interest here though is a line of thought that Case and Lomas (forthcoming) call the "sacraterrestrial" hypothesis, which sees the nearest analogues for at least some UAP in the very figures of the disembodied (or perhaps quite differently bodied) gods or angels whom human tradition so consistently depicts as key actors in our shared history. ...
(Be)longing to the stars: Humankind's yearning for, and potential origin in, the heavens
Article
Full-text available
Jun 2024
Tim Lomas
Brendan Case
View
Show abstract
Recommended publications
Discover more
Preprint
Full-text available
The cryptoterrestrial hypothesis: A case for scientific openness to a subterranean earthly explanati...
January 2024
Tim LomasBrendan Case
Michael Paul Masters
Recent years have seen increasing public attention and indeed concern regarding unidentified anomalous phenomena (UAP). Hypotheses for such phenomena tend to fall into two classes: a conventional terrestrial explanation (e.g., human-made technology), or an extraterrestrial explanation (i.e., advanced civilizations from elsewhere in the cosmos). However, there is also a third minority class of ... [Show full abstract]View full-text
Article
Full-text available
(Be)longing to the stars: Humankind's yearning for, and potential origin in, the heavens
June 2024 · Philosophy and Cosmology
Tim Lomas
Brendan Case
Lomas, Tim; Case, Brendan (2025). (Be)longing to the stars: Humankind's yearning for, and potential origin in, the heavens. Philosophy and Cosmology, Volume 34. https://doi.org/ Throughout history and across cultures, human beings have fashioned myths involving some kind of interstellar or extraterrestrial contact. These range from visitations from elsewhere in the cosmos, to humanity itself ... [Show full abstract]View full-text
Article
Full-text available
The Extraterrestrial Hypothesis: A Case for Scientific Openness to an Interstellar Explanation for U...
February 2024 · Philosophy and Cosmology
Tim Lomas
Over the past several years the question of unidentified anomalous phenomena (UAP) has commanded increasing interest. Attention has generally focused on two main classes of hypotheses: a conventional terrestrial explanation (e.g., human technology), and a more extraordinary extraterrestrial explanation (i.e., an intelligent civilization from elsewhere in the cosmos). However, while some ... [Show full abstract]View full-text
Article
Full-text available
The ultraterrestrial hypothesis: A case for scientific openness to an "interdimensional" explanation...
November 2023
Tim Lomas
Recent years have seen increasing public attention regarding unidentified anomalous phenomena (UAP). Hypotheses for such phenomena tend to fall into two classes: a conventional terrestrial explanation (e.g., human-made drones), or an extraterrestrial explanation (i.e., advanced civilizations from elsewhere in the cosmos). However, there is also a third minority class of hypothesis: an ... [Show full abstract]View full-text
Last Updated: 04 Jun 2024
ResearchGate Logo
Search for publications, researchers, or questions
or
Discover by subject area
Recruit researchers
Join for free
Login
App Store
Get it on Google Play
Company
About us
News
Careers
Support
Help Center
Business solutions
Advertising
Recruiting
© 2008-2024 ResearchGate GmbH. All rights reserved.
TermsPrivacyCopyrightImprintConsent preferences
-------------------------------
1 η κρυπτο-γήινη υπόθεση: μια υπόθεση για επιστημονικό άνοιγμα σε μια κρυφή γήινη εξήγηση για άγνωστα ανώμαλα φαινόμενα Tim Lomas1, Brendan Case2, Michael P. Masters3 1 ερευνητής ψυχολογίας, πρόγραμμα ανθρώπινης άνθησης, Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ Email: tlomas@hsph.harvard.edu https://orcid.org/0000-0001-9458-6185 2 Αναπληρωτής Διευθυντής Έρευνας, πρόγραμμα ανθρώπινης άνθησης, Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ ηλεκτρονικό ταχυδρομείο: brendan_case@fas.harvard.edu 3 καθηγητής βιολογικής Ανθρωπολογίας, Τεχνολογικό Πανεπιστήμιο της Μοντάνα ηλεκτρονικό ταχυδρομείο: mmasters@mtech.edu Λόμας, Τιμ, Κέις, Μπρένταν, Μάστερς; Μάικλ Μ. (2024). Η κρυπτο-γήινη υπόθεση: μια υπόθεση για επιστημονικό άνοιγμα σε μια υπόγεια γήινη εξήγηση για άγνωστα ανώμαλα φαινόμενα. Φιλοσοφία και Κοσμολογία. Τόμος 33. https://doi.org/ τα τελευταία χρόνια παρατηρείται αυξανόμενη προσοχή του κοινού και πράγματι ανησυχία σχετικά με τα μη αναγνωρισμένα Ανωμαλικά φαινόμενα (UAP). Οι υποθέσεις για τέτοια φαινόμενα τείνουν να εμπίπτουν σε δύο κατηγορίες: μια συμβατική επίγεια εξήγηση (π.χ. ανθρωπογενής τεχνολογία) ή μια εξωγήινη εξήγηση (δηλαδή, προηγμένοι πολιτισμοί από αλλού στο σύμπαν). Ωστόσο, υπάρχει επίσης μια τρίτη μειονοτική κατηγορία υποθέσεων: μια μη συμβατική επίγεια εξήγηση, εκτός της επικρατούσας συναίνεσης για το σύμπαν. Αυτή είναι η υπερ-γήινη υπόθεση, η οποία περιλαμβάνει ως υποσύνολο την υπόθεση "κρυπτο-γήινη", δηλαδή την ιδέα ότι το UAP μπορεί να αντικατοπτρίζει δραστηριότητες ευφυών όντων που κρύβονται κρυφά εδώ στη Γη (π.χ. υπόγεια) ή/και τα κοντινά περίχωρά του (Π. Χ. η Σελήνη) ή/και ακόμη και "περπατώντας ανάμεσά μας" (π. χ. περνώντας ως άνθρωποι). Αν και αυτή η ιδέα είναι πιθανό να θεωρηθεί σκεπτικά από τους περισσότερους επιστήμονες, τέτοια είναι η φύση ορισμένων UAP που υποστηρίζουμε ότι αυτή η πιθανότητα δεν πρέπει να απορριφθεί συνοπτικά, και αντ ' αυτού αξίζει πραγματική εξέταση σε πνεύμα επιστημονικής ταπεινότητας και ανοιχτότητας. Λέξεις-κλειδιά: φιλοσοφία; επιστήμη; εξωγήινη; ultraterrestial έλαβε: 12 Μαρτίου 2024 / αποδεκτή: 22 Απριλίου 2024 / δημοσιεύθηκε: Οκτώβριος 2024 αυτή η εργασία διερευνά μια υπόθεση σχετικά με τα μη αναγνωρισμένα ανώμαλα φαινόμενα (UAP) και ακολουθεί μια άλλη από τον ίδιο πρώτο συγγραφέα που επικεντρώνεται σε μια σχετική υπόθεση που δημοσιεύθηκε πρόσφατα στην Εφημερίδα της διαπροσωπικής ψυχολογίας (Lomas, 2023a). Ουσιαστικά, ο λόγος γύρω από το UAP κυριαρχείται από δύο κύριες κατηγορίες εξήγησης: μια συμβατική επίγεια προέλευση (π.χ. ανθρώπινη τεχνολογία) ή μια εξωγήινη προέλευση (δηλαδή, προηγμένοι πολιτισμοί που φτάνουν από αλλού). Ωστόσο, αυτή είναι η παράξενη φύση πολλών UAP που παρατηρητές κοντά στο θέμα έχουν αναγκαστεί να εξετάσουν ένα πιο αντισυμβατικό σύνολο θεωριών γνωστών συλλογικά ως η "υπερ-γήινη" υπόθεση. Αυτό υποδηλώνει μια ευρεία κατηγορία εικασιών που επικεντρώνεται στην πιθανότητα ότι το UAP μπορεί να περιλαμβάνει μορφές μη ανθρώπινης νοημοσύνης (NHI) που είναι ήδη παρούσες στο περιβάλλον της γης με κάποια έννοια, την οποία ο Puthoff (2022) περιγράφει ως "απομονωμένους επίγειους πολιτισμούς... που υπάρχουν μαζί μας σε ξεχωριστή μυστικότητα."Η μία είναι μια "διαδιάστατη" υπόθεση, η οποία ήταν το επίκεντρο της προηγούμενης εργασίας; αυτό υποδηλώνει ότι το UAP μπορεί να περιλαμβάνει όντα από διαστάσεις που συνυπάρχουν παράλληλα με τις τέσσερις διαστάσεις του χωροχρόνου που συνήθως αντιλαμβανόμαστε, ή/και ότι οι κάτοικοι του UAP είναι "εξωσχολικοί", ταξιδεύοντας στην τέταρτη διάσταση για να επισκεφθούν διαφορετικές περιόδους της ιστορίας της Γης, οι οποίες μπορεί να περιλαμβάνουν τους απογόνους μας που επιστρέφουν για να μελετήσουν το δικό τους εξελικτικό παρελθόν ανθρωποειδών (Masters, 2019, 2022). Ωστόσο, γράφοντας αυτό το έγγραφο, ο συγγραφέας συνειδητοποίησε όλο και περισσότερο το βάθος των αποδεικτικών στοιχείων και της θεωρίας που υποστηρίζει επίσης προσωρινά μια άλλη υπερ-γήινη εξήγηση: την υπόθεση "cryptoterrestial" (CTH) – την εστίασή μας εδώ - η οποία υποστηρίζει ότι το UAP μπορεί να αντικατοπτρίζει
2 δραστηριότητες του NHIs που κρύβονται εδώ στη Γη (π.χ. υπόγεια) και τα περίχωρά της. Πράγματι, ο φιλόσοφος Bernado Kastrup (2024) υποστήριξε πρόσφατα ότι μια έκδοση του CTH ήταν – παρά την φαινομενικά παράξενη, απίθανη και "μακρινή" φύση του – το "πιο λογικό σενάριο" για το UAP και το nhi. Ως εκ τούτου, ένα έγγραφο που διερεύνησε το CTH σε βάθος φαινόταν ένα λογικό επόμενο βήμα, και επιπλέον ένα χρήσιμο αντίστοιχο του διαδιάστατου εγγράφου. Βασικά, τα UAP αποτελούν ένα εξαιρετικό εμπειρικό μυστήριο, το οποίο η επιστήμη είναι σίγουρα υποχρεωμένη να διερευνήσει, αλλά σπάνια το έχει κάνει (τουλάχιστον με ανοιχτό, δημόσιο, ορατό τρόπο), ειδικά όταν πρόκειται για αυτές τις πιο αντισυμβατικές υπερ-γήινες υποθέσεις. Ως εκ τούτου, μαζί, το προηγούμενο και το τρέχον χαρτί ελπίζουμε ότι θα χρησιμεύσουν ως πολύτιμα κομμάτια αυτού του αναδυόμενου παζλ που είναι η προσπάθεια της ανθρωπότητας να κατανοήσει καλύτερα αυτό το υπαρξιακά σημαντικό αλλά μέχρι τώρα πολύ συχνά παραβλεπόμενο φαινόμενο. Η εργασία ξεκινά σημειώνοντας εν συντομία την πρόσφατη ιστορία και την ανησυχία για αυτό το θέμα; ωστόσο, αυτό το θέμα έχει καλυφθεί εκτενώς αλλού – συμπεριλαμβανομένου του Lomas (2023a), του οποίου το έγγραφο προσφέρει μια σχετικά πρόσφατη περίληψη του σχετικού εδάφους – οπότε απλώς θα επισημάνουμε τέτοιες πηγές αντί να εμβαθύνουμε σε λεπτομέρειες. Στη συνέχεια, διερευνούμε το CTH σε πέντε ενότητες, αντανακλώντας: (α) όρια στην ιστορική και γεωλογική γνώση, (2) ίχνη χαμένων πολιτισμών, (3) ίχνη υπόγειων πολιτισμών, (4) παραδόσεις γύρω από "μαγικούς" κρυπτο-επαναστάτες και (5) δραστηριότητα που σχετίζεται με UAP υπόγεια, υποβρύχια και κοντινά (δηλαδή, το φεγγάρι). Καταλήγουμε σημειώνοντας ότι σε αυτές τις διάφορες εκτιμήσεις υπάρχουν στην πραγματικότητα τέσσερα ξεχωριστά CTH, των οποίων τα πλεονεκτήματα εξετάζουμε εν συντομία. Αναγνωρίζουμε ότι αυτά τα CTH μπορεί δικαίως να θεωρηθούν σκεπτικά από τους περισσότερους επιστήμονες, αλλά υποστηρίζουν ότι ωστόσο δεν πρέπει να αποκλειστούν και αξίζουν να εξεταστούν με πνεύμα επιστημονικής ταπεινότητας και ανοιχτότητας. Το ζήτημα του UAP για αιώνες, οι άνθρωποι σε όλο τον κόσμο έχουν παρατηρήσει εναέρια φαινόμενα που φαινόταν "ανώμαλα" με κάποιο τρόπο, μερικά από τα οποία σήμερα – ακόμη και με τις πιο προηγμένες τεχνολογίες και την επιστημονική μας κατανόηση – μπορεί να εξακολουθούν να θεωρούνται εξαιρετικά (Vallée, 2008, Lomas & Case, 2023). Κατά τη διάρκεια του 20ου αιώνα, αυτά προσέλκυσαν την ετικέτα μη αναγνωρισμένο ιπτάμενο αντικείμενο (UFO), και πιο πρόσφατα μη αναγνωρισμένα εναέρια φαινόμενα (UAP), με το τελευταίο να επεκτείνεται ακόμη περισσότερο αλλάζοντας το "Α" για να υποδηλώνει απλώς ανώμαλο (δεδομένου ότι ορισμένα UAP δεν είναι μόνο αερομεταφερόμενα, αλλά ικανά να ταξιδεύουν κάτω από το νερό, μια χωρητικότητα που είναι κεντρική στην υπόθεση που εξετάζεται εδώ). Ωστόσο, παρόλο που υπήρξαν πολλές παρατηρήσεις κατά τη διάρκεια των ετών – με το Mutual UFO Network να λαμβάνει πάνω από 200.000 αναφορές από το 1969 (Mellon, 2022) – αυτές γενικά δεν έχουν ληφθεί σοβαρά υπόψη από τις αρχές, τουλάχιστον δημόσια. Ωστόσο, υπήρξε μια δραματική αλλαγή το 2017, όταν δημοσιεύθηκαν στο Διαδίκτυο πλάνα από τρεις στρατιωτικές συναντήσεις των ΗΠΑ με το UAP, φέρνοντας το θέμα σε ευρύτερη προσοχή, όχι μόνο στις ΗΠΑ αλλά σε όλο τον κόσμο (Cooper et al., 2017). (Αν και το UAP είναι ένα παγκόσμιο φαινόμενο (Lomas, 2023b)1, η δυναμική αυτού του θέματος καθοδηγείται κυρίως από τις εξελίξεις στις ΗΠΑ, ποιες από όλες τις χώρες έχουν δει τη μεγαλύτερη δραστηριότητα που σχετίζεται με το UAP, τόσο όσον αφορά τις παρατηρήσεις όσο και την προσοχή που τους δίνεται.) Η στρατιωτική γωνία ήταν ιδιαίτερα σημαντική, καθώς περιλαμβάνει παρατηρητές που υπερέχουν σε επαγγέλματα που απαιτούν την υψηλότερη ικανότητα και εκπαίδευση στην οπτική αντίληψη και επεξεργασία και των οποίων η μαρτυρία συχνά τριγωνίζεται με άλλες πηγές πληροφοριών (π.χ. ραντάρ). Ως αποτέλεσμα, το Υπουργείο Άμυνας (2020) επιβεβαίωσε ότι το υλικό ήταν γνήσιο και σύντομα μετά δημιούργησε μια ομάδα εργασίας UAP για να ερευνήσει τέτοια περιστατικά, τώρα γνωστή ως γραφείο επίλυσης ανωμαλιών όλων των Τομέων (AARO). Στη συνέχεια δημοσίευσε τρεις κύριες εκθέσεις (Γραφείο του Διευθυντή Εθνικής πληροφοριών, 2021, 2023α, 2023β), και παρόλο που αυτές είχαν πολύ περιορισμένο πεδίο εφαρμογής (κυρίως γεγονότα από το 2019 και επικεντρώνονται στον εναέριο χώρο και τα ύδατα των ΗΠΑ), ο αριθμός των υπό εξέταση περιπτώσεων είναι πάνω από 800.
Σε μια παρουσίαση τον Μάιο του 2023 από τον Δρ Kirkpatrick, τότε διευθυντή της AARO (αφού έφυγε από τη θέση), υποστήριξε ότι η πλειοψηφία πιθανότατα είχε συμβατικές εξηγήσεις και επί του παρόντος παρέμεινε άγνωστη μόνο λόγω έλλειψης καλών δεδομένων που θα επέτρεπαν την οριστική ταυτοποίηση. Ωστόσο, περίπου το δύο έως πέντε τοις εκατό των 800 – περίπου 15-40 – ήταν "πιθανώς πραγματικά ανώμαλα" (αναφέρεται στο Wendling, 2023). Σε αυτό το σημείο, η πιο πρόσφατη έκθεσή της σημείωσε ότι "πολλές αναφορές από στρατιωτικούς μάρτυρες παρουσιάζουν ανησυχίες για την ασφάλεια των πτήσεων και υπάρχουν ορισμένες περιπτώσεις όπου τα αναφερόμενα UAP έχουν ενδεχομένως παρουσιάσει ένα ή περισσότερα σχετικά με χαρακτηριστικά απόδοσης, όπως ταξίδια υψηλής ταχύτητας ή ασυνήθιστη ευελιξία."Επιπλέον, υποδηλώνει ότι αυτά δεν μπορούν να αποδοθούν στις ΗΠΑ ("Η AARO έχει αποσυνδέσει αυτές τις περιπτώσεις με πιθανά προγράμματα των ΗΠΑ") ή σε άλλα έθνη ("καμία από αυτές τις εκθέσεις UAP δεν έχει αποδοθεί θετικά σε ξένες δραστηριότητες"). Επιπλέον, πολλοί επικριτές υποψιάζονται ότι η AARO μπορεί να υποβαθμίζει σκόπιμα το θέμα και να αποκρύπτει ή τουλάχιστον να αποκρύπτει την εξαιρετική φύση πολλών γεγονότων που σχετίζονται με την UAP2. Πράγματι, αν ναι, αυτό θα ακολουθούσε ένα πρότυπο που καθορίστηκε από τους προκατόχους του όπως το Project Blue Book, το οποίο συνολικά χρησίμευσε για να ελαχιστοποιήσει τη σημασία του UAP και ακόμη και να αρνηθεί την πραγματικότητά τους καθόλου. Αυτό το προνόμιο έγινε δεκτό ως τέτοιο από τον Υποναύαρχο Hillenkoetter, πρώτο διευθυντή της CIA, από το 1947 έως το 1950, ο οποίος αναφέρεται από τους New York Times (1960) ότι είπε "πίσω από τα παρασκήνια, υψηλόβαθμοι αξιωματικοί της Πολεμικής Αεροπορίας ανησυχούν νηφάλια για τα UFO. αλλά μέσω της επίσημης μυστικότητας και της γελοιοποίησης, πολλοί πολίτες οδηγούνται να πιστεύουν ότι τα άγνωστα ιπτάμενα αντικείμενα είναι ανοησίες"3. Ωστόσο, όπως παραδέχεται ο Hillenkoetter, οι αρχές έχουν από καιρό ανησυχίες για το UAP, και μάλιστα φαίνεται να εξακολουθούν να το κάνουν: τον Αύγουστο του 2023, για παράδειγμα, ο στρατηγός Mark Milley, πρόεδρος του Γενικού Επιτελείου, δήλωσε ότι ο στρατός "μπορεί να εξηγήσει πολλά από αυτά [UAP], αλλά υπάρχουν μερικά που είναι πραγματικά περίεργα και ανεξήγητα" (αναφέρεται στο Wolfgang, 2023).
3 επιπλέον, τον Ιούνιο του 2023 εκρηκτικοί ισχυρισμοί "καταγγελίας" δημοσιοποιήθηκαν από τον David Grusch – βετεράνο του Εθνικού Γραφείου αναγνώρισης και του Εθνικού Οργανισμού Γεωχωρικών Πληροφοριών 4-ο οποίος ισχυρίστηκε ότι η κυβέρνηση των ΗΠΑ και οι ιδιωτικές αεροδιαστημικές εταιρείες διατηρούσαν για δεκαετίες ένα μυστικό πρόγραμμα "ανάκτησης συντριβής" και "αντίστροφης μηχανικής" (Kean & Blumenthal, 2023). Κατά τη στιγμή της γραφής δεν υπάρχει τρόπος να γνωρίζουμε την εγκυρότητα των ισχυρισμών του. Ωστόσο, αν και μπορεί να φαίνονται εξαιρετικά, μυριάδες παράγοντες με βάση τα συμφραζόμενα σημαίνουν ότι δεν μπορούν να απορριφθούν συνοπτικά. Για αρχή, είναι σημαντικό ότι έχει καταθέσει αυτούς τους ισχυρισμούς υπό όρκο στο Κογκρέσο (δηλαδή, υπό ποινή ψευδορκίας), συμπεριλαμβανομένης της τηλεοπτικής ακρόασης της υποεπιτροπής της Βουλής των ΗΠΑ για την εθνική ασφάλεια, τα σύνορα και τις εξωτερικές υποθέσεις στις 26 Ιουλίου 2023, καθώς και άλλες συνεδρίες κεκλεισμένων των θυρών. Αξίζει επίσης να σημειωθεί ότι ο Γενικός Επιθεωρητής της κοινότητας πληροφοριών (ICIG) θεώρησε την καταγγελία του "αξιόπιστη και επείγουσα. Ομοίως, στις 12 Ιανουαρίου 2024, 16 από τα 47 μέλη της Επιτροπής Εποπτείας της Βουλής (34%) συναντήθηκαν με το ICIG για μια ασφαλή ενημέρωση σχετικά με τον Grusch, μετά την οποία πολλοί έκαναν παρατηρήσεις που υποδεικνύουν ότι οι ισχυρισμοί του μπορεί πράγματι να είναι γνήσιοι.", ενώ ο αντιπρόσωπος Burchett (2024) είπε, "Νομίζω ότι όλοι έφυγαν εκεί σκεπτόμενοι και γνωρίζοντας ότι ο Grusch είναι νόμιμος". Ίσως ακόμη πιο σημαντικά, άλλα πρόσωπα με τη σχετική εμπειρογνωμοσύνη και τις άδειες ασφαλείας έχουν εγγυηθεί δημόσια για τους ισχυρισμούς του. Για παράδειγμα, ο συνταξιούχος συνταγματάρχης του στρατού Karl nell – ο οποίος υπηρέτησε μαζί με τον Grusch στην Ομάδα Εργασίας UAP – δήλωσε ότι "ο ισχυρισμός του σχετικά με την ύπαρξη μιας γήινης κούρσας εξοπλισμών που συμβαίνει sub-rosa τα τελευταία 80 χρόνια επικεντρώθηκε σε τεχνολογίες αντίστροφης μηχανικής άγνωστης προέλευσης είναι θεμελιωδώς σωστός" (von Rennenkampff, 2023). Πράγματι, σε μια δημόσια ομιλία τον Μάιο του 2024, η Νελ ήταν ακόμη πιο ξεκάθαρη, δηλώνοντας: "έτσι, η μη ανθρώπινη νοημοσύνη υπάρχει, η μη ανθρώπινη νοημοσύνη αλληλεπιδρά με την ανθρωπότητα. Αυτή η αλληλεπίδραση δεν είναι καινούργια και συνεχίζεται και οι μη εκλεγμένοι άνθρωποι στην κυβέρνηση το γνωρίζουν αυτό" (Sharp, 2024). Ερωτηθείς πόσο σίγουρος ήταν με τη δήλωση, απάντησε, "Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία. Ομοίως, ο συνταξιούχος ναύαρχος Tim Gallaudet (2024b), πρώην επικεφαλής της Εθνικής Υπηρεσίας Ωκεανών και ατμόσφαιρας – της Ομοσπονδιακής Υπηρεσίας που είναι επιφορτισμένη με την παρακολούθηση των ωκεάνιων και ατμοσφαιρικών συνθηκών – δήλωσε σε πρόσφατη συνέντευξή του: "είμαι απόλυτα πεπεισμένος ότι βιώνουμε μια μη ανθρώπινη, υψηλότερη νοημοσύνη. Είμαι απόλυτα πεπεισμένος γιατί γνωρίζω τους ανθρώπους που ήταν στα κυβερνητικά προγράμματα, τα προγράμματα κληρονομιάς, που επέβλεπαν τόσο την ανάκτηση συντριβής όσο και την ανάλυση των δεδομένων UAP. Και είμαι πολύ σίγουρος για αυτούς τους ανθρώπους - πρώην νοημοσύνη, πρώην Υπουργείο Άμυνας - και εργαζόμαστε ως ομάδα, πίσω από τα παρασκήνια, για να προωθήσουμε την αποκάλυψη. Επιπλέον, όταν ρωτήθηκε, "υπάρχει πιθανότητα κάποια από αυτά που βλέπουμε να είναι αντιφατικά;, δηλαδή, με τη συμμετοχή άλλων εθνικών κρατών, ο Gallaudet (2024c) είπε, "Όχι, δεν το νομίζω. Έχω διαβάσει όλες τις απειλές. Είχα μια υψηλή εκκαθάριση, άκρως απόρρητες-ειδικές Διαμερισμένες πληροφορίες (TS-SCI), και ξέρω ότι οι αντίπαλοί μας δεν έχουν τεχνολογίες όπως αυτές.”
Επιπλέον, εκτός από τους Gallaudet και Nell, πολλές άλλες σημαντικές προσωπικότητες έχουν δημοσιοποιηθεί είτε υποστηρίζοντας τους ισχυρισμούς του Grusch είτε κάνοντας παρόμοιους ισχυρισμούς5. Επιπλέον, ένας σημαντικός αριθμός άλλων αξιόπιστων προσωπικοτήτων ακολούθησαν τον Grusch στην υποβολή των δικών τους καταγγελιών καταγγελίας πίσω από κλειστές πόρτες, με τους Shellenberger et al. (2023) αναφέροντας τον Σεπτέμβριο ότι τους τελευταίους μήνες "τουλάχιστον 30 άλλοι πληροφοριοδότες που εργάζονται για την ομοσπονδιακή κυβέρνηση ή κυβερνητικούς εργολάβους έχουν δώσει μαρτυρία" στο γραφείο του ICGC, στον Γενικό Επιθεωρητή του Υπουργείου Άμυνας ή στο Κογκρέσο, ενώ άλλοι 30-50 έχουν προσφέρει παρόμοια μαρτυρία στον AARO. Επιπλέον, αυτοί οι ισχυρισμοί φαίνεται να έχουν ληφθεί σοβαρά υπόψη από τις μυστικές υπηρεσίες, τον στρατό και τις πολιτικές κοινότητες. Τον Ιούλιο του 2023, ο Τσακ Σούμερ, ηγέτης της πλειοψηφίας της Γερουσίας, εισήγαγε διμερείς προτάσεις για έναν νόμο για την αποκάλυψη μη αναγνωρισμένων Ανωμαλικών φαινομένων (ΗΠΑ).Κ. Σ. 2226, 2023). Όπως αναφέρθηκε στους New York Times, αυτό θα δημιουργούσε "μια επιτροπή με ευρεία εξουσία να αποχαρακτηρίζει κυβερνητικά έγγραφα σχετικά με u.f. o. s και εξωγήινα θέματα, σε μια προσπάθεια να αναγκάσει την κυβέρνηση να μοιραστεί όλα όσα γνωρίζει για άγνωστα φαινόμενα" (Barnes, 2023). Εξηγώντας τα κίνητρά του, ο Σούμερ έγραψε, "το αμερικανικό κοινό έχει το δικαίωμα να μάθει για τεχνολογίες άγνωστης προέλευσης, Μη ανθρώπινης νοημοσύνης και ανεξήγητων φαινομένων" (Bolton, 2023). Πράγματι, πολλά πολιτικά πρόσωπα φαίνονται όχι μόνο πεπεισμένα ότι τα UAP είναι πραγματικά εξαιρετικά, αλλά ότι οι ισχυρισμοί του Grusch για ένα πρόγραμμα ανάκτησης συντριβής είναι αξιόπιστοι ή τουλάχιστον αξίζουν να ληφθούν σοβαρά υπόψη και να διερευνηθούν πραγματικά (von Rennenkampff, 2024b)6. Ωστόσο, οι προτάσεις αντιμετώπισαν αντίσταση από επιλεγμένους εκπροσώπους της Βουλής και μόνο ελάχιστες πτυχές του νόμου πέρασαν σε νόμο τον Δεκέμβριο του 2023 στο πλαίσιο του νόμου περί εξουσιοδότησης της Εθνικής Άμυνας για το οικονομικό έτος. Παρ ' όλα αυτά, οι διατάξεις που διατηρήθηκαν εξακολουθούσαν να περιέχουν κάποια εντυπωσιακή νομοθεσία και γλώσσα, κυρίως αναφερόμενες ρητά στην "μη ανθρώπινη νοημοσύνη" σε σχέση με το UAP7. Επιπλέον, τον Μάιο ο βουλευτής Robert Garcia (2024) υπέβαλε μια ενημερωμένη έκδοση του Uap Disclosure Act ως "μια πιθανή τροποποίηση που πρέπει να εξεταστεί στο πάτωμα της Βουλής των Αντιπροσώπων κατά τη διάρκεια της δράσης για το οικονομικό έτος 2025 National Defense Authorization Act (NDAA, h.r. 8070), η οποία αναμένεται γύρω στα μέσα Ιουνίου" (Johnson, 2024). Η επίσημη περιγραφή του είναι η εξής: "εφαρμόζει τα υπόλοιπα κομμάτια του νόμου περί αποκάλυψης μη αναγνωρισμένων Ανωμαλικών φαινομένων Schumer-Rounds που πέρασε από τη Γερουσία [τον Ιούλιο του 2023], αλλά εξαλείφθηκαν από το τελικό NDAA του οικονομικού έτους 24. Δημιουργεί ένα μη αναγνωρισμένο Συμβούλιο Αναθεώρησης αρχείων Ανωμαλικών φαινομένων, με άσκηση εξέχοντος τομέα πάνω σε υλικό που σχετίζεται με το UAP και ελέγχεται από ιδιώτες ή οντότητες, με πρότυπο τον νόμο συλλογής αρχείων δολοφονίας του Προέδρου John F.Kennedy του 1992."
4 προφανώς, πέρα από τις πολιτικές επιπλοκές, οι αρχές είναι μπερδεμένες και επιπλέον ανησυχούν για τα UAP, τα οποία είναι ένα πραγματικό εμπειρικό μυστήριο που η επιστήμη είναι σίγουρα υποχρεωμένη να διερευνήσει, όπως πράγματι συμβαίνει ήδη σε ορισμένες περιοχές. Από αυτή την άποψη, οι μελετητές αρχίζουν να διατυπώνουν υποθέσεις σχετικά με το τι μπορεί να είναι το UAP, με την περισσότερη προσοχή να επικεντρώνεται σε δύο κατηγορίες εξήγησης: μια συμβατική επίγεια προέλευση (π.χ. ανθρώπινη τεχνολογία) και πιο ριζικά, μια εξωγήινη προέλευση (δηλαδή, προηγμένοι πολιτισμοί από αλλού). Πράγματι, επαναστατική όπως θα ήταν η τελευταία, η πρόσφατη υποτροφία υποδηλώνει ότι είναι εύλογη (Lomas, 2024). Ωστόσο, αυτή είναι η παράξενη φύση ορισμένων UAP που οι άνθρωποι σκέφτονται επίσης άλλες δυνατότητες. Σε αυτό το σημείο, η γλωσσική απόχρωση γύρω από αυτό το θέμα είναι ενδιαφέρουσα, ιδιαίτερα η έμφαση στην "μη ανθρώπινη νοημοσύνη" στον προτεινόμενο νόμο αποκάλυψης, όπου εμφανίστηκε 22 φορές και ορίστηκε ως "οποιαδήποτε αισθανόμενη έξυπνη μη ανθρώπινη μορφή ζωής ανεξάρτητα από τη φύση ή την τελική προέλευση που μπορεί να θεωρηθεί υπεύθυνη για μη αναγνωρισμένα ανώμαλα φαινόμενα ή για τα οποία η ομοσπονδιακή κυβέρνηση έχει συνειδητοποιήσει" (σελ. Αυτή η διατύπωση υποδηλώνει ότι οι δύο κατηγορίες εξηγήσεων παραπάνω δεν είναι οι μόνες δυνατές8. Στην πραγματικότητα, βασικά στοιχεία έχουν κάνει αυτό ακριβώς το σημείο, συμπεριλαμβανομένου του Grusch. Συνέντευξη από τον Ross Coulthart στο News Nation (2023), όταν ρωτήθηκε αν η κυβέρνηση "έκρυβε την ύπαρξη εξωγήινης ζωής σε αυτόν τον πλανήτη", διευκρίνισε κατηγορηματικά: "θα το έκανα ως "μη ανθρώπινη νοημοσύνη"... [επειδή] δεν θέλω απαραίτητα να δηλώσω την προέλευση. Δεν νομίζω ότι έχουμε όλα τα δεδομένα για να πούμε, "Ω, προέρχονται από μια συγκεκριμένη τοποθεσία.""Επιπλέον, σε μια άλλη συνέντευξη, ο Grusch (2023) έκανε μερικά ενδιαφέροντα σχόλια σχετικά με το NHI που εμπλέκεται με το υποτιθέμενο πρόγραμμα ανάκτησης συντριβής που είναι "στην πραγματικότητα όχι πολύ πιο προηγμένο από εσάς και εγώ", λέγοντας, "Αν ήμουν στοιχηματιστής, μερικά από αυτά τα NHI, είναι εξίσου προηγμένα με εμάς, αλλά απλώς έκαναν ... ασύμμετρη εξέλιξη ή οτιδήποτε άλλο. Πήγαν σε διαφορετικό δρόμο. Όπου κατασκευάσαμε πυρηνικά όπλα και τέτοια, κατέληξαν να κάνουν αυτό το είδος πολιτικής προώθησης ισοδύναμης ανακάλυψης όπου είναι σε θέση να το κάνουν τώρα."Έτσι, φαινομενικά, η φύση του UAP και του σχετικού NHI είναι μια ανοιχτή ερώτηση και οι δύο παραπάνω επιλογές δεν είναι οι μόνες εξηγήσεις. Ως εκ τούτου, υπάρχει μια αναδυόμενη συζήτηση γύρω από άλλες δυνατότητες, οι οποίες μπορούν να ομαδοποιηθούν μαζί με την ετικέτα "υπερ-γήινες" υποθέσεις. Αυτή είναι μια ευρεία κατηγορία εικασιών που περιλαμβάνει την ιδέα ότι το UAP μπορεί να αντιπροσωπεύει τις δραστηριότητες των NHIs που υπάρχουν ήδη στο περιβάλλον της γης με κάποια έννοια, επομένως υπερ-επίγεια, την οποία ο Puthoff (2022) ορίζει ως "απομονωμένους επίγειους πολιτισμούς... που υπάρχουν μαζί μας σε ξεχωριστή μυστικότητα."Από αυτή την άποψη, ο Puthoff προσφέρει μια ταξινόμηση τέτοιων υποθέσεων, συμπεριλαμβανομένων "εξωδιάστατων, κρυπτο-γήινων, δαιμονικών/τζίνι, πρωτο/αρχαίων ανθρώπων, [και] ταξιδιωτών του χρόνου, κλπ., ή κάποιο συνδυασμό ή μετάλλαξη οποιουδήποτε ή όλων αυτών" (σ. 20001). Βεβαίως, αυτές είναι εξαιρετικές υποθέσεις που οι επιστήμονες μπορεί να αγωνιστούν να εξετάσουν σοβαρά. Πολλοί βρίσκουν μια εξωγήινη υπόθεση για το UAP αρκετά απίστευτη, όπως αποδεικνύεται από τις απορριπτικές αντιδράσεις στους ισχυρισμούς του Grusch από ειλικρινείς προσωπικότητες όπως ο Neil deGrasse Tyson (2023). Δεδομένου ότι το επιστημολογικό πλαίσιο, οι υπερ-γήινες υποθέσεις μπορεί να είναι πολύ μακριά για μερικούς ανθρώπους. Πράγματι, πολλοί που έχουν θίξει αυτή τη δυνατότητα οι ίδιοι φαίνονται επιφυλακτικοί ακόμη και να το εξετάσουν, γνωρίζοντας πόσο μακριά είναι έξω από τον συμβατικό επιστημονικό λόγο τέτοιες ιδέες. Ωστόσο, είναι αποστολή της επιστήμης να διερευνήσει όλες τις πτυχές της φυσικής ύπαρξης, ανεξάρτητα από το βαθμό στον οποίο πιέζουν τα όρια των εννοιών μας για τη συμβατική πραγματικότητα. Πράγματι, αυτή είναι η βαθιά παράξενη φύση του UAP που οι άνθρωποι φαίνονται υποχρεωμένοι, ακόμη και ενάντια στις δικές τους αντιρρήσεις, να εξετάσουν αυτές τις εναλλακτικές λύσεις. Εξετάστε τον Garry Nolan, έναν ανοσολόγο με μια προικισμένη καρέκλα στο Stanford, ο οποίος έχει για την τελευταία δεκαετία εμπλακεί στην έρευνα UAP (Nolan et al., 2022). Σε συνέντευξή του στο Nolan στο Spotlight (2022), ο Coulthart έθεσε μια παρόμοια ερώτηση με αυτήν που έκανε στον Grusch και έλαβε μια συγκριτικά διφορούμενη απάντηση: "πιστεύετε, με βάση τα στοιχεία, ότι υπάρχει μια μη ανθρώπινη νοημοσύνη, προηγμένης τεχνολογίας, σε αυτόν τον πλανήτη; Ο Νόλαν απάντησε: "προηγμένες δυνατότητες. Όχι, δεν ξέρω αν είναι μια τεχνολογία καθαυτή, γιατί αφήνω ανοιχτή την ιδέα ότι είναι κάποια μορφή συνείδησης που είναι μη υλική. Και ξέρω, πείτε στους συναδέλφους μου εκεί έξω, αυτό ακούγεται απολύτως τρελό. Αλλά αν έχετε δει τα πράγματα που έχω δει, θα μπορούσατε μόνο να καταλήξετε σε ένα παρόμοιο συμπέρασμα."Έτσι, ορισμένα δεδομένα που σχετίζονται με το UAP είναι φαινομενικά τόσο εξαιρετικά που οι άνθρωποι αναγκάζονται να σκέφτονται "έξω από το κουτί" και να εξετάζουν πιθανές υπερ-γήινες εξηγήσεις. Πράγματι, υπάρχουν πολλές πιθανές υποθέσεις, ειδικά όταν κάποιος κάνει λεπτές διακρίσεις μεταξύ διαφορετικών εκδόσεων εξηγήσεων.
Εξετάστε για παράδειγμα μια παρουσίαση του συνταγματάρχη Karl nell (2023) – που αναφέρθηκε παραπάνω ως επιβεβαίωση των ισχυρισμών του Grusch – σε συνέδριο που συγκλήθηκε τον Νοέμβριο από το νεοσύστατο ίδρυμα Sol (το οποίο "συγκεντρώνει εμπειρογνώμονες από τον ακαδημαϊκό χώρο και την κυβέρνηση για να αντιμετωπίσει τα φιλοσοφικά, πολιτικά και επιστημονικά προβλήματα που προκύπτουν από την πιθανή παρουσία στη γη του UAP"). Η παρουσίασή του περιλάμβανε μια λεπτομερή ταξινόμηση πιθανών εξηγήσεων UAP, που περιλάμβανε 72 διαφορετικές υποθέσεις οργανωμένες σε 14 κατηγορίες9. Αυτά περιλαμβάνουν 20 που κατηγοριοποιεί ως" υπερ – γήινα "– τα οποία ορίζει ως" οποιαδήποτε αισθανόμενη μορφή ζωής ανεξάρτητα από την τελική προέλευση που έχει κατοικήσει στη Γη ή στα περίχωρά της – κάτω από/γη, κάτω από/θάλασσα, αεροπλάνο/διάστημα-για σημαντική διάρκεια σε ημι – μόνιμη (αν και συγκεκαλυμμένη) κατάσταση που αποκλείει τους ανθρώπους από τον σύγχρονο πολιτισμό και τα γνωστά τους προηγούμενα " - με τέσσερα από αυτά να είναι κρυπτο-γήινα ειδικά, όπως συζητείται στο συμπέρασμα. Ωστόσο, θα υποστηρίζαμε ότι ο ορισμός του για την υπερ-γήινη, και οι 20 υποθέσεις που επιλέγει γι ' αυτό, ταιριάζουν καλύτερα στην κρυπτο-γήινη υπόθεση συγκεκριμένα. Τότε, πολλά από τα δικά του
--------------
5 άλλη υπόθεση θα μπορούσε να ερμηνευτεί μέσα σε μια υπερ-γήινη υπόθεση ευρύτερα, σύμφωνα με τον πιο εκτεταμένο ορισμό που προσφέρει ο Puthoff παραπάνω. Μέσα στην ευρεία κατηγορία των υπερ – γήινων, μια θεωρία-ή συλλογή θεωριών, αν διαφοροποιηθεί με λεπτόκοκκο τρόπο – είναι η διαδιάστατη υπόθεση (της οποίας ο Νελ προσφέρει 14 διαφορετικές παραλλαγές, αν και τοποθετεί μόνο μερικές από αυτές ως υπερ-γήινες). Αυτό υποδηλώνει ότι το UAP μπορεί να περιλαμβάνει όντα από διαστάσεις που συνυπάρχουν παράλληλα με τις τέσσερις διαστάσεις του χωροχρόνου που συνήθως αντιλαμβάνονται οι άνθρωποι (Lomas, 2023a). Πράγματι, μετά την ενημέρωση για τον Grusch που έλαβαν τα μέλη του Κογκρέσου από το ICIG στις 12 Ιανουαρίου, ο αντιπρόσωπος Luna είπε: "Νομίζω ότι είναι σημαντικό να ακούσουμε τις συγκεκριμένες λέξεις που χρησιμοποιεί ο Grusch. Ο Γκρας δεν είπε ποτέ "εξωγήινος" ή "εξωγήινος"."Είπε" διαδιάστατο "" (Clifford, 2024). Σε ένα παρόμοιο θέμα, Ο Ron James-διευθυντής των σχέσεων με τα μέσα ενημέρωσης για την ερευνητική ομάδα UFO MUFON – ισχυρίζεται ότι έχει ενημερωθεί από τους εμπιστευτικούς των μυστικών υπηρεσιών για "ένα πολύ μεγάλο σώμα" βιβλικών ανθρώπων στο Πεντάγωνο που προσπάθησαν να σταματήσουν τις έρευνες για το UAP με βάση τον φόβο ότι αυτές μπορεί στην πραγματικότητα να περιλαμβάνουν "δαίμονες" που προέρχονται από την "κόλαση" (Moran, 2023b). Μια άλλη υπόθεση που θα μπορούσε – ανάλογα με τον τρόπο με τον οποίο ερμηνεύεται – να θεωρηθεί ως υπερ-γήινη είναι οι ταξιδιώτες του χρόνου, η οποία τώρα εξετάζεται σοβαρά, κυρίως από τους δασκάλους (2019, 2022, ο οποίος το αποκαλεί "εξω-εμπειρική" εξήγηση. Θα μπορούσε επίσης να σημειωθεί ότι τα NHIs που ταξιδεύουν στο χρόνο ή οι μελλοντικοί άνθρωποι θα μπορούσαν επίσης να είναι μια πτυχή της κρυπτο-γήινης υπόθεσης (δηλαδή, οι δύο υποθέσεις μπορεί να επικαλύπτονται). Σκεφτείτε τον ισχυρισμό του Puthoff ότι θα μπορούσε να υπάρχει μια "αρχαία απόκρυφη ομάδα, απομονωμένη προ-Διλουβιακή κοινωνία υψηλής τεχνολογίας... που υπάρχει μαζί μας σε ξεχωριστή μυστικότητα."Εκτός αν αυτή η προηγμένη τεχνολογία είχε αναπτυχθεί από έναν πρώιμο πολιτισμό στη γη του οποίου τα ίχνη έχουν εξαφανιστεί από τότε (που είναι μια απομακρυσμένη πιθανότητα, όπως θεωρούμε παρακάτω), ή ομοίως προικισμένη στην ομάδα από εξωγήινους επισκέπτες (που είναι επίσης μια εξήγηση που έχει κάποια βιωσιμότητα; Lomas & Case, 2024), ένα από τα μόνα άλλα μέσα με τα οποία θα μπορούσε να αποκτηθεί θα ήταν να επανέλθει στο χρόνο από εκείνους που επωφελήθηκαν από την ανάπτυξή του κατά τη διάρκεια προηγούμενων αιώνων. Πράγματι, όσον αφορά την υπόθεση του ταξιδιού στο χρόνο γενικά, ο Coulthart (2021) είπε ότι οι πηγές του στην κοινότητα πληροφοριών ανησυχούσαν ειδικά για αυτήν την εξήγηση, συνδέοντάς την με ανησυχίες που μπορεί να έχουν οι μελλοντικοί άνθρωποι γύρω από την ανάπτυξη πυρηνικών όπλων, μεταξύ άλλων δυνητικά καταστροφικών μελλοντικών γεγονότων. Έτσι, στην ευρεία κατηγορία των υπερ-γήινων υποθέσεων, διάφορες δυνατότητες λαμβάνουν σοβαρά υπόψη. Πιο σχετικά εδώ, αυτές περιλαμβάνουν την κρυπτοτερική υπόθεση. Η κρυπτο-γήινη υπόθεση (CTH) στην ουσία, όπως και σε όλες τις υπερ-γήινες υποθέσεις, Η CTH υποδηλώνει ότι το NHI που είναι υπεύθυνο για το UAP μπορεί να είναι ήδη παρόν στο περιβάλλον της γης με κάποια έννοια, σε αντίθεση με την ύπαρξη εξωγήινης εξήγησης. Ωστόσο, αντί να υπάρχουν σε άλλες " διαστάσεις "(σύμφωνα με την υπερδιάστατη υπόθεση), ή σε άλλους" χρόνους "(σύμφωνα με την εξωσωματική υπόθεση), είναι παρόντες με μια σχετικά πιο συμβατική έννοια (δηλαδή, εντός των σημερινών τυπικών διαστάσεων του χωροχρόνου) αλλά παρ 'όλα αυτά" κρύβονται " με κάποιο τρόπο (π.χ. ζουν υπόγεια). Όπως και με άλλες υπερ-γήινες υποθέσεις, θα πρέπει να δηλώσουμε ξεκάθαρα ότι το θεωρούμε απίθανο. Βασικά όμως, δεν το θεωρούμε αδύνατο. Πράγματι, οι αναδυόμενες παρατηρήσεις φαίνεται να υποδηλώνουν ότι μπορεί να έχει κάποια εγκυρότητα. Θα μπορούσε επίσης να βοηθήσει στην εκχώρηση ορισμένων σταθμίσεων πιθανότητας. Για παράδειγμα, πριν από τα τελευταία χρόνια, προσωπικά θα είχαμε αξιολογήσει την πιθανότητα ενός CTH να έχει κάποια βάση στην αλήθεια τόσο χαμηλή όσο το 1%. Τώρα, υπό το φως των πρόσφατων δεδομένων που συζητήθηκαν σύντομα, θα το θέσαμε σε περίπου 10%. Αυτό φυσικά σημαίνει ότι βλέπουμε το CTH ως εννέα φορές πιο απίθανο όσο πιθανό. Από την άλλη κατεύθυνση όμως, το θεωρούμε επίσης 10 φορές πιο πιθανό από ό, τι πριν, με τα "προηγούμενα" μας να έχουν μετατοπιστεί σημαντικά. Έτσι, όχι μόνο δεν πρέπει να αποκλειστεί συνοπτικά το CTH, υποστηρίζουμε ότι πρέπει να δοθεί ρητά η δέουσα προσοχή. Επιστημολογικά, η λογική είναι παρόμοια με την παρατήρηση του Νόλαν για το "αφήνοντας ανοιχτή την ιδέα ότι είναι κάποια μορφή συνείδησης που δεν είναι υλική" * ακόμη και αν η CTH επίσης "ακούγεται απολύτως τρελή", οι άνθρωποι φαινομενικά αναγκάζονται να την πάρουν στα σοβαρά. Πράγματι, προχωρώντας περαιτέρω, συμφωνούμε με τον Puthoff (2022) ότι ένα CTH πρέπει να διερευνηθεί ενεργά; αντί να περιμένουμε παθητικά και αντιδραστικά τα σχετικά δεδομένα να καταστούν εμφανή, προτείνει "θα έπρεπε να παραμερίσουμε την επιφυλακτικότητά μας για οποιαδήποτε δεδομένη υπόθεση, να την τοποθετήσουμε στο τραπέζι ως σχεδόν σίγουρα αληθινή και να "πάμε για αυτό"", κάνοντας έτσι "ενσωματώνοντας στοιχεία ενός πιο εγκληματολογικού στυλ "gumshoe", όπως στην εγκληματολογία και την εργασία πληροφοριών.”
------------
Το σημείο εκκίνησης για τη λήψη του CTH στα σοβαρά είναι η αμηχανία για δύο αλληλένδετα εμπειρικά Μυστήρια. Πρώτον, είναι όλο και πιο προφανές ότι τα UAP δεν είναι μόνο εναέρια αλλά μπορούν επίσης να κινούνται υποβρύχια με τρόπους που – σύμφωνα με τους αερομεταφερόμενους ομολόγους τους – αψηφούν την εξήγηση. Η σημασία και πράγματι ο επείγων χαρακτήρας της προσοχής σε τέτοια φαινόμενα έχει περιγραφεί σε μια Λευκή Βίβλο από τον συνταξιούχο Υποναύαρχο Tim Gallaudet (2024a) – που αναφέρθηκε παραπάνω ως επιβεβαίωση των ισχυρισμών του Grusch – ο οποίος υποστηρίζει ότι ένα εκτεταμένο σύνολο λογαριασμών και δεδομένων δείχνει "άγνωστα υποβρύχια αντικείμενα" (USOs) που ενεργούν με τρόπους που ξεπερνούν την ανθρώπινη τεχνολογία και αμφισβητούν ακόμη και την επιστημονική κατανόηση του τι είναι δυνατό κάτω από το νερό. Για παράδειγμα, αναφέροντας συνεντεύξεις με υποβρύχια του Ναυτικού που είχαν "άμεσες ή έμμεσες συναντήσεις με υποβρύχια Uap", ο McGregor (2023) συνοψίζει την κατάσταση λέγοντας: "αυτά τα αντικείμενα έχουν παρατηρηθεί ότι συμπεριφέρονται με τρόπους που αψηφούν την τρέχουσα κατανόησή μας για τη φυσική, όπως και οι εναέριοι ομολόγοι τους. Λέγεται ότι κινούνται με απίστευτες ταχύτητες και είναι ικανά για ξαφνική και γρήγορη επιτάχυνση, επιβράδυνση και αλλαγές κατεύθυνσης, όλα χωρίς κανένα ορατό μέσο πρόωσης ή ελέγχου"10. Σε μια περίπτωση από το 1987 που αποκαλύφθηκε από τον Knuth (2024), για παράδειγμα, μια φρεγάτα της Νέας Ζηλανδίας φέρεται να ακολουθήθηκε
6 με USO 150ft πλάτος και 800ft μήκος υπολογίζεται ότι έχει τελική ταχύτητα 2980 mph (έχοντας κλείσει απόσταση 20km σε 30 δευτερόλεπτα). Επιπλέον, ορισμένα UAP φαίνονται ικανά να κινούνται μέσω του αέρα και του νερού με συγκρίσιμη ευκολία (και ίσως ακόμη και άλλα μέσα/ουσίες, όπως ο βράχος), με αυτές τις δυνατότητες transmedium να είναι ένας λόγος για τον οποίο το ακρωνύμιο UAP επεκτάθηκε από "εναέρια" στο ευρύτερο ανώμαλο. Πράγματι, σε ένα άρθρο στο Daily Mail (Waugh, 2024) – με τίτλο "Ξεχάστε τα UFO, οι εξωγήινοι κυνηγοί λένε ότι πρέπει να επικεντρωθούμε σε άγνωστα βυθισμένα αντικείμενα (USOs)" – ο πρώην ρωσική αξιωματικός του Ναυτικού που έγινε ερευνητής UAP Βλαντιμίρ Αζάζχα αναφέρεται ότι είπε, "το πενήντα τοις εκατό των συναντήσεων UFO συνδέονται με ωκεανούς. Δεκαπέντε ακόμη - με λίμνες. Έτσι, τα UFO τείνουν να κολλάνε στο νερό."Σε αυτό το σημείο, το USOs φαίνεται να προκαλεί αυξανόμενη ανησυχία στις αρμόδιες αρχές. για παράδειγμα, τον Μάιο του 2024, ο Rep. Η Anna Paulina Luna, συν-πρόεδρος της Συνόδου Uap του Κογκρέσου, ρωτήθηκε από τον δημοσιογράφο Matt Laslo (2024) αν είχε οποιεσδήποτε ενημερώσεις σχετικά με μια προγραμματισμένη ακρόαση UAP στη Βουλή των Αντιπροσώπων και απάντησε "εργαζόμαστε για να κάνουμε κάτι με την USO."Ομοίως, ο προτεινόμενος νόμος Αποκάλυψης UAP (u.s.c., s. 2226, 2023) θα απαιτούσε από τις αρχές να δημοσιοποιήσουν πληροφορίες σχετικά με "κατεστραμμένα ή άθικτα σκάφη της επιφάνειας του ωκεανού και υποθαλάσσια σκάφη που σχετίζονται με μη αναγνωρισμένα ανωμαλικά φαινόμενα" (σ. 8). Έτσι, υπάρχει αυξανόμενη αναγνώριση μιας υποβρύχιας διάστασης στο φαινόμενο. Όπως δήλωσε ο Nolan (2022) σε συνέντευξή του, όταν ρωτήθηκε αν "ό, τι κι αν προέρχεται από έξω από την ατμόσφαιρά μας ή ... από κάτω από τους ωκεανούς μας", απάντησε "και τα δύο", προσθέτοντας σε σχέση με την υποθαλάσσια δραστηριότητα ότι "οι εικόνες σόναρ δείχνουν αυτά τα πράγματα να κινούνται με ταχύτητες δώδεκα φορές πιο γρήγορα από τα ταχύτερα υποβρύχια μας."Αν και οι υποεπιφανειακές παρατηρήσεις αυτών των σκαφών δεν σημαίνουν απαραίτητα ότι κατοικούν κάτω από το νερό, τέτοιες αφηγήσεις θα πρέπει να εξεταστούν υπό το φως της δυνατότητας CTH.
----------------
Επιπλέον, μερικές παρατηρήσεις περιλαμβάνουν αντικείμενα που φαίνεται να προέρχονται από το νερό, σε αντίθεση με την απλή κίνηση μέσα από αυτό. Πράγματι, αναμφισβήτητα το πιο διάσημο γεγονός UAP των τελευταίων ετών - μια σειρά συναντήσεων τον Νοέμβριο του 2004 με επίκεντρο το πυρηνικό αεροπλανοφόρο USS Nimitz – φάνηκε να περιλαμβάνει ένα τέτοιο αντικείμενο11. Μια λιγότερο γνωστή αλλά ίσως ακόμη πιο εντυπωσιακή υπόθεση αποκαλύφθηκε από τον Lue Elizondo (2021a) – πρώην αξιωματικό των μυστικών υπηρεσιών που συνδέεται στενά με τις έρευνες των ΗΠΑ για το UAP-που αφορούσε μια στρατιωτική συνάντηση στην Καραϊβική στην οποία ένα κυκλικό αντικείμενο "περίπου στο μέγεθος ενός μικρού νησιού" σηκώθηκε από τα βάθη σε δύο ξεχωριστές περιπτώσεις12. Το δεύτερο σχετικό εμπειρικό μυστήριο είναι ότι ορισμένες παρατηρήσεις UAP περιλαμβάνουν σκάφη και άλλα φαινόμενα (π.χ. "σφαίρες") που εμφανίζονται να εισέρχονται/εξέρχονται από πιθανά υπόγεια σημεία πρόσβασης, όπως τα ηφαίστεια. Το ηφαίστειο Popocatepetl στο κεντρικό Μεξικό, για παράδειγμα, θεωρείται "hotspot" για τέτοιες παρατηρήσεις (Carter, 2023), με πολλά τέτοια γεγονότα να καταγράφονται στην κάμερα το 2023, τα οποία ορισμένοι παρατηρητές του UAP πρότειναν ότι ήταν ένα "όπλο καπνίσματος" σχετικά με τη δραστηριότητα NHI στη Γη (Donald, 2023). Διάφορες υποθέσεις έχουν προταθεί για αυτές τις παρατηρήσεις. Στο τελευταίο άρθρο, ένας παρατηρητής αναφέρεται ότι υποδηλώνει ότι το ηφαίστειο λειτουργεί ως μια διαδιάστατη "πύλη" (μια "διαγαλαξιακή πύλη μεταξύ δύο τοποθεσιών στο χωροχρόνο"). Ωστόσο, άλλοι άνθρωποι εικάζουν ότι ορισμένα UAP μπορεί όχι μόνο να προσελκύονται σε τέτοιες τοποθεσίες (π.χ. ως πύλη ή για σκοπούς όπως η απόκρυψη ή η συλλογή ενέργειας), αλλά μπορεί να προέρχονται από υπόγεια (δηλαδή, με τον υπεύθυνο NHI να κατοικεί με υπόγειο τρόπο). Ομοίως, υπάρχουν φήμες για υποβρύχιες βάσεις σε περιοχές που είναι αξιοσημείωτες για αναφορές για UAP που εισέρχονται/εξέρχονται από το νερό, όπως συζητείται παρακάτω. Μαζί, αυτά τα δύο εμπειρικά Μυστήρια έχουν οδηγήσει μερικούς να σκεφτούν ένα CTH. Συζητώντας τους ισχυρισμούς του Grusch, Δημ. Ο Mike Gallagher (2023) σημείωσε ότι μια πιθανή εξήγηση για το UAP είναι "ένας αρχαίος πολιτισμός που μόλις κρύβεται εδώ, για όλο αυτό το διάστημα, και ξαφνικά εμφανίζεται αυτή τη στιγμή", με πολλά φαινομενικά καλά ενημερωμένα άτομα να κάνουν παρόμοια σχόλια13. Πράγματι, η έννοια του κρυπτογράφουοι επαναστάτες έχουν μακρά γενεαλογία. Για Αρχή, έχει συχνά φανταστεί ότι Μυστήρια μπορεί να κρύβονται μέσα στη γη, όπως βαθιά σπήλαια, όπως αποτυπώνονται αξέχαστα στη λογοτεχνία από τον Ζυλ Βερν (1864). Στη συνέχεια, με βάση αυτή τη δυνατότητα, οι άνθρωποι έχουν υποθέσει ότι αυτά τα βασίλεια θα μπορούσαν ενδεχομένως να φιλοξενήσουν αρχαίους πολιτισμούς – είτε ανθρώπινους είτε κάποιο άλλο είδος – που επέλεξαν να κρυφτούν εκεί. Μεταξύ των πρώτων σύγχρονων υποστηρικτών αυτής της ιδέας είναι ο συγγραφέας Ρίτσαρντ σέιβερ. Σύμφωνα με τον Ray Palmer (1975), συντάκτη του Amazing Stories magazine, ο Shaver υποστήριξε σε ένα μανιφέστο 10.000 λέξεων ότι οι προηγμένες προϊστορικές φυλές είχαν χτίσει πόλεις μέσα στη Γη, αλλά έφυγαν σε έναν άλλο πλανήτη λόγω ανησυχιών για ζημιές από ακτινοβολία από τον ήλιο, αφήνοντας μια ομάδα απογόνων που παρέμειναν υπόγεια. Ο Πάλμερ αναθεώρησε το χειρόγραφο και το δημοσίευσε ως "θυμάμαι τη Λεμουρία!"στο τεύχος του Μαρτίου του 1945 του Amazing Stories, Μια ιστορία που έγινε το θεμέλιο για ένα είδος επιστημονικής φαντασίας σε αυτό το θέμα. Αν και πολλοί άνθρωποι καταδίκασαν την αφήγηση του σέιβερ ως "απάτη" (Dash, 2000), αυτός και ο Πάλμερ συνέχισαν να διατηρούν την αληθοφάνεια της. Επιπλέον, με την πάροδο των ετών, οι μελετητές του UAP έχουν αρχίσει να εξετάζουν παρόμοιες ιδέες σε σχέση με τις αναπτυσσόμενες παρατηρήσεις του UAP, κυρίως τον John Keel (1983), ο οποίος – χωρίς να πιστεύει τον Shaver per se – πείστηκε για την έννοια των cryptoterrestrials που ζουν υπόγεια. Πράγματι, σε ένα άρθρο με τίτλο "μυστικές βάσεις UFO σε όλη την Αμερική", ο Keel (1968) πρότεινε ότι η ιδέα τέτοιων οντοτήτων να είναι υπεύθυνες για το UAP ήταν πιο λογική από την εξωγήινη υπόθεση (ETH) που κέρδιζε κάποια δυναμική εκείνη την εποχή. Δεδομένου ότι οι UAP "δραστηριοποιούνται σταθερά στις ίδιες περιοχές για πολλά χρόνια", υποστηρίζει ότι "είναι αρκετά λογικό να υποθέσουμε ότι αυτά τα αντικείμενα προέρχονται με κάποιο άγνωστο τρόπο από αυτές τις περιοχές, αντί να διασχίζουν μεγάλες χωρικές αποστάσεις για να κάνουν σύντομες τυχαίες και προφανώς άσκοπες "επισκέψεις."Με λίγα λόγια, πολλά από τα χιλιάδες παρατηρούμενα "ιπτάμενα δίσκους" και "φώτα φάντασμα" είναι πιο κατάλληλα να είναι μέρος του περιβάλλοντος της Γης από εξωγήινα σκάφη που πετούν από κάποιο μακρινό σημείο" (σ.9). Με αυτή την έννοια, ένα CTH αποφεύγει ζητήματα όπως οι δυσκολίες του διαστρικού ταξιδιού. Επιπλέον, θα εξηγούσε επίσης γιατί το UAP φαίνεται να
----------------
Εξάλλου, θα εξηγούσε επίσης γιατί το UAP εμφανίζεται τους τελευταίους αιώνες, ο τομέας της Παλαιοανθρωπολογίας έχει συγκεντρώσει μια πληθώρα προσεκτικά διατηρημένων και αναλυμένων σκελετικών και απολιθωμένων υπολειμμάτων ανθρωποειδών, συμπεριλαμβανομένων πλήρως άθικτων οστών και δοντιών από χιλιάδες διαφορετικά δείγματα. Ακόμα κι έτσι, οι νέες ανακαλύψεις έχουν τη δυνατότητα να προκαλέσουν μια εκ νέου βαθμονόμηση των χρονοδιαγραμμάτων, ενδεχομένως οδηγώντας σε αναθεωρήσεις του οικογενειακού μας δέντρου (αν και μέχρι τώρα αυτό συνήθως περιλαμβάνει προσθήκες ή αναθεωρήσεις σε αυτό που γνωρίζουμε, παρά μια εντελώς ριζική επαναπροσδιορισμός του)14. Ωστόσο, οι επιστήμονες μπορούν να εργαστούν μόνο με τα στοιχεία που έχουν διατηρηθεί και είναι πιθανό ότι πτυχές της βιολογικής εξέλιξης σε αυτόν τον πλανήτη έχουν χαθεί εντελώς στο χρόνο. Για παράδειγμα, ο Robert Martin του Μουσείου πεδίου του Σικάγου προτείνει ότι έχουμε "απολιθωμένα στοιχεία για μόνο περίπου το 5 τοις εκατό όλων των εξαφανισμένων πρωτευόντων" – με την εκτίμησή του για τον αριθμό των εξαφανισμένων ειδών πρωτευόντων να ανέρχεται σε 9.000, ενώ λιγότερα από 500 έχουν εντοπιστεί από το αρχείο απολιθωμάτων – που σημαίνει ότι το έργο που αντιμετωπίζουν οι παλαιοντολόγοι στην προσπάθεια να αποκτήσουν μια ακριβή εικόνα της εξέλιξης των πρωτευόντων είναι σαν να "προσπαθούμε να ανακατασκευάσουμε ένα παζλ 1.000 τεμαχίων χρησιμοποιώντας μόνο 50 κομμάτια" (αναφέρεται στο Wong, 2002). Πράγματι, αυτή η αβεβαιότητα και το ενδεχόμενο ισχύει ακόμη και για τη σχετικά σύγχρονη ανθρώπινη ιστορία, οι συμβατικές αφηγήσεις των οποίων έχουν αμφισβητηθεί από αρχαιολογικές ανακαλύψεις. Στη δεκαετία του 1920, για παράδειγμα, Βρετανοί και Ινδοί αρχαιολόγοι ανακάλυψαν τα ερείπια ενός αρχαίου πολιτισμού κατά μήκος του ποταμού Ινδού στις τοποθεσίες της Χαράπα και του Μοχέντζο-ντάρο. Αυτός ο ιστότοπος ήταν σύγχρονος με άλλα πρώιμα αστικά κέντρα κατά μήκος του Νείλου, ο Τίγρης και ο Ευφράτης, και το γιανγκτσέ, αλλά είχε χαθεί στην ιστορία
==========================
???????????????????????????????
??????????????????????????????/
7 ενδιαφέρεστε ιδιαίτερα για τη γη και, επιπλέον, φαίνεται να ανησυχείτε για τα πυρηνικά όπλα (βλέπε π.χ. Hastings, 2015, Hanks, 2023), δεδομένου ότι αυτά θα αποτελούσαν κίνδυνο για τους ίδιους τους cryptoterrestrials. Υποστηρίζει περαιτέρω ότι αυτή η υπόθεση ταιριάζει καλύτερα στις υποτιθέμενες εμπειρίες των ανθρώπων για το NHI κατά τη διάρκεια των δεκαετιών (Kelley-Romano, 2006), οι οποίες συνήθως περιλαμβάνουν οντότητες με εκπληκτικά παρόμοια φυσιογνωμία με τους ανθρώπους, κάτι που δεν θα περίμενε κανείς απαραίτητα δεδομένης της μυριάδας των εξελικτικών οδών που μπορεί να πάρει η ευφυής ζωή στον κόσμο (Sagan, 1978, Tipler, 1980, Vakoch, 2014, Masters, 2019, 2022). Ωστόσο, εάν τα NHIs ήταν κρυπτο – γήινα, τα είδη τους μπορεί να σχετίζονται με τον Homo sapiens με κάποιο τρόπο – όπως συζητείται παρακάτω-κάτι που θα εξηγούσε ευκολότερα την ομοιότητά τους. Τούτου λεχθέντος, δεδομένης της εκτεταμένης χερσαίας εξελικτικής σύγκλισης ακόμη και σε μακρινές συγγενείς γενεαλογίες (όπως στους καρχαρίες και τα δελφίνια ή στους σκαντζόχοιρους και τις έχιδνες), είναι επίσης πιθανό ότι το εξωγήινο NHI θα μπορούσε να μοιάζει τουλάχιστον με τον Homo sapiens (πρβλ. Κόνγουεϊ Μόρις, 2003, 2015; Μακγκί, 2019). Σε κάθε περίπτωση, αν και το CTH έχει παραμείνει κάπως εξειδικευμένο και υποθεωρημένο, ωστόσο έχει ληφθεί σοβαρά υπόψη από ορισμένους παρατηρητές. Πιο συγκεκριμένα, αυτά περιλαμβάνουν τον Mac Tonnies (2011) στο βιβλίο του The Cryptoterrestrials: a Meditation on Indigenous Humanoids and the Aliens Among Us, και πιο πρόσφατα τον Kastrup (2024), ο οποίος όπως σημειώθηκε παραπάνω το αποκάλεσε το "πιο ρεαλιστικό σενάριο" για το UAP. Ομοίως, οι ισχυρισμοί που σχετίζονται με το CTH μπορούν να βρεθούν σε διάφορα κείμενα που σχετίζονται με το UAP; στο βιβλίο του οι συνωμοσίες της NASA, για παράδειγμα, ο Redfern (2011) περιλαμβάνει μια συνέντευξη με κάποιον που φαινομενικά σχετίζεται με το πρόγραμμα Gemini που ισχυρίστηκε ότι υπήρχε μια μικρή ομάδα ατόμων που αντιπροσωπεύουν τα τελευταία απομεινάρια ενός αρχαίου προηγμένου, απομονωμένου πολιτισμού – υπεύθυνος για τους θρύλους της Ατλαντίδας και παρόμοιες ιστορίες – αναγκασμένος από τις περιστάσεις να υποχωρήσει σε απομακρυσμένες απομονωμένες περιοχές για επιβίωση. Πράγματι, εξακολουθούν να εμφανίζονται συγκρίσιμες μαρτυρίες που παρέχουν περαιτέρω υποστήριξη στο κθ. Ένα παράδειγμα είναι η προφανής μαρτυρία του Δρ. Σίρλεϊ Ράιτ, βοηθού του Άλμπερτ Αϊνστάιν το 1947. Μιλώντας το 1993 – σε ηχογραφήσεις που δημοσιοποιήθηκαν μόνο το 2021-η Wright ισχυρίστηκε ότι αυτή και ο Einstein βοήθησαν στη διερεύνηση της διάσημης συντριβής του Roswell UAP (Verma, 2023c). Απίστευτα, είπε ότι αυτό δεν ήταν μόνο ένα γνήσιο UAP, αλλά ότι οι βιολογικές οντότητες είχαν επιβιώσει από τη συντριβή και υποβλήθηκαν σε ανάκριση. Πιο σχετικά εδώ, πρότεινε ότι αυτοί ήταν στην πραγματικότητα" απλά άνθρωποι, αλλά μια προηγμένη μορφή", και όπως το συνοψίζει ο Βέρμα, ότι πολλά από τα" είδη "τους στην πραγματικότητα" κατοικούν υπόγεια στον πλανήτη μας."Σε αυτό το σημείο, ο πρώην αξιωματικός της CIA John Ramirez ισχυρίστηκε ότι οι αρχές πραγματοποίησαν βιολογικές δοκιμές και "ήταν σε θέση να αλληλουχήσουν κάτι σε εκείνα τα σώματα που μοιάζουν με γονιδίωμα και από εκεί έλεγξαν το ανθρώπινο γονιδίωμα και είδαν τους συσχετισμούς" (Verma, 2022d). Δεδομένων τέτοιων ιστοριών, μαζί με τη γενική παραδοξότητα του θέματος UAP, υπάρχει αυξανόμενη διαφάνεια στο CTH, όπως φαίνεται παραπάνω με τα σχόλια του Rep.Gallagher. Για να επαναλάβω, αυτή η υπόθεση έχει πολύ χαμηλή στάθμιση πιθανότητας, και ακόμη και οι άνθρωποι που είναι ανοιχτοί σε αυτήν παραμένουν σκεπτικοί. Ωστόσο, ένας τέτοιος σκεπτικισμός είναι απολύτως κατάλληλος και δεν αναιρεί το σημείο αυτής της εργασίας, δηλαδή λαμβάνοντας σοβαρά υπόψη το CTH ως πιθανή εξήγηση για το UAP. Δεν υποστηρίζουμε ότι οι UAP έχουν μια κρυπτο-γήινη εξήγηση, αλλά απλώς ότι θα μπορούσαν, και η συνετή προσέγγιση είναι να εξετάσουμε όλες τις έγκυρες θεωρίες έως ότου τα στοιχεία καταδείξουν αποφασιστικά ότι πρέπει να απορριφθούν. Ως εκ τούτου, προτείνουμε στους επιστήμονες να διατηρούν ανοιχτό μυαλό και να διερευνούν το CTH ως μια πραγματικά βιώσιμη θεωρία. Για το σκοπό αυτό, προσφέρουμε διάφορα κερδοσκοπικά σκέλη σκέψης που θα μπορούσαν να παράσχουν μια προσωρινή βάση και στοιχεία για μια τέτοια θεωρία. Για το πλαίσιο, ξεκινάμε εξετάζοντας τα όρια της τρέχουσας ιστορικής και γεωλογικής γνώσης. Όρια στην ιστορική, γεωλογική και βιολογική γνώση εάν το CTH είναι βιώσιμο, αυτό θα απαιτούσε – αν το δούμε μέσα από το φακό ορισμένων CTH, όπως ένας πιθανός "αποσχισμένος πολιτισμός" στο παρελθόν του ανθρώπου μας – να ξανασκεφτούμε την ανθρώπινη και πλανητική ιστορία όπως την καταλαβαίνουμε σήμερα. Ως εκ τούτου, το πρώτο σκέλος του επιχειρήματός μας για να λάβουμε σοβαρά υπόψη το CTH είναι να εκτιμήσουμε πόσο σχετικά εύθραυστη και ενδεχόμενη είναι αυτή η κατανόηση, χτισμένη πάνω σε στοιχεία που έτυχε να αντέξουν τις καταστροφές του χρόνου και επιπλέον σκοντάφτηκαν από ανθρώπους που αναγνώρισαν τη σημασία του και το διατήρησαν. Αυτό δεν σημαίνει ότι μας λείπει η γνώση για το παρελθόν μας.μακριά από αυτό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου