.jpg)
«The Smithfield Decretals» (Decretals of Gregory IX with glossa ordinaria), Τουλούζη περ. 1300, προστέθηκαν φωτισμοί στο Λονδίνο περίπου. 1340 (BL, Royal 10 E IV, fol. 61v)Εικονογράφηση από στ. 61v προστέθηκε από τους εικονογράφους του Λονδίνου που απεικονίζει ένα γιγάντιο κουνέλι να αποκεφαλίζει έναν άνθρωπο αιχμάλωτο
---------------------
εικόνες των εικονογραφήσεων από το μεσαιωνικό χειρόγραφο γνωστό ως Smithfield Decretals στο διαδίκτυο. το Smithfield Decretals είναι ένα χειρόγραφο αντίγραφο των Διαταγμάτων του Πάπα Γρηγορίου Θ' (υπηρέτησε ως Πάπας 1227 – 1241 μ.Χ.) με λάμψη του Βερνάρδου της Πάρμας. Αρχικά αντιγράφηκε στη νότια Γαλλία, πιθανότατα κάπου κοντά στην πόλη της Τουλούζης, κάποια στιγμή κοντά στα τέλη του 1200 ή στις αρχές του 1300. Τα Διατάγματα του Πάπα Γρηγορίου Θ΄ είναι μια συλλογή έργων κανονικού δικαίου που δημιουργήθηκε το 1230 από τον Άγιο Ραϋμόνδο του Πενιαφόρτ υπό τις διαταγές του Πάπα Γρηγορίου Θ΄ . Υποτίθεται ότι ήταν η καθιερωμένη εργασία με θέμα το κανονικό δίκαιο που ξεπέρασε όλες τις προηγούμενες εργασίες για το θέμα. Την εποχή που αντιγράφηκαν τα Διατάγματα Smithfield , τα Διατάγματα εξακολουθούσαν να θεωρούνταν απαραίτητο για οποιονδήποτε μελετούσε το κανονικό δίκαιο. Υπάρχουν περίπου 675 διαφορετικά χειρόγραφα χειρόγραφα που σώζονται από τα Διατάγματα του Γρηγορίου ΙΧ , τα οποία σας δίνουν κάποια εντύπωση της τεράστιας σημασίας και επιρροής του έργου. Αυτό που κάνει το Smithfield Decretals μοναδικό είναι το γεγονός ότι είναι εκτενώς εικονογραφημένο. Περιέχει πολύ περισσότερες εικονογραφήσεις από οποιοδήποτε άλλο σωζόμενο αντίγραφο των Διαταγμάτων . Οι αρχικοί γραφείς που αντέγραψαν τα Διατάγματα Smithfield στη νότια Γαλλία στις αρχές του δέκατου τρίτου αιώνα παρήγαγαν πλούσια εικονογράφηση για τις αρχές καθενός από τα πέντε βιβλία που απαρτίζουν το κείμενο. Αυτές οι εικονογραφήσεις που σχεδιάστηκαν από τους αρχικούς Γάλλους εικονογράφους είναι σε μεγάλο βαθμό σχετικές με το κείμενο και απεικονίζουν κυρίως σκηνές του Πάπα Γρηγορίου Θ' και των υποστηρικτών του. Δεν είναι, ως επί το πλείστον, καθόλου περίεργα, αλλά ακριβώς το είδος των εικονογραφήσεων που θα περίμενες να βρεις σε ένα χειρόγραφο ενός τόσο σημαντικού νομικού κειμένου. Τα περιθώρια του κειμένου αφέθηκαν σκόπιμα κενά από τους αρχικούς Γάλλους γραφείς, ώστε οι μελλοντικοί κάτοχοι του κειμένου να μπορούν να προσθέσουν τις δικές τους σημειώσεις και σχολιασμούς στο κείμενο. Ως αποτέλεσμα αυτού, το χειρόγραφο θα είχε αρχικά πολύ κενό χώρο, ειδικά στα περιθώρια. Κάποια στιγμή πριν από το 1340, ωστόσο, τα Smithfield Decretals έπεσαν στην κατοχή κάποιου στην ανατολική Αγγλία, πιθανώς στο Λονδίνο, ο οποίος πλήρωσε μια ομάδα εικονογράφων για να προσθέσει ακόμη πιο εκτεταμένες εικονογραφήσεις στο κείμενο. Οι Λονδρέζοι εικονογράφοι σχεδίασαν περίτεχνα σύνορα και εικονογραφήσεις σε κάθε σελίδα του χειρογράφου, καλύπτοντας σχεδόν πλήρως όλα τα περιθώρια. Εκείνη την εποχή, υπήρχε μια τεράστια τάση μεταξύ των εικονογράφων χειρογράφων στην ανατολική Αγγλία να σχεδιάζουν «δρόλια» που είναι περίεργες, παράλογες και χιουμοριστικές περιθωριακές εικονογραφήσεις. Έτσι, πολλές από τις εικονογραφήσεις που προστέθηκαν από τους Λονδρέζους εικονογράφους είναι περίεργες και χιουμοριστικές. Συχνά, αυτές οι εικονογραφήσεις δεν σχετίζονται άμεσα με το κείμενο. Πολλά από αυτά είναι σατιρικά. Τείνουν να είναι ιδιαίτερα επικριτικοί προς τους επιτηρητές του κανονικού δικαίου.
=========
Τα κουνέλια κυνηγούν σκύλους και ανθρώπους
Τα κουνέλια κυνηγούν σκύλους και ανθρώπους
Πολλές από τις εικονογραφήσεις που προστέθηκαν από τους εικονογράφους του Λονδίνου στο Smithfield Decretals απεικονίζουν ασυνήθιστα μεγάλα κουνέλια να κυνηγούν σκύλους και ανθρώπους. Αυτές οι εικονογραφήσεις υποτίθεται ότι είναι χιουμοριστικές.
Προορίζονται να αντικατοπτρίζουν μια ειρωνική αντιστροφή ρόλων. κανονικά, στους μεσαιωνικούς χρόνους, οι άνθρωποι χρησιμοποιούσαν σκύλους για να κυνηγούν κουνέλια, έτσι ώστε να απεικονίζονται κουνέλια να κυνηγούν σκύλους και οι άνθρωποι θεωρούνταν το αντίθετο από τον τρόπο που κανονικά υποτίθεται ότι ήταν τα πράγματα.
Μπορεί να σκεφτείτε ότι αυτές οι σκηνές αντιπροσωπεύουν ένα είδος «εκδίκησης του κουνελιού», όπου τα κουνέλια, κουρασμένα από το κυνήγι, αποφασίζουν να γίνουν κυνηγοί - ένα είδος πιο βίαιου μεσαιωνικού ισοδύναμου με τη σύγχρονη κωμωδία κινουμένων σχεδίων Free Birds , η οποία είναι για τις γαλοπούλες που ταξιδεύουν πίσω στο χρόνο και αποτρέπουν με επιτυχία την πρώτη Ημέρα των Ευχαριστιών. https://en.wikipedia.org/wiki/Free_Birds
Αυτές οι εικονογραφήσεις υποτίθεται ότι είναι αστείες γιατί παρουσιάζουν ζώα που συνήθως θεωρούνται φοβισμένα και αβοήθητα όπως οι επικίνδυνοι κυνηγοί και ζώα που συνήθως φαίνονται τόσο ισχυρά όσο ανίσχυρα θύματα.
Εικονογράφηση από στ. 60v προστέθηκε από τους εικονογράφους του Λονδίνου που απεικονίζουν γιγάντια κουνέλια να οδηγούν έναν άνθρωπο αιχμάλωτο, τον οποίο πιθανώς ετοιμάζονται να σφάξουν
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου