Σάββατο, 24 Δεκεμβρίου 2022
Η ιστορία με μια ματιά:Στο βιβλίο της, «The Age of Surveillance Capitalism», η κοινωνική ψυχολόγος και καθηγήτρια του Χάρβαρντ, Shoshana Zuboff αποκαλύπτει πώς οι μεγαλύτερες εταιρείες τεχνολογίας στον κόσμο έχουν κλέψει τα προσωπικά μας δεδομένα - τις λεγόμενες «συμπεριφορικές ροές δεδομένων πλεονάσματος» - χωρίς τη γνώση ή τη συγκατάθεσή μας και το χρησιμοποιούν εναντίον σας για να δημιουργήσουν κέρδη για τον εαυτό τους.
(Το άρθρο αναδημοσιεύτηκε από το TakeControl.Substack.com )Εταιρείες όπως το Facebook, η Google και τρίτα μέρη όλων των ειδών έχουν τη δύναμη - και χρησιμοποιούν αυτή τη δύναμη - να στοχεύουν τους προσωπικούς εσωτερικούς δαίμονές σας, να σας προκαλούν και να σας εκμεταλλεύονται όταν είστε πιο ευάλωτοι για να σας δελεάσουν δράση που τους εξυπηρετεί, εμπορικά ή πολιτικά.
Ολόκληρη η ύπαρξή σας - ακόμη και η μεταβαλλόμενη διάθεσή σας, αποκρυπτογραφημένη από λογισμικό αναγνώρισης προσώπου - έχει γίνει πηγή εσόδων για εταιρικές οντότητες καθώς σας ελίσσονται έξυπνα να κάνετε (και συνήθως αγοράζετε) ή να σκέφτεστε κάτι που μπορεί να μην έχετε κάνει, αγοράσει ή σκεφτείτε σε διαφορετική περίπτωση.
Τα τεράστια πειράματα του Facebook, στα οποία χρησιμοποίησαν υποσυνείδητα στοιχεία για να δουν αν μπορούσαν να κάνουν τους ανθρώπους πιο χαρούμενους ή πιο λυπημένους και να επηρεάσουν τη συμπεριφορά του πραγματικού κόσμου εκτός σύνδεσης, απέδειξαν ότι — χειραγωγώντας τη γλώσσα και εισάγοντας υποσυνείδητα στοιχεία στο διαδικτυακό πλαίσιο — μπορούν να αλλάξουν τη συμπεριφορά στον πραγματικό κόσμο και το συναίσθημα του πραγματικού κόσμου και ότι αυτές οι μέθοδοι και οι δυνάμεις μπορούν να ασκηθούν «παρακάμπτοντας την ευαισθητοποίηση των χρηστών».
Το σύστημα ασφαλείας Google Nest έχει ενσωματωμένο ένα κρυφό μικρόφωνο που δεν εμφανίζεται σε κανένα από τα σχηματικά της συσκευής. Τα φωνητικά δεδομένα και όλες οι πληροφορίες που παρέχονται μέσω των καθημερινών συνομιλιών σας είναι εξαιρετικά πολύτιμα για τα Big Data και προσθέτουν στις συνεχώς διευρυνόμενες δυνατότητες πρόβλεψης μοντελοποίησης τους.
«Σε ένα δωμάτιο όπου οι άνθρωποι διατηρούν ομόφωνα μια συνωμοσία σιωπής, μια λέξη αλήθειας ακούγεται σαν πιστόλι». — Czes?aw Mi?osz
Τα τελευταία χρόνια, ορισμένα γενναία άτομα μας έχουν προειδοποιήσει για το γεγονός ότι όλοι μας παρακολουθούν και μας χειραγωγούν μεγάλοι συλλέκτες δεδομένων όπως η Google και το Facebook , και ρίχνουν φως στο βάθος και το εύρος αυτής της συνεχούς παρακολούθησης. Ανάμεσά τους η κοινωνική ψυχολόγος και καθηγήτρια του Χάρβαρντ Shoshana Zuboff.
Το βιβλίο της, «The Age of Surveillance Capitalism», είναι ένα από τα καλύτερα βιβλία που έχω διαβάσει τα τελευταία χρόνια. Είναι απολύτως απαραίτητο να διαβάσετε εάν ενδιαφέρεστε για αυτό το θέμα και θέλετε να καταλάβετε πώς η Google και το Facebook έχουν αποκτήσει τόσο τεράστιο έλεγχο της ζωής σας.
Το βιβλίο της αποκαλύπτει πώς οι μεγαλύτερες εταιρείες τεχνολογίας στον κόσμο έχουν κλέψει τα προσωπικά μας δεδομένα - τις λεγόμενες «συμπεριφορικές ροές δεδομένων πλεονάσματος» - χωρίς τη γνώση ή τη συγκατάθεσή μας και τα χρησιμοποιούν εναντίον μας για να δημιουργήσουν κέρδη για τον εαυτό τους. Γίναμε το προϊόν. ΕΜΕΙΣ είμαστε η πραγματική ροή εσόδων σε αυτήν την ψηφιακή οικονομία.
«Ο όρος «καπιταλισμός επιτήρησης» δεν είναι ένας αυθαίρετος όρος», λέει ο Zuboff στο ντοκιμαντέρ Backlight του VPRO παρακάτω. «Γιατί «επιτήρηση»; Γιατί πρέπει να είναι λειτουργίες που έχουν σχεδιαστεί ως μη ανιχνεύσιμες, ανεξήγητες, καλυμμένες με μανδύα ρητορικής που στοχεύουν να παραπλανήσουν, να θολώσουν και να μας μπερδέψουν όλους, όλη την ώρα».
Η γέννηση του καπιταλισμού επιτήρησης
Στο παραπάνω βίντεο, ο Zuboff «αποκαλύπτει μια ανελέητη μορφή καπιταλισμού στην οποία δεν αποτελούν πρώτη ύλη κανένας φυσικός πόρος, αλλά ο ίδιος ο πολίτης που εξυπηρετεί». Εξηγεί επίσης πώς προέκυψε αρχικά αυτός ο καπιταλισμός επιτήρησης.
Όπως συμβαίνει με τις περισσότερες επαναστατικές εφευρέσεις, η τύχη έπαιξε ρόλο. Μετά την κρίση του dot.com του 2000 που έσκασε τη φούσκα του Διαδικτύου, μια startup εταιρεία με το όνομα Google πάλεψε να επιβιώσει. Οι ιδρυτές Λάρι Πέιτζ και Σεργκέι Μπριν φάνηκαν να αναζητούν την αρχή του τέλους για την εταιρεία τους.
Τυχαία, ανακάλυψαν ότι τα «υπολειπόμενα δεδομένα» που άφησαν πίσω τους οι χρήστες κατά τις αναζητήσεις τους στο Διαδίκτυο είχαν τεράστια αξία. Θα μπορούσαν να ανταλλάξουν αυτά τα δεδομένα. μπορούσαν να το πουλήσουν.
Συγκεντρώνοντας αυτά τα υπολειπόμενα δεδομένα, θα μπορούσαν να προβλέψουν τη συμπεριφορά οποιουδήποτε χρήστη του Διαδικτύου και, επομένως, να εγγυηθούν στους διαφημιστές ένα πιο στοχευμένο κοινό. Και έτσι, γεννήθηκε ο καπιταλισμός επιτήρησης .
Η συλλογή δεδομένων που γνωρίζετε είναι η λιγότερο πολύτιμη
Σχόλια όπως «Δεν έχω τίποτα να κρύψω, επομένως δεν με νοιάζει αν με παρακολουθούν» ή «Μου αρέσουν οι στοχευμένες διαφημίσεις γιατί διευκολύνουν τις αγορές μου» αποκαλύπτουν την άγνοιά μας για το τι πραγματικά συμβαίνει.
Πιστεύουμε ότι κατανοούμε τι είδους πληροφορίες συλλέγονται για εμάς. Για παράδειγμα, μπορεί να μην σας ενδιαφέρει που η Google γνωρίζει ότι αγοράσατε ένα συγκεκριμένο είδος παπουτσιού ή ένα συγκεκριμένο βιβλίο.
Ωστόσο, οι πληροφορίες που παραδίδουμε ελεύθερα είναι οι λιγότερο σημαντικές από τις προσωπικές πληροφορίες που συλλέγονται πραγματικά για εμάς, σημειώνει ο Zuboff.
Οι εταιρείες τεχνολογίας μας λένε ότι τα δεδομένα που συλλέγονται χρησιμοποιούνται για τη βελτίωση των υπηρεσιών, και πράγματι, ορισμένα από αυτά χρησιμοποιούνται.
Αλλά χρησιμοποιείται επίσης για τη μοντελοποίηση της ανθρώπινης συμπεριφοράς αναλύοντας τα πρότυπα συμπεριφοράς εκατοντάδων εκατομμυρίων ανθρώπων. Μόλις έχετε ένα αρκετά μεγάλο μοντέλο εκπαίδευσης, μπορείτε να αρχίσετε να προβλέπετε με ακρίβεια πώς θα συμπεριφέρονται διαφορετικοί τύποι ατόμων με την πάροδο του χρόνου.
Τα δεδομένα που συλλέγονται χρησιμοποιούνται επίσης για την πρόβλεψη μιας ολόκληρης σειράς μεμονωμένων χαρακτηριστικών για εσάς, όπως ιδιορρυθμίες προσωπικότητας, σεξουαλικός προσανατολισμός, πολιτικός προσανατολισμός — «μια ολόκληρη σειρά πραγμάτων που ποτέ δεν είχαμε σκοπό να αποκαλύψουμε», λέει ο Zuboff.
Πώς χρησιμοποιούνται τα προγνωστικά δεδομένα;
Όλα τα είδη προγνωστικών δεδομένων παραδίδονται με κάθε φωτογραφία που ανεβάζετε στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.
Για παράδειγμα, δεν είναι μόνο ότι οι εταιρείες τεχνολογίας μπορούν να δουν τις φωτογραφίες σας. Το πρόσωπό σας χρησιμοποιείται χωρίς τη γνώση ή τη συγκατάθεσή σας για την εκπαίδευση του λογισμικού αναγνώρισης προσώπου και σε κανέναν μας δεν ενημερώθηκε πώς προορίζεται να χρησιμοποιηθεί αυτό το λογισμικό.
Ως ένα μόνο παράδειγμα, η κινεζική κυβέρνηση χρησιμοποιεί λογισμικό αναγνώρισης προσώπου για να παρακολουθεί και να παρακολουθεί μειονοτικές ομάδες και υποστηρικτές της δημοκρατίας, και αυτό θα μπορούσε να συμβεί και αλλού, ανά πάσα στιγμή.
Έτσι, αυτή η φωτογραφία που ανεβάσατε με τον εαυτό σας σε ένα πάρτι παρέχει μια σειρά από πολύτιμες πληροφορίες — από τους τύπους ανθρώπων με τους οποίους είναι πιο πιθανό να περάσετε τον χρόνο σας και πού είναι πιθανό να πάτε για να περάσετε καλά, μέχρι πληροφορίες για το πώς οι μύες του προσώπου σας κινούνται και αλλάζουν το σχήμα των χαρακτηριστικών σας όταν είστε σε καλή διάθεση.
Συγκεντρώνοντας έναν εκπληκτικό αριθμό σημείων δεδομένων για κάθε άτομο, λεπτό προς λεπτό, τα Big Data μπορούν να κάνουν πολύ ακριβείς προβλέψεις για την ανθρώπινη συμπεριφορά και στη συνέχεια αυτές οι προβλέψεις «πωλούνται σε επιχειρηματικούς πελάτες που θέλουν να μεγιστοποιήσουν την αξία μας για την επιχείρησή τους», λέει ο Zuboff. .
Ολόκληρη η ύπαρξή σας — ακόμη και η μεταβαλλόμενη διάθεσή σας, αποκρυπτογραφημένη από λογισμικό αναγνώρισης προσώπου — έχει γίνει πηγή εσόδων για πολλές εταιρείες τεχνολογίας. Μπορεί να νομίζετε ότι έχετε ελεύθερη βούληση, αλλά, στην πραγματικότητα, σας κάνουν έξυπνα ελιγμούς και διοχετεύεστε για να κάνετε (και συνήθως αγοράζετε) ή να σκέφτεστε κάτι που μπορεί να μην έχετε κάνει, αγοράσει ή σκεφτείτε διαφορετικά. Και, «η άγνοιά μας είναι η ευτυχία τους», λέει ο Zuboff.
Τα πειράματα μετάδοσης του Facebook
Στο ντοκιμαντέρ, ο Zuboff υπογραμμίζει τα τεράστια « πειράματα μετάδοσης » του Facebook , στα οποία χρησιμοποίησαν υποσυνείδητα στοιχεία και χειραγώγηση γλώσσας για να δουν αν θα μπορούσαν να κάνουν τους ανθρώπους να αισθάνονται πιο χαρούμενοι ή πιο λυπημένοι και να επηρεάσουν τη συμπεριφορά του πραγματικού κόσμου εκτός σύνδεσης. Όπως αποδεικνύεται, μπορούν. Δύο βασικά ευρήματα από αυτά τα πειράματα ήταν:Με το χειρισμό της γλώσσας και την εισαγωγή υποσυνείδητων ενδείξεων στο διαδικτυακό πλαίσιο, μπορούν να αλλάξουν τη συμπεριφορά του πραγματικού κόσμου και τα συναισθήματα του πραγματικού κόσμου.
Αυτές οι μέθοδοι και οι εξουσίες μπορούν να ασκηθούν «παρακάμπτοντας την ευαισθητοποίηση των χρηστών».
Στο βίντεο, ο Zuboff εξηγεί επίσης πώς το διαδικτυακό παιχνίδι Pokemon Go — το οποίο στην πραγματικότητα δημιουργήθηκε από την Google — σχεδιάστηκε για να χειρίζεται τη συμπεριφορά και τη δραστηριότητα στον πραγματικό κόσμο με σκοπό το κέρδος. Περιγράφει επίσης το σχέδιο στο άρθρο της στους New York Times, λέγοντας:
«Οι παίκτες του παιχνιδιού δεν ήξεραν ότι ήταν πιόνια στο πραγματικό παιχνίδι της τροποποίησης συμπεριφοράς για το κέρδος, καθώς οι ανταμοιβές και οι τιμωρίες του κυνηγιού φανταστικών πλασμάτων χρησιμοποιήθηκαν για να τροφοδοτήσουν ανθρώπους στα McDonald's, τα Starbucks και τα τοπικά καταστήματα πίτσας που πλήρωναν την εταιρεία για « ρυθμός», με τον ίδιο ακριβώς τρόπο που πληρώνουν οι διαδικτυακοί διαφημιστές για το «κλικ» στους ιστότοπούς τους».
Σε χειραγωγούν κάθε μέρα με αμέτρητους τρόπους
Ο Zuboff εξετάζει επίσης τι μάθαμε από το σκάνδαλο Cambridge Analytica. Η Cambridge Analytica είναι μια επιχείρηση πολιτικού μάρκετινγκ που, το 2018, χρησιμοποίησε τα δεδομένα Facebook 80 εκατομμυρίων Αμερικανών για να καθορίσει τις καλύτερες στρατηγικές χειραγώγησης των Αμερικανών ψηφοφόρων.
Ο Christopher Wylie, πρώην διευθυντής έρευνας στην Cambridge Analytica, σφύριξε τις μεθόδους της εταιρείας. Σύμφωνα με τον Wylie, είχαν τόσα πολλά δεδομένα για τους ανθρώπους, που ήξεραν ακριβώς πώς να προκαλούν φόβο, οργή και παράνοια σε κάθε άτομο.
Και, πυροδοτώντας αυτά τα συναισθήματα, θα μπορούσαν να τα χειραγωγήσουν ώστε να κοιτάξουν έναν συγκεκριμένο ιστότοπο, να συμμετάσχουν σε μια συγκεκριμένη ομάδα και να ψηφίσουν για έναν συγκεκριμένο υποψήφιο.
Έτσι, η πραγματικότητα τώρα είναι ότι εταιρείες όπως το Facebook, η Google και τρίτα μέρη όλων των ειδών, έχουν τη δύναμη - και χρησιμοποιούν αυτή τη δύναμη - να στοχεύουν τους προσωπικούς εσωτερικούς δαίμονές σας, να σας πυροδοτούν και να σας εκμεταλλεύονται όταν είστε στο πιο αδύναμο ή πιο ευάλωτο σας για να σας δελεάσουν σε δράση που τους εξυπηρετεί, εμπορικά ή πολιτικά. Είναι σίγουρα κάτι που πρέπει να έχετε κατά νου όταν περιηγείστε στον ιστό και στους ιστότοπους κοινωνικής δικτύωσης.
«Μόλις πριν από ένα λεπτό δεν είχαμε πολλά από αυτά τα εργαλεία και ήμασταν καλά», λέει ο Zuboff στην ταινία.
Αυτός συνεχίζει:
«Ζήσαμε πλούσιες και γεμάτες ζωές. Είχαμε στενές σχέσεις με φίλους και οικογένεια.
οντας πει αυτό, θέλω να αναγνωρίσω ότι υπάρχουν πολλά που φέρνει ο ψηφιακός κόσμος στη ζωή μας και μας αξίζει να τα έχουμε όλα αυτά. Αλλά μας αξίζει να το έχουμε χωρίς να πληρώσουμε το τίμημα του καπιταλισμού επιτήρησης.
«Αυτή τη στιγμή, βρισκόμαστε σε αυτή την κλασική φαουστιανή συμφωνία. Οι πολίτες του 21ου αιώνα δεν θα πρέπει να επιλέξουν είτε να προχωρήσουν σε αναλογικό επίπεδο είτε να ζήσουν σε έναν κόσμο όπου η αυτοδιάθεσή μας και η ιδιωτικότητά μας καταστρέφονται για χάρη αυτής της λογικής της αγοράς. Αυτό είναι απαράδεκτο.
«Ας μην είμαστε επίσης αφελείς. Εμπλέκετε τους λάθος ανθρώπους στην κυβέρνησή μας, ανά πάσα στιγμή, και κοιτάζουν πάνω από τους ώμους τους τις πλούσιες δυνατότητες ελέγχου που προσφέρουν αυτά τα νέα συστήματα.
«Θα έρθει μια στιγμή που, ακόμη και στη Δύση, ακόμη και στις δημοκρατικές κοινωνίες μας, η κυβέρνησή μας θα μπει στον πειρασμό να προσαρτήσει αυτές τις δυνατότητες και να τις χρησιμοποιήσει πάνω μας και εναντίον μας. Ας μην είμαστε αφελείς σε αυτό.
«Όταν αποφασίζουμε να αντισταθούμε στον καπιταλισμό επιτήρησης - αυτή τη στιγμή που είναι δυναμική στην αγορά - διατηρούμε επίσης το δημοκρατικό μας μέλλον και τα είδη ελέγχων και ισορροπιών που θα χρειαστούμε στο μέλλον σε έναν πολιτισμό της πληροφορίας εάν θέλουμε να διατηρήσουμε την ελευθερία και η δημοκρατία για άλλη μια γενιά».
Η επιτήρηση γίνεται όλο και πιο ανατριχιαστική μέρα με τη μέρα
Αλλά η παρακολούθηση και η συλλογή δεδομένων δεν τελειώνουν με αυτό που κάνετε στο διαδίκτυο. Τα Μεγάλα Δεδομένα θέλουν επίσης πρόσβαση στις πιο οικείες στιγμές σας — τι κάνετε και πώς συμπεριφέρεστε στο απόρρητο του σπιτιού σας, για παράδειγμα, ή στο αυτοκίνητό σας. Ο Zuboff αφηγείται πώς βρέθηκε ότι το σύστημα ασφαλείας Google Nest είχε ενσωματωμένο ένα κρυφό μικρόφωνο που δεν εμφανίζεται σε κανένα από τα σχηματικά της συσκευής.
«Οι φωνές είναι αυτό που αναζητούν όλοι, όπως και τα πρόσωπα», λέει ο Zuboff. Τα φωνητικά δεδομένα και όλες οι πληροφορίες που παρέχονται μέσω των καθημερινών συνομιλιών σας είναι εξαιρετικά πολύτιμα για τα Big Data και προσθέτουν στις συνεχώς διευρυνόμενες δυνατότητες πρόβλεψης μοντελοποίησης τους.
Συζητά επίσης πώς αυτού του είδους οι συσκευές συλλογής δεδομένων επιβάλλουν τη συναίνεση των χρηστών κρατώντας τη λειτουργικότητα της συσκευής «όμηρο», εάν δεν θέλετε να συλλέγονται και να κοινοποιούνται τα δεδομένα σας.
Για παράδειγμα, οι θερμοστάτες Nest της Google θα συλλέγουν δεδομένα σχετικά με τη χρήση σας και θα τα κοινοποιούν σε τρίτα μέρη, τα οποία τα μοιράζονται με τρίτα μέρη και ούτω καθεξής επ' αόριστον — και η Google δεν φέρει καμία ευθύνη για το τι μπορεί να κάνει οποιοδήποτε από αυτά τα τρίτα μέρη με τα δεδομένα σας.
Μπορείτε να απορρίψετε αυτήν τη συλλογή δεδομένων και την κοινή χρήση τρίτων, αλλά εάν το κάνετε, η Google δεν θα υποστηρίζει πλέον τη λειτουργία του θερμοστάτη. δεν θα ενημερώνει πλέον το λογισμικό σας και μπορεί να επηρεάσει τη λειτουργικότητα άλλων συνδεδεμένων συσκευών, όπως οι ανιχνευτές καπνού.
Δύο μελετητές που ανέλυσαν τη σύμβαση του θερμοστάτη Google Nest κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι ένας καταναλωτής που είναι έστω και λίγο προσεκτικός σχετικά με τον τρόπο χρήσης των δεδομένων κατανάλωσής του θα πρέπει να ελέγξει 1.000 συμβόλαια απορρήτου πριν εγκαταστήσει έναν μόνο θερμοστάτη στο σπίτι του.
Τα σύγχρονα αυτοκίνητα είναι επίσης εξοπλισμένα με πολλαπλές κάμερες που τροφοδοτούν Big Data. Όπως σημειώνεται στην ταινία, το μέσο καινούργιο αυτοκίνητο έχει 15 κάμερες και αν έχετε πρόσβαση στα δεδομένα του 1% όλων των αυτοκινήτων, έχετε «γνώση για όλα όσα συμβαίνουν στον κόσμο».
Φυσικά, αυτές οι κάμερες πωλούνται σε εσάς ως αναπόσπαστο κομμάτι σε νέα χαρακτηριστικά ασφαλείας, αλλά πληρώνετε για αυτήν την πρόσθετη ασφάλεια με το απόρρητό σας και το απόρρητο όλων γύρω σας.
Τα μέτρα πανδημίας διαβρώνουν γρήγορα την ιδιωτική ζωή
Η τρέχουσα πανδημία του κορωνοϊού χρησιμοποιεί επίσης την «ασφάλεια» ως μέσο για την εξάρθρωση του προσωπικού απορρήτου. Όπως αναφέρουν οι New York Times , 23 Μαρτίου 2020:
«Στη Νότια Κορέα, οι κυβερνητικές υπηρεσίες αξιοποιούν πλάνα από κάμερες παρακολούθησης, δεδομένα τοποθεσίας smartphone και αρχεία αγορών πιστωτικών καρτών για να βοηθήσουν στον εντοπισμό των πρόσφατων μετακινήσεων ασθενών με κορωνοϊό και στη δημιουργία αλυσίδων μετάδοσης ιών.
«Στη Λομβαρδία της Ιταλίας, οι αρχές αναλύουν δεδομένα τοποθεσίας που μεταδίδονται από τα κινητά τηλέφωνα των πολιτών για να προσδιορίσουν πόσοι άνθρωποι υπακούουν σε μια κυβερνητική εντολή κλειδώματος και τις τυπικές αποστάσεις που μετακινούνται καθημερινά. Περίπου το 40 τοις εκατό κινούνται «πάρα πολύ», είπε πρόσφατα ένας αξιωματούχος.
«Στο Ισραήλ, η υπηρεσία εσωτερικής ασφάλειας της χώρας είναι έτοιμη να αρχίσει να χρησιμοποιεί μια κρυφή μνήμη δεδομένων τοποθεσίας κινητού τηλεφώνου - που αρχικά προοριζόταν για αντιτρομοκρατικές επιχειρήσεις - για να προσπαθήσει να εντοπίσει πολίτες που μπορεί να έχουν εκτεθεί στον ιό.
«Καθώς χώρες σε όλο τον κόσμο αγωνίζονται να περιορίσουν την πανδημία, πολλές αναπτύσσουν εργαλεία ψηφιακής επιτήρησης ως μέσο άσκησης κοινωνικού ελέγχου, στρέφοντας ακόμη και τις τεχνολογίες των υπηρεσιών ασφαλείας στους δικούς τους πολίτες…
«Ωστόσο, η ενίσχυση της επιτήρησης για την καταπολέμηση της πανδημίας τώρα θα μπορούσε να ανοίξει μόνιμα τις πόρτες σε πιο επεμβατικές μορφές κατασκοπείας αργότερα. Είναι ένα μάθημα που πήραν οι Αμερικανοί μετά τις τρομοκρατικές επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου 2001, λένε ειδικοί σε θέματα πολιτικών ελευθεριών.
«Σχεδόν δύο δεκαετίες αργότερα, οι υπηρεσίες επιβολής του νόμου έχουν πρόσβαση σε συστήματα επιτήρησης υψηλότερης ισχύος, όπως η ακριβής παρακολούθηση τοποθεσίας και η αναγνώριση προσώπου - τεχνολογίες που μπορεί να επαναχρησιμοποιηθούν σε περαιτέρω πολιτικές ατζέντες…
«Θα μπορούσαμε πολύ εύκολα να καταλήξουμε σε μια κατάσταση όπου δίνουμε την εξουσία στην τοπική, πολιτειακή ή ομοσπονδιακή κυβέρνηση να λάβει μέτρα ως απάντηση σε αυτήν την πανδημία που αλλάζουν θεμελιωδώς το πεδίο των αμερικανικών πολιτικών δικαιωμάτων», δήλωσε ο Albert Fox Cahn, εκτελεστικός διευθυντής της Surveillance. Technology Oversight Project, ένας μη κερδοσκοπικός οργανισμός στο Μανχάταν».
Η ανθρωπότητα σε σταυροδρόμι
Η Zuboff συζητά επίσης τη δουλειά της σε ένα άρθρο στις 24 Ιανουαρίου 2020 στους The New York Times. «Τώρα ελέγχεσαι από απόσταση .
Οι καπιταλιστές επιτήρησης ελέγχουν την επιστήμη και τους επιστήμονες, τα μυστικά και την αλήθεια», γράφει, συνεχίζοντας:
«Σκεφτήκαμε ότι κάνουμε αναζήτηση στο Google, αλλά τώρα καταλαβαίνουμε ότι η Google μας αναζητά. Υποθέσαμε ότι χρησιμοποιούμε τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης για να συνδεθούμε, αλλά μάθαμε ότι η σύνδεση είναι ο τρόπος με τον οποίο μας χρησιμοποιούν τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.
«Μόλις αμφισβητήσαμε γιατί η νέα τηλεόραση ή το στρώμα μας είχε πολιτική απορρήτου, αλλά αρχίσαμε να καταλαβαίνουμε ότι οι πολιτικές «απορρήτου» είναι στην πραγματικότητα πολιτικές παρακολούθησης… Το απόρρητο δεν είναι ιδιωτικό, επειδή η αποτελεσματικότητα των… συστημάτων επιτήρησης και ελέγχου εξαρτάται από τα κομμάτια του εαυτού μας που εγκαταλείπουμε — ή που μας έχουν κλέψει κρυφά.
«Ο ψηφιακός μας αιώνας θα ήταν η χρυσή εποχή της δημοκρατίας. Αντίθετα, εισερχόμαστε στην τρίτη δεκαετία του που χαρακτηρίζεται από μια ολοφάνερη νέα μορφή κοινωνικής ανισότητας που γίνεται καλύτερα κατανοητή ως «επιστημική ανισότητα» … ακραίες ασυμμετρίες της γνώσης και της δύναμης που αποκτά αυτή η γνώση, καθώς οι τεχνολογικοί γίγαντες καταλαμβάνουν τον έλεγχο της πληροφορίας και της μάθησης…
«Οι καπιταλιστές επιτήρησης εκμεταλλεύονται τη διευρυνόμενη ανισότητα της γνώσης για χάρη των κερδών. Χειραγωγούν την οικονομία, την κοινωνία μας, ακόμη και τις ζωές μας ατιμώρητα, θέτοντας σε κίνδυνο όχι μόνο την ατομική ιδιωτικότητα αλλά την ίδια τη δημοκρατία…
«Παρόλα αυτά, οι άνεμοι φαίνεται να έχουν τελικά μετατοπιστεί. Μια εύθραυστη νέα συνειδητοποίηση ανατέλλει… Οι καπιταλιστές της επιτήρησης είναι γρήγοροι επειδή δεν αναζητούν ούτε γνήσια συναίνεση ούτε συναίνεση. Βασίζονται στο ψυχικό μούδιασμα και στα μηνύματα αναπόφευκτου για να επινοήσουν την αδυναμία, την παραίτηση και τη σύγχυση που παραλύουν τη λεία τους.
«Η δημοκρατία είναι αργή, και αυτό είναι καλό. Ο ρυθμός του αντικατοπτρίζει τις δεκάδες εκατομμύρια συνομιλίες που συμβαίνουν… ανακινώντας σταδιακά τον κοιμισμένο γίγαντα της δημοκρατίας στη δράση.
«Αυτές οι συνομιλίες γίνονται τώρα και υπάρχουν πολλές ενδείξεις ότι οι νομοθέτες είναι έτοιμοι να συμμετάσχουν και να ηγηθούν. Αυτή η τρίτη δεκαετία είναι πιθανό να αποφασίσει τη μοίρα μας. Θα κάνουμε το ψηφιακό μέλλον καλύτερο ή θα μας κάνει χειρότερους;»
Επιστημική ανισότητα
Η επιστημική ανισότητα αναφέρεται στην ανισότητα σε αυτά που μπορείτε να μάθετε. «Ορίζεται ως άνιση πρόσβαση στη μάθηση που επιβάλλεται από ιδιωτικούς εμπορικούς μηχανισμούς συλλογής, παραγωγής, ανάλυσης και πωλήσεων πληροφοριών. Αποδεικνύεται καλύτερα στην ταχέως αναπτυσσόμενη άβυσσο ανάμεσα σε αυτά που γνωρίζουμε και σε αυτά που είναι γνωστά για εμάς», γράφει η Zuboff στο άρθρο της στους New York Times .
Η Google , το Facebook, η Amazon και η Microsoft πρωτοστάτησαν στον μετασχηματισμό της αγοράς επιτήρησης, τοποθετώντας τους εαυτούς τους στην κορυφή της επιστημικής ιεραρχίας.
Ξέρουν τα πάντα για σένα και εσύ δεν ξέρεις τίποτα γι' αυτούς. Δεν ξέρεις καν τι ξέρουν για σένα.
«Επιχείρησαν στη σκιά για να συγκεντρώσουν τεράστια μονοπώλια γνώσης κάνοντας χωρίς να ρωτήσουν, έναν ελιγμό που κάθε παιδί αναγνωρίζει ως κλοπή», γράφει ο Zuboff.
«Ο καπιταλισμός επιτήρησης ξεκινά με τη μονομερή διακύβευση της ιδιωτικής ανθρώπινης εμπειρίας ως δωρεάν πρώτης ύλης για μετάφραση σε δεδομένα συμπεριφοράς . Οι ζωές μας αποδίδονται ως ροές δεδομένων».
Αυτές οι ροές δεδομένων αφορούν εσάς, αλλά όχι για εσάς. Όλα αυτά χρησιμοποιούνται εναντίον σας — για να σας χωρίσουν από τα χρήματά σας ή για να σας κάνουν να ενεργείτε με τρόπο που είναι κατά κάποιο τρόπο κερδοφόρο για μια εταιρεία ή μια πολιτική ατζέντα.
Λοιπόν, αναρωτηθείτε, πού είναι η ελευθερία σας σε όλα αυτά;
Σε βάζουν να χορέψεις στο ρυθμό τους
Εάν μια εταιρεία μπορεί να σας κάνει να αγοράσετε πράγματα που δεν χρειάζεστε, κολλώντας μια δελεαστική, εξατομικευμένη διαφήμιση για κάτι που γνωρίζει ότι θα τονώσει την αυτοπεποίθησή σας ακριβώς τη στιγμή που αισθάνεστε ανασφαλείς ή άχρηστοι (μια τακτική που έχει δοκιμαστεί και τελειοποιηθεί) , ενεργείτε πραγματικά με ελεύθερη βούληση;
Εάν μια τεχνητή νοημοσύνη που χρησιμοποιεί προγνωστικά μοντέλα αισθάνεται ότι πεινάτε (με βάση μια ποικιλία ενδείξεων όπως η τοποθεσία σας, οι εκφράσεις του προσώπου και οι λεκτικές εκφράσεις) και σας στέλνει μια διαφήμιση από ένα τοπικό εστιατόριο τη στιγμή που αποφασίζετε να πάρτε κάτι να φάτε, κάνετε πραγματικά συνειδητές, αυτο-καθοδηγούμενες, βασισμένες στην αξία επιλογές ζωής;
Όπως σημειώνει η Zuboff στο άρθρο της:
«Η άνιση γνώση για εμάς παράγει άνιση δύναμη πάνω μας, και έτσι η γνωσιολογική ανισότητα διευρύνεται για να συμπεριλάβει την απόσταση μεταξύ αυτού που μπορούμε να κάνουμε και αυτού που μπορεί να μας γίνει. Οι επιστήμονες δεδομένων περιγράφουν αυτό ως τη μετάβαση από την παρακολούθηση στην ενεργοποίηση, στην οποία μια κρίσιμη μάζα γνώσης για ένα σύστημα μηχανής επιτρέπει τον απομακρυσμένο έλεγχο αυτού του συστήματος.
«Τώρα οι άνθρωποι έχουν γίνει στόχοι για τηλεχειρισμό, καθώς οι καπιταλιστές επιτήρησης ανακάλυψαν ότι τα πιο προγνωστικά δεδομένα προέρχονται από την παρέμβαση στη συμπεριφορά για συντονισμό, ομαδοποίηση και τροποποίηση δράσης προς την κατεύθυνση των εμπορικών στόχων.
«Αυτή η τρίτη επιταγή, οι «οικονομίες δράσης», έχει γίνει αρένα έντονων πειραματισμών. «Μαθαίνουμε πώς να γράφουμε μουσική», είπε ένας επιστήμονας, «και μετά αφήνουμε τη μουσική να τους κάνει να χορεύουν»…
«Το γεγονός είναι ότι ελλείψει εταιρικής διαφάνειας και δημοκρατικής εποπτείας, κυριαρχεί η επιστημική ανισότητα. Ξέρουν. Αυτοί αποφασίζουν ποιος ξέρει. Αυτοί αποφασίζουν ποιος αποφασίζει. Το αφόρητο μειονέκτημα γνώσης του κοινού βαθαίνει από την τελειότητα των μαζικών επικοινωνιών από τους καπιταλιστές επιτήρησης ως γκάζι…
«Στις 30 Απριλίου 2019, ο Mark Zuckerberg έκανε μια δραματική ανακοίνωση στο ετήσιο συνέδριο προγραμματιστών της εταιρείας, δηλώνοντας, «Το μέλλον είναι ιδιωτικό». Λίγες εβδομάδες αργότερα, ένας δικαστής του Facebook εμφανίστηκε ενώπιον ομοσπονδιακού περιφερειακού δικαστή στην Καλιφόρνια για να ματαιώσει μια αγωγή χρηστών για παραβίαση της ιδιωτικής ζωής, υποστηρίζοντας ότι η ίδια η πράξη χρήσης του Facebook αναιρεί κάθε εύλογη προσδοκία για το απόρρητο «ως ζήτημα νόμου».
Χρειαζόμαστε ένα εντελώς νέο ρυθμιστικό πλαίσιο
Στο βίντεο, ο Zuboff επισημαίνει ότι δεν υπάρχουν νόμοι που να περιορίζουν αυτόν τον ολοκαίνουργιο τύπο καπιταλισμού επιτήρησης και ο μόνος λόγος που μπόρεσε να ανθίσει τα τελευταία 20 χρόνια είναι επειδή δεν υπήρχε νόμος εναντίον του , κυρίως επειδή δεν υπήρξε ποτέ στο παρελθόν.
Αυτό είναι το πρόβλημα με την επιστημική ανισότητα. Η Google και το Facebook ήταν οι μόνοι που ήξεραν τι έκαναν. Το δίκτυο παρακολούθησης αναπτύχθηκε στη σκιά, εν αγνοία του κοινού ή των νομοθετών. Αν είχαμε πολεμήσει εναντίον του για δύο δεκαετίες, τότε ίσως έπρεπε να υποχωρήσουμε για να νικήσουμε, αλλά ως έχει, ποτέ δεν προσπαθήσαμε να το ρυθμίσουμε.
Αυτό, λέει ο Zuboff, θα πρέπει να μας δώσει όλους ελπίδα. Μπορούμε να το ανατρέψουμε και να πάρουμε πίσω το απόρρητό μας , αλλά χρειαζόμαστε νομοθεσία που να αντιμετωπίζει την πραγματική πραγματικότητα ολόκληρου του εύρους και του βάθους του συστήματος συλλογής δεδομένων.
Δεν αρκεί να αντιμετωπίσουμε μόνο τα δεδομένα που γνωρίζουμε ότι δίνουμε όταν συνδεόμαστε στο διαδίκτυο.
Ο Zuboff γράφει:
«Αυτοί οι διαγωνισμοί του 21ου αιώνα απαιτούν ένα πλαίσιο γνωσιολογικών δικαιωμάτων κατοχυρωμένα με νόμο και υπόκεινται σε δημοκρατική διακυβέρνηση. Τέτοια δικαιώματα θα διέκοπταν τις αλυσίδες παροχής δεδομένων προστατεύοντας τα όρια της ανθρώπινης εμπειρίας προτού δεχτούν επίθεση από τις δυνάμεις του datafication.
«Η επιλογή να μετατραπεί οποιαδήποτε πτυχή της ζωής κάποιου σε δεδομένα πρέπει να ανήκει στα άτομα δυνάμει των δικαιωμάτων τους σε μια δημοκρατική κοινωνία. Αυτό σημαίνει, για παράδειγμα, ότι οι εταιρείες δεν μπορούν να διεκδικήσουν το δικαίωμα στο πρόσωπό σας, ή να χρησιμοποιήσουν το πρόσωπό σας ως δωρεάν πρώτη ύλη για ανάλυση, ή να κατέχουν και να πουλήσουν οποιαδήποτε υπολογιστικά προϊόντα που προέρχονται από το πρόσωπό σας…
«Οτιδήποτε φτιάχτηκε από ανθρώπους μπορεί να μην γίνει από ανθρώπους. Ο καπιταλισμός επιτήρησης είναι νέος, μόλις 20 χρόνια στα σκαριά, αλλά η δημοκρατία είναι παλιά, ριζωμένη σε γενιές ελπίδας και ανταγωνισμού.
«Οι καπιταλιστές επιτήρησης είναι πλούσιοι και ισχυροί, αλλά δεν είναι άτρωτοι. Έχουν αχίλλειο πτέρνα: φόβο. Φοβούνται τους νομοθέτες που δεν τους φοβούνται. Φοβούνται τους πολίτες που απαιτούν έναν νέο δρόμο προς τα εμπρός καθώς επιμένουν σε νέες απαντήσεις στα παλιά ερωτήματα: Ποιος θα μάθει; Ποιος θα αποφασίσει ποιος ξέρει; Ποιος θα αποφασίσει ποιος θα αποφασίσει; Ποιος θα γράψει τη μουσική και ποιος θα χορέψει;»
Πώς να προστατεύσετε το απόρρητό σας στο διαδίκτυο
Αν και δεν υπάρχει αμφιβολία ότι χρειαζόμαστε ένα εντελώς νέο νομοθετικό πλαίσιο για να περιορίσουμε τον καπιταλισμό επιτήρησης, εν τω μεταξύ, υπάρχουν τρόποι με τους οποίους μπορείτε να προστατεύσετε το απόρρητό σας στο διαδίκτυο και να περιορίσετε τα «πλεονάζοντα δεδομένα συμπεριφοράς» που συλλέγονται για εσάς.
Ο Robert Epstein, ανώτερος ερευνητικός ψυχολόγος για το Αμερικανικό Ινστιτούτο Έρευνας και Τεχνολογίας της Συμπεριφοράς, συνιστά να λάβετε τα ακόλουθα βήματα για την προστασία του απορρήτου σας :
Χρησιμοποιήστε ένα εικονικό ιδιωτικό δίκτυο (VPN) όπως το Nord , το οποίο κοστίζει μόνο 3 $ το μήνα και μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε έως και έξι συσκευές. Κατά την άποψή μου, αυτό είναι απαραίτητο εάν επιδιώκετε να διατηρήσετε το απόρρητό σας.
Ο Έπσταϊν εξηγεί:
«Όταν χρησιμοποιείτε το κινητό σας τηλέφωνο, τον φορητό υπολογιστή ή τον επιτραπέζιο υπολογιστή σας με τον συνηθισμένο τρόπο, η ταυτότητά σας είναι πολύ εύκολο να δει η Google και άλλες εταιρείες. Μπορούν να το δουν μέσω της διεύθυνσης IP σας, αλλά όλο και περισσότερο, υπάρχουν πολύ πιο περίπλοκοι τρόποι τώρα που ξέρουν ότι είστε εσείς. Το ένα ονομάζεται δακτυλικό αποτύπωμα του προγράμματος περιήγησης.
«Αυτό είναι κάτι που είναι τόσο ανησυχητικό. Βασικά, το είδος του προγράμματος περιήγησης που έχετε και ο τρόπος που χρησιμοποιείτε το πρόγραμμα περιήγησής σας είναι σαν ένα δακτυλικό αποτύπωμα. Χρησιμοποιείτε το πρόγραμμα περιήγησής σας με μοναδικό τρόπο και μόνο με τον τρόπο που πληκτρολογείτε, αυτές οι εταιρείες μπορούν τώρα να σας αναγνωρίσουν αμέσως.
«Το Brave έχει κάποια προστασία από τα δακτυλικά αποτυπώματα ενός προγράμματος περιήγησης, αλλά πρέπει πραγματικά να χρησιμοποιείτε VPN. Αυτό που κάνει ένα VPN είναι ότι δρομολογεί οτιδήποτε κάνετε μέσω κάποιου άλλου υπολογιστή κάπου αλλού. Μπορεί να είναι οπουδήποτε στον κόσμο και υπάρχουν εκατοντάδες εταιρείες που προσφέρουν υπηρεσίες VPN. Αυτό που μου αρέσει περισσότερο αυτή τη στιγμή ονομάζεται Nord VPN.
«Κατεβάζετε το λογισμικό, το εγκαθιστάτε, όπως ακριβώς εγκαθιστάτε οποιοδήποτε λογισμικό. Είναι απίστευτα εύκολο στη χρήση. Δεν χρειάζεται να είστε τεχνικός για να χρησιμοποιήσετε το Nord και σας δείχνει έναν χάρτη του κόσμου και βασικά απλώς κάνετε κλικ σε μια χώρα.
«Το VPN βασικά το κάνει να φαίνεται σαν να μην είναι ο υπολογιστής σας. Βασικά σου δημιουργεί ένα είδος ψεύτικης ταυτότητας, και αυτό είναι καλό. Τώρα, πολύ συχνά θα περνάω από τους υπολογιστές του Nord στις Ηνωμένες Πολιτείες. Μερικές φορές πρέπει να το κάνετε αυτό, διαφορετικά δεν μπορείτε να κάνετε ορισμένα πράγματα. Το PayPal δεν θέλει να βρίσκεστε σε μια ξένη χώρα για παράδειγμα.»
Το Nord, όταν χρησιμοποιείται στο κινητό σας, θα κρύψει επίσης την ταυτότητά σας όταν χρησιμοποιείτε εφαρμογές όπως οι Χάρτες Google.
Μην χρησιμοποιείτε το Gmail , καθώς κάθε email που γράφετε αποθηκεύεται μόνιμα. Γίνεται μέρος του προφίλ σας και χρησιμοποιείται για τη δημιουργία ψηφιακών μοντέλων σας, που τους επιτρέπει να κάνουν προβλέψεις σχετικά με τη γραμμή σκέψης σας και κάθε επιθυμία και επιθυμία σας.
Πολλά άλλα παλαιότερα συστήματα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου, όπως το AOL και το Yahoo, χρησιμοποιούνται επίσης ως πλατφόρμες παρακολούθησης με τον ίδιο τρόπο όπως το Gmail. Το ProtonMail.com, το οποίο χρησιμοποιεί κρυπτογράφηση από άκρο σε άκρο, είναι μια εξαιρετική εναλλακτική και ο βασικός λογαριασμός είναι δωρεάν.
Μην χρησιμοποιείτε το πρόγραμμα περιήγησης Chrome της Google , καθώς όλα όσα κάνετε εκεί παρακολουθούνται, συμπεριλαμβανομένων των πληκτρολογήσεων και κάθε ιστοσελίδας που έχετε επισκεφτεί ποτέ. Το Brave είναι μια εξαιρετική εναλλακτική που λαμβάνει σοβαρά υπόψη το απόρρητο.
Το Brave είναι επίσης πιο γρήγορο από το Chrome και καταστέλλει τις διαφημίσεις. Βασίζεται στο Chromium, την ίδια υποδομή λογισμικού στην οποία βασίζεται το Chrome, ώστε να μπορείτε να μεταφέρετε εύκολα τις επεκτάσεις, τα αγαπημένα και τους σελιδοδείκτες σας.
Μην χρησιμοποιείτε το Google ως τη μηχανή αναζήτησής σας ή οποιαδήποτε επέκταση του Google, όπως το Bing ή το Yahoo, τα οποία αντλούν αποτελέσματα αναζήτησης από το Google. Το ίδιο ισχύει και για τον προσωπικό βοηθό του iPhone Siri, ο οποίος αντλεί όλες τις απαντήσεις του από την Google.
Οι εναλλακτικές μηχανές αναζήτησης που προτείνει ο Epstein περιλαμβάνουν τις SwissCows και Qwant. Συνιστά την αποφυγή του StartPage, καθώς αγοράστηκε πρόσφατα από μια επιθετική εταιρεία διαδικτυακού μάρκετινγκ, η οποία, όπως και η Google, εξαρτάται από την επιτήρηση.
Μην χρησιμοποιείτε κινητό τηλέφωνο Android , για όλους τους λόγους που αναφέρθηκαν προηγουμένως. Ο Epstein χρησιμοποιεί ένα BlackBerry, το οποίο είναι πιο ασφαλές από τα τηλέφωνα Android ή το iPhone. Το επερχόμενο μοντέλο της BlackBerry, το Key3, θα είναι ένα από τα πιο ασφαλή κινητά τηλέφωνα στον κόσμο, λέει.
Μην χρησιμοποιείτε συσκευές Google Home στο σπίτι ή το διαμέρισμά σας — Αυτές οι συσκευές καταγράφουν οτιδήποτε συμβαίνει στο σπίτι σας, τόσο την ομιλία όσο και τους ήχους, όπως το βούρτσισμα των δοντιών σας και το βραστό νερό, ακόμα και όταν φαίνονται ανενεργά, και στέλνουν αυτές τις πληροφορίες πίσω στο Google. Τα τηλέφωνα Android ακούν και κάνουν πάντα εγγραφή, όπως και ο οικιακός θερμοστάτης Nest της Google και η Alexa της Amazon.
Εκκαθαρίστε την προσωρινή μνήμη και τα cookie — Όπως εξηγεί ο Epstein στο άρθρο του:
«Εταιρείες και χάκερ κάθε είδους εγκαθιστούν συνεχώς επεμβατικό κώδικα υπολογιστή στους υπολογιστές και τις κινητές συσκευές σας, κυρίως για να σας παρακολουθούν, αλλά μερικές φορές για πιο κακόβουλους σκοπούς.
«Σε μια κινητή συσκευή, μπορείτε να καθαρίσετε τα περισσότερα από αυτά τα σκουπίδια μεταβαίνοντας στο μενού ρυθμίσεων του προγράμματος περιήγησής σας, επιλέγοντας την επιλογή «απόρρητο και ασφάλεια» και, στη συνέχεια, κάνοντας κλικ στο εικονίδιο που διαγράφει την προσωρινή μνήμη και τα cookie.
«Στα περισσότερα προγράμματα περιήγησης φορητών υπολογιστών και επιτραπέζιων υπολογιστών, κρατώντας πατημένα τρία πλήκτρα ταυτόχρονα — CTRL, SHIFT και DEL — μεταφέρεστε απευθείας στο σχετικό μενού. Χρησιμοποιώ αυτή την τεχνική πολλές φορές την ημέρα χωρίς καν να το σκέφτομαι. Μπορείτε επίσης να διαμορφώσετε τα προγράμματα περιήγησης Brave και Firefox ώστε να διαγράφουν αυτόματα την προσωρινή μνήμη και τα cookie κάθε φορά που κλείνετε το πρόγραμμα περιήγησής σας."
Μην χρησιμοποιείτε το Fitbit , καθώς αγοράστηκε πρόσφατα από την Google και θα τους παρέχει όλες τις φυσιολογικές σας πληροφορίες και τα επίπεδα δραστηριότητάς σας, καθώς και οτιδήποτε άλλο έχει ήδη η Google για εσάς.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου