Νέα ευρήματα από το ναυάγιο του Ουλούμπουρουν 3.000 ετών: Οι νομάδες του Ουζμπεκιστάν παρείχαν το ένα τρίτο του χαλκού που χρησιμοποιήθηκε στην αρχαία Μεσόγειο
Μια νέα μελέτη του ναυαγίου του Uluburun ηλικίας 3.000 ετών αποκάλυψε ένα πολύπλοκο αρχαίο εμπορικό δίκτυο κατά την ύστερη εποχή του χαλκού.
Το έτος 1.320 π.Χ., ένα πλοίο απέπλευσε από τη σύγχρονη Χάιφα που μετέφερε χαλκό και κασσίτερο, τα δύο μέταλλα που απαιτούνται για την κατασκευή του μπρούτζου, της υψηλής τεχνολογίας της εποχής. Το πλοίο βυθίστηκε σε μια καταιγίδα και όταν βρέθηκε το 1982, είχε γίνει η μεγαλύτερη συλλογή ακατέργαστων μετάλλων της Εποχής του Χαλκού που ανακαλύφθηκε ποτέ και ένας εξαιρετικά διατηρημένος, διεθνής θησαυρός θαλάσσιας αρχαιολογίας.
Η νέα έρευνα που ονομάζεται « ναυάγιο του Ουλούμπουρουν » αποκάλυψε ότι ενώ τα δύο τρίτα του κασσίτερου στο πλοίο εξορύσσονταν στα όρη Ταύρου εντός της τεράστιας αυτοκρατορίας των Χετταίων, στη σύγχρονη Τουρκία, το ένα τρίτο προερχόταν από ορυχεία χιλιάδες μίλια μακριά στο Ουζμπεκιστάν.
Αυτή η προέλευση, λένε οι συγγραφείς της μελέτης, αποκαλύπτει ένα πολύπλοκο σύστημα εμπορικών διαδρομών που μετέφερε τόνους και τόνους υλικού χιλιάδες μίλια στις πολυπολιτισμικές αγορές της Μεσογείου.
Μετά από χρόνια έρευνας, η πρόοδος στη γεωχημική ανάλυση επέτρεψε στους ερευνητές να προσδιορίσουν ότι μεγάλο μέρος του κασσίτερου στο πλοίο (περίπου το ένα τρίτο) προήλθε από ένα αρχαίο ορυχείο στο σύγχρονο Ουζμπεκιστάν, χιλιάδες μίλια μακριά από το σημείο που βυθίστηκε το πλοίο. Σύμφωνα με τους ερευνητές, αυτή η ανακάλυψη υποδηλώνει ότι περίπλοκα εμπορικά δίκτυα εκτείνονταν σε όλη την Κεντρική Ασία και τη Μεσόγειο ήδη από την Ύστερη Εποχή του Χαλκού.
«Οι ανθρακωρύχοι είχαν πρόσβαση σε τεράστια διεθνή δίκτυα και - μέσω του χερσαίου εμπορίου και άλλων μορφών συνδεσιμότητας - μπόρεσαν να περάσουν αυτό το πολύ σημαντικό εμπόρευμα μέχρι τη Μεσόγειο», λέει ο Michael Frachetti, συγγραφέας της μελέτης και αρχαιολόγος στο Πανεπιστήμιο της Ουάσιγκτον. σύμφωνα με δελτίο τύπου.
Το έδαφος μεταξύ του ορυχείου Muiston στο Ουζμπεκιστάν και του Ιράν και της Μεσοποταμίας θα ήταν ένα μείγμα από τραχύ έδαφος και βουνά, χωρίς αμφιβολία γεμάτο με πιθανούς ληστές, καθιστώντας εξαιρετικά δύσκολη τη μεταφορά τόνων βαρέως μετάλλου.
«Είναι πολύ εκπληκτικό να μαθαίνουμε ότι ένα πολιτισμικά ποικιλόμορφο, πολυπεριφερειακό και πολυδιανυσματικό σύστημα εμπορίου υποστήριξε την ευρασιατική ανταλλαγή κασσίτερου κατά την Ύστερη Εποχή του Χαλκού», είπε ο Frachetti.
Ο κασσίτερος από το ορυχείο Mušiston στο Ουζμπεκιστάν της Κεντρικής Ασίας ταξίδεψε περισσότερα από 2.000 μίλια στη Χάιφα, όπου το άτυχο πλοίο φόρτωσε το φορτίο του πριν συντριβεί στις ανατολικές ακτές του Uluburun στη σημερινή Τουρκία. (Ο χάρτης παρέχεται από τον Michael Frachetti)Το μυστήριο προσθέτει το γεγονός ότι η βιομηχανία εξόρυξης φαίνεται να διοικείται από τοπικές κοινότητες μικρής κλίμακας ή ελεύθερους εργάτες που διαπραγματεύονταν αυτήν την αγορά εκτός του ελέγχου βασιλιάδων, αυτοκρατόρων ή άλλων πολιτικών οργανώσεων, είπε ο Frachetti.
«Για να το θέσουμε σε μια προοπτική, αυτό θα ήταν το εμπορικό ισοδύναμο του συνόλου των Ηνωμένων Πολιτειών που προμηθεύονται τις ενεργειακές τους ανάγκες από μικρές εξέδρες πετρελαίου στο κέντρο του Κάνσας», είπε.
Όταν το ναυάγιο του Uluburun ανακαλύφθηκε τη δεκαετία του 1980, οι ειδικοί έμειναν μπερδεμένοι. Απλώς δεν ήξεραν πώς να εντοπίσουν την πηγή των μετάλλων στο πλοίο. Ωστόσο, για πρώτη φορά στη δεκαετία του 1990, προέκυψε η ιδέα της χρήσης ισοτόπων κασσιτέρου για να καταλάβουμε από πού προήλθε ο κασσίτερος στα αρχαία αντικείμενα. Ενώ οι απαιτούμενες αναλυτικές μέθοδοι παρέμειναν ασαφείς για μεγάλο χρονικό διάστημα, η πρόοδος των τελευταίων ετών επέτρεψε στους επιστήμονες να αρχίσουν να εντοπίζουν τεχνουργήματα κασσίτερου σε συγκεκριμένες τοποθεσίες εξόρυξης χρησιμοποιώντας τα μοναδικά χημικά τους στοιχεία.
Η ισοτοπική σύνθεση του κασσίτερου του πλοίου Uluburun συγκρίθηκε με εκείνη του κασσίτερου σε κοιτάσματα σε όλο τον κόσμο και τα αποτελέσματα έδειξαν ότι περίπου το ένα τρίτο του μετάλλου προερχόταν από το ορυχείο Muiston στο Ουζμπεκιστάν.
5-12-22
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου