Σάββατο 28 Μαΐου 2011

Αλεβήδες κατά Ερντογάν - ΛΙΓΑ ΤΑ ΨΩΜΙΑ ΤΗΣ ΤΟΥΡΚΙΑΣ

Ανοιχτή επιστολή στον Ταγίπ Ερντογάν έστειλε η ομοσπονδία Αλεβήδων –Μπεκτασήδων στην Τουρκία που αριθμεί περίπου είκοσι εκ. πολιτών, διαμαρτυρόμενη για τις διακρίσεις και την συμπεριφορά των υποψηφίων και σ’ αυτήν την προεκλογική περίοδο.

Μεταξύ άλλων, οι Αλεβήδες επισημαίνουν τα ακόλουθα: «Η επιλογή των πολιτικών που δεν παράγουν πολιτική είναι να στρέφονται εναντίον εκείνων που έχουν διαφορετική εθνική και θρησκευτική ρίζα. Όταν κάποιος βγαίνει στις πλατείες και απευθύνεται στο λαό πρέπει να λέει σοβαρά πράγματα. Η πολιτική των ανεβασμένων τόνων που ασκείται σε βάρος διαφορετικών εθνικών και θρησκευτικών ομάδων, για να προκαλέσει τον ενθουσιασμό του ακροατηρίου, στερείται σοβαρότητας, είναι ρηχή και ανούσια. Δυστυχώς η χώρα μας διανύει μια τέτοια περίοδο στον 21ο αιώνα».

Και συνεχίζουν: «Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η μνήμη της κοινωνίας διαφέρει πολύ από την πραγματική ιστορία. Την ώρα που η ιστορία καταγράφει τις σφαγές και τα εγκλήματα, η μνήμη της κοινωνίας καταγράφει τον άφατο πόνο, τον εξευτελισμό και γράφει δημοτικά τραγούδια, θρύλους και μοιρολόγια. Πρέπει να εξετάσετε τις σχέσεις των Αλεβήδων με τη Δημοκρατία και από αυτή την οπτική….».

Η επιστολή καταλήγει: «Η ευημερία και η σταθερότητα μιας χώρας δεν εξαρτάται μόνο από την οικονομία και την πολιτική, αλλά και από την κοινωνική ειρήνη.

Εάν στην Τουρκία οι Τούρκοι δεν υποστηρίζουν τα δικαιώματα των Κούρδων, οι Σουννίτες των Αλεβήδων και οι Αλεβήδες των Σουννιτών τότε η κοινωνική ειρήνη δεν θα έχει διάρκεια. Για να περάσει κάποιος στην ιστορία πρέπει να οικοδομήσει μια τέτοια κοινωνική ειρήνη. Εσείς, (κ. Ερντογάν) θα περάσετε στην ιστορία όχι μόνο ως ο πρωθυπουργός που γκρέμισε αγάλματα, αλλά και ως ο πρωθυπουργός που έσπειρε το μίσος ανάμεσα στους πολίτες, όταν προκαλέσατε το γιουχάισμα των ανθρώπων με διαφορετικό θρήσκευμα στις πολιτικές συγκεντρώσεις σας».

Από το περιεχόμενο της επιστολής προκύπτει ότι μετά τις εκλογές το τοπίο θα είναι πολύ εχθρικό για τον κ. Ερντογάν, όποιο και αν είναι το ποσοστό της νίκης του. Οι κοινωνικές αναταραχές θα είναι πολύ έντονες. Δεν αρκεί μόνο ο πόλεμος που διεξάγεται καθημερινά στις κουρδικές περιοχές, τώρα αντιδρούν και οι Αλεβήδες .

Για να δούμε αν η «διεθνής κοινότητα» θα ασκήσει το δικαίωμα της «ευθύνης για την προστασία» των αδυνάτων που κινδυνεύουν και κάνει καμία «ανθρωπιστική παρέμβαση» με το ΝΑΤΟ , όπως στο Ιράκ και τη Λιβύη. Εμείς πάντως πιστεύουμε ότι ήδη έχει αργήσει να προστατεύσει τους Κούρδους, που καταπιέζονται ασύστολα εδώ και αιώνες.
πηγή

2 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

αλεβιττες οχι αλεβηδες και ειναι μουσουλμανικη αιρεση καμια σχεση με τον χριστιανισμο πιο κοντα στους σηιτες και στους δερβισιδες

Δευκαλιων

ΙΩΑΝΝΗΣ ΣΤΑΣΙΝΟΣ είπε...

Αθήνα, 28 Μαίου 2011
Κύριοι,
Οι Αλαουίτες (Αλεβίδες) είναι ελευθερόφρων μουσουλμανικός πληθυσμός με αρκετά στοιχεία πολιτισμικού και θρησκευτικού συγκριτισμού στις βάσεις της θρησκευτικής και πολιτισμικής τους
παιδείας και γενικά είναι μετριοπαθείς, αποφεύγοντες τις συγκρούσεις με το "τουρκικό" κατεστημένο.
Πολλοί ακόμη και τουρκογενείς ή μικτοί πληθυσμοί είχαν εξεγερθεί κατά του οθωμανικού κράτους, με θρησκευτικά προσχήματα, εκδηλώνοντας την δυσαρέσκειά τους κατά του εν λόγω κράτους λόγω συγκεκριμένων δυσμενών πολιτικών της ηγεσίας του.
Οι Κούρδοι ήταν κι εξακολουθούν, ως ένα σημείο, να είναι πίονια στην μειονοτική πολιτική του "τουρκικού" κατεστημένου, πάντα το οθωμανικό κράτος έχοντας συνειδητοποιήσει ότι οι "τουρκογενείς τουρκοι" είναι μειονότητα σε μια θάλασσα τουρκοποιημένων κι εξισλαμισμένων πληθυσμών, έστρεφε τη μια μειονότητα εις βάρος της άλλης, οι μειονότητες όμως αυτές ήταν η πλεινότητα έναντι των τουρκογενών.
Οι Κούρδοι στα πλαίσια χρησιμοποίησης τους από το οθωμανικό κατεστημένο και έναντι διαφόρων, ανεκπλήρωτων πάντα, υποσχέσεων, αλλά και επ΄ ωφελεία τοπικών Κούρδων ισχυρών, προέβησαν σε βιαιότητες έναντι άλλων μειονοτήτων (μιλλιέτ) στο οθωμανικόκράτος, σφαγές Αρμενίων, επιθέσεις και βιαιοπραγίες κατά Ελληνο - Ποντίων κι όχι μόνο κλπ.
Το κεμαλικό "τουρκικό" κράτος δεν άλλαξε πολύ την εσωτερική του πολιτική στοθέμα αυτό, απλώς μετά τις οθωμανικές μαζικές διώξεις κατά των "αλλοφύλων" και αλλοφρονούντων μιλλιέτ δεν χρειάστηκε να προβεί σε τόσο μεγάλης έκτασης βιαιότητες.
Πλην όμως η ανομοιογένεια εξακολουθεί και οι λανθασμένες σοβινιστικές και θρησκευτικοκεντρικές, για εσωτερική κατανάλωση κι ανακοπή της δημοκρατικής καικοινωνικής αλλαγής, πολιτικές δεν θα φέρουν ώριμους και χρήσιμους καρπούς.
Σχετική μελέτη έχει εκπονήσειτο Πανεπιστήμιο του Τιμπιγκεν στη Γερμανια, βλ. Έθνη και Γλώσσες στην Τουρκία και μεταξύ άλλων Caroline Finkel, Οθωμανικλή Αυτοκρατορία, 1300 - 1923, εκδ. Διόπτρα, Αθήνα 2007.
Με εκτίμηση,
Ιωάννης Στασινός