Επιχειρούν υποβάθμιση των ελληνορθοδόξων Πατριαρχείων

Η αδιαφορία της ελληνικής πολιτείας έχει επιτρέψει και σε Ρώσους και Ρουμάνοιυς να ασκούν επιθετική πολιτική στα Ιεροσόλυμα

Αναφερθήκαμε προχθές ότι και το Πατριαρχείο Ρουμανίας -μετά από αυτό της Μόσχας- έρχεται να αμφισβητήσει τη θέση του Οικουμενικού Πατριαρχείου Κωνσταντινούπολης. Βέβαια, πληροφορηθήκαμε με έκπληξη, ότι ο κ. Βαρθολομαίος εκμυστηρεύθηκε τους φόβους του στους… Αμερικανούς. Όσο και να είναι ανύπαρκτο το ελληνικό υπουργείο Εξωτερικών -που είναι- φανταζόμασταν ότι ο πατριάρχης αισθάνεται ότι έχει κάποια σχέση με τον ελληνισμό (από αυτό το υπουργείο άλλωστε βγαίνουν οι επιχορηγήσεις) και θα έπρεπε μέσω αυτού να επιδιωχθεί κατ’ αρχήν η αντιμετώπιση του προβλήματος.

Περί αυτού όμως, άλλοτε. Προέχει τώρα η απευθείας αμφισβήτηση από τους Ρουμάνους, της θέσης του Πατριαρχείου Ιεροσολύμων. Η Ιερά Σύνοδος του Πατριαρχείου αυτού, αποφάσισε τη διακοπή του μνημοσύνου του Πατριάρχη Ρουμανίας κ. Δανιήλ και την καθαίρεση του αντιπροσώπου του Πατριαρχείου στα Ιεροσόλυμα, αρχιμανδρίτη π. Ιερωνύμου Κρέτσου.

Σύμφωνα με τη romfaia.gr, οι λόγοι για τη λήψη αυτής της απόφασης είναι ότι κατά τα τελευταία έτη της δεκαετίας του 1990, το Πατριαρχείο Ρουμανίας άρχισε και ολοκλήρωσε την ανέγερση Ναού με ξενώνα, στην Ιεριχώ, χωρίς την έγκριση του Πατριαρχείου Ιεροσολύμων, στη δικαιοδοσία του οποίου υπάγεται η Αγία Γη.
Επειδή, παρά τις διαμαρτυρίες, το Πατριαρχείο Ρουμανίας συνέχισε να αναλαμβάνει πρωτοβουλίες, ο Πατριάρχης Ιεροσολύμων κ. Θεόφιλος απέστειλε προς τον Πατριάρχη Ρουμανίας κ. Δανιήλ επιστολή, με την οποία του υπενθυμίζει ότι οι πράξεις του αποτελούν κατάφωρη παραβίαση των ιερών Κανόνων, «καταδικαζόντων την πήξιν ετέρου θυσιαστηρίου, εν καταφρονήσει του οικείου επισκόπου. Το επιχείρημα ότι η Ρουμανική Εκκλησία επιθυμεί να έχη ίδιον αυτής Ναόν εις την Αγίαν Γην, δεν ευσταθεί, καθ’ ότι αύτη έχει Ναόν εις Ιεροσόλυμα και καθ’ ότι η Αγία Γη έχει ανατεθή προς διαφύλαξιν και διαποίμανσιν εις το Πατριαρχείον Ιεροσολύμων υπό της Α΄ Οικουμενικής Συνόδου».

Ζητεί δε όπως «άνευ ουδεμιάς περαιτέρω χρονοτριβής θεραπευθή και επουλωθή η ανοικτή αύτη πληγή του εκκλησιαστικού σώματος, συνωδά τοις θείοις και ιεροίς κανόσι, και ίνα μη φθάσωμεν εις το απευκταίον της καθαιρέσεως του Αρχιμανδρίτου π. Ιερωνύμου ή της διακοπής του μνημοσύνου της αδελφής Ορθοδόξου Εκκλησίας της Ρουμανίας».

Ο Πατριάρχης Ρουμανίας με την απάντησή του έδειξε, ότι δεν έχει πρόθεση για την κανονική επίλυση του προβλήματος, απεναντίας με αβάσιμα επιχειρήματα καταβάλλεται η προσπάθεια νομιμοποίησης και παγίωσης της κατάστασης που δημιουργήθηκε. Γι’ αυτό και η διακοπή των σχέσεων των δύο Πατριαρχείων.
Είναι γνωστό, ότι με το Πατριαρχείο Ιεροσολύμων παίζονται άσχημα παιχνίδια. Δεν είναι φυσικά μόνον εκκλησιαστικό το θέμα. Η μεγάλη ακίνητη, και αναξιοποίητη, περιουσία του, αποτελεί πρόκληση για πολιτικούς και οικονομικούς παράγοντες. Η ιστορία με την αλλαγή Πατριάρχη προ λίγων ετών, δεν έγινε τυχαία. Ούτε είναι τυχαίο το γεγονός ότι ο εκ των πρωταγωνιστών Βαβύλης, αθωώθηκε σε όλες τις δίκες που ήταν κατηγορούμενος.

Η αδιαφορία της ελληνικής πολιτείας, έχει επιτρέψει και στους Ρώσους να ασκούν επιθετική πολιτική στα Ιεροσόλυμα, και η μόνη άμυνα είναι η μέχρι στιγμής ισραηλινή πολιτική, που δεν θα ήθελε να δει Ρώσους στα πόδια της. Κανείς δεν γνωρίζει όμως τι θα συμβεί αύριο.

Ο Μακεδών