ΓΛΩΣΣΙΚΗ ΑΓΩΓΗ για ορθή σχέση του Ανθρώπου με τα Ζώα

26-4-2011 Ο αιδεσιμότατος θεολόγος Andrew Linzey τονίζει τη σημασία της ορθής χρήσης της γλώσσας, σε θέματα περιβαλλοντικής και ζωικής ηθικής. Η γλωσσική αγωγή είναι απαραίτητη για να παράγουμε και να προσλαμβάνουμε μηνύματα που συνάδουν με την ηθική διάσταση της σχέσης μας με τα ζώα.
Ο καθηγητής Andrew Linzey είναι ο πρώτος θεολόγος που τιμήθηκε με το μεγαλύτερο βραβείο (the Lord Erskine Award ) της παγκόσμιας ζωοφιλικής οργάνωσης RSPCA, για τη μεγάλη συνεισφορά του σε θέματα ηθικής αντιμετώπισης των ζώων από τον άνθρωπο.
Η απονομή του βραβείου, έγινε στην έδρα της της RSPCA στο Horsham, το Σάββατο 11 Σεπτέμβρη, 2010.
Ο αιδεσιμότατος Andrew Linzey είναι ιδρυτής και διευθυντής του Κέντρου για την Ηθική Μεταχείριση των Ζώων, που εδρεύει στην Οξφόρδη ( www.oxfordanimalethics.com, Oxford Centre for Animal Ethics ) και μέλος της Θεολογικής Σχολής του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης.
Οι Andrew Linzey (University of Oxford) και Priscilla N. Cohn (Penn State University), είναι εκδότες του περιοδικού Journal of Animal Ethics (JAE). Στο τεύχος αυτού του μήνα (που εκδόθηκε με τη συνεργασία του University of Illinois Press) οι εκδότες του, ειδικοί σε θέματα ηθικής αντιμετώπισης των ζώων, αναφέρουν πως η γλώσσα που χρησιμοποιούμε είναι καθρέφτης της κοινωνίας μας και μέσο για τη διαμόρφωσή της. Η δύναμη των λέξεων που χρησιμοποιούμε για να εκφράσουμε τις έννοιες που επιθυμούμε, είναι μεγάλη.
Οι λέξεις όπως “pests” και “vermin”, (επιβλαβή ζώα, μάστιγα, παράσιτα κλπ) στέλνουν λάθος μηνύματα και πρέπει να εξαλειφθούν εντελώς. Ακόμα και οι πιο κοινοί όροι όπως ”pets” και“wild animals” (οικόσιτα, κατοικίδια, ζωντανά, άγρια ζώα κλπ) χρειάζονται updating. Τα κατοικίδια πρέπει να αναφέρονται ως ζώα συντροφιας ενώ τα άγρια ζώα πρέπει να προσδιορίζονται ως ζώα ελεύθερα , ή ζώα ελεύθερης βοσκής ή ελεύθερα περιπλανώμενα ζώα.
Παρότι έχει επικρατήσει η λέξη “pets” αποτελεί έναν υποτιμητικό όρο τόσο για τα ζώα, όσο για τους ανθρώπους που τα φροντίζουν. Επίσης ο όρος "ιδιοκτήτες ζώων" αν και είναι νομικά ορθός, μας γυρίζει πίσω στην εποχή που θεωρούσαν τα ζώα σαν περιουσιακό στοιχείο, σαν μηχανές ή αντικείμενα που χρησιμοποιούσαν χωρίς ηθικό περιορισμό.
Καλούμε τους συγγραφείς να χρησιμοποιούν τις λέξεις “free-living”, “free-ranging” ή “free-roaming” παρά τις λέξεις “wild animals”…
για τους περισσότερους η λέξη αγριότητα είναι συνώνυμη με μια απολίτιστη, ασυγκράτητη, βάρβαρη ύπαρξη. Υπάρχει μια φανερή προκατάληψη που πρέπει να αποφεύγουμε.
Η γλώσσα που χρησιμοποιούμε για τα ζώα εκφράζει τη σκέψη περασμένης εποχής και είναι κρίσιμο το σημείο όπου το παρελθόν κηλιδώνεται από υποτιμητική ορολογία. Κτήνος, κτηνάνθρωπος, ζωώδης, θηριώδης, υπάνθρωπος, ζωντανά (“brutes”, “beasts”, “bestial”, “critters”, “sub-humans”) και άλλα παρόμοια.
Δεν θα καταφέρουμε να έχουμε καθαρή σκέψη εάν δεν πειθαρχήσουμε τον εαυτό μας στην αποφυγή - ή τον δυνατό περιορισμό- αυτής της ορολογίας, για να αναπτύξουμε ηθική σχέση με τα ζώα.
Ένα φρασεολόγιο που περιλαμβάνει υποτιμητικά σχόλια όπως πονηρή αλεπού, τρώει σαν γουρούνι, πίνει σαν λεχρίτης κλπ. πρέπει να εξαλειφθεί τελείως από την καθημερινότητά μας.
15-4-2011 Στη χώρα μας η Δημόσια Διαβούλευση για το Σχέδιο Νόμου «Για τα δεσποζόμενα και τα αδέσποτα ζώα συντροφιάς και την προστασία των ζώων από την εκμετάλλευση ή τη χρησιμοποίηση με κερδοσκοπικό σκοπό» περιλαμβάνει τα εξής σχόλια
11-4-2011 Α.Π. Ο όρος «ιδιοκτήτης ή κάτοχος» όμως αρμόζει μόνον στην ιδιοκτησία ή στην κατοχή αψύχων αντικειμένων η περιουσιακών στοιχείων, τα οποία ο κάτοχος τους δικαιούται να φροντίσει, να διαφυλάξει, να αξιοποιήσει, να εγκαταλείψει, ή να καταστρέψει κατά βούλησιν. Η απουσία φροντίδας, η εγκατάλειψη και η κακοποίηση ή θανάτωση (σε αντιστοιχία με την έννοια της καταστροφής) δεν μπορεί να αναφέρεται ως δικαίωμα προκειμένου περί εμψύχων, πόσον μάλλον όταν αυτές οι ενέργειες ή παραλείψεις συνιστούν ανάλογα αδικήματα, τα οποία το παρόν νομοσχέδιο περιγράφει σε άλλα άρθρα του (όπως στο 12, στο 20 και στο 21), και για τα οποία προβλέπει ποινή. Είναι ΕΝΤΕΛΩΣ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΟ συνεπώς, Ο ΟΡΟΣ «ΙΔΙΟΚΤΗΤΗΣ Η ΚΑΤΟΧΟΣ» να αντικατασταθεί με τον όρο «σύντροφος» ή «προστάτης» ή κάποιον ανάλογο που θα αποδίδει σωστά την σχέση του ανθρώπου με το δεσποζόμενο κατοικίδιο.
15-4-11 Μ.Λ. Στην παράγραφο γ) οι όροι ιδιοκτήτης και κάτοχος να αντικατασταθούν από τον όρο κηδεμόνας. Εφόσον τά ζώα ειναι έμβιοι οργανισμοί που συναισθάνονται και κινούνται, δεν είναι πράγματα, άρα δεν πρέπει να θεωρούνται πράγματα κατά την έννοια του αστικού δικαίου. Κανείς δεν δικαιούται να είναι ιδιοκτήτης τους ή να τα κατέχει.
News Release: Animal Language Sends Wrong Message
26th April 2011
A call for a new “animal language” has been made by some of the world’s leading animal ethicists who say words like “pests” and “vermin” send out the wrong message and even our most common terms such as ”pets” and “wild animals” need updating.
The editors of a new Journal of Animal Ethics (JAE) published this month by the University of Illinois Press say derogatory words like “pests” and “vermin” should be dropped altogether and “pets” replaced by “companion animals”, while “wild animals” should be termed “free living or free ranging animals”.
“Despite its prevalence, “pets” is surely a derogatory term both of the animals concerned and their human carers. Again the word “owners”, whilst technically correct in law, harks back to a previous age when animals were regarded as just that: property, machines or things to use without moral constraint … In addition, we invite authors to use the words “free-living”, “free-ranging” or “free-roaming” rather than “wild animals”… For most, “wildness” is synonymous with uncivilized, unrestrained, barbarous existence. There is an obvious prejudgment here that should be avoided.”
“Our existing language about animals is the language of past thought – and the crucial point is that the past is littered with derogatory terminology: “brutes”, “beasts”, “bestial”, “critters”, “sub-humans”, and the like. We shall not be able to think clearly unless we discipline ourselves to use less than partial adjectives in our exploration of animals and our moral relations with them,” they argue.
The JAE has been launched by a US and UK academic partnership with the goal of widening international debate about the moral status of animals, and is the result of years of collaboration between the Oxford Centre for Animal Ethics and the University of Illinois Press. It is edited by the internationally known theologian the Reverend Professor Andrew Linzey, Director of the Oxford Centre for Animal Ethics, and Professor Priscilla Cohn, Emeritus Professor of Philosophy at Penn State University and Associate Director of the Centre.
πηγή http://www.oxfordanimalethics.com/2011/04/news-release-animal-language-sends-wrong-message/
Professor Andrew Linzey has written or edited more than 20 books including seminal works on animals: Animal Theology (1994), Animal Gospel (1999), Creatures of the Same God (2004), and The Link Between Animal Abuse and Human Violence (2009).
His latest book, Why Animal Suffering Matters published by Oxford University Press in 2009 has been described as 'a paradigmatic example of how practical ethics ought to be done'.
(Christopher Libby, Journal for the Study of Religion, Nature and Culture, 4.1. 2010).
Andrew Linzey is also Honorary Professor at the University of Winchester, and Special Professor at Saint Xavier University, Chicago.
In addition, he is the first Henry Bergh Professor of Animal Ethics at the Graduate Theological Foundation, Indiana.
The post is named after Henry Bergh, the founder of the American Society for the Prevention of Cruelty to Animals (ASPCA) and pioneer in animal protection.
The Oxford Centre for Animal Ethics was founded in 2006 by its director Professor Andrew Linzey, is an independent Centre with the aim of pioneering ethical perspectives on animals through academic research, teaching and publication.
The Centre has more than 50 Fellows drawn from a variety of academic disciplines from throughout the world.
“Madame Marchig has been a magnificent advocate for the animals”said Professor Andrew Linzey. “There is hardly a part of the world in which animals havenot benefited from her generosity. Single -handedly, she has made the world a better place for animals”, commented Professor Linzey.
28-4-11 Calling animals 'pets' deemed 'insulting'
Prof Linzey also hopes to see phrases such as "sly as a fox", "eat like a pig" or "drunk as a skunk" stamped out.
http://web.orange.co.uk/article/quirkies/Calling_animals_pets_deemed_insulting

Linzey argues that the dominant view of animals within the Christian tradition is the instrumental view; that is, humanity's relationship with animals is seen in terms of reducing animals to things to eat, use and manipulate.
Linzey's theos-rights view is another way of saying that animals are Spirit filled and do not belong to us by right. Not only are we called to respect the rights of animals but we are also invited to be morally generous towards them. Linzey presents Jesus as the model of moral generosity and compassion as Jesus gave priority to caring for the weak and vulnerable. Finally, Linzey identifies the uniqueness of the human person in terms of service: assisting in God's healing and liberation of creation. However, moral generosity towards animals, he asserts will be costly for humans. Linzey suggests that practices such as animal experimentation, and factory farming will require dismantling if animals are to be treated justly.
Linzey assumes that it is not possible to talk about the preciousness and sacredness of human life without comparing human life to animals. There is no reason why we cannot argue that human life is sacred and also maintain that animals must be treated with respect
πηγή http://dlibrary.acu.edu.au/research/theology/ejournal/aejt_2/wade.htm