Τι άλλο δε γνωρίζουμε ακόμη… Θεέ μου!

του Αποστόλη Παπαπαρίση

Διαβάζω, ακούω και δεν πιστεύω στα μάτια μου και στ’ αυτιά μου. Τη δύσκολη αυτή περίοδο για τους περισσότερους Έλληνες, πρώην βουλευτές και συγγενείς τους, ζητούν περί τις 250 χιλιάδες ευρώ αναδρομικά ο καθένας, ενώ στον επίσημο προϋπολογισμό του 2011 για συνταξιούχους πρωθυπουργούς και βουλευτές υπάρχει πρόβλεψη ποσού 74 εκατ. ευρώ. Πόσοι είναι αυτοί και πόσα παίρνουν ετησίως; Δε γνωρίζω. Το μόνο που έχω πληροφορηθεί και μάλιστα με στοιχεία του 2007 είναι ότι με μόλις τέσσερα χρόνια βουλευτής (άκουσον – άκουσον) δικαιούσαι 1.400 ευρώ σύνταξη (τ’ ακούς μπαμπά;), ενώ με 11 χρόνια βουλευτής δικαιούσαι 3.650 ευρώ σύνταξη (τ’ ακούω πατέρα). Στον ίδιο προϋπολογισμό διάβασα ότι για Θύματα Πολέμου και Αγωνιστών Εθνικής Αντίστασης έχει προβλεφθεί ποσό 173 εκατ. ευρώ. Πόσοι είναι εν ζωή, άραγε και τι ηλικία έχουν; Και πάλι δε γνωρίζω. Είδα όμως ότι στο ΦΕΚ 552 του 2001 ότι οι 77 από τους 85 αναγνωρισμένους Αγωνιστές της Εθνικής Αντίστασης στην Άρτα, ήταν γεννημένοι μετά το 1930(!). Αντιστασιακοί ηλικίας 8 έως 13 ετών, δηλαδή. Υπόψη ότι η Άρτα θεωρείται η …πρωταθλήτρια σε αναγνωρίσεις αντιστασιακών με 12.688 άτομα από το σύνολο των 261.000 σε όλη την Ελλάδα. Το αναφέρω εδώ, όχι λόγω της απονομής (μάλλον) μιας μικρής σύνταξης αλλά γιατί τα παιδιά των αντιστασιακών απέκτησαν ξαφνικά τα προνόμια των πολυτέκνων. Δηλαδή καταλαμβάνουν κατ' εξαίρεση το 5% των θέσεων που προκηρύσσονται στα ΝΠΔΔ ενώ πριμοδοτούνται στις προσλήψεις στο δημόσιο τομέα μέσω ΑΣΕΠ με επιπλέον μόρια 10% και γίνονται πιο ίσοι έναντι του νόμου (όπως συνηθίζουμε να λέμε για τους βουλευτές) από τα υπόλοιπους συνυποψήφιους τους. Τι δεν ξέρουμε ακόμη, Θεέ μου;

Πριν λίγο καιρό εξεπλάγην όταν πληροφορήθηκα ότι η Τράπεζα της Ελλάδος ποτέ δεν ανήκε στο Δημόσιο, ότι δεν είναι κρατική αλλά μια ανώνυμη εταιρεία, ότι δεν ξέρουμε αν μέτοχοι της είναι Έλληνες, Γερμανοί ή Τούρκοι, ότι λειτουργεί ως αναπόσπαστο μέρος του Ευρωπαϊκού Συστήματος Κεντρικών Τραπεζών και ότι ενεργεί σύμφωνα με τις κατευθυντήριες γραμμές και οδηγίες της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας. Υπόψη ότι στην Ευρώπη εκτός από την Ελληνική μόνον οι τράπεζες του Βελγίου και της Αυστρίας είναι ιδιωτικές. Προβληματίσθηκα όταν ο πρόσφατα συλληφθείς Στρος Καν (στην Ελλάδα μπορεί να συλλαμβάναμε την καμαριέρα) δήλωσε με θρασύτητα ότι το Ελληνικό μνημόνιο (για μερικούς μνημόσυνο) το …κλείσανε σε 15 μέρες γιατί δούλεψαν, επί μήνες, υπόγεια με τις Ελληνικές αρχές και ότι το κράτησαν κρυφό γιατί το ζήτησε ο πρωθυπουργός μας, με τον οποίο συζητούσε πριν ακόμα κι από τις εκλογές του 2009. Θύμωσα όταν άκουσα τον κ. Γεωργιάδη του ΛΑΟΣ να δηλώνει στη γνωστή εκπομπή «ΑΝΑΤΡΟΠΗ» ότι το Φεβρουάριο του 2009 στο μέγαρο Μαξίμου ο κ. Καραμανλής όταν είπε στους πολιτικούς αρχηγούς «αν δεν πάρω μέτρα φοβούμαι ότι του χρόνου θα είμαι στο ΔΝΤ», το ΠΑΣΟΚ φώναζε «ΛΕΦΤΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ» και δεν δεχόταν να παρθεί κανένα μέτρο, ενώ ο …έγκριτος δημοσιογράφος κ. Πρετεντέρης το …έπνιξε και πήγε για διαφημίσεις. Θύμωσα επίσης, όταν έμαθα ότι με διάταξη του υπουργείου Οικονομικών, το Δημόσιο (δηλαδή εμείς) ανέλαβε να αποπληρώσει δάνειο 95 εκατ. ευρώ που πήρε το 2007 από την Εθνική Τράπεζα ο Χρήστος Λαμπράκης ως πρόεδρος του Οργανισμού Μεγάρου Μουσικής Αθηνών (ΟΜΜΑ), δάνειο που είχε ως εγγυητή το Ελληνικό Δημόσιο και μάλιστα χωρίς να έχουμε μελλοντικά απαιτήσεις από τον οργανισμό. Και δε σκέφθηκε κανείς τους, αυτό που ένας φίλος μου, είπε: «Γιατί να το πληρώσω εγώ; Ας αυξήσουν την τιμή του εισιτηρίου. Να πληρώσουν όσοι πηγαίνουν στο μέγαρο μουσικής, οι οποίοι σίγουρα δεν είναι φτωχοί». Υπόψη ότι προς τιμήν του ιδρυτή και εμπνευστή Χρήστου Λαμπράκη, η εντυπωσιακή «Αίθουσα Φίλων της Μουσικής» μετονομάστηκε το 2010 σε «Αίθουσα Χρήστος Λαμπράκης», αλλά …το δάνειο το πληρώνουμε εμείς. Μήπως θα έπρεπε να ονομαστεί «Αίθουσα Αγνώστου Φορολογούμενου;» Τι δε γνωρίζουμε ακόμη, Θεέ μου;

Διάβασα συγκλονισμένος την ομιλία του συνταγματολόγου κ. Γιώργου Κασιμάτη, που είχε χρηματίσει και διευθυντής του νομικού γραφείου του Ανδρέα Παπανδρέου, ο οποίος μετά από φοβερά και τρομερά που ανέφερε περί μνημονίου και εθνικής κυριαρχίας κατέληξε: «Να φροντίσει η κυβέρνηση να απαλλαγούν οι Συμβάσεις Δανεισμού από τους επονείδιστους και άνομους όρους που αποτελούν ντροπή για την Ελλάδα και για την Ευρώπη και στη συνέχεια να αποκαταστήσει το δημοκρατικό πολίτευμα που τραυματίστηκε βάναυσα, υποβάλλοντάς τες να κυρωθούν από την Εθνική Αντιπροσωπεία και θέτοντας τέλος στον σφετερισμό της λαϊκής κυριαρχίας. Αν δεν γίνουν αυτά, η Ελλάδα οδηγείται, με ευθύνη της πολιτικής ηγεσίας, σε αγώνα των πολιτών της, σύμφωνα με το ακροτελεύτιο άρθρο του Συντάγματος», που είναι: «'H τήρηση του Συντάγματος επαφίεται στον πατριωτισμό των Ελλήνων, που δικαιούνται και υποχρεούνται να αντιστέκονται με κάθε μέσο εναντίον οποιουδήποτε επιχειρεί να το καταλύσει με τη βία». Τι άλλο δε γνωρίζουμε ακόμη, Θεέ μου;