Έδωσε η Ελλάδα έγκριση στοχοποίησης του Καντάφι;

Μείζον πολιτικό ζήτημα εγείρεται και για την ελληνική κυβέρνηση μετά τις χθεσινοβραδινές εξελίξεις στη Λιβύη, αφού καλείται να απαντήσει εάν έχει δώσει συγκατάθεση για την αλλαγή της ΝΑΤΟϊκής στρατιωτικής στρατηγικής.

Προ ολίγων ημερών, στρατηγός της Συμμαχίας είχε δηλώσει κατά τη διάρκεια ενημέρωσης των δημοσιογράφων ότι το ΝΑΤΟ έχει πάρει νέες αποφάσεις αναφορικά με τη διεξαγωγή των επιχειρήσεων στη Λιβύη κάτι το οποίο «θα φανεί τις επόμενες ημέρες». Αρνήθηκε να δώσει περισσότερες λεπτομέρειες.

Μετά την επιχείρηση, το ΝΑΤΟ αναγκάστηκε να εκδώσει ανακοίνωση στην οποία δηλώνει ότι η Συμμαχία ΔΕΝ στοχοποιεί άτομα, μια δήλωση η οποία ελάχιστα πιστευτή γίνεται από τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, τα οποία πλέον είτε υπαινίσσονται είτε αναφέρουν ανοικτά αυτό που το «defencepoint.gr» εκτιμούσε από τις 11 Απριλίου αναλύοντας την κατάσταση:

Ότι από τη στιγμή που οι σύμμαχοι διστάζουν να δεσμεύσουν στρατεύματα στο έδαφος, η μόνη διαφαινόμενη αξιόπιστη από στρατιωτικής απόψεως επιλογή που απομένει φαίνεται να είναι η προσπάθεια εξουδετέρωσης του ίδιου του Λίβυου ηγέτη, αφού έτσι κι αλλιώς η συγκεκριμένη πολεμική επιχείρηση, καλώς ή κακώς, είναι προσωποποιημένη.

Το θέμα είναι ότι το ΝΑΤΟ υποτίθεται ότι αποτελείται από δημοκρατικά καθεστώτα και τις αποφάσεις του τις λαμβάνει με ομοφωνία. Κατά συνέπεια, η Ελλάδα ως κράτος-μέλος θα πρέπει να έχει συναινέσει στη συγκεκριμένη στρατηγική επιλογή και οι πολιτικοί ηγέτες να έδωσαν τις αντίστοιχες εντολές στη στρατιωτική ηγεσία προς εκτέλεση. Οπότε, είτε η Ελλάδα έχει δώσει συγκατάθεση, είτε οι ΝΑΤΟϊκοί στρατιωτικοί διοικητές έλαβαν απαράδεκτη πρωτοβουλία χωρίς να διαθέτουν πολιτική έγκριση.

Σε κάθε περίπτωση, κάποιος πρέπει να δώσει πολιτικές απαντήσεις στο ζήτημα, με την Ελλάδα, εάν δεν έχει παράσχει συναίνεση από την πλευρά της, να υποχρεούται να προβεί σε καταδίκη της στοχοποίησης ενός ηγέτη, εκτός κι αν υποστηρίζει ότι η πράξη είναι συμβατή με το διεθνές δίκαιο το οποίο χρησιμοποιεί κατά κόρον στη διακηρυκτική της πολιτική (Τουρκία, Βαλκάνια κ.λπ.) ως μέθοδο επίλυσης διεθνών προβλημάτων.

Εάν το στρατιωτικό πλήγμα στην οικία Καντάφι, το οποίο είναι καταφανές ότι προχώρησε μετά από πληροφορίες για το που βρισκόταν ο Λίβυος ηγέτης από κατασκόπους στο έδαφος, ήταν η προσπάθεια να τελειώσει το ΝΑΤΟ τον πόλεμο με τον εύκολο τρόπο, όπως κατηγορήθηκε η κυβέρνηση των ΗΠΑ στο εσωτερικό για τη χρήση των οπλισμένων μη επανδρωμένων αεροχημάτων τύπου Predator.

πηγή