Επιφανειακά drones επιτέθηκαν στο στρατιωτικό λιμάνι της Σεβαστούπολης στη χερσόνησο της Κριμαίας της Ρωσίας το πρωί της Τετάρτης και καταστράφηκαν όλα. Τα πολεμικά πλοία στο λιμάνι δεν υπέστησαν ζημιές, αναφέρει ο κυβερνήτης της πόλης Mikhail Rasvoschayev :
«Τις πρώτες πρωινές ώρες ο στόλος μας απέκρουσε επίθεση από επιφανειακά drones. Μέχρι αυτή την ώρα καταστράφηκαν συνολικά τρία αντικείμενα. Προσπάθησαν να μπουν στον κόλπο και οι ναύτες μας πυροβόλησαν εναντίον τους με φορητά όπλα.
Επιπλέον, αντιαεροπορικά συστήματα εκτόξευσαν έναν στόχο στον αέρα. Τα πολεμικά πλοία δεν υπέστησαν ζημιές».
Οι εκρηκτικές γομώσεις στα μη επανδρωμένα σκάφη ήταν αρκετά μεγάλες. Όταν αυτά καταστράφηκαν και ως αποτέλεσμα πυροδοτήθηκαν οι κατηγορίες, τα παράθυρα σε κτίρια στους παρακείμενους δρόμους έσπασαν, σύμφωνα με τον Raswosschajew.
================
Αυτή η ανάλυση εξετάζει μια ελάχιστα γνωστή πτυχή των επιχειρήσεων θαλάσσιας αρωγής. Ωστόσο, όταν ένα drone MQ-9 της Πολεμικής Αεροπορίας των ΗΠΑ συνετρίβη στα ανοικτά των ακτών της Κριμαίας το πρωί της 14ης Μαρτίου 2023, αυτό είναι ένα πολύ κρίσιμο στοιχείο. Δύο ρωσικά μαχητικά αεροσκάφη Su-27 είχαν προηγουμένως πετάξει πάνω από το drone αρκετές φορές.
Λίγο πριν τη συντριβή: Ένα μαχητικό αεροσκάφος Su-27 πλησιάζει το αμερικανικό drone
Η θαλάσσια διάσωση δεν είναι ίσως το πιο ενδιαφέρον θέμα, αλλά τέτοιες επιχειρήσεις αποτελούν αναπόσπαστο μέρος της θαλάσσιας δραστηριότητας. Δεν ακούγεται ή διαβάζεται σχεδόν τίποτα για τη διάσωση βυθισμένων πλοίων και αναφέρεται μόνο εν συντομία στα ΜΜΕ, συνήθως ως υποσημείωση σε περιστατικά ή ατυχήματα. Ωστόσο, το Ναυτικό των ΗΠΑ και το Βρετανικό Ναυτικό γνωρίζουν πολύ καλά ότι η ανάκτηση ευαίσθητου εξοπλισμού είναι υψίστης σημασίας. Και οι δύο χρειάστηκε πρόσφατα να ανακτήσουν τα καταρριφθέντα μαχητικά αεροσκάφη F-35 από τα βάθη της Μεσογείου και της Θάλασσας της Νότιας Κίνας , κάτι που χρειάστηκε περίπου πέντε εβδομάδες σε κάθε περίπτωση.
Ο στόχος είναι να μην αφήσουμε πίσω κανένα ευαίσθητο εξοπλισμό που θα μπορούσε να παρέχει στο εχθρικό στρατιωτικό προσωπικό χρήσιμες πληροφορίες και τα υπολείμματα μπορούν να παρέχουν ενδείξεις για την αιτία του ατυχήματος.
Συνετρίβη αμερικανικό drone ανοιχτά της Κριμαίας: το ζήτημα της διάσωσης
RT DE 21 Μαρ 2023 Αυτή η ανάλυση εξετάζει μια ελάχιστα γνωστή πτυχή των επιχειρήσεων θαλάσσιας αρωγής. Ωστόσο, όταν ένα drone MQ-9 της Πολεμικής Αεροπορίας των ΗΠΑ συνετρίβη στα ανοικτά των ακτών της Κριμαίας το πρωί της 14ης Μαρτίου 2023, αυτό είναι ένα πολύ κρίσιμο στοιχείο. Δύο ρωσικά μαχητικά αεροσκάφη Su-27 είχαν προηγουμένως πετάξει πάνω από το drone αρκετές φορές.
Λίγο πριν τη συντριβή: Ένα μαχητικό αεροσκάφος Su-27 πλησιάζει το αμερικανικό droneΗ θαλάσσια διάσωση δεν είναι ίσως το πιο ενδιαφέρον θέμα, αλλά τέτοιες επιχειρήσεις αποτελούν αναπόσπαστο μέρος της θαλάσσιας δραστηριότητας. Δεν ακούγεται ή διαβάζεται σχεδόν τίποτα για τη διάσωση βυθισμένων πλοίων και αναφέρεται μόνο εν συντομία στα ΜΜΕ, συνήθως ως υποσημείωση σε περιστατικά ή ατυχήματα. Ωστόσο, το Ναυτικό των ΗΠΑ και το Βρετανικό Ναυτικό γνωρίζουν πολύ καλά ότι η ανάκτηση ευαίσθητου εξοπλισμού είναι υψίστης σημασίας. Και οι δύο χρειάστηκε πρόσφατα να ανακτήσουν τα καταρριφθέντα μαχητικά αεροσκάφη F-35 από τα βάθη της Μεσογείου και της Θάλασσας της Νότιας Κίνας , κάτι που χρειάστηκε περίπου πέντε εβδομάδες σε κάθε περίπτωση.
Ο στόχος είναι να μην αφήσουμε πίσω κανένα ευαίσθητο εξοπλισμό που θα μπορούσε να παρέχει στο εχθρικό στρατιωτικό προσωπικό χρήσιμες πληροφορίες και τα υπολείμματα μπορούν να παρέχουν ενδείξεις για την αιτία του ατυχήματος.
Υπάρχουν διάφορες φάσεις που πρέπει να ληφθούν υπόψη:Εξασφάλιση της κατά προσέγγιση θέσης του ναυαγίου
Ανίχνευση της τοποθεσίας και αναζήτηση στον βυθό γύρω από το σημείο της συντριβής
Οπτική επιθεώρηση του ναυαγίου και εκτίμηση της κατάστασής του
Διάσωση του ναυαγίου ή τμημάτων του
Κατά πάσα πιθανότητα, η διαδικασία για τη διάσωση των συντριμμιών του MQ-9 θα είναι η ίδια. Καθώς το Πολεμικό Ναυτικό των ΗΠΑ δεν διαθέτει πόρους στη Μαύρη Θάλασσα για να πραγματοποιήσει μια επιχείρηση ταχείας ανάκτησης, οι ΗΠΑ δεν είναι εύκολα σε θέση να ανυψώσουν τα συντρίμμια του drone από τον βυθό της θάλασσας. Η Ρωσία έχει τις τεχνικές δυνατότητες να ανακτήσει τα συντρίμμια του MQ-9 Reaper από τον βυθό της θάλασσας. Ο γραμματέας του Συμβουλίου Ασφαλείας της Ρωσίας Νικολάι Πατρούσεφ δήλωσε:
"Αυτό πρέπει να γίνει. Και σίγουρα θα εργαστούμε για αυτό."
Ο ρωσικός στόλος της Μαύρης Θάλασσας διαθέτει πολλά πλοία ικανά να συμμετάσχουν σε επιχειρήσεις έρευνας και διάσωσης (SAR), καθώς και σε εξερεύνηση βυθού και επακόλουθες επιχειρήσεις διάσωσης. Το καθένα έρχεται με διαφορετικές προδιαγραφές. Τα περισσότερα από αυτά τα σκάφη είναι σκάφη υποστήριξης και διαθέτουν εξοπλισμό για καταδυτικές επιχειρήσεις ή μεταφέρουν εξοπλισμό για την έρευνα στον βυθό.
Ανίχνευση της τοποθεσίας και αναζήτηση στον βυθό γύρω από το σημείο της συντριβής
Οπτική επιθεώρηση του ναυαγίου και εκτίμηση της κατάστασής του
Διάσωση του ναυαγίου ή τμημάτων του
Κατά πάσα πιθανότητα, η διαδικασία για τη διάσωση των συντριμμιών του MQ-9 θα είναι η ίδια. Καθώς το Πολεμικό Ναυτικό των ΗΠΑ δεν διαθέτει πόρους στη Μαύρη Θάλασσα για να πραγματοποιήσει μια επιχείρηση ταχείας ανάκτησης, οι ΗΠΑ δεν είναι εύκολα σε θέση να ανυψώσουν τα συντρίμμια του drone από τον βυθό της θάλασσας. Η Ρωσία έχει τις τεχνικές δυνατότητες να ανακτήσει τα συντρίμμια του MQ-9 Reaper από τον βυθό της θάλασσας. Ο γραμματέας του Συμβουλίου Ασφαλείας της Ρωσίας Νικολάι Πατρούσεφ δήλωσε:
"Αυτό πρέπει να γίνει. Και σίγουρα θα εργαστούμε για αυτό."
Ο ρωσικός στόλος της Μαύρης Θάλασσας διαθέτει πολλά πλοία ικανά να συμμετάσχουν σε επιχειρήσεις έρευνας και διάσωσης (SAR), καθώς και σε εξερεύνηση βυθού και επακόλουθες επιχειρήσεις διάσωσης. Το καθένα έρχεται με διαφορετικές προδιαγραφές. Τα περισσότερα από αυτά τα σκάφη είναι σκάφη υποστήριξης και διαθέτουν εξοπλισμό για καταδυτικές επιχειρήσεις ή μεταφέρουν εξοπλισμό για την έρευνα στον βυθό.
[σχετικό δημοσίευμα: Ρώσος Πρέσβης: Τα αμερικανικά drones δεν έχουν καμία δουλειά κοντά στα ρωσικά σύνορα]
Για την αρχική φάση, τη φάση της έρευνας, ο στόλος της Μαύρης Θάλασσας έχει στη διάθεσή του πολλά υδρογραφικά και επιστημονικά σκάφη, τα οποία μπορούν να χρησιμοποιηθούν για τη διεξαγωγή λεπτομερούς αναγνώρισης του σημείου συντριβής. Αυτά περιλαμβάνουν πλοία που είναι σημαντικά για ειδικές υποβρύχιες εργασίες, όπως το Seliger ή το υδρογραφικό πλοίο Projekt 862/II της κατηγορίας Yug Donuslaw. Υπάρχουν επίσης άλλα μικρότερα υδρογραφικά σκάφη της κατηγορίας Moma ή Finik στον ρωσικό στόλο που θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για τον εντοπισμό του τόπου συντριβής στον βυθό της θάλασσας.
Για την τελευταία φάση της επιχείρησης διάσωσης - ανέλκυση του ναυαγίου ή τμημάτων του - ο στόλος της Μαύρης Θάλασσας διαθέτει πλοία με μεγάλη ικανότητα φόρτωσης. Αυτά είναι, για παράδειγμα, το μεγάλο σκάφος πρόσδεσης Project 141, το σκάφος πρόσδεσης και διάσωσης με σημαδούρα, το KIL-158 κατηγορίας Kashtan με το γερανό βαρέως τύπου 100 τόνων και το Project 527 Epron κατηγορίας Prut, το οποίο χρησιμοποιείται μεταξύ άλλα πράγματα, για επιχειρήσεις διάσωσης, ανύψωσης και επανδρωμένων καταδύσεων.
Δεδομένου του πιθανού μεγέθους του, το MQ-9 δεν αναμένεται να αντιμετωπίσει βαριά συντρίμμια σε σύγκριση με την ανύψωση ενός ολόκληρου αεροσκάφους τζετ ή ελικοπτέρου. Αυτό σημαίνει ότι η αναγνώριση και η ανάκτηση θραυσμάτων μπορεί να πραγματοποιηθεί και από άλλα πλοία. Εάν το MQ-9 διαλύθηκε κατά την πρόσκρουση με το νερό, τα συντρίμμια θα εξαπλωθούν ευρέως στον βυθό της θάλασσας, απαιτώντας μια πιο λεπτομερή έρευνα. Σε αυτή την περίπτωση, η διάσωση των επιμέρους τμημάτων από τον βυθό θα ήταν πολύ πιο περίπλοκη και δαπανηρή.
Το Seliger είναι ένα ερευνητικό σκάφος Project 11982 που λειτουργεί από την Κεντρική Διεύθυνση Έρευνας Βαθέων Θαλασσών (GUGI) του Υπουργείου Άμυνας της Ρωσικής Ομοσπονδίας και είναι ιδανικό για τέτοιες εργασίες - ειδικά για επιχειρήσεις αναζήτησης και ανάκτησης - καθώς έχει σχεδιαστεί για θαλάσσια έρευνα και εξερεύνηση βυθού. Το Seliger διαθέτει διάφορα όργανα για υποβρύχια έρευνα, συμπεριλαμβανομένου του αυτόνομου υποβρυχίου έρευνας και διάσωσης ARS-600 για αναζήτηση υποβρύχιων αντικειμένων σε βάθη έως και 600 μέτρων.
Για την αρχική φάση, τη φάση της έρευνας, ο στόλος της Μαύρης Θάλασσας έχει στη διάθεσή του πολλά υδρογραφικά και επιστημονικά σκάφη, τα οποία μπορούν να χρησιμοποιηθούν για τη διεξαγωγή λεπτομερούς αναγνώρισης του σημείου συντριβής. Αυτά περιλαμβάνουν πλοία που είναι σημαντικά για ειδικές υποβρύχιες εργασίες, όπως το Seliger ή το υδρογραφικό πλοίο Projekt 862/II της κατηγορίας Yug Donuslaw. Υπάρχουν επίσης άλλα μικρότερα υδρογραφικά σκάφη της κατηγορίας Moma ή Finik στον ρωσικό στόλο που θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για τον εντοπισμό του τόπου συντριβής στον βυθό της θάλασσας.
Για την τελευταία φάση της επιχείρησης διάσωσης - ανέλκυση του ναυαγίου ή τμημάτων του - ο στόλος της Μαύρης Θάλασσας διαθέτει πλοία με μεγάλη ικανότητα φόρτωσης. Αυτά είναι, για παράδειγμα, το μεγάλο σκάφος πρόσδεσης Project 141, το σκάφος πρόσδεσης και διάσωσης με σημαδούρα, το KIL-158 κατηγορίας Kashtan με το γερανό βαρέως τύπου 100 τόνων και το Project 527 Epron κατηγορίας Prut, το οποίο χρησιμοποιείται μεταξύ άλλα πράγματα, για επιχειρήσεις διάσωσης, ανύψωσης και επανδρωμένων καταδύσεων.
Δεδομένου του πιθανού μεγέθους του, το MQ-9 δεν αναμένεται να αντιμετωπίσει βαριά συντρίμμια σε σύγκριση με την ανύψωση ενός ολόκληρου αεροσκάφους τζετ ή ελικοπτέρου. Αυτό σημαίνει ότι η αναγνώριση και η ανάκτηση θραυσμάτων μπορεί να πραγματοποιηθεί και από άλλα πλοία. Εάν το MQ-9 διαλύθηκε κατά την πρόσκρουση με το νερό, τα συντρίμμια θα εξαπλωθούν ευρέως στον βυθό της θάλασσας, απαιτώντας μια πιο λεπτομερή έρευνα. Σε αυτή την περίπτωση, η διάσωση των επιμέρους τμημάτων από τον βυθό θα ήταν πολύ πιο περίπλοκη και δαπανηρή.
Το Seliger είναι ένα ερευνητικό σκάφος Project 11982 που λειτουργεί από την Κεντρική Διεύθυνση Έρευνας Βαθέων Θαλασσών (GUGI) του Υπουργείου Άμυνας της Ρωσικής Ομοσπονδίας και είναι ιδανικό για τέτοιες εργασίες - ειδικά για επιχειρήσεις αναζήτησης και ανάκτησης - καθώς έχει σχεδιαστεί για θαλάσσια έρευνα και εξερεύνηση βυθού. Το Seliger διαθέτει διάφορα όργανα για υποβρύχια έρευνα, συμπεριλαμβανομένου του αυτόνομου υποβρυχίου έρευνας και διάσωσης ARS-600 για αναζήτηση υποβρύχιων αντικειμένων σε βάθη έως και 600 μέτρων.
[σχετικό δημοσίευμα:Η Ρωσία σχεδιάζει να ανακτήσει συντρίμμια από αμερικανικό drone στη Μαύρη Θάλασσα]
Το ARS-600 είναι ένα εξαιρετικά ευκίνητο επανδρωμένο υποβρύχιο που διαθέτει βραχίονες αρπαγής και είναι ικανό να ανυψώνει φορτία έως 80 κιλά. Είναι σημαντικό ότι το Seliger διαθέτει ένα σύστημα δυναμικής θέσης (DPS) που μπορεί να ελέγξει και να διατηρήσει τη θέση του πλοίου στην επιφάνεια της θάλασσας. Τον Σεπτέμβριο του 2018, αναπτύχθηκε στα ανοικτά των συριακών ακτών σε μια επιχείρηση αναζήτησης για την ανάκτηση τμημάτων των συντριμμιών ενός κατεδαφισμένου IL-20.
Υπάρχουν επίσης άλλα ειδικά ρυμουλκά διάσωσης πολλαπλών χρήσεων, όπως το SB-742 ή το Project 22870 Captain Gurew . Αυτοί οι τύποι σκαφών μπορούν επίσης να βοηθήσουν σε επιχειρήσεις διάσωσης και διάσωσης, όπως συνέβη στις ακτές της Συρίας για την ανάκτηση ενός Su-33 και ενός MiG-29 που συνετρίβη στη Μεσόγειο Θάλασσα το 2016.
Επιπλέον, ο Στόλος της Μαύρης Θάλασσας έχει στη διάθεσή του το έργο 05361 Mikhail Rudnitsky, κλάσης σωστικό πλοίο Sayany . Τέλος, υπάρχει η σεβάσμια ηλικιωμένη κυρία του Στόλου της Μαύρης Θάλασσας, η Kommuna , εξοπλισμένη με ένα υποβρύχιο διάσωσης AS-28 και ένα τηλεχειριζόμενο υποβρύχιο drone (ROV) ικανό να λειτουργεί σε βάθη έως και 1.000 μέτρων.
Το Kommuna είναι ένα αρκετά παλιό πλοίο και λειτουργεί για πάνω από 100 χρόνια. Επομένως είναι αμφίβολο αν θα συμμετάσχει άμεσα στη διάσωση, δεν είναι τόσο σύγχρονα εξοπλισμένη όσο άλλα πλοία που είναι διαθέσιμα. Αν και διαθέτει εξοπλισμό με μεγάλη χωρητικότητα βάθους, δεν διαθέτει σύστημα δυναμικής θέσης (DPS) που θα ήταν απαραίτητο για την ανάκτηση μικρών κομματιών συντριμμιών. Ωστόσο, το Kommuna έχει τη δυνατότητα να φέρει το υποβρύχιο διάσωσης AS-28 στη σκηνή. Έτσι, θα μπορούσε - αν και εξαιρετικά απίθανο - να καταστήσει δυνατή τη χρήση ενός επανδρωμένου υποβρυχίου βαθέων υδάτων, εάν αυτό είναι απαραίτητο.
Σε λίγο, ακόμη και το Vsevolod Bobrow , ένα πλοίο υλικοτεχνικής υποστήριξης Project 03182, θα μπορούσε να βοηθήσει με διάφορες πτυχές της επιχείρησης διάσωσης. Είναι εξοπλισμένο με γερανούς φορτίου, από τους οποίους είναι δυνατή η διενέργεια ερευνών του βυθού και, χάρη στον ενσωματωμένο θάλαμο αποσυμπίεσης, επίσης η υποστήριξη καταδυτικών εργασιών. Εν ολίγοις, υπάρχουν αρκετά πλοία στον ρωσικό στόλο που θα ήταν κατάλληλα για χρήση στην ανάκτηση συντριμμιών.
Θέματα της επιχείρησης διάσωσης και του εξοπλισμού που έλαβαν χώρα στα παρασκήνια, θα λέγαμε, μετά τη βύθιση της ναυαρχίδας του στόλου της Μαύρης Θάλασσας Moskva, έχουν τεθεί πολλές φορές κατά τη διάρκεια του περασμένου έτους. Επίσης, σε υπηρεσία εκείνη την εποχή ήταν το ρυμουλκό διάσωσης Spasatel Bech (παλαιότερα γνωστό ως SB-739), το οποίο μπορούσε να αναπτύξει υποστήριξη κατάδυσης σε βάθη 60 μέτρων, ένα ROV και άλλο εξοπλισμό αναζήτησης. Ωστόσο, αυτό το πλοίο βυθίστηκε τον Ιούνιο του 2022 κατά τη διάρκεια μιας αποστολής στα ανοιχτά του Snake Island στα ανοικτά των ακτών της Ουκρανίας.
επιχειρήσεις διάσωσης
Δεδομένου ότι ο εντοπισμένος τόπος συντριβής, ή τα υπολείμματα του MQ-9, βρίσκεται σε νερό βάθους άνω των 900 ή 1.200 μέτρων -σύμφωνα με αξιωματούχους και μέσα ενημέρωσης των ΗΠΑ- οι επιχειρήσεις ανάκτησης θα επεκταθούν στο όριο, αλλά όχι απαραίτητα τόσο επαχθείς. ως ακραίες επιχειρήσεις διάσωσης βαθέων υδάτων, όπως συνέβη με το καταρριφθέν F-35. Όλα εξαρτώνται σε μεγάλο βαθμό από τη συνολική κατάσταση του drone.
Παρόλο που τα σκάφη είναι διαθέσιμα με εξοπλισμό υποστήριξης κατάδυσης, όπως καταδυτικές καμπάνες, η πίεση του νερού σε αυτό το βάθος φτάνει τα 90 bar, καθιστώντας αδύνατη την ανθρώπινη παρέμβαση, απαιτώντας έτσι μη επανδρωμένα και τηλεχειριζόμενα καταδυτικά drones.
Μόλις εντοπιστεί το σημείο της συντριβής ή το πεδίο συντριμμιών, θα μπορούσαν στη συνέχεια να χρησιμοποιήσουν το σόναρ πλευρικής σάρωσης για να αναζητήσουν, να επιθεωρήσουν και να χαρτογραφήσουν την περιοχή του βυθού. Στη συνέχεια, η επιχείρηση πιθανότατα θα προχωρήσει ακριβώς όπως περιγράφεται εδώ η ανάκτηση ενός καταρριφθέντος F-35 του Πολεμικού Ναυτικού των ΗΠΑ στη Θάλασσα της Νότιας Κίνας το 2022:
"Το αεροσκάφος ανακτήθηκε χρησιμοποιώντας ένα CURV-21 , ένα τηλεχειριζόμενο υποβρύχιο drone, το οποίο προσάρτησε μια ειδική συσκευή προσάρτησης στα συντρίμμια του αεροσκάφους. Το άγκιστρο ανύψωσης του γερανού του πλοίου στη συνέχεια κατέβηκε στον βυθό και αγκιστρώθηκε στη συσκευή πρόσδεσης. Τα συντρίμμια στη συνέχεια σηκώθηκε στην επιφάνεια και πάνω στον Πικάσο ανέβηκε».
Η ίδια διαδικασία χρησιμοποιήθηκε για την ανάκτηση ενός ελικοπτέρου του Πολεμικού Ναυτικού των ΗΠΑ από ακραία βάθη στον Ειρηνικό το 2021. Σημειώστε τι εξηγείται εδώ:
"Το βάθος είναι ένας παράγοντας, όπως και η διαθεσιμότητα του απαραίτητου εξοπλισμού. Άλλοι παράγοντες περιλαμβάνουν τη διαθεσιμότητα ενός πλοίου με σύστημα δυναμικού εντοπισμού θέσης, τον καιρό και την εποχή του χρόνου. Εάν θέλετε να ανακτήσετε ένα αεροσκάφος, το πλοίο πρέπει να είναι σε θέση να μείνει στη θέση του ακριβώς πάνω από το σημείο της συντριβής».
Μια άλλη μέθοδος θα ήταν η χρήση μπαλονιών ανύψωσης. Υπάρχουν διαφορετικές εκδόσεις αυτού, είτε ως ένα είδος επιμήκους αερόσακου είτε ως μαξιλάρι ανύψωσης σε σχήμα αλεξίπτωτου, οι οποίες διατίθενται σε διάφορα μεγέθη. Αυτά μπορούν να χρησιμοποιηθούν σε συνδυασμό με γερανό ανύψωσης σε ορισμένες και ειδικές περιπτώσεις.
Προηγούμενα της Μαύρης Θάλασσας
Μια διάσωση που πραγματοποίησε ο Στόλος της Μαύρης Θάλασσας ήταν αυτή του Liman , ενός ηλεκτρονικού σκάφους αναγνώρισης, το οποίο βυθίστηκε περίπου 20 ναυτικά μίλια βορειοδυτικά του Στενού του Βοσπόρου στις 27 Απριλίου 2017 μετά από σύγκρουση με το εμπορικό πλοίο Youzarsif H.
Το ρωσικό ναυτικό έστειλε αμέσως ένα πλοίο για να ασφαλίσει την περιοχή. Στη συνέχεια, το Seliger στάλθηκε για να εξετάσει και να εκτιμήσει το ναυάγιο. Στη συνέχεια προστέθηκε το SB-739 για την ανάκτηση ευαίσθητου εξοπλισμού. Συνολικά, αρκετά πλοία είχαν διαφορετικούς ρόλους σε αυτή την επιχείρηση, το KIL-158, το Epron, το Seliger και το SB-739. Το Liman βυθίστηκε έξω από τα τουρκικά χωρικά ύδατα, αλλά δεδομένου του ρόλου του πλοίου και της εγγύτητάς του σε χώρα του ΝΑΤΟ, η ανάκτηση άκρως απόρρητου υλικού και εξοπλισμού από το ναυάγιο ήταν εξαιρετικά επείγουσα. Μια πολύ παρόμοια κατάσταση μπορεί να συνέβη στη Μόσχα.
Ένα άλλο προηγούμενο, ειδικά για τη Μαύρη Θάλασσα, συνέβη στις 30 Αυγούστου 1974. Ένα αντιτορπιλικό κατηγορίας Kashin, το Otvashny , έπιασε φωτιά μετά από έκρηξη στην πίσω γεμιστήρα πυρομαχικών και στη συνέχεια βυθίστηκε. Και σε αυτή την περίπτωση, το Σοβιετικό Ναυτικό ξεκίνησε αμέσως επιχείρηση για τη διάσωση ευαίσθητου εξοπλισμού από το ναυάγιο.
Το ρωσικό Πολεμικό Ναυτικό έχει αναπτύξει επαρκή εμπειρία από επιχειρήσεις διάσωσης την τελευταία δεκαετία, συμπεριλαμβανομένης της βοήθειας της Αργεντινής στην αναζήτηση του βυθισμένου υποβρυχίου ARA San Juan Το 2017. Μέχρι πρόσφατα, το ρωσικό υπουργείο Άμυνας δημοσίευε τακτικά πληροφορίες σχετικά με ασκήσεις που πραγματοποιούνταν με ποικίλο εξοπλισμό, συμπεριλαμβανομένων των μίνι-υποβρυχίων (DSRV), των τηλεχειριζόμενων υποβρύχιων drones, καθώς και των στολών βαθέων υδάτων και των καταδυτικών κουδουνιών. Επιπλέον, το ρωσικό Πολεμικό Ναυτικό συμμετείχε σε αρκετές αποστολές τα τελευταία χρόνια, οι οποίες συχνά είχαν πολύπλοκο χαρακτήρα. Για παράδειγμα, για την ανάκτηση αντικειμένων του Β' Παγκοσμίου Πολέμου που βυθίστηκαν στη Θάλασσα του Μπάρεντς, για τη διατήρηση των δυνατοτήτων διάσωσης ή, όπως το έθεσε ένα πρόσφατο άρθρο του Bloomberg, «να επιτρέψει στο Πολεμικό Ναυτικό να εκπαιδεύσει εξειδικευμένους δύτες και να αναπτύξει εξοπλισμό όπως μίνι-υποβρύχια και υποβρύχια drones σε δοκιμή". Ομοίως, έγιναν αποστολές αρχαιολογικού χαρακτήρα στη Μαύρη Θάλασσα,
o Nat South είναι πρώην Ειδικός Ναυτιλιακής Ασφάλειας και Ρυθμιστικής Πολιτικής. Ως ανεξάρτητη συγγραφέας και σχολιαστής για θαλάσσια γεωπολιτικά ζητήματα με επίκεντρο την Αρκτική,Το ARS-600 είναι ένα εξαιρετικά ευκίνητο επανδρωμένο υποβρύχιο που διαθέτει βραχίονες αρπαγής και είναι ικανό να ανυψώνει φορτία έως 80 κιλά. Είναι σημαντικό ότι το Seliger διαθέτει ένα σύστημα δυναμικής θέσης (DPS) που μπορεί να ελέγξει και να διατηρήσει τη θέση του πλοίου στην επιφάνεια της θάλασσας. Τον Σεπτέμβριο του 2018, αναπτύχθηκε στα ανοικτά των συριακών ακτών σε μια επιχείρηση αναζήτησης για την ανάκτηση τμημάτων των συντριμμιών ενός κατεδαφισμένου IL-20.
Υπάρχουν επίσης άλλα ειδικά ρυμουλκά διάσωσης πολλαπλών χρήσεων, όπως το SB-742 ή το Project 22870 Captain Gurew . Αυτοί οι τύποι σκαφών μπορούν επίσης να βοηθήσουν σε επιχειρήσεις διάσωσης και διάσωσης, όπως συνέβη στις ακτές της Συρίας για την ανάκτηση ενός Su-33 και ενός MiG-29 που συνετρίβη στη Μεσόγειο Θάλασσα το 2016.
Επιπλέον, ο Στόλος της Μαύρης Θάλασσας έχει στη διάθεσή του το έργο 05361 Mikhail Rudnitsky, κλάσης σωστικό πλοίο Sayany . Τέλος, υπάρχει η σεβάσμια ηλικιωμένη κυρία του Στόλου της Μαύρης Θάλασσας, η Kommuna , εξοπλισμένη με ένα υποβρύχιο διάσωσης AS-28 και ένα τηλεχειριζόμενο υποβρύχιο drone (ROV) ικανό να λειτουργεί σε βάθη έως και 1.000 μέτρων.
Το Kommuna είναι ένα αρκετά παλιό πλοίο και λειτουργεί για πάνω από 100 χρόνια. Επομένως είναι αμφίβολο αν θα συμμετάσχει άμεσα στη διάσωση, δεν είναι τόσο σύγχρονα εξοπλισμένη όσο άλλα πλοία που είναι διαθέσιμα. Αν και διαθέτει εξοπλισμό με μεγάλη χωρητικότητα βάθους, δεν διαθέτει σύστημα δυναμικής θέσης (DPS) που θα ήταν απαραίτητο για την ανάκτηση μικρών κομματιών συντριμμιών. Ωστόσο, το Kommuna έχει τη δυνατότητα να φέρει το υποβρύχιο διάσωσης AS-28 στη σκηνή. Έτσι, θα μπορούσε - αν και εξαιρετικά απίθανο - να καταστήσει δυνατή τη χρήση ενός επανδρωμένου υποβρυχίου βαθέων υδάτων, εάν αυτό είναι απαραίτητο.
Σε λίγο, ακόμη και το Vsevolod Bobrow , ένα πλοίο υλικοτεχνικής υποστήριξης Project 03182, θα μπορούσε να βοηθήσει με διάφορες πτυχές της επιχείρησης διάσωσης. Είναι εξοπλισμένο με γερανούς φορτίου, από τους οποίους είναι δυνατή η διενέργεια ερευνών του βυθού και, χάρη στον ενσωματωμένο θάλαμο αποσυμπίεσης, επίσης η υποστήριξη καταδυτικών εργασιών. Εν ολίγοις, υπάρχουν αρκετά πλοία στον ρωσικό στόλο που θα ήταν κατάλληλα για χρήση στην ανάκτηση συντριμμιών.
Θέματα της επιχείρησης διάσωσης και του εξοπλισμού που έλαβαν χώρα στα παρασκήνια, θα λέγαμε, μετά τη βύθιση της ναυαρχίδας του στόλου της Μαύρης Θάλασσας Moskva, έχουν τεθεί πολλές φορές κατά τη διάρκεια του περασμένου έτους. Επίσης, σε υπηρεσία εκείνη την εποχή ήταν το ρυμουλκό διάσωσης Spasatel Bech (παλαιότερα γνωστό ως SB-739), το οποίο μπορούσε να αναπτύξει υποστήριξη κατάδυσης σε βάθη 60 μέτρων, ένα ROV και άλλο εξοπλισμό αναζήτησης. Ωστόσο, αυτό το πλοίο βυθίστηκε τον Ιούνιο του 2022 κατά τη διάρκεια μιας αποστολής στα ανοιχτά του Snake Island στα ανοικτά των ακτών της Ουκρανίας.
επιχειρήσεις διάσωσης
Δεδομένου ότι ο εντοπισμένος τόπος συντριβής, ή τα υπολείμματα του MQ-9, βρίσκεται σε νερό βάθους άνω των 900 ή 1.200 μέτρων -σύμφωνα με αξιωματούχους και μέσα ενημέρωσης των ΗΠΑ- οι επιχειρήσεις ανάκτησης θα επεκταθούν στο όριο, αλλά όχι απαραίτητα τόσο επαχθείς. ως ακραίες επιχειρήσεις διάσωσης βαθέων υδάτων, όπως συνέβη με το καταρριφθέν F-35. Όλα εξαρτώνται σε μεγάλο βαθμό από τη συνολική κατάσταση του drone.
Παρόλο που τα σκάφη είναι διαθέσιμα με εξοπλισμό υποστήριξης κατάδυσης, όπως καταδυτικές καμπάνες, η πίεση του νερού σε αυτό το βάθος φτάνει τα 90 bar, καθιστώντας αδύνατη την ανθρώπινη παρέμβαση, απαιτώντας έτσι μη επανδρωμένα και τηλεχειριζόμενα καταδυτικά drones.
Μόλις εντοπιστεί το σημείο της συντριβής ή το πεδίο συντριμμιών, θα μπορούσαν στη συνέχεια να χρησιμοποιήσουν το σόναρ πλευρικής σάρωσης για να αναζητήσουν, να επιθεωρήσουν και να χαρτογραφήσουν την περιοχή του βυθού. Στη συνέχεια, η επιχείρηση πιθανότατα θα προχωρήσει ακριβώς όπως περιγράφεται εδώ η ανάκτηση ενός καταρριφθέντος F-35 του Πολεμικού Ναυτικού των ΗΠΑ στη Θάλασσα της Νότιας Κίνας το 2022:
"Το αεροσκάφος ανακτήθηκε χρησιμοποιώντας ένα CURV-21 , ένα τηλεχειριζόμενο υποβρύχιο drone, το οποίο προσάρτησε μια ειδική συσκευή προσάρτησης στα συντρίμμια του αεροσκάφους. Το άγκιστρο ανύψωσης του γερανού του πλοίου στη συνέχεια κατέβηκε στον βυθό και αγκιστρώθηκε στη συσκευή πρόσδεσης. Τα συντρίμμια στη συνέχεια σηκώθηκε στην επιφάνεια και πάνω στον Πικάσο ανέβηκε».
Η ίδια διαδικασία χρησιμοποιήθηκε για την ανάκτηση ενός ελικοπτέρου του Πολεμικού Ναυτικού των ΗΠΑ από ακραία βάθη στον Ειρηνικό το 2021. Σημειώστε τι εξηγείται εδώ:
"Το βάθος είναι ένας παράγοντας, όπως και η διαθεσιμότητα του απαραίτητου εξοπλισμού. Άλλοι παράγοντες περιλαμβάνουν τη διαθεσιμότητα ενός πλοίου με σύστημα δυναμικού εντοπισμού θέσης, τον καιρό και την εποχή του χρόνου. Εάν θέλετε να ανακτήσετε ένα αεροσκάφος, το πλοίο πρέπει να είναι σε θέση να μείνει στη θέση του ακριβώς πάνω από το σημείο της συντριβής».
Μια άλλη μέθοδος θα ήταν η χρήση μπαλονιών ανύψωσης. Υπάρχουν διαφορετικές εκδόσεις αυτού, είτε ως ένα είδος επιμήκους αερόσακου είτε ως μαξιλάρι ανύψωσης σε σχήμα αλεξίπτωτου, οι οποίες διατίθενται σε διάφορα μεγέθη. Αυτά μπορούν να χρησιμοποιηθούν σε συνδυασμό με γερανό ανύψωσης σε ορισμένες και ειδικές περιπτώσεις.
Προηγούμενα της Μαύρης Θάλασσας
Μια διάσωση που πραγματοποίησε ο Στόλος της Μαύρης Θάλασσας ήταν αυτή του Liman , ενός ηλεκτρονικού σκάφους αναγνώρισης, το οποίο βυθίστηκε περίπου 20 ναυτικά μίλια βορειοδυτικά του Στενού του Βοσπόρου στις 27 Απριλίου 2017 μετά από σύγκρουση με το εμπορικό πλοίο Youzarsif H.
Το ρωσικό ναυτικό έστειλε αμέσως ένα πλοίο για να ασφαλίσει την περιοχή. Στη συνέχεια, το Seliger στάλθηκε για να εξετάσει και να εκτιμήσει το ναυάγιο. Στη συνέχεια προστέθηκε το SB-739 για την ανάκτηση ευαίσθητου εξοπλισμού. Συνολικά, αρκετά πλοία είχαν διαφορετικούς ρόλους σε αυτή την επιχείρηση, το KIL-158, το Epron, το Seliger και το SB-739. Το Liman βυθίστηκε έξω από τα τουρκικά χωρικά ύδατα, αλλά δεδομένου του ρόλου του πλοίου και της εγγύτητάς του σε χώρα του ΝΑΤΟ, η ανάκτηση άκρως απόρρητου υλικού και εξοπλισμού από το ναυάγιο ήταν εξαιρετικά επείγουσα. Μια πολύ παρόμοια κατάσταση μπορεί να συνέβη στη Μόσχα.
Ένα άλλο προηγούμενο, ειδικά για τη Μαύρη Θάλασσα, συνέβη στις 30 Αυγούστου 1974. Ένα αντιτορπιλικό κατηγορίας Kashin, το Otvashny , έπιασε φωτιά μετά από έκρηξη στην πίσω γεμιστήρα πυρομαχικών και στη συνέχεια βυθίστηκε. Και σε αυτή την περίπτωση, το Σοβιετικό Ναυτικό ξεκίνησε αμέσως επιχείρηση για τη διάσωση ευαίσθητου εξοπλισμού από το ναυάγιο.
Το ρωσικό Πολεμικό Ναυτικό έχει αναπτύξει επαρκή εμπειρία από επιχειρήσεις διάσωσης την τελευταία δεκαετία, συμπεριλαμβανομένης της βοήθειας της Αργεντινής στην αναζήτηση του βυθισμένου υποβρυχίου ARA San Juan Το 2017. Μέχρι πρόσφατα, το ρωσικό υπουργείο Άμυνας δημοσίευε τακτικά πληροφορίες σχετικά με ασκήσεις που πραγματοποιούνταν με ποικίλο εξοπλισμό, συμπεριλαμβανομένων των μίνι-υποβρυχίων (DSRV), των τηλεχειριζόμενων υποβρύχιων drones, καθώς και των στολών βαθέων υδάτων και των καταδυτικών κουδουνιών. Επιπλέον, το ρωσικό Πολεμικό Ναυτικό συμμετείχε σε αρκετές αποστολές τα τελευταία χρόνια, οι οποίες συχνά είχαν πολύπλοκο χαρακτήρα. Για παράδειγμα, για την ανάκτηση αντικειμένων του Β' Παγκοσμίου Πολέμου που βυθίστηκαν στη Θάλασσα του Μπάρεντς, για τη διατήρηση των δυνατοτήτων διάσωσης ή, όπως το έθεσε ένα πρόσφατο άρθρο του Bloomberg, «να επιτρέψει στο Πολεμικό Ναυτικό να εκπαιδεύσει εξειδικευμένους δύτες και να αναπτύξει εξοπλισμό όπως μίνι-υποβρύχια και υποβρύχια drones σε δοκιμή". Ομοίως, έγιναν αποστολές αρχαιολογικού χαρακτήρα στη Μαύρη Θάλασσα,
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου