Αρχαιολόγοι ανακάλυψαν μυστικές σήραγγες Ναϊτών 800 ετών κάτω από την πόλη του Ισραήλ
- πηγή: https://fb.ru/post/history/2019/11/9/153180
==
Η αρχαία πόλη Akko, γνωστή και ως Acre ή Saint-Jean d'Acre, που βρίσκεται στο Ισραήλ, στις ακτές της Μεσογείου, είναι ένα από τα πιο διάσημα φρούρια της εποχής των Σταυροφοριών.
Ένα σημαντικό μέρος του αμυντικού συστήματος του Άκκο ήταν μια μυστική σήραγγα, που βρισκόταν κάτω από το φρούριο. Αυτή η καταπληκτική υπόγεια κατασκευή στη συνέχεια ξεχάστηκε για πολλούς αιώνες, μέχρι τα τέλη του 20ου αιώνα. Χάρη στην πρόσφατη ανακάλυψη αρχαιολόγων, που έγινε με τη χρήση οπτικών λέιζερ σάρωσης, έγιναν γνωστές νέες λεπτομέρειες της κατασκευής ενός ολόκληρου δικτύου υπόγειων περασμάτων, που χρησιμοποιήθηκαν πριν από 800 χρόνια από τους πολεμιστές μοναχούς των Ναϊτών Ιπποτών.
Με σταυρό και σπαθί
Η μεσαιωνική ιστορία του φρουρίου στο Άκκο συνδέεται στενά με τις Σταυροφορίες. Αυτή η σειρά στρατιωτικών συγκρούσεων μεταξύ της Δυτικής Ευρώπης και της Ανατολής συνεχίστηκε από τα τέλη του 11ου έως τα τέλη του 13ου αιώνα. Στη Μέση Ανατολή, οι εχθροπραξίες σημειώθηκαν στην Παλαιστίνη, τη Συρία και την Αίγυπτο.
Αφορμή για την έναρξη της πρώτης σταυροφορίας ήταν το αίτημα του αυτοκράτορα του Βυζαντίου Αλεξέι Α' προς τον Πάπα Ουρβανό Β' για βοήθεια κατά των Σελτζούκων Τούρκων στη Μικρά Ασία.
Ο πάπας δεν αρνήθηκε, αλλά, έχοντας κηρύξει εκστρατεία προς την Ανατολή το 1096, στη συνέχεια επέκτεινε κάπως τα καθήκοντά του.
Κύριος στόχος ήταν η ανακατάληψη της ιερής πόλης της Ιερουσαλήμ για τους χριστιανούς και του παρακείμενου εδάφους της Παλαιστίνης - των Αγίων Τόπων. Εκμεταλλευόμενος το κάλεσμα του Αλεξέι Α', ο πάπας ήλπιζε να εδραιώσει την επιρροή της Ρωμαϊκής Εκκλησίας σε αυτά τα εδάφη, τα οποία είχαν σημαντική θρησκευτική και πολιτική σημασία, δημιουργώντας κράτη υποταγμένα στην παπική εξουσία. Μεταξύ των δυτικοευρωπαϊκών ιπποτών, που καταλαμβάνονταν από θρησκευτικό ζήλο και δίψα για κέρδος στην πλούσια Ανατολή, η κήρυξη της σταυροφορίας προκάλεσε μεγάλη ανταπόκριση.
Σε μια περίοδο σχεδόν δύο αιώνων, οργανώθηκαν οκτώ εκστρατείες, η πιο επιτυχημένη από τις οποίες ήταν η πρώτη. Είχε ως αποτέλεσμα τον σχηματισμό πολλών χριστιανικών κρατών στη Μέση Ανατολή, συμπεριλαμβανομένου του Βασιλείου της Ιερουσαλήμ, που περιλάμβανε την πόλη Άκκο (Άκρα). Στη συνέχεια, οι χριστιανοί έχασαν σταδιακά όλα τα κατακτημένα εδάφη.
Τάγμα των Ιπποτών Μοναχών
Ένας τεράστιος ρόλος στην ιστορία των Σταυροφοριών έπαιξαν στρατιωτικά-θρησκευτικά τάγματα, συμπεριλαμβανομένου του Τάγματος των Ιπποτών του Ναού της Ιερουσαλήμ, γνωστό και ως Τάγμα των φτωχών πολεμιστών του Χριστού, πιο γνωστό ως Ναΐτες.
Το τάγμα ιδρύθηκε το 1119, λίγο μετά την πρώτη σταυροφορία από έναν από τους συμμετέχοντες, τον Hugh de Paynes. Χαρακτηριστικό γνώρισμα των Ναϊτών ήταν μια μακριά ρόμπα με κόκκινο σταυρό (για τους ιππότες - λευκό, για τους ιππότες - μαύρο), που φοριόταν πάνω από την αλυσίδα. Οι Ναΐτες ιππότες έδωσαν όρκο φτώχειας και αγαμίας. τηρήθηκε αυστηρή πειθαρχία εντός της τάξης.
Σκοπός της διαταγής ανακηρύχθηκε η προστασία των χριστιανών προσκυνητών στους Αγίους Τόπους. Ωστόσο, οι Ναΐτες σχεδόν αμέσως άρχισαν να συμμετέχουν ενεργά στις εχθροπραξίες. Επιπλέον, το τάγμα σύντομα έλαβε μεγάλα προνόμια από τον πάπα. Είχε τη δική του ακίνητη περιουσία σε διάφορες χώρες, ασχολήθηκε με φιλανθρωπικό έργο, διεξήγαγε οικονομικές συναλλαγές και συγκέντρωνε τεράστια στρατιωτικά λάφυρα.
Σκοπός της διαταγής ανακηρύχθηκε η προστασία των χριστιανών προσκυνητών στους Αγίους Τόπους. Ωστόσο, οι Ναΐτες σχεδόν αμέσως άρχισαν να συμμετέχουν ενεργά στις εχθροπραξίες. Επιπλέον, το τάγμα σύντομα έλαβε μεγάλα προνόμια από τον πάπα. Είχε τη δική του ακίνητη περιουσία σε διάφορες χώρες, ασχολήθηκε με φιλανθρωπικό έργο, διεξήγαγε οικονομικές συναλλαγές και συγκέντρωνε τεράστια στρατιωτικά λάφυρα.
Ο θρυλικός πλούτος των Ναϊτών περιέπλεξε τη σχέση τους με την αυξανόμενη γαλλική βασιλική εξουσία και άλλες μοναρχίες και προκάλεσε την καταστροφή του τάγματος το 1312. Αλλά στην εποχή της δύναμής τους στους αιώνες XII-XIII, οι Ναΐτες ήταν μια σημαντική δύναμη στην Ιερουσαλήμ και μετά την πτώση της το 1187 - στην Άκρα.
Η πόλη των σταυροφόρων και ο θάνατός της
Η Άκρα καταλήφθηκε από τους Σταυροφόρους το 1104. Μετά από 83 χρόνια, οι Μουσουλμάνοι, με επικεφαλής τον Σαλαντίν, μαζί με την Ιερουσαλήμ, ανακατέλαβαν το Άκκο, αλλά όχι για πολύ: οι σταυροφόροι μπόρεσαν να το επιστρέψουν ήδη το 1191 και το κράτησαν για εκατό χρόνια. Η πόλη εκείνη την εποχή ονομαζόταν Saint-Jean d'Acre και ήταν η πρωτεύουσα του Βασιλείου της Ιερουσαλήμ. Σε αυτό εγκαταστάθηκαν εκπρόσωποι των πνευματικών και ιπποτικών ταγμάτων, συμπεριλαμβανομένων των Ναϊτών. Έφτιαξαν το δικό τους φρούριο στην πόλη - Ναό, που, όπως αποδείχτηκε στην εποχή μας, συνδεόταν με υπόγεια περάσματα με το κοντινό λιμάνι.
Η καλά οχυρωμένη Άκρα, η οποία διαθέτει θαλάσσιο λιμάνι, ήταν από καιρό προπύργιο των σταυροφόρων στην Παλαιστίνη. Αλλά το 1291, η ύπαρξή του έληξε: μετά από δίμηνη πολιορκία και επίθεση, τα στρατεύματα του Αιγύπτιου Σουλτάνου Μαμελούκου κατάφεραν να εισβάλουν στην πόλη. Ο Ναός άντεξε στην επίθεση για μια εβδομάδα και οι Ναΐτες ήταν οι τελευταίοι υπερασπιστές της Άκρας. Είναι γνωστό ότι οι ιππότες κατάφεραν να οργανώσουν την εκκένωση του χριστιανικού πληθυσμού που έφευγε από τον Ναό, προφανώς μέσω μιας υπόγειας σήραγγας.
Οι τελευταίοι υπερασπιστές του φρουρίου κλειδώθηκαν στον λεγόμενο Πύργο του Δασκάλου, αλλά οι Μαμελούκοι κατάφεραν να υπονομεύσουν τα θεμέλιά του και ο πύργος κατέρρευσε. Οι ιππότες που έμειναν ζωντανοί κατά την κατάρρευσή του σκοτώθηκαν. Ωστόσο, οι Μαμελούκοι δεν βρήκαν το θησαυροφυλάκιο που ήταν αποθηκευμένο στο Ναό, επομένως, οι υπερασπιστές κατάφεραν να το σώσουν. Τα θεμέλια του κατεστραμμένου πύργου θάφτηκαν στη συνέχεια κάτω από μεταγενέστερα κτίρια.
Τεχνολογίες για την αρχαιολογία
Σε μια νέα μελέτη του ιστορικού τμήματος του Akko, που καλύφθηκε από το κανάλι National Geographic σε μια από τις σειρές ως μέρος του προγράμματος Lost Cities, οι αρχαιολόγοι χρησιμοποίησαν τεχνολογία απομακρυσμένης σάρωσης χρησιμοποιώντας lidar, μια συσκευή λέιζερ που λειτουργεί με βάση την αρχή του ραντάρ και των μορφών μια τρισδιάστατη εικόνα του υπό μελέτη αντικειμένου. Το lidar σάρωσης ανυψώνεται στον αέρα από ένα drone και πραγματοποιεί έρευνες υψηλής ακρίβειας στην επιφάνεια της γης. Αυτή η τεχνολογία σάς επιτρέπει να εντοπίσετε τις παραμικρές ανωμαλίες, συμπεριλαμβανομένων εκείνων που υποδηλώνουν την ύπαρξη υπόγειων εγκαταστάσεων ή ίχνη εξαφανισμένων κτιρίων. Επί του παρόντος, τα lidars χρησιμοποιούνται όλο και περισσότερο στην αρχαιολογία, δίνοντας στους επιστήμονες την ευκαιρία να εξερευνήσουν εξ αποστάσεως τεράστιες περιοχές και να βελτιώσουν τις περιοχές των προτεινόμενων ανασκαφών. Και, καθώς εφαρμόζεται στην Acre, αυτή η τεχνολογία δικαίωσε έξοχα τον εαυτό της.
Υπόγεια μυστικά της Άκρας
Οι επιστήμονες εξέτασαν την περιοχή κοντά στο λιμάνι με ένα lidar. Ένας τρισδιάστατος χάρτης που κατασκευάστηκε με βάση τα αποτελέσματα της αερομεταφερόμενης σάρωσης λέιζερ έδειξε την παρουσία ενός δικτύου υπόγειων περασμάτων και τα ερείπια μιας οχυρωμένης δομής, προφανώς, ενός πύργου φρουρίου. Ιστορικοί και αρχαιολόγοι έμαθαν για τις σήραγγες που περνούν κάτω από τη σύγχρονη Άκρα πριν από μερικές δεκαετίες. Έτσι, ένα από τα τούνελ που αποδίδονται στους Ναΐτες βρέθηκε κατά τη διάρκεια εργασιών επισκευής. Ωστόσο, το δίκτυο των περασμάτων που ανακαλύφθηκαν στη νέα μελέτη ήταν προηγουμένως εντελώς άγνωστο και αντιπροσωπεύει μια σημαντική ανακάλυψη. Μεγάλη σημασία έχουν και τα υποτιθέμενα ερείπια του πύργου. Οι ερευνητές είναι σίγουροι ότι είχαν την τύχη να βρουν ακριβώς τον πύργο που χρησίμευε ως προπύργιο των τελευταίων Ναϊτών του Saint-Jean d'Acre και διήρκεσε περισσότερο από όλες τις άλλες οχυρώσεις της πόλης. Θα μπορούσε να συνδεθεί με υπόγειες επικοινωνίες με το λιμάνι.
Κρύβεται το μυστικό του θησαυρού στα τούνελ;
Ίσως, μέσα από αυτές τις σήραγγες, να μεταφέρονταν στο λιμάνι άνθρωποι, οι οποίοι αναζήτησαν καταφύγιο στο φρούριο των Ναϊτών κατά τη διάρκεια της επίθεσης στην πόλη. Οι αρχαιολόγοι πρότειναν επίσης ότι μυστικά μπουντρούμια χρησιμοποιήθηκαν για τη μεταφορά χρυσού που εξορύχθηκε κατά τη διάρκεια εκστρατειών από το λιμάνι στο Temple και στη συνέχεια προς την αντίθετη κατεύθυνση, για την εκκένωση αυτού του θησαυρού. Εξάλλου, οι θησαυροί που συσσώρευσαν οι ναΐτες πολεμιστές στο Άκκο εξαφανίστηκαν χωρίς ίχνος.
Είναι πιθανό να παρέμειναν θαμμένοι σε ένα ή περισσότερα τούνελ. «Εδώ, κάτω από τη σύγχρονη πόλη, είναι τόσο η έδρα των Ναϊτών όσο και οι θησαυροί τους», λέει ο επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας, Δρ Άλμπερτ Λιν.
Η ανακάλυψη ενός τέτοιου θησαυρού στην Άκρα θα ήταν αναμφίβολα το μεγαλύτερο γεγονός στην αρχαιολογία των Σταυροφοριών. Ωστόσο, ενώ οι επιστήμονες δεν έχουν καμία απόδειξη για την ύπαρξή του. Οι ανασκαφές δεν έχουν ακόμη ξεκινήσει, αλλά μόνο αυτές μπορούν να απαντήσουν στο ερώτημα εάν οι θησαυροί των Ναϊτών είναι κρυμμένοι σε μυστικές σήραγγες κάτω από τους δρόμους της σημερινής Άκρας ή όχι. Όσον αφορά τη χρήση των lidars στην αρχαιολογική έρευνα, οι επιστήμονες αναγνωρίζουν ομόφωνα ένα μεγάλο μέλλον για αυτούς.
Οι νέες τεχνολογίες αναζήτησης χωρίς επαφή σίγουρα θα βοηθήσουν στην εύρεση πολλών άλλων θησαυρών που είναι κρυμμένοι από τα μάτια των αρχαιολόγων και δεν είναι πάντα διαθέσιμοι για ανασκαφές, ακόμα κι αν αποδειχθεί ότι αυτοί οι θησαυροί δεν είναι χρυσοί.
===============
Didier Coilhac French researcher by Architectural Interpretation
Know where is the Arc of the Convenant
σχόλια: -- Πράγματι η Κιβωτός της Διαθήκης θα μπορούσε να βρίσκεται στη Γαλλία αφού οι Ναΐτες είχαν καταλάβει την Ιερουσαλήμ για ένα διάστημα κατά τη διάρκεια των Σταυροφοριών και ακριβώς τους στάβλους του Βασιλιά Σολομώντα όπου θα είχαν ανακαλύψει έναν τεράστιο θησαυρό. Όταν το Sain Jean d'Acre καταλήφθηκε από τους Μαμελούκους το 1291, οι τελευταίοι Ναΐτες δεν δίστασαν να θυσιαστούν ώστε ένα μυστηριώδες φορτίο να απογειωθεί αρκετά ώστε να μην πέσει στα χέρια του εχθρού... μπράβο για αυτήν την ανάλυση! !
--Αφού παρακολούθησα την έρευνά σας σχετικά με την Κιβωτό της Διαθήκης που θα αποθηκευόταν στο FEIGNEUX, μπόρεσα να μετρήσω μια πολύ ισχυρή ενέργεια που προερχόταν από τον πύργο που χτίστηκε στη Βόρεια γωνία της εκκλησίας του FEIGNEUX ίση με 60.000 μονάδες Bovis. Κανένα μέρος που μπόρεσα να μετρήσω δεν είναι ίσο με την ενέργεια αυτού του τόπου. Η μέτρηση αυτή αφορά ολόκληρο τον πύργο από την κορυφή μέχρι τα θεμέλια. Θα πρέπει να καθοριστεί στο σημείο που εκπορεύεται αυτή η όμορφη ενέργεια.
====================
Οι Ναΐτες έχουν συνδεθεί με το Άγιο Δισκοπότηρο και την Κιβωτό της Διαθήκης https://el.biblaridion-online.net/9011-the-templar-tunnel-knights-strategic-passageway-was-l.html
-------------------------
Μια αρχαία σήραγγα που χτίστηκε από τους Ναΐτες Ιππότες, η οποία χρησίμευε ως στρατηγικός διάδρομος που συνέδεε το φρούριο των Ναϊτών με το λιμάνι στην Άκρα, χάθηκε για 700 χρόνια, για να ανακαλυφθεί μόνο αφού μια κυρία πάλεψε με έναν φραγμένο σωλήνα αποχέτευσης.
Το Templar Tunnel είναι ένας υπόγειος διάδρομος στη σύγχρονη ισραηλινή πόλη Acre. Όταν η πόλη ήταν υπό την κυριαρχία του Βασιλείου της Ιερουσαλήμ, οι Ναΐτες Ιππότες κατασκεύασαν τη σήραγγα, η οποία χρησίμευε ως βασικός διάδρομος μεταξύ του παλατιού των Ναϊτών και του λιμανιού.
[φωτο--Ανακαλύφθηκε απροσδόκητα μια αρχαία σήραγγα που χτίστηκε από τους Ναΐτες Ιππότες που χάθηκε για 700 χρόνια ]
Αφού η Άκρα έπεσε στα χέρια των Μαμελούκων τον 13ο αιώνα, η σήραγγα των Ναϊτών χάθηκε και ξεχάστηκε. Μια κυρία που παλεύει με μια βουλωμένη γραμμή λυμάτων κάτω από το σπίτι της ανακαλύπτει τη σήραγγα το 1994. Μετά την κατάκτηση της Ιερουσαλήμ από τους συμμετέχοντες της Πρώτης Σταυροφορίας, το Βασίλειο της Ιερουσαλήμ δημιουργήθηκε το 1099.
Ο Hugues de Payens, ένας Γάλλος ευγενής, ίδρυσε την πόλη περίπου δύο αιώνες αργότερα. Οι Φτωχοί Στρατιώτες του Χριστού και ο Ναός του Σολομώντα Οι Ναΐτες Ιππότες είχαν την έδρα τους στο Όρος του Ναού, όπου ήταν υπεύθυνοι για την υπεράσπιση των χριστιανών επισκεπτών που επισκέπτονταν τους Αγίους Τόπους.
Μετά την ανακατάκτηση της Ιερουσαλήμ από τον Σαλαντίν το 1187, οι Ναΐτες έχασαν την έδρα τους. Αν και οι Μουσουλμάνοι κατέκτησαν μεγάλο μέρος του Βασιλείου της Ιερουσαλήμ, η πόλη της Τύρου, καθώς και πολλά απομονωμένα φρούρια των Σταυροφόρων, άντεξαν.
Όταν ο Γκυ ντε Λουζινιάν, ο βασιλιάς της Ιερουσαλήμ, οδήγησε στρατό στην Άκρα το 1189, εξαπέλυσε την πρώτη σημαντική αντεπίθεση εναντίον του Σαλαντίν. Παρά την περιορισμένη δύναμη του στρατού του, ο Γκάι μπόρεσε να πολιορκήσει την πόλη. Ο Σαλαντίν δεν μπόρεσε να συγκεντρώσει έγκαιρα τις δυνάμεις του για να νικήσει τους πολιορκητές, οι οποίοι σύντομα ενισχύθηκαν από συμμετέχοντες στην Τρίτη Σταυροφορία από την Ευρώπη.
Η πολιορκία της Άκρας κράτησε μέχρι το 1191, όταν οι Σταυροφόροι ανέλαβαν τον έλεγχο της πόλης. Η πόλη έγινε η νέα πρωτεύουσα του Βασιλείου της Ιερουσαλήμ και οι Ναΐτες Ιππότες μπόρεσαν να χτίσουν εκεί το νέο τους αρχηγείο.
Στους Ιππότες δόθηκε η περιοχή νοτιοδυτικά της πόλης και εδώ έχτισαν την κύρια οχύρωση τους. Αυτό το κάστρο, σύμφωνα με έναν Ναΐτη του 13ου αιώνα, ήταν το πιο ισχυρό της πόλης, με δύο πύργους να φρουρούν την είσοδό του και τείχη πάχους 8,5 μέτρων (28 πόδια). Δύο μικρότερα κτίρια πλαισιώνουν κάθε έναν από αυτούς τους πύργους και ένα επιχρυσωμένο λιοντάρι στην κορυφή κάθε πύργου.
Το Φρούριο του Ναού
Το δυτικό άκρο της σήραγγας των Ναών χαρακτηρίζεται από το οχυρό των Ναϊτών. Το φρούριο δεν λειτουργεί πλέον και το πιο αξιοσημείωτο ορόσημο της περιοχής είναι ο σύγχρονος φάρος. Αυτός ο φάρος βρίσκεται κοντά στο δυτικό άκρο αυτού του τούνελ.
Η σήραγγα Templar, η οποία διασχίζει την περιοχή Pisan της πόλης, έχει μήκος 150 μέτρα (492 πόδια). Ένα στρώμα πελεκητής πέτρας στηρίζει την οροφή της σήραγγας, η οποία είναι λαξευμένη στο φυσικό βράχο ως ημιβαρελωτή καμάρα.
Το ανατολικό τέρμα της σήραγγας βρίσκεται στη νοτιοανατολική συνοικία της Άκρας, στο εσωτερικό αγκυροβόλιο του λιμανιού της πόλης. Τώρα είναι η τοποθεσία του Khan al-Umdan (κυριολεκτικά «Καραβανσεράι των Πυλώνων» ), το οποίο ανεγέρθηκε κατά τη διάρκεια της οθωμανικής εξουσίας τον 18ο αιώνα.
Η σήραγγα Templar στην Άκρα, Ισραήλ. Πηγή: Geagea / CC BY-SA 2.0.
Το στρέμμα πέφτει
Η Άκρα πολιορκήθηκε από τους Μαμελούκους της Αιγύπτου τον Απρίλιο του 1291 και η πόλη υπέκυψε στους Μουσουλμάνους ένα μήνα αργότερα. Ο Αλ-Ασράφ Χαλίλ, ο Σουλτάνος των Μαμελούκων, διέταξε να κατεδαφιστούν τα τείχη, τα οχυρά και άλλες κατασκευές της πόλης, ώστε οι Χριστιανοί να μην τα χρησιμοποιήσουν ποτέ ξανά. Η Άκρα έχασε τη σημασία της ως θαλάσσια πόλη και έπεσε σε αχρηστία μέχρι τα τέλη του 18ου αιώνα.
Η σήραγγα των Ναών ανακαλύφθηκε ξανά από αρχαιολόγους.
Η σήραγγα των Ναϊτών, από την άλλη, παρέμεινε μυστήριο για χρόνια μετά την κατάκτηση της Άκρας από τους Μαμελούκους. Τότε εξιχνιάστηκε η υπόθεση. Η σήραγγα των Ναΐτων είχε ανακαλυφθεί. Η σήραγγα καθαρίστηκε αργότερα και εξοπλίστηκε με διάδρομο, φώτα και είσοδο.
Η Εταιρεία Ανάπτυξης Acre αποκαλύπτει και επισκευάζει το ανατολικό τμήμα της σήραγγας από το 1999 και άνοιξε για το κοινό το 2007.
----------------
Στο ιστορικό τοπίο των Αγίων Τόπων κατά τη διάρκεια των Σταυροφοριών , οι Ναΐτες, ένα τρομερό και επιδραστικό τάγμα, καθιέρωσαν την παρουσία τους σε στρατηγικές τοποθεσίες. Ένα τέτοιο μέρος ήταν η πόλη Άκρα, που βρίσκεται στις ακτές της Μεσογείου βορειοδυτικά της Ιερουσαλήμ . Αυτή η πόλη είχε τεράστια σημασία, με την Ακρόπολη της να στέκεται ως υπενθύμιση της δύναμης των Ναϊτών. Μέσα στα απομεινάρια του φρουρίου των Ναϊτών της Άκρας, μια αξιοσημείωτη ανακάλυψη εκτυλίχθηκε το 1994. Μια κρυφή σήραγγα εμφανίστηκε, εκτεινόμενη σε εντυπωσιακά 1.150 πόδια για να συνδέσει το φρούριο με το λιμάνι της πόλης. Αυτό το κατόρθωμα της μηχανικής έδειξε την εφευρετικότητα των Ναϊτών.
Ο σκοπός αυτού του υπόγειου περάσματος παραμένει τυλιγμένος στο μυστήριο. Θα μπορούσε να χρησιμεύσει ως οδός διαφυγής σε ταραχώδεις καιρούς, ή ίσως, να διευκόλυνε τη διακριτική μεταφορά πολύτιμων περιουσιακών στοιχείων έξω από τους Αγίους Τόπους. Οι Σταυροφορίες, που χαρακτηρίζονται από τη σύγκρουση μεταξύ Χριστιανισμού και Ισλάμ, επεκτάθηκαν πέρα από τα όρια των Αγίων Τόπων, φτάνοντας βαθιά στα ευρωπαϊκά εδάφη. Οι επιχειρήσεις των Ναϊτών δεν γνώριζαν όρια, αποκαλύπτοντας την τεράστια επιρροή και τη στρατηγική τους δεινότητα σε μια περίπλοκη ιστορική εποχή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου