Τετάρτη 14 Μαρτίου 2012

Ο Στρατός παιχνίδι στα χέρια των πολιτικών και των... πολιτικάντηδων

parelasi 25martiou22ΠΑΡΕΛΑΣΗ ΜΕ… ΜΑΤ

Υπό άλλη περίπτωση, υπό άλλες συνθήκες και σε μία άλλη εποχή, μόνο καλά λόγια θα μπορούσαμε να γράψουμε για την απόφαση της αρμόδιας επιτροπής χθες το πρωί να συμμετέχει σύσσωμο το κυβερνητικό σχήμα στην παρέλαση της 25ης Μαρτίου.

 Θα μπορούσαμε να μιλάμε για αναβάθμιση του ρόλου των παρελάσεων, που ακυρώνει στην πράξη τα σχέδια της αριστεράς για την κατάργησή τους – κάτι το οποίο εδώ και χρόνια προσπαθεί αλλά αποτυγχάνει και το οποίο κατάφερε να κάνει ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Κάρολος Παπούλιας πριν λίγους μήνες στην Θεσσαλονίκη, όταν απεφάσισε να... ακυρώσει την παρέλαση μόνο και μόνο για να μην τσαλακωθεί το κύρος του. Κάτι που συνέβη ούτως ή άλλως όταν δεκάδες αγανακτισμένοι πολίτες κατάφεραν να τον... διώξουν κυριολεκτικά από την εξέδρα των επισήμων.
Ευτυχώς τουλάχιστον που τίποτε... τζιμάνια στην κυβέρνηση δεν φρόντισαν να ακυρώσουν και την παρέλαση της 25ης Μαρτίου, προκειμένου να μην αναγκαστούν να υποστούν τα γιουχαΐσματα και τις αποδοκιμασίες των πολιτών.

Τι αποφάσισαν όμως επί της ουσίας; Να μετατρέψουν την παρέλαση σε ένα κλειστό event όπου πρόσβαση – όσον αφορά τουλάχιστον την περιοχή γύρω και απέναντι από την εξέδρα των επισήμων, θα έχει ένας πολύ κλειστός κύκλος ατόμων.

Αυτό ήταν γνωστό εδώ και αρκετούς μήνες. Όπως γνωστό είναι ότι από τους κυβερνητικούς κύκλους έχει παρθεί απόφαση να “κινητοποιηθούν” κομματικά στελέχη, ακόμη και εργαζόμενοι στο υπουργείο Άμυνας, αλλά και οικογένειες υψηλόβαθμων στρατιωτικών, προκειμένου να δημιουργηθεί ένας όγκος ατόμων κοντά και απέναντι από την εξέδρα των επισήμων που θα είναι “ελεγχόμενος”.
Είναι σαφές ότι η απόφαση αυτή θα σημάνει επιπρόσθετα και μία άνευ προηγουμένου για την... περίσταση αστυνομική παρουσία, στο κέντρο της Αθήνας. Αρκεί εδώ να διευκρινίσουμε ότι μόνο οι προσωπικοί αστυνομικοί των υπουργών να παρευρεθούν θα μιλάμε για αρκετές δεκάδες άτομα. Σίγουρα όμως εκατοντάδες εάν όχι χιλιάδες παραπάνω θα έχουν “πιάσει” κρίσιμα πόστα γύρω και κοντά από την πλατεία Συντάγματος.

Η επιτροπή που αποφάσισε την… αστυνομοκρατία και οι κατά Βορίδη “εξτρεμιστές” της δεξιάς
Παρόντες στην επιτροπή που αποφάσισε τα παραπάνω ήταν οι υπουργοί: Εσωτερικών Α. Γιαννίτσης, Εθνικής Άμυνας Δ. Αβραμόπουλος, Παιδείας, Δια Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων Γ. Μπαμπινιώτης, Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων Μ. Παπαϊωάννου, Προστασίας του Πολίτη Μ. Χρυσοχοΐδης και Επικρατείας Γ. Σταυρόπουλος και Π. Καψής.

Το σημαντικό είναι ότι πρόκειται για στελέχη τόσο του ΠΑΣΟΚ, όσο και της ΝΔ, αλλά και των λεγομένων “τεχνοκρατών” όπως ο Γ. Μπαμπινιώτης. Και η απόφασή τους αυτή σηματοδοτεί κάτι συγκεκριμένο. Σηματοδοτεί μια “σκληρή” και “άτεγκτη” στάση της κυβέρνησης έναντι των διαμαρτυριών, από όπου και εάν αυτές προέρχονται.

Μέχρις στιγμής οι διάφοροι πολιτικοί αντιδρούσαν με “κατανόηση” στις επιθέσεις που δεχόντουσαν από τους πολίτες. Μπορούμε να πούμε ότι πλέον αυτό αλλάζει;

Νωρίτερα παρέμβαση για το θέμα είχε κάνει και ο Μάκης Βορίδης, λέγοντας ότι πρέπει «να αστυνομευτεί αποτελεσματικά η παρέλαση». Ο υπουργός απέδωσε τα επεισόδια στις παρελάσεις στις δυνάμεις της Αριστεράς και σε ορισμένους, όπως είπε, εξτρεμιστές της δεξιάς.

Είναι αλήθεια ότι για πρώτη φορά εδώ και πολύ καιρό η αριστερά δεν έχει το μονοπώλιο της διαμαρτυρίας. Ότι οι άνθρωποι που συμμετέχουν στις διαμαρτυρίες, στις ακτιβιστικές ενέργειες κατά της κυβέρνησης δεν είναι αποκλειστικά αριστεροί, αλλά είναι κατά κύριο λόγο πατριώτες. Αρκεί αυτό για να ονομαστούν εξτρεμιστές; Ειδικά όταν ο υποτιθέμενος “εξτρεμισμός” μέχρις στιγμής δεν έχει τίποτε άλλο να επιδείξει παρά αποδοκιμασίες και στις πιο σκληροπυρηνικές εκφράσεις του κάποιο μπουκάλι με νερό ή κάτι αντίστοιχο;

Όπως και να έχει η ουσία είναι ότι η παρέλαση της 25ης Μαρτίου μετατρέπεται από εκδήλωση τιμής και μνήμης για όλους έδωσαν την ζωή τους για την απελευθέρωση και αργότερα την υπεράσπισης της πατρίδος μας, σε “ρινγκ” για την αντιπαράθεση μεταξύ πολιτικών και πολιτών που θέλουν να διαμαρτυρηθούν. Για μία ακόμη φορά η παρέλαση θα γίνει στίβος πολιτικών σκοπιμοτήτων και δυνητικά μίας επίδειξης δύναμης από την πλευρά του πολιτικού συστήματος, που αποφάσισε να τα παίξει όλα για όλα.

Έτσι όπως πάμε όμως παρέλαση θα κάνουν αλλοδαποί

Και μπορεί τώρα οι παρελάσεις να έχουν κάποια σημασία για τους Έλληνες πατριώτες. Έτσι όμως όπως πηγαίνουν τα πράγματα, υπάρχει πιθανότητα σε κάποια χρόνια να ζητάμε εμείς την κατάργησή τους. Γιατί αν είναι να παρελαύνουν ... Πακιστανοί, Τούρκοι, Αλγερινοί και όλα τα υπόλοιπα, καλύτερα να καταργηθούν παρά να το ζήσουμε αυτό. Και από ό,τι φαίνεται κάποιοι αυτό ακριβώς θέλουν να γίνει.

Γιατί αυτοί οι κάποιοι και συγκεκριμένα οι πολιτικοί μας τους δίνουν το δικαίωμα εισαγωγής στις παραγωγικές σχολές χωρίς να είναι Έλληνες στο γένος όπως ίσχυε μέχρι πέρυσι.

Την πόρτα των στρατιωτικών σχολών και σε αλλοδαπούς κρατά ανοιχτή το υπουργείο Εθνικής Άμυνας, το οποίο για δεύτερη συνεχή χρονιά απαλείφει από τη σχετική προκήρυξη την... προϋπόθεση που ήθελε όλους τους υποψηφίους για φοίτηση στις παραγωγικές στρατιωτικές σχολές (ΑΣΕΙ και ΑΣΣΥ), δηλαδή τους μελλοντικούς αξιωματικούς των Ενόπλων Δυνάμεων, να είναι Έλληνες το γένος.

Ιδιαίτερα σημαντικό είναι  το ότι, ενώ η απαλοιφή της προϋπόθεσης του γένους για την εισαγωγή υποψηφίων στις ΑΣΕΙ ήταν μια καθαρά πολιτική απόφαση που έλαβε η προηγούμενη ηγεσία του ΥΠΕΘΑ, σε πλήρη γνώση και ανοχή της στρατιωτικής ηγεσίας των Ε.Δ., επιχειρήθηκε να περάσει προς την κοινή γνώμη ως απαίτηση της Ε.Ε. (κοινοτική οδηγία) και του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.

Ούτε η κοινοτική οδηγία, όμως, ούτε και η συγκεκριμένη απόφαση του ΕΔΑΔ είχαν δεσμευτικό χαρακτήρα για τη χώρα μας και ως εκ τούτου επαφιόταν στα χέρια των πολιτικών μας τι
τελικά θα επέλεγαν να πράξουν.

Η ουσία των δύο παραπάνω θεμάτων είναι μία και αυτή. Οι Ένοπλες Δυνάμεις, ο στρατός μας έχουν μεταβληθεί σε τραπουλόχαρτα στα χέρια των πολιτικών, που κάνουν με αυτόν παιχνίδι, προκειμένου να εξυπηρετήσουν αλλότριους σκοπούς. Είτε αυτός ο σκοπός είναι η επέλαση της παγκοσμιοποίησης και η εξαφάνιση κάθε τι “εθνικού” από το σύγχρονο κράτος, είτε η επιβολή κάποιας συγκεκριμένης πολιτικής ατζέντας, όπως στην περίπτωση των παρελάσεων.

Δημήτρης Παπαγεωργίου

Δεν υπάρχουν σχόλια: