Πέμπτη 1 Μαρτίου 2012

Ο Ελληνισμός είναι άπιαστος για να εγκλωβιστεί σε ...κόμματα!


Βρισκόμαστε εγκλωβισμένοι σε ένα άχρηστο πολιτικό σύστημα που έδωσε το δικαίωμα σε μια παρέα «τσογλανιών» από τη μεταπολίτευση και έπειτα να βρίσκονται στην πρώτη γραμμή παίζοντας με τα ιδανικά μας, με την ελληνική παιδεία, ενώ η μοναδική δημιουργικότητα που επέδειξαν όλα αυτά τα χρόνια σπαταλήθηκε στο πως θα δομήσουν εντέλει αυτό το σάπιο σύστημα, έστω και επάνω στην άμμο, αρκεί μετά την κατάρρευσή του – που οι ίδιοι γνώριζαν ότι θα έρθει και πιθανόν σχεδίασαν – να μην συμπαρασύρει την ιδεολογία τους που όλα αυτά τα χρόνια πιστά υπηρέτησαν. 

Μια ιδεολογία που δεν ήταν και δεν είναι Ελληνική όπως και καθόλου φιλική προς τους πολίτες της, αφού εκείνοι θεωρούν ότι τα έθνη και οι πατρίδες πρέπει να σταματήσουν να υπάρχουν δήθεν για το καλό της ειρήνης. Μια ειρήνη που όπως εκείνοι την φαντάζονται πρέπει να εξαθλιώσει μέχρι τέλους τον ανθρώπινο παράγοντα και ουσιαστικά να υποθηκεύσει το ίδιο του το μέλλον.


Από αυτό το βρώμικο παιχνίδι δεν λείπει και η Αριστερά που χρόνια τώρα δεν είχε πνεύμα συνεργασίας αλλά και τη δύναμη να πείσει τον Ελληνικό λαό. Μια Αριστερά που παρέμεινε αγκυλωμένη στο ότι η ίδια εντέλει δεν κατάφερε να μας ρίξει στο «άρμα» του Στάλιν και όχι σε εκείνο της Δύσης. Τα χρόνια πέρασαν αλλά αυτοί παρέμειναν ίδιοι. Σήμερα ζητούν τη ψήφο του Ελληνικού λαού – και δικαίως το κάνουν – αφού έχουν το θράσος να ζητούν το ίδιο και όσοι ξεπούλησαν την πατρίδα. Το θέμα είναι αν πείθουν και κανέναν. Άλλο η ψήφος αγανάκτησης και άλλο η συνειδητή.

Κοντή γιορτή που λένε και στα χωριά μας. Κάποιοι μας θέλουν στα χαρακώματα και να πολεμούμε ο ένας απέναντι στον άλλον. Αυτό που δεν σκέφτηκαν όμως είναι ότι οι ιδεολογίες όσο ισχυρές και να ‘ναι καταρρέουν την ώρα που βρίσκεσαι σε απόγνωση, στα συσσίτια, την ώρα που αυτοκτονείς, την ώρα που ντρέπεσαι να κοιτάξεις τα παιδιά σου στα μάτια.

Δεν ζουν ανάμεσά μας περίπου όλοι όσοι έχουν θέσει εαυτούς εντός του πολιτικού συστήματος της χώρας μας. Τα μέτρα που πάρθηκαν και συνεχίζουν να παίρνονται ενοχλούν τον Έλληνα φορολογούμενο πολίτη μία φορά, το ότι κανείς δεν τιμωρήθηκε, το ότι κανείς δεν λέει τη αλήθεια για το πότε θα βγούμε από την περιβόητη …κρίση ενοχλεί πολύ περισσότερο. Η είσοδος μας στο ΔΝΤ έχει πείσει και τον τελευταίο σκεπτόμενο πολίτη της χώρας ότι ήταν τελικά προσχεδιασμένη.

Η μέρα που θα μπορέσουμε να χαρακτηρίσουμε ως λαμπερή και πραγματικά ηλιόλουστη από εδώ και στο εξής ίσως να μην πρέπει να είναι μία από τις καθημερινές ημέρες λόγω του προνομίου να απολαμβάνουμε τον Ελληνικό ήλιο όσο εκείνη που θα μας δώσει τη δυνατότητα να ατενίσουμε το μέλλον με αισιοδοξία που ίσως μας δώσουν οι νέοι άνθρωποι, οι νέοι κομματικοί σχηματισμοί.

Ο Ελληνισμός δεν είναι δυνατόν να εγκλωβιστεί σε κόμματα. Και αυτό γιατί είναι και μεγάλος!

Δεν υπάρχουν σχόλια: