Σάββατο 3 Μαρτίου 2012

Γρηγόρης Αυξεντίου:Ο Σταυραετός του Μαχαιρά


Γρηγόρης Αυξεντίου:Ο Σταυραετός του Μαχαιρά
Λονδίνο, 03 Μαρτίου 2012

Ο Σταυραετός του Μαχαιρά γεννήθηκε στο χωριό Λύση της Αμμοχώστου στις 22 Φεβρουαρίου 1928. Από νεαρή ηλικία έδειξε το μεγάλο ζήλο για τις έννοιες πατρίδα και λευτεριά. Τελειώνοντας το Γυμνάσιο συνέχισε τις σπουδές του στη Σχολή Εφέδρων Αξιωματικών. Επιστρέφοντας στην Κύπρο ακολούθησε τα σκιρτήματα της καρδιάς του και μυήθηκε στον απελευθερωτικό αγώνα της ΕΟΚΑ.

Χαράματα 3ης Μαρτίου 1957. Κατόπιν προδοσίας, εκατοντάδες Άγγλοι περικυκλώνουν το κρησφύγετο του υπαρχηγού της ΕΟΚΑ, κοντά στην Ιερά Μονή Μαχαιρά και τον καλούν να παραδοθεί. Ένα νέο «Μολών Λαβέ» αντηχεί στους καταγάλανους ουρανούς της Κύπρου.

Μετά από ώρες άνισης μάχης οι Βρετανοί δίνουν εντολή να περιχυθεί το κρησφύγετο με βενζίνη και καλούν τον Γρηγόρη για τελευταία φορά να παραδοθεί. Ο λεοντόκαρδος υπαρχηγός, με πλήρη επίγνωση ως προς το τι θα ακολουθούσε, δίνει εντολή στους αντάρτες που τον συντρόφευαν να εγκαταλείψουν το κρησφύγετο διότι θα τους χρειαζόταν αλλού η πατρίδα. Ο ίδιος, αποφασισμένος να μην πέσει ζωντανός στα χέρια των Άγγλων, απάντησε στους εχθρούς με μία νέα ριπή αυτόματου. Λίγα δευτερόλεπτα μετά, το κρησφύγετο παραδίδεται στις φλόγες.

Ο Γρηγόρης Πιερή Αυξεντίου εγκαταλείπει τα εγκόσμια και συναντά, πλέον, τον Λεωνίδα, τον Κολοκοτρώνη, τον Κίμωνα και όλους τους υπόλοιπους στο πάνθεο των ηρώων. Την Κυριακή στις 3 Μαρτίου 1957, οι Άγγλοι κατόρθωσαν να βγάλουν μια άμορφη μάζα από καμένη σάρκα, χωρίς όμως να υποδουλώσουν τη λεύτερη ψυχή του αντάρτη.

Ο Αυξεντίου, όμως, «δεν πέθανε». Όσοι γίνονται ολοκαύτωμα στο βωμό των μεγάλων Ιδανικών της πατρίδας, δεν πεθαίνουν. Το σώμα του Γρηγόρη Αυξεντίου κάηκε, η ψυχή και το πνεύμα του όμως έμεινε αθάνατο, αιώνια παρακαταθήκη για τους απανταχού Έλληνες στο αίμα και στο πνεύμα.

Όλες οι καμπάνες της Κύπρου σήμαναν μεμιάς. Όλα τ’ ανθρώπινα μέτωπα ψηλά. Όλες οι καρδιές μεσίστιες. Στο χωριό Λύση, ανάμεσα Λευκωσία κι Αμμόχωστος, η μάνα του έσφιξε το μαύρο της τσεμπέρι κάτω απ’ το δυνατό σαγόνι της κι είπε ακριβώς τα λόγια που περίμενε ο γιος της: «Είμαι περήφανη. Κάλλιο μια φούχτα τιμημένη στάχτη, παρά γονατισμένος ο λεβέντης μου.»

Το ΜΕΤΩΠΟ Κυπρίων Φοιτητών Ηνωμένου Βασιλείου θυμάται με δέος την ιερή θυσία του Σταυραετού του Μαχαιρά, που ως γνήσιος Έλληνας έπεσε για να σφραγίσει με το θάνατο του τον όρκο που έδωσε στην Ελλάδα: «Ή ταν ή επί τας». Δίδαξε στους συναγωνιστές του και στις επόμενες γενεές, όχι μόνο πώς να αγωνίζονται αλλά πρωτίστως πώς να πεθαίνουν: με το κεφάλι ψηλά και με την Ελλάδα στην καρδιά τους.

Υποκλινόμαστε στο ήθος και στο μεγαλείο του Ζήδρου, που με τη θυσία του και την ανυποχώρητη αφοσίωση του στην πατρίδα του και στο σκοπό του αγώνα, την Ένωση με τη μάνα Ελλάδα, έγραψε άλλη μια χρυσή σελίδα στους ατελείωτους τόμους της Ελληνικής Ιστορίας. Με τη θυσία του δίδαξε και θα συνεχίσει να διδάσκει στους λαούς, πώς οι δούλοι γίνονται ελεύθεροι!

Του οφείλουμε πολλά. Οφείλουμε να αντισταθούμε σε όσους προσπαθούν να αλλοιώσουν την παρακαταθήκη που μας άφησε, μαζί με τους υπόλοιπους αγωνιστές, που δεν είναι τίποτα λιγότερο και τίποτα περισσότερο από τον αέρα της Ελευθερίας. Με φάρο τη θυσία τους, θα σταθούμε ορθοί και αγέρωχοι μπροστά στους σύγχρονους Εφιάλτες, που έχουν εκπορνεύσει την αξιοπρέπεια τους και έχουν απολέσει κάθε τιμή και συνείδηση και θα υπερασπιστούμε τα δίκαια και τα ιδανικά μας, με όλη τη δύναμη της ψυχής μας.

Το παράδειγμά του ας φωτίζει το δρόμο μας. Τον δρόμο του χρέους και του καθήκοντος. Διότι όπως έλεγε ο Νίτσε «μονάχα εκεί όπου υπάρχουν τάφοι, υπάρχει και ανάσταση».
Καλή Ανάσταση Έλληνες.

«Λάβετε, φάγετε, τούτο εστί το σώμα και το αίμα μου
- το σώμα και το αίμα τού Γρηγόρη Αυξεντίου,
ενός φτωχόπαιδου, 29 χρονώ, απ' το χωριό Λύση, οδηγού ταξί το επάγγελμα,
πούμαθε στη Μεγάλη Σχολή του Αγώνα τόσα μόνο γράμματα
όσα να φτιάχνουν τη λέξη Ελευθερία»


Γραφείο Τύπου
ΜΕΤΩΠΟ Κυπρίων Φοιτητών Ηνωμένου Βασιλείου


 metopo.org

Δεν υπάρχουν σχόλια: