Γράφει ο Κωστής Δαμαβολίτης
Πριν από πολλά χρόνια, ο προπονητής μου στα πλαίσια της βιωματικής διδαχής, μου είχε μιλήσει για τον τρόπο αντιμετώπισης της συναισθηματικής φόρτισης των αθλητών σε μεγάλες διοργανώσεις.
Είχε παρατηρηθεί από τους ψυχολόγους του αθλητισμού, ότι η αθλητές
όταν άκουγαν τον εθνικό ύμνο της πατρίδας τους, διαπνεόταν αυτόματα από
πατριωτικό ενθουσιασμό, με αποτέλεσμα να μην έχουν την δέουσα ψυχραιμία στον
αγώνα.
Ο κ. Πάγκαλος είναι « υπέρ της παραχώρησης της εθνικής κυριαρχίας «όπως δήλωσε στο γαλλικό ραδιόφωνο και έρχεται και σαν κερασάκι ο κ.Νταλάρας να ταχθεί υπέρ του Πάγκαλου. Και ήρθαν μετά από αυτή την πολυ-χρηστικότητα των λέξεων και τα γιαούρτια, και έσπευσαν όλοι οι καθώς πρέπει, και οι πολιτισμένοι να καταδικάσουν της ενέργειες, ότι δεν είναι τρόπος αυτός, ότι έτσι πράττουν οι απολίτιστοι και τα σχετικά. Και γιατί δεν αναρωτιούνται όλοι αυτοί οι πεφωτισμένοι το πιο απλό: δική τους είναι η εθνική κυριαρχία και θέλουν να την παραχωρήσουν; Ρώτησαν κανέναν για να την παραχωρήσουν; Και το σημαντικότερο αν αυτά τα έλεγαν πριν από τριάντα χρόνια εκτός από τον χαρακτηρισμό ΠΡΟΔΌΤΕΣ θα υπήρχε άλλος χαρακτηρισμός για να τους αποδοθεί; Δηλαδή έρχεστε μας βιάζετε, μας σκοτώνετε, μας υποδουλώνετε έμμεσα, εμάς και τα παιδιά μας και εμείς για να μην κακοχαρακτηριστούμε, πρέπει να κάνουμε με διάκριση την κριτική μας απέναντι σας, για να μην τραυματίζεται η «δημοκρατία» μας.
Όταν μετά από μία χρόνια διαδικασία αυτής της απευαισθητοποίησης, μας έχετε μετατρέψει σε λαό πιθήκων από έλεγε κάποτε και ο Χάρι Κλύν, και έχετε τέτοιες αξιώσεις. Από ότι φαίνεται η απευαισθητοποίηση δεν έπιασε σε όλους η μέθοδος « καναπές « και « τηλεοπτικά παράθυρα « δεν έπιασε σε όλους, υπάρχουν ακόμα ψυχές που θίγονται όταν τους πειράξεις τις ευαίσθητες χορδές της πατρίδας και της εθνικής υπόστασης.
Και κάνουν κάτι παραπάνω από το να παρατηρούν αμέτοχοι, και δεν κολλάνε πάνω τους οι χαρακτηρισμοί « ακροδεξιοί και ακροαριστεροί « άνθρωποι φυσιολογικοί και ευαίσθητοι και προπάντων με αξιοπρέπεια, εθνική αξιοπρέπεια. Και αυτό είναι το λιγότερο, όσο η αντιδράσεις είναι γιαουρτάκια δεν είναι τίποτα, όταν όμως αρχίσουν οι εφαρμογές των μνημονιακών μέτρων και ξεκινήσει το προσωπικό μάτωμα για τον καθένα από εμάς, δεν θα ματώσουμε μόνο εμείς, αυτό είναι το μόνο σίγουρο…
1 σχόλιο:
Μην ανησυχείς, τώρα που εμπεδώσαμε την έννοια και τη μεθοδολογία της απευαισθητοποίησης, όπως αυτή εφαρμόστηκε από τα ψηλά στα χαμηλά, την δοκιμάζουμε κι αντίστροφα , για διαφορετικούς λόγους φυσικά.
Είναι βέβαια πολύ λιγότερα αλλά, πολύ πιο "σκληρόπετσα" τα υποκείμενα του πειράματος.....
Ακούστηκε ήδη δυνατά μέσα στη Βουλή ότι, κάποιοι θα πληρώσουν ακριβά......της νύχτας τα καμώματά τους.
Ακούστηκε ότι, όσα πέτυχαν στο σκοτάδι, τόσα κι άλλα τόσα θα χάσουν με το επόμενο χάραμα που κοντοζυγώνει.
Ένοιωσαν να απειλούνται....και σκούξαν δυνατά....όπως οι κότες όταν βλέπουν ότι, τελείωσε το καλαμπόκι και αντ' αυτού κουβαλάει μαχαίρι εκείνος που τις τάϊζε .......
Έχουν χάσει τον ύπνο τους , αυτόν που έπρεπε να είχαν χαμένο ..... αν ένοιωθαν το κακό που προκάλεσαν.
Έρχεται μεγάλη Εβδομάδα και δεν θέλουν να το πιούν αυτό το "ποτήρι" ..... ως άλλοι "Σωτήρες"....
Προφανώς προσεύχονται κι αυτοί .... σ' έναν δικό τους Θεό , που μάλλον τους είπε ψέμματα....γιατί ο ίδιος ποτέ δεν ήταν αληθινός.
Και σκούζουν δυνατά τώρα προς όλες τις κατευθύνσεις.
Χρειάζεται περισσότερη .... απευαισθητοποίηση....
Ακούνε βέβαια ότι, δεν έχουν πια ασυλία...
Ακούνε ότι, θα δώσουν λόγο σαν τους μικρούς κι ανίσχυρους εγκληματίες....ασήμαντοι, χωρίς τα μεγαλεία που τους αναλογούν.
Το ακούνε, το βλέπουν, το διαβάζουν σε κείμενα.....
Κι όσο να είναι, σιγά-σιγά .... θα σκούζουν λιγότερο...
Τους επιστρέφουμε πίσω και την απευαισθητοποίηση μαζί με το σοκ , το δέος και το μαρτύριο της σταγόνας...
Και εις άλλα με υγεία.
Δημοσίευση σχολίου