--
Σε μια προκλητικότατη ενέργεια απέναντι στην
Εθνική Ελληνική Μειονότητα και του ελληνισμού γενικότερα, προβαίνει η αλβανική
«πατριωτική» οργάνωση «Laberia» που αποφάσισε να τιμήσει τον «ηρωισμό» του
Οθωμανικού Στρατού, που με τη συνεργασία και κάποιων Μουσουλμάνων Αλβανών από
την περιοχή της Λιαμπουριάς, κατέπνιξε την επανάσταση του 1878, που είχε σαν
αποτέλεσμα τον αφανισμό ενός χριστιανικού χωριού, δίπλα από την πόλη των Αγίων
Σαράντα του Λυκουρσίου.
Η ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΛΥΚΟΥΡΣΙΟΥ
Η ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΛΥΚΟΥΡΣΙΟΥ
Τον Απρίλιο του 1877, η Ρωσία κήρυξε τον πόλεμο στην Οθωμανική
Αυτοκρατορία. Τότε οι αλύτρωτοι ρωμιοί, κυρίως της Θεσσαλίας, της Ηπείρου
και της Κρήτης, το είδαν ως μοναδική ευκαιρία για την ελευθερία τους. Μετά τη
λήξη του Ρώσο-Τουρκικού πολέμου όμως, η Κυβέρνηση της ελευθέρας Ελλάδος, που
περιορίζονταν τότε στην Στερεά Ελλάδα και την Πελοπόννησο, εκτίμηση πως δεν
ήταν η κατάλληλη στιγμή, με αποτέλεσμα να υποχωρήσουν. Ωστόσο κάποιοι
ανυπότακτη αξιωματικοί, χωρίς να έχουν τη στήριξη της κυβέρνησης της ελεύθερης
Ελλάδος, αρνήθηκαν να υποχωρήσουν. Ένας από τους πυρήνες των επαναστατών
συγκεντρώθηκε το 1878 στο κάστρου του Λυκουρσίου, 2 χλμ έξω από την πόλη των
Αγίων Σαράντα, που τότε δεν ήταν τίποτα άλλα από ένα λιμάνι, πάνω στα ερείπια
της αρχαίας πόλης της Χαονίας Αγχιασμός. Στους επαναστάτες του Λυκουρσίου που
προέρχονταν κυρίως από τη Χειμάρρα το Βούρκο και άλλες περιοχές της Ηπείρου,
είχε ενταχθεί και τάγμα εθελοντών από την Κέρκυρα, στην πλειοψηφία τους
Ηπειρώτες που είχαν δραπετεύσει στην Κέρκυρα για να γλυτώσουν τις διώξεις των
Οθωμανών. Εκτός από το στρατηγικό κάστρο του Λυκουρσίου οι επαναστάτες, είχαν
καταλάβει την περιοχή του Βούρκου, το λιμάνι των Αγίων Σαράντα, τον Άγιο
Γεώργιο (Τσούκας) και άλλες περιοχές. Σε λίγες μέρες όμως τα οθωμανικά στρατεύματα
που είχαν επιστρατεύσει ακόμα και το ναυτικό τους, κατέπνιξαν την επανάσταση
ενώ κατάσφαξαν και κατέστρεψαν εξ’ ολοκλήρου το Ελληνικό χωριό του Λυκουρσίου.
Η ΕΚΔΟΧΗ ΤΩΝ ΛΑΜΠΗΔΩΝ
Η οργάνωση «Laberia», έγινε ευρύτερα γνωστή στην Αλβανία από τις εθνικιστικές της στάσεις, όπωςστην υπόθεση της απογραφής πληθυσμού αλλά και με τις κινητοποιήσεις εναντίoν του Δήμαρχου Χειμάρρας Βασίλη Μπολάνου.
Την μάχη του Λυκουρσίου - παραμορφώνοντας την ιστορία - την παρουσιάζουν ως μια ελληνοαλβανική σύρραξη στην οποία νίκησαν οι αλβανοί και έριξαν τους έλληνες στη θάλασσα... Από τους αλβανούς που είχαν ενταχθεί στον οθωμανικό στρατό, στη φοβερή μάχη του Λυκουρσίου, είχαν σκοτωθεί 56 λάμπηδες για τους οποίους γράφτηκαν και αρκετά τραγούδια που τραγουδιούνται ακόμα και σήμερα στην περιοχή τους και το Λαζαράτι Αργυροκάστρου που επίσης συμμετείχε σε αυτόν τον πόλεμο.
Η ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΑ
Το 1878, όχι μόνο δεν υπήρχε αλβανικό κράτος, δεν υπήρχε καν αλβανική συνείδηση. Υπήρχε μία δειλή κίνηση αλβανικής «αναγέννησης» από αλβανόφωνες χριστιανούς ενώ το 60-70% των μουσουλμάνων από το σύνολο των αλβανόφωνων ήταν «αναπαυμένοι» στα ωφέλει που τους παρείχε η «πύλη». Μόλις το 1887 (εννέα χρόνια μετά την επανάσταση του Λυκουρσίου), άνοιξε το πρώτο αλβανικό σχολείο στην Κορυτσά. Στον πόλεμο του Λυκουρσίου λοιπόν είχαμε την επανάσταση του χριστιανικού πληθυσμού (αν δεν τους αρέσει του ελληνικού) της περιοχής, εναντίων των τούρκων κατακτητών και σε καμία περίπτωση μια ελληνοαλβανική σύρραξη όπως θέλουν να την παρουσιάσουν.
Οι Λάμπηδες που ωρύονται για την «αλβανικότητα» της Χειμάρρας, έρχονται και σε μία άλλη αντίφαση: Αν οι Χειμαρριώτες ήταν αλβανοί, τότε οι λαμπηδες δεν είναι αλβανοί αλλά τούρκοι αφού οι επαναστάτες του Λυκουρσίου που πολεμούσαν τους Τούρκους είχαν για καπεταναίους μεταξύ άλλων και τον Μιχάλη Σπυρομήλιο από τη Χειμάρρα, τον Γιώργιο Στεφάνη από το Κυπαρό και κάποιον Λάπα από την Πύλιουρη…
Η οργάνωση «Laberia», έγινε ευρύτερα γνωστή στην Αλβανία από τις εθνικιστικές της στάσεις, όπωςστην υπόθεση της απογραφής πληθυσμού αλλά και με τις κινητοποιήσεις εναντίoν του Δήμαρχου Χειμάρρας Βασίλη Μπολάνου.
Την μάχη του Λυκουρσίου - παραμορφώνοντας την ιστορία - την παρουσιάζουν ως μια ελληνοαλβανική σύρραξη στην οποία νίκησαν οι αλβανοί και έριξαν τους έλληνες στη θάλασσα... Από τους αλβανούς που είχαν ενταχθεί στον οθωμανικό στρατό, στη φοβερή μάχη του Λυκουρσίου, είχαν σκοτωθεί 56 λάμπηδες για τους οποίους γράφτηκαν και αρκετά τραγούδια που τραγουδιούνται ακόμα και σήμερα στην περιοχή τους και το Λαζαράτι Αργυροκάστρου που επίσης συμμετείχε σε αυτόν τον πόλεμο.
Η ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΑ
Το 1878, όχι μόνο δεν υπήρχε αλβανικό κράτος, δεν υπήρχε καν αλβανική συνείδηση. Υπήρχε μία δειλή κίνηση αλβανικής «αναγέννησης» από αλβανόφωνες χριστιανούς ενώ το 60-70% των μουσουλμάνων από το σύνολο των αλβανόφωνων ήταν «αναπαυμένοι» στα ωφέλει που τους παρείχε η «πύλη». Μόλις το 1887 (εννέα χρόνια μετά την επανάσταση του Λυκουρσίου), άνοιξε το πρώτο αλβανικό σχολείο στην Κορυτσά. Στον πόλεμο του Λυκουρσίου λοιπόν είχαμε την επανάσταση του χριστιανικού πληθυσμού (αν δεν τους αρέσει του ελληνικού) της περιοχής, εναντίων των τούρκων κατακτητών και σε καμία περίπτωση μια ελληνοαλβανική σύρραξη όπως θέλουν να την παρουσιάσουν.
Οι Λάμπηδες που ωρύονται για την «αλβανικότητα» της Χειμάρρας, έρχονται και σε μία άλλη αντίφαση: Αν οι Χειμαρριώτες ήταν αλβανοί, τότε οι λαμπηδες δεν είναι αλβανοί αλλά τούρκοι αφού οι επαναστάτες του Λυκουρσίου που πολεμούσαν τους Τούρκους είχαν για καπεταναίους μεταξύ άλλων και τον Μιχάλη Σπυρομήλιο από τη Χειμάρρα, τον Γιώργιο Στεφάνη από το Κυπαρό και κάποιον Λάπα από την Πύλιουρη…
ΚΑΜΙΑ ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΕΚΠΡΟΣΩΠΟΥΣ ΜΑΣ
|
Βορειοηπειρώτης, κάτοικος των Αγίων Σαράντα, επιτέθηκε φραστικά σε
εκπρόσωπο του συλλόγου “Laberia”, λέγοντας του ότι «η ενέργεια σας είναι
προκλητικότατη και απάνθρωπη …. έχουμε καταγραμμένους απόγονους των θυμάτων του
Λυκουρσίου που επικεντρώνονται στο μειονοτικό χωριό της Τσούκας των Αγίων
Σαράντα…. διαστρεβλώνετε την ιστορία παρουσιάζοντας τους θύτες ως
θύματα…» Ο εκπρόσωπος της “Laberia” που για πρώτη φορά άκουγε αυτήν την
εκδοχή, σαστίστηκε και του απάντησε πως «αυτή είναι η ιστορία που έγραψαν
οι έλληνες ενώ εγώ αναγνωρίζω την αλβανική ιστορία». Πρόσθεσε ακόμα πως σκοπός
τους είναι να τιμήσουν όλα τα θύματα του Λυκουρσίου και ότι κάλεσαν όλους τους
συλλόγους, τα κόμματα και την εκκλησία και κανένας δεν τους μίλησε με αυτή τη
γλώσσα…
Από όσο είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε, η πρόσκληση τους έχει φτάσει πριν από
μία εβδομάδα, σε πολιτικούς εκπροσώπους της ελληνικής μειονότητας και την
ορθόδοξη εκκλησία. Απορίας άξιον είναι πως κανείς τους μέχρι σήμερα δεν
αντέδρασε...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου