Ναι-κατσιασμένο «Εάλω η Κύπρος»

Π Ο Σ Ο ΦΟΒΕΡΗ, ψυχοφθόρα είναι η δοκιμασία, τι βασανιστήριο και τι μαρτύριο να επιχειρήσει ένας που έζησε ο ίδιος ως συμπολεμιστής πεσόντων και εν ψυχρώ δολοφονηθέντων αιχμαλώτων και ως επιζήσας αιχμάλωτος τη φρίκη του πολέμου του 1974, την προδοσία της Χούντας, την αδελφοκτόνο συμφορά, την τουρκική εισβολή, τη βίαιη εθνοκάθαρση, αυτόπτης στις εκτελέσεις αμάχων και γυναικοπαίδων στις καταληφθείσες υπό του Αττίλα περιοχές, τη διάλυση και τον εκτοπισμό των μαυροφορεμένων οικογενειών, τη μάταιη αναζήτηση ίχνους των αγνοουμένων.

Πόσο ψυχοφθόρα είναι η προσπάθεια να γράψει κανείς ένα ιστορικό, πολιτικό μυθιστόρημα που να αποδίδει σε όλο της το αβυσσαλέο βάθος την εθνική τραγωδία του 1974;

Έχει τουλάχιστον την αίσθηση και την προσδοκία ότι πλήθος από τους ομίληκους συμπατριώτες του, που έζησαν κι εκείνοι ως θύματα την ίδια τραγωδία, θα βρουν στις γραμμές και τις σελίδες του αυθεντικά κομμάτια της δικής τους προσωπικής φρίκης. Όλα εκείνα που χρόνια τώρα προσπαθούν να μη θυμούνται, ούτε στα εφιαλτικά όνειρά τους να τα βλέπουν.

Ι Δ Ι Α ΚΑΙ ΧΕΙΡΟΤΕΡΗ, φρικτή δοκιμασία είναι να επιχειρήσει να προβλέψει κανείς, με λεπτομέρειες της καθημερινής ζωής των ανθρώπων, σε πολιτικό - ιστορικό μυθιστόρημα, την τελική καταστροφή που κινδυνεύει να υποστεί ο Ελληνισμός στην Κύπρο, αν και όταν επιβληθεί μια «λύση» τύπου Ανάν στο Κυπριακό.

Τις φοβερές συνέπειές της στη ζωή των απλών ανθρώπων, στις προσωπικές σχέσεις μέσα στην οικογένεια, στη δουλειά, στους φίλους και γνωστούς, στον δημόσιο βίο και στις κρατικές επιβολές του ελεγχόμενου από τους Τούρκους «Συνεταιρισμού Δύο Συνιστώντων Στέιτς», της νέας, τρίτης Τουρκοκρατίας. Αυτή την αποκρουστική πρόβλεψη, τελικής ολοκλήρωσης στην Κύπρο του Δύο Χιλιάδες Τόσο, της Μικρασιατικής Καταστροφής του 1922, επιχείρησε να ζωντανέψει, ως καθέκαστα εν τω γίγνεσθαι του τετέλεσθαι, ο Πανίκος Ελευθερίου από τη σκλαβωμένη Άσσια, στο απεχθέστατου τίτλου βιβλίο του «Εάλω η Κύπρος» (σελ. 415), που κυκλοφόρησε πρόσφατα από τις εκδόσεις Επιφανίου.

Το μυθιστόρημα του Ελευθερίου, γνήσια ανθρώπινο, με αυθεντικές αναπαραστάσεις του δράματος που πέρασαν ακόμα και οι οικογενειακές σχέσεις στην αντιπαράθεση του «Ναι» με το «Όχι» κατά το δημοψήφισμα για τη «λύση Ανάν» της 24ης Απριλίου 2004, ορμάει ακάθεκτο στην πρόβλεψη και διεκτραγώδηση του μέλλοντος, στην περίπτωση που ένα επόμενο δημοψήφισμα εγκρίνει την Αναν-ική «λύση».

Μυθιστόρημα άκρως πολιτικό, με απόλυτα κατανοητούς, τρέχοντες, υπαρκτούς, γνώριμους, πολιτικούς όρους, όχι κρούει απλώς τον κώδωνα, αλλά κραυγάζει την τελική οιμωγή πάνω από τον τελευταίο επιθανάτιο ρόχο της Κύπρου. Ένα αποκρουστικό, ένα νεκατσιασμένο μυθιστόρημα(;) για… όσους αντέχουν!

ΛΑΖΑΡΟΣ Α. ΜΑΥΡΟΣ

ΕΡΩΤΗΣΗ ΔΕ 7.9.09

Όσοι δεν έχετε ακόμα βεβαιωθεί πλήρως ότι οι ελληνόφωνες Ιδεολογικές Ερπύστριες του Αττίλα που δρουν μέσα (και) από την εφημερίδα «Πολίτης», στρέφονται αγρίως και εναντίον των αντικατοχικών Τουρκοκυπρίων, να σας παραπέμψουμε, άραγε, σε άρθρο των πρώτων, στην αθηναϊκή «Ελευθεροτυπία» (κρίμα στ’ όνομα) της Παρασκευής 4/9/09, σελ. 9, όπου φτύνουν ως δήθεν «δημοσιογραφικά σκουπίδια» την αποκάλυψη Τ/κ δημοσιογράφου Αλί Οσμάν, που δημοσίευσε πρώτα στον «Π» και μετά στην «Αφρίκα» ο Τ/κ συνεργάτης του «Π» κ. Σενέρ Λεβέντ, για τον Τ/κ αυτόπτη μάρτυρα της σφαγής 320 Ε/κ Αδηλώτων Αιχμαλώτων, από μονάδα του Αττίλα στο Πέντε Μίλι, τέλη Αυγούστου 1974;

Λάζ.Α.Μαύρος

Πηγή