Ο ΓΑΠ ΚΑΙ Η ΘΕΣΗ ΤΟΥ ΓΙΑ ΤΙΣ ΜΕΙΟΝΟΤΗΤΕΣ

ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ
ΑΠΟ ΤΟ
BERLIN-ATHEN

Ο Γιωργος Παπανδρεου η Γιωργακης εχει αναστατωσει με τις φωνασκιες του τον τοπο, ζητωντας εκλογες, γιατι καποιοι του ειπαν, οτι θα εκλεγει και θα κανει κυβερνηση. Ο ιδιος Γιωργακης, που μαζι με τους φιλους του Παναγιώτη Δημητρά και Γρηγόρη Βαλλιανάτο υποστηριζει, οτι στην Ελλαδα υπαρχουν, συν τοις αλλοις, και μια μακεδονικη και μια τουρκικη μειονοτητα

εσταλη απο amphiktyon

Α) ΝΑ ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΕΘΝΙΚΗΣ ΣΥΡΡΙΚΝΩΣΗΣ: Η ΕΛΛΑΔΑ ΥΠΟ ΚΑΤΟΧΗ ΤΩΝ ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΣΜΕΝΩΝ ΜΕΙΟΝΟΤΗΤΩΝ ΤΗΣ ΜΕ ΤΗΝ ΑΡΩΓΗ ΤΟΥ Γ. ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ

Ένα πολύ σημαντικό γεγονός που (ενώ θα έπρεπε να αποτελέσει είδηση πρώτου μεγέθους, “θάφτηκε” εντελώς από όλα τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης) συνέβη κατά τη διάρκεια του 7ου Συνεδρίου του ΠΑΣΟΚ (3 Μαρτίου 2005), που ολοκληρώθηκε στις ολυμπιακές εγκαταστάσεις του Τάε-Κβο-Ντο στο Νέο Φάληρο: Με προσωπική εντολή του ίδιου του κ. Γιώργου Παπανδρέου, το “Παρατηρητήριο των Συμφωνιών του Ελσίνκι” των κ.κ. Παναγιώτη Δημητρά και Γρηγόρη Βαλλιανάτου διοργάνωσε δημόσια συζήτηση με εκπροσώπους των εν Ελλάδι μειονοτήτων, οι οποίοι κατήγγειλαν το ελληνικό κράτος για σωρεία παραβιάσεων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Θέλετε να μάθετε ποιες ήταν αυτές οι μειονοτικές οργανώσεις που μας κατήγγειλαν για ρατσιστικές διακρίσεις εναντίον τους από το επίσημο βήμα του Συνεδρίου του ΠΑΣΟΚ;

1) Η “Μακεδονική Μειονότητα Ελλάδας”
2) Το “Ελληνικό Φόρουμ Μεταναστών”
3) Η “Ισραηλιτική Κοινότητα Αθήνας”
4) Η “SOS – Ρατσισμός”
5) Η “Εταιρεία Αρωμανικού Πολιτισμού”, που ισχυρίζεται ότι εκπροσωπεί ένα εκατομμύριο Βλάχων,
6) Η “Ομοφυλοφιλική και Λεσβιακή Κοινότητα Ελλάδος”
7) Η “Ελληνική Ομοφυλοφιλική Κοινότητα” και
Ο “Σύλλογος Επιστημόνων της Μουσουλμανικής Μειονότητας Δυτικής Θράκης”.

Είχε προσκληθεί και η “Πανελλήνια Ένωση Τσιγγάνων”, η οποία -προς τιμήν της- δεν προσήλθε, αποδεικνύοντας για μία ακόμη φορά ότι οι Έλληνες Τσιγγάνοι δεν αισθάνονται ότι αποτελούν μειονότητα.

Β) ΣΟΣ!! ΑΥΤΗ ΤΗ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΗΝ ΕΞΑΦΑΝΙΣΕ ΤΙΣ 21 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2008 ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΠΙΣΗΜΗ ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΑ ΤΟΥ Ο Γιωργος Παπανδρεου

Για τις μειονότητες, το 1999…
..
Oι συνεντεύξεις της ημέρας στον Flash 9.61
ΠΕΜΠΤΗ 29 ΙΟΥΛΙΟΥ 1999

Μιλά στον FLASH Ο ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ (υπουργός Εξωτερικών).

Στην εκπομπή που παρουσίασε ο Χρήστος Μαχαίρας 10.00-11.00 .

Ερωτηση: Αυτό που λειτούργησε ως casus belli στην Ελλάδα ήταν δυο δηλώσεις στην συνέντευξη σας στο ΚΛΙΚ, η μια είναι η δήλωση σας ότι δεν σας ενδιαφέρει αν η μειονότητα θα λέγεται τουρκική, πομακική, θρακική ή όπως αλλιώς, αρκεί να μην διαταράσσει τα ελληνικά εθνικά συμφέροντα και η δεύτερη ήταν η παραδοχή σας ότι υπάρχουν πολλοί μουσουλμάνοι στην Ελλάδα τουρκικής καταγωγής

Γ. Π. “Αυτές είναι απλές αλήθειες οι οποίες δεν έχουν ειπωθεί πρώτα από μένα, αλλά βεβαίως δεν έχω και κανένα πρόβλημα να τις υπερασπιστώ έστω και αν ήταν μόνο από μένα, διότι εγώ θεωρώ ότι εθνικό μας συμφέρον είναι να προασπίσουμε τα σύνορα μας, την εδαφική μας ακεραιότητα. Από κει και πέρα τα άλλα είναι για μένα δευτερεύουσας σημασίας.”

Ερωτηση: Ειναι δευτερεουσας σημασίας ο αυτοπροσδιορισμός της μειονότητας ως τουρκικής;

Γ. Π.“Ναι ακριβώς. Πρώτα από όλα έχουμε ως κυβερνήσεις εμείς και παλαιότερα χρησιμοποιήσει αυτόν τον όρο, της τουρκικής μειονότητας κατά καιρούς, ιδιαίτερα κατά τη διάρκεια του ψυχρού πολέμου, όταν ο φόβος για τη μειονότητα ήταν να ταυτιστεί με την κομμουνιστική Βουλγαρία η ελληνική κυβέρνηση χρησιμοποιούσε τον όρο τουρκική μειονότητα για να την ταυτίσει με την Τουρκία που ήταν τότε η ΝΑΤΟϊκή σύμμαχος χώρα. Εν πάση περιπτώσει όμως θεωρώ ότι το πρόβλημα δεν είναι αυτό, είναι ότι αν κάποιος έλληνας πολίτης αισθάνεται ότι είναι μιας ή μιας άλλης εθνικότητας, οι διεθνείς συμβάσεις του επιτρέπουν και η Ελλάδα είναι μια χώρα που σέβεται τις διεθνείς συμβάσεις, αυτό να το κάνει, να θεωρείται ότι είναι έλληνας στην καταγωγή, ότι είναι βλάχος στην καταγωγή…”
.
Ερωτηση: Μπορεί να αυτοπροσδιοριστεί δηλαδή

Γ. Π. “Ναι υπάρχει αυτή η δυνατότητα. Το πρόβλημα στα Βαλκάνια δεν είναι αν ο άλλος τι αισθάνεται ποια είναι η καταγωγή του, αλλά είναι ότι αυτό αν συνδυάζεται με αλλαγές συνόρων και εκεί είναι που η Ελλάδα έχει θέσει ως καθοριστικό όρο να μην αλλάξουν τα σύνορα στα Βαλκάνια. Δώσαμε τη μάχη μας αυτή την περίοδο, αυτούς τους 3 μήνες κατά τη διάρκεια της κρίσης στο Κόσοβο ακριβώς για να μην αλλάξουν τα σύνορα στη Γιουγκοσλαβία. Ντε φάκτο βεβαίως αυτή τη στιγμή είναι κάτω από την αιγίδα του ΟΗΕ το Κόσοβο, όμως τυπικά είναι ακόμα το Κόσοβο εντός των συνόρων της Γιουγκοσλαβίας. Γιατί το κάναμε αυτό; Το κάναμε γιατί ακριβώς θεωρούσαμε ότι γύρω από την οποιαδήποτε μειονότητα δεν μπορούν να γίνουν αλλαγές συνόρων. Ασχέτως του πως θα ονομαστεί ο ένας, είτε έτσι, είτε αλλιώς, αυτό το πρόβλημα δεν μπορεί να εγερθεί, η αλλαγή των συνόρων δεν μπορεί να εγερθεί γύρω από το θέμα της μειονότητας.”
.
Ερωτηση: Σε αυτό το πλαίσιο θα μπορούσε ο αυτοπροσδιορισμός της μειονότητας στη Θράκη να επιτραπεί από το ελληνικό κράτος;

Γ. Π. “Σας είπα υπάρχουν διεθνείς συμβάσεις. Είναι πολύ πιθανόν κάποια στιγμή να αναγκαστούμε να το δεχτούμε. Από το συμβούλιο της Ευρώπης π.χ. τα δικαστήρια, αυτή τη στιγμή η Τουρκία είναι στα δικαστήρια του συμβουλίου της Ευρώπης με μαζικές παραβιάσεις σε σχέση με την Κύπρο, κάτι το οποίο δείχνει την ορθότητα της ελληνικής και κυπριακής εξωτερικής πολιτικής στο να εμμένει ακριβώς στις διεθνείς συμβάσεις και στο διεθνές δίκαιο και εμείς πρέπει να συμμορφωθούμε σε αυτό το διεθνές δίκαιο εκεί όπου υπάρχουν πιθανότητες να βρεθούμε εν αδίκω.”

Ερωτηση: Θα λέγατε το ίδιο και για άλλες μειονότητες, θα λέγατε το ίδιο και για την αυτοπροσδιοριζόμενη ως μακεδονική μειονότητα, γιατί οι 3 βουλευτές ζητούσαν αναγνώριση και της μακεδονικής μειονότητας;

Γ. Π. “Σαφώς. Συμφωνώ απόλυτα. Θεωρώ ότι ήταν λάθος αυτή η σκληρή αντίδραση απέναντι σε αυτή την λογική, η οποία συγκυριακά συνέπεσε βεβαίως με τη συνέντευξη, διότι εγώ την είχα δώσει πολύ νωρίτερα από τις δηλώσεις τους, όμως θεωρώ ότι μια δήλωση φόβου και πανικού απέναντι στο ότι κάποιοι θεωρούν ότι έχουν τουρκική καταγωγή, όταν πράγματι κατά πάσα πιθανότητα έχουν τουρκική καταγωγή και θεωρούν ότι αυτό είναι κάτι το οποίο θέλουν να το πουν, θέλουν να το δηλώσουν, θέλουν να ταυτιστούν με αυτή τους την καταγωγή, θεωρώ ότι αυτό είναι κάτι το οποίο δεν θα πρέπει να μας φοβίζει, αυτό είναι που εγώ θέλω να περάσω στην κοινή γνώμη. Δεν θα πρέπει αυτό το πράγμα να μας φοβίζει.

Αυτό που πολλές φορές ξεχνάμε είναι ότι η μουσουλμανική μειονότητα, συνολικά μιλάω, γιατί υπάρχουν καταγωγές διαφορετικές μέσα στη μουσουλμανική μειονότητα, εμείς βεβαίως κάνουμε και εγώ θεωρώ ουσιαστικό λάθος πολιτικής μας, να ταυτίζουμε όλους τους μουσουλμάνους ως μια μειονότητα. Βεβαίως η συνθήκη της Λωζάνης μιλάει για μουσουλμανική μειονότητα, αλλά αυτή η μουσουλμανική μειονότητα έχει και τις εθνoτικές καταγωγές, υπάρχουν τσιγγάνοι οι οποίοι έχουν μια ιδιαίτερη συνείδηση, είναι οι πομάκοι, δεν είναι όλοι τούρκοι. Άρα λοιπόν εμείς τους ταυτίζουμε ως μια ενιαία μειονότητα και θεωρώ και αυτό ως ένα αρνητικό στοιχείο για την πολιτική μας, αλλά θέλω να υπενθυμίσω και κάτι ακόμα, ότι όλη η μουσουλμανική μειονότητα είναι 1,2% περίπου του πληθυσμού των ελλήνων πολιτών. Αν θα φοβηθούμε ότι μέσα στο 1% υπάρχει ένα 0,5 ή 0,3% οι οποίοι θεωρούν τους εαυτούς τους τούρκους και ότι αν το πουν αυτό έχουμε τεράστιο εθνικό πρόβλημα νομίζω ότι θα πνιγούμε μέσα σε μια σταλιά νερό. Νομίζω δηλαδή ότι έχουμε κάθε συμφέρον εμείς, η Ελλάδα να προβάλει ότι ακριβώς δεν έχει να φοβηθεί, ότι η Ελλάδα είναι η δημοκρατική χώρα, ότι η Ελλάδα είναι εκείνη η χώρα στα Βαλκάνια που μπορεί να αντιμετωπίσει με τον πιο ήρεμο και τον πιο δημοκρατικό τρόπο τα όποια μειονοτικά θέματα υπάρχουν.

Θέλω να τονίσω κάτι και από την άλλη πλευρά. Σκεφτείτε αν εσείς ήσασταν μουσουλμάνος στη Θράκη και μιλάγατε τουρκικά και αισθανόσασταν και βλέπατε ότι είχατε μια τουρκική καταγωγή. Αν η πολιτεία στην οποία ζούσατε σας έλεγε ότι όχι δεν είσαστε τουρκικής καταγωγής, εγώ θα σου επιβάλω την ταυτότητα σου; Ποια θα ήταν η φυσιολογική σου αντίδραση; Να αποξενωθείς από αυτή την πολιτεία. Αν όμως αυτή η πολιτεία έρθει και πει “φίλε αισθάνεσαι έτσι, με γειά σου και με χαρά σου. Δεν έχω κανένα πρόβλημα, απλώς εγώ θέλω να είσαι σοβαρός πολίτης, σύμφωνα με τους νόμους μας, σύμφωνα με την ελληνική πολιτεία να σέβεσαι το νόμο. Έχεις τις υποχρεώσεις σου, έχεις τα δικαιώματα σου”. Νομίζω ότι αυτός ο άνθρωπος θα αισθανόταν πολύ πιο έλληνας ως έλληνας πολίτης, παρά να αισθανθεί ότι θα πρέπει να κινηθεί ενάντια στην ελληνική πολιτεία για να μπορεί να βρει την ταυτότητα του ή το δίκιο του.”

Ερωτηση: Αυτό δεν δημιουργεί ένα κενό στον τρόπο που αντιμετώπισε σύσσωμος ο ελληνικός πολιτικός κόσμος την ενέργεια των 3 μουσουλμάνων βουλευτών από τη Θράκη;

Γ. Π. “Εδώ συνδέεται με ένα άλλο θέμα το οποίο έχει μια άλλη επιπλοκή. Καταρχήν ο όρος μακεδονία συνδέεται με ελληνικό έδαφος, με ελληνική παράδοση και άρα υπάρχει ένα άλλου είδους προβλήματος διότι κάλλιστα μπορεί να σου πει ο θεσσαλονικιός ελληνικής καταγωγής ότι εγώ είμαι ο μακεδόνας. Άρα λοιπόν μπαίνουμε σε ένα άλλο θέμα, να μην το ανοίξουμε γιατί είναι πολύπλοκο, αλλά γι αυτό νομίζω ότι υπάρχει μια άλλη διάσταση. Όμως η διάσταση την οποία εγώ δίνω είναι ότι αυτός ο οποίος αισθάνεται ότι είναι αυτής της καταγωγής η Ελλάδα δεν έχει να το φοβηθεί αυτό και θέλω να τονίσω επίσης ότι δεν το λέω αυτό ως μια θεωρητική άσκηση δικιά μου, ως μια σκέψη δικιά μου. Είναι η πιο δεδομένη πρακτική, η οποία πραγματικά επιτρέπει να ενσωματωθούν μειονότητες σε όλη την Ευρώπη, σε άλλες χώρες όπως Καναδάς, Αυστραλία, ΗΠΑ, όπου ακριβώς αυτή η αντιμετώπιση εκτονώνει τα όποια προβλήματα θα μπορούσαν να υπάρξουν και επιτρέπει πραγματικά να ανθήσουν οι δημοκρατικοί θεσμοί και η αίσθηση αυτών των ανθρώπων ότι βρίσκονται και είναι πολίτες αυτής της χώρας. Σκεφτείτε δηλαδή αν του έλληνα της Αλβανίας και του έλληνα της Αμερικής του έλεγαν ότι δεν μπορείς να πεις ότι είσαι έλληνας, εγώ σε κατατάσσω ότι είσαι της οθωμανικής αυτοκρατορίας ή είσαι ορθόδοξος, αλλά δεν είσαι έλληνας, ποια θα ήταν η αντίδραση ενός έλληνα. Όταν υπάρχει αυτή η δυνατότητα να εκφραστεί αυτός ο άνθρωπος όπως αισθάνεται νομίζω ότι από κει πέρα εφόσον είναι μέσα στα πλαίσια του νόμου θα είναι πολύ σημαντικό. Νομίζω ότι θα πρέπει αυτά τα πράγματα να τα ξεπεράσουμε για να μιλάμε για τα ουσιώδη στις ελληνοτουρκικές μας σχέσεις και να μην πανικοβαλλόμαστε με θέματα τα οποία είναι πασιφανή και αυτονόητα.”

ΑΡΑ:
ΚΑΡΑΧΑΣΑΝ-ΚΑΡΑΧΑΣΑΝ!!!!
Η ΠΟΜΑΚΑ ΠΟΥ ΔΗΛΩΝΕΙ ΤΟΥΡΚΑΛΑ
ΟΧΙ ΕΝΑ ΑΚΟΜΗ ΛΑΘΟΣ ΑΛΛΑ ΣΥΝΕΙΔΗΤΗ ΕΠΙΛΟΓΗ!!
ΑΥΤΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΣ Γ. ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ!!!
ΞΥΠΝΑΤΕ!!!
ΑΥΤΑ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΑΛΗΘΙΝΑ ΤΟΥ ΣΧΕΔΙΑ!!
ΔΥΣΤΥΧΩΣ!!
ΝΑ ΜΗΝ ΤΟΥ ΕΠΙΤΡΕΨΟΥΜΕ ΝΑ ΤΑ ΥΛΟΠΟΙΗΣΕΙ!!

Γ) ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΣΤΟΝ ΣΤΑΥΡΟ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗ

Ερωτηση: Αυτοί οι 3 μήνες ήταν κουραστικοί ;

Γ. Π. “Και παραμένουν, δεν έχει τελειώσει η δουλειά. Δεν έχει ηρεμήσει το Κόσοβο. Σκόπια και Αλβανία έχουν ακόμα σημαντικά προβλήματα”.

Ερωτηση: Μετρήσατε πόσα ταξίδια κάνατε για το Κόσσοβο;

Γ. Π. “Ακόμα όχι, και πρέπει να το κάνω. Kάθε ημέρα ήμουν και σε ένα αεροπλάνο”.

Ερωτηση: Aισθάνεστε νικητής, κ. Παπανδρέου;

Γ. Π. “Δεν μ αρέσουν οι λέξεις νικητές και ηττημένοι. Eίμαι ενάντια στον πόλεμο. Mπορούμε να βρούμε και άλλα μέσα για την αντιμετώπιση τέτοιων κρίσεων. Tα προβλήματα που έχουμε αυτή τη στιγμή είναι ίσως βαθύτερα από τα προβλήματα πριν από την κρίση. Eπιστρέφουν μεν οι Κοσσοβάροι, αλλά η συμφιλίωση Σέρβων και Αλβανών είναι σήμερα πιο δύσκολη”.

Ερωτηση: Tο δίδαγμα αυτής της ιστορίας ποιο είναι για έναν Ελληνα;

Γ. Π. “Οτι σημαντικότερο όλων είναι η συνύπαρξη των λαών. O πολυπολιτισμικός χαρακτήρας των κοινωνιών. Aνοχή στο διαφορετικό, ανοχή στον διπλανό σου ασχέτως αν είναι άλλης φυλής, άλλης θρησκείας, άλλης εθνότητας και άλλης πολιτικής άποψης. Aυτά είναι και τα ιδανικά που πρέπει να προωθεί η Ελλάδα. Kι η Eλλάδα αναλαμβάνει μια ιστορική ευθύνη στα Bαλκάνια προωθώντας αυτές τις αρχές και συμβάλλοντας έτσι στην ευρωπαϊκή τους προοπτική”.

Ερωτηση: Πολλές φορές αναρωτιέμαι αν όντως αυτά είναι τα ιδανικά μας.

Γ. Π. “Aς μην ξεχνάμε ότι στην Ελλάδα πριν από λίγα χρόνια δεν μιλιούνταν οι εθνικόφρονες και οι μη εθνικόφρονες. Η λέγανε τους κομμουνιστές Βούλγαρους. Δυο ρατσισμοί σε μια πρόταση. Εχουν γίνει, λοιπόν, σημαντικά βήματα. Δεν είμαι απόλυτα ικανοποιημένος. Εχουμε δεχτεί ως χώρα το διαφορετικό, αλλά δεν το θεωρούμε και προσόν. Δεν κατανοούμε τη δύναμη του διαφορετικού”.

Ερωτηση: Mε τα όσα αποκαλύπτονται τώρα στο Κόσσοβο, το εύρος των σφαγών των Κοσσοβάρων, οι ομαδικοί τάφοι, σκέφτεστε διαφορετικά τον πόλεμο;

Γ. Π. “Αυτό το οποίο θα εγερθεί στη διεθνή κοινότητα ως ένα ιστορικό ζήτημα είναι αν αυτές οι σφαγές έγιναν από μια μειοψηφία, μια παραστρατιωτική οργάνωση, έστω και με εντολές άνωθεν, ή ήταν αποφασισμένες από τον κρατικό μηχανισμό. Kαι αν υπήρχε ή όχι η συναίνεση των απλών Σέρβων. Η αίσθησή μου είναι ότι οι απλοί Σέρβοι ήταν μακριά απ αυτές τις σφαγές”.

Ερωτηση: Σε αντίθεση, πάντως, με τους βομβαρδισμούς των NATOϊκών, οι σφαγές των Σέρβων ελάχιστα απασχόλησαν τη δική μας κοινωνία.

Γ. Π. “O Ελληνας αναγνώστης και τηλεθεατής είδε, στην αρχή τουλάχιστον, μόνο τη μία πλευρά, αυτή των βομβαρδισμών, χωρίς να κατανοεί τι οδήγησε ή έστω έδωσε «πάτημα» στην επέμβαση του NATO. Γιατί οι βομβαρδισμοί είχαν σχέση με την έντονη καταπίεση των Αλβανών από τους Σέρβους. Eίχαν υπάρξει σφαγές. Δεν ξέρω, βέβαια, αν ο πόλεμος συνέβαλε στο να αποφευχθούν οι ομαδικοί τάφοι ή ενέτεινε τη βίαιη αντίδραση των Σέρβων ή κάποιων κύκλων που αξιοποίησαν τον πόλεμο για να κάνουν τους ομαδικούς τάφους”.

Ερωτηση: Eσείς καταφέρατε να ισορροπήσετε. Δεν δυσαρεστήσατε ούτε τους συμμάχους μας ούτε τους Σέρβους.

Γ. Π. “H ελληνική κυβέρνηση είχε τις ενστάσεις της για τον πόλεμο, ήταν όμως και επικριτική απέναντι στη σερβική ηγεσία, δεν ήταν, δηλαδή, μια τυφλή φιλοσερβική στάση. Ηταν υπέρ της ειρήνης, υπέρ των Βαλκανίων, υπέρ των Αλβανών και των Σέρβων και ενάντια στο εθνικιστικό μίσος.
Πάντως, ενώ όλοι σε αυτή τη χώρα ήμασταν εναντίον των βομβαρδισμών, υπήρξαν και κάποιοι που ήταν υπέρ του Μιλόσεβιτς. Kαι τον υποστήριξαν έμπρακτα, επισκέψεις, «ανθρωπιστική βοήθεια», συναυλίες…
H ανθρωπιστική βοήθεια πρέπει να είναι ουδέτερη. Eίναι για τους πάσχοντες, όχι για τις εξουσίες. Yπήρχε μια ενίσχυση από τον λαό κυρίως μέσω των Eκκλησιών προς τους Σέρβους και γι αυτό η κρατική βοήθεια υπήρξε μεγαλύτερη προς τους Αλβανούς πρόσφυγες. Σε κάθε μου επαφή είτε με τον Αρχιεπίσκοπο Χριστόδουλο είτε με άλλους, και με αυτούς που έκαναν τις συναυλίες, τόνιζα ότι η θέση της Ελλάδας ήταν και είναι να βοηθάμε ανθρωπιστικά χωρίς διακρίσεις. Οπως τώρα πρέπει να υπάρξει ανθρωπιστική βοήθεια προς τους Σέρβους. Mίλησα με αρκετούς από τους καλλιτέχνες, αρκετοί είχαν κατανόηση, άλλοι όχι”.

Ερωτηση: Tις ημέρες που γίνονταν οι συναυλίες με τις σερβικές σημαίες, μια αφίσα στους αθηναϊκούς δρόμους, μάλλον από τον χώρο της ριζοσπαστικής Aριστεράς, έλεγε: «Κοσσοβάροι πρόσφυγες, συγγνώμη, οι Ελληνες δεν έχουν τραγούδι για σας».

Γ. Π. “Eμένα θα μου άρεσε να είχα δει συναυλίες στους προσφυγικούς καταυλισμούς. Συναυλίες και στα Τίρανα, και στα Σκόπια. Kαι θα ήθελα σήμερα μια συναυλία στο Κόσσοβο. Yπέρ της συμφιλίωσης, υπέρ της ειρήνης”.

Ερωτηση: Ενάντια στον μονοεθνισμό.

Γ. Π. “Ακριβώς”.

Ερωτηση: Το επιχείρημα για τα ανθρώπινα δικαιώματα ήταν ειλικρινές από την πλευρά των Ευρωπαίων;

Γ. Π. “H κοινή γνώμη της Δύσης επηρεάστηκε από το θέμα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, για το οποίο έχει ιδιαίτερη ευαισθησία. Yπάρχουν κι εκείνοι που είναι υπέρ της βίας για την προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Εγώ έχω σοβαρά ερωτηματικά για το αν η βία βοηθάει τελικά την κοινωνία της δημοκρατίας και της ανοχής. Kι αν η διεθνής κοινότητα ήθελε να υπερασπιστεί τα ανθρώπινα δικαιώματα στην υφήλιο, θα έπρεπε να κάνει δεκάδες παρεμβάσεις, τώρα, αυτή τη στιγμή, σε πολλές γωνιές της Γης”.

Ερωτηση: Eίναι ορθό ότι η Αμερική ήθελε με τον πόλεμο να κάνει επίδειξη ισχύος στην ενοποιημένη Ευρώπη;

Γ. Π. “Δεν νομίζω ότι ήταν ανταγωνισμός Ευρώπης-Αμερικής. H Ευρώπη πρωτοστάτησε στην απόφαση για τους βομβαρδισμούς. H Γιουγκοσλαβία έχει ξεκινήσει 4 πολέμους. Tη θεωρούσαν πηγή αστάθειας στην περιοχή. Mεγάλο ρόλο έπαιξε και η ταύτιση του Μιλόσεβιτς με το κομμουνιστικό παρελθόν. Eπίσης, η κινητικότητα των Κοσσοβάρων Αλβανών προσέλκυσε την προσοχή των πιο ακραίων μουσουλμανικών χωρών, με αποτέλεσμα οι Αμερικανοί να φοβηθούν ότι το Κόσσοβο θα αποτελέσει εστία σύγκρουσης μεταξύ ενός σλαβικού πληθυσμού με επιρροή από τη Ρωσία και ενός μουσουλμανικού πληθυσμού με σχέσεις με τον μουσουλμανικό φονταμενταλισμό”.

Ερωτηση: Συμμαχικές κυβερνήσεις;

Γ. Π. “Ποτέ δεν είχα πρόβλημα με τις συμμαχικές κυβερνήσεις, παρ ότι γνωρίζω ότι στην Ελλάδα η έλλειψη ανοχής στη διαφορετική άποψη δυσκολεύει τις συνεργασίες. Η λέξη συμβιβασμός στο ελληνικό πολιτικό λεξιλόγιο είναι ταυτισμένη με την ήττα. Σε άλλες χώρες η λέξη συμβιβασμός είναι επιτυχία. O Ελληνας μπορεί να είναι έμπορος, να κάνει παζάρια, αλλά το στερεότυπο θέλει τους πολιτικούς να είναι αυστηροί και αμετακίνητοι. Kαι όχι μόνο στα θέματα αρχών, όπου συμφωνώ. Θέλει ο πολιτικός του να πατάει τον αντίπαλό του στον λαιμό, να τον πεθαίνει”.

Ερωτηση: Kαι τους «εχθρούς της πατρίδας» να τους βρίζει συνεχώς. Ξέρετε για να περάσουμε στα ελληνοτουρκικά ότι κάποιοι ενοχλήθηκαν ακόμη και από τον χαιρετισμό σας προς τον κ. Τζεμ. Γι αυτό το «αγαπητέ Ισμαήλ». Yπάρχουν άνθρωποι στην Ελλάδα και την Τουρκία που τρέφονται και συντηρούν αυτή την αντιπαλότητα ακόμη και στα ασήμαντα.

Γ. Π. “Kαταλαβαίνω και την καχυποψία, διότι έχουμε ζήσει πολλά. Aλλά αν το πρόβλημα είναι το πώς θα προσφωνήσω τον Tούρκο ομόλογό μου, πιστεύω ότι έχουμε λάθος στόχο. Eγώ, κ. Θεοδωράκη, δεν θα δώσω εκεί τη μάχη. Η μάχη θα δοθεί στα ουσιώδη”.

Ερωτηση: H προσωπικότητα του κ. Tζεμ βοηθάει την προσέγγιση. Kάποιοι λένε για τους Tούρκους ό,τι έλεγαν στα χωριά για τους σκύλους. Ασπρος σκύλος, μαύρος σκύλος…

Γ. Π. “Kαι φαντάζομαι ότι τα ίδια θα λένε κάποιοι στην Tουρκία και για τους Ελληνες. Στην πολιτική, όμως, υπάρχουν και ανθρώπινες σχέσεις. Είμαστε άνθρωποι, δεν είμαστε ρομπότ. Kαι τα πρόσωπα παίζουν τον ρόλο τους.

Ερώτηση:Nα σας ρωτήσω για τη μειονότητα. Ως υπουργός Παιδείας είχατε προβεί στην κατ εξαίρεση εισαγωγή των παιδιών της μειονότητας στα ΑΕΙ.

Γ.Π.Eίχαμε προωθήσει την εξής ρύθμιση: Nα μπαίνει στα πανεπιστήμια και στα ΤΕΙ ένας αριθμός μουσουλμάνων ανάλογος με το ποσοστό των μουσουλμάνων της Θράκης στον γενικό πληθυσμό”.

Ερωτηση: Xρησιμοποιείτε τον όρο «μουσουλμανική μειονότητα», αρκετοί όμως από τη μειονότητα χρησιμοποιούν τον όρο «τουρκική μειονότητα».

Γ. Π. “Πιθανώς κάποιοι να αισθάνονται ότι έχουν τουρκική καταγωγή, όπως άλλοι δηλώνουν Tσιγγάνοι και άλλοι Πομάκοι. Aυτό που έχει αξία είναι όλοι αυτοί να αισθάνονται ότι είναι Ελληνες πολίτες. Yπόχρεοι και πατριώτες προς αυτή την πολιτεία που τους βοηθάει, τους αναδεικνύει. Αυτό το μήνυμα ήθελα να δώσω εγώ στα παιδιά των μουσουλμάνων”.

Ερωτηση: Aρκετοί στη χώρα μας φοβούνται να πουν τα πράγματα με το όνομά τους. Tο επιχείρημά τους είναι ότι, αν μιλήσουμε για μειονότητα τουρκικής καταγωγής, αμφισβητούνται τα σύνορα.

Γ. Π. “Δεν πρέπει να φοβόμαστε τις λέξεις, παρ ότι και οι λέξεις έχουν μια ιδιαίτερη σημασία. Δεν αμφισβητεί κανείς ότι υπάρχουν πάρα πολλοί μουσουλμάνοι τουρκικής καταγωγής. Βεβαίως, οι Συνθήκες μιλάνε για μουσουλμάνους. Kατά καιρούς, το θέμα της μειονότητας τίθεται παράλληλα με το θέμα της διεκδίκησης εδαφών. Εάν δεν αμφισβητούνται τα σύνορα, ποσώς μ ενδιαφέρει το αν ο ένας λέγεται μουσουλμάνος ή Τούρκος, Βούλγαρος ή Πομάκος. Tα Βαλκάνια θα έχουν την ησυχία τους εάν διασφαλίσουμε τα σύνορα και παράλληλα διασφαλίσουμε και τα δικαιώματα των μειονοτήτων. Αν όμως ο όρος «τουρκική μειονότητα» χρησιμοποιείται από μια χώρα για να δημιουργήσει αναταραχές, για ν αλλάξει τα σύνορα, τότε βεβαίως αυτός ο όρος δημιουργεί μεγάλο πρόβλημα”.

Ερωτηση: Ως αναπληρωτής υπουργός προωθήσατε την κατάργηση του άρθρου 17 του Κώδικα της Iθαγένειας, κάτι που χαρακτηρίστηκε ως μια γενναία πράξη. Πιστεύετε ότι έχουμε ξεπεράσει πλέον οριστικά τα προβλήματα που σχετίζονται με τη μειονότητα;

Γ. Π. “Εγώ προώθησα την κατάργηση του άρθρου 17 και το Υπουργείο Εσωτερικών το έκανε. Δεν πρέπει να φοβόμαστε κάποιον που είναι διαφορετικός, κάποιον που είναι μιας άλλης θρησκείας. Aντίθετα, πρέπει αυτό τον άνθρωπο να τον κάνουμε να αισθανθεί ότι είναι μέρος αυτής της κοινωνίας και ότι η διαφορετικότητά του είναι προνόμιο. Kουβαλά μια άλλη κουλτούρα, τη γνώση ενός άλλου λαού, και αυτό είναι δύναμη για όλους μας”.

Ερωτηση: Nα υπάρξει μουσουλμανικός ναός στην Αττική;

Γ. Π. “Στην Αττική είμαστε 4 εκατομμύρια. Tο να έχουν οι μουσουλμάνοι της Αττικής ένα ναό, ένα τζαμί, το θεωρώ πάρα πολύ φυσιολογικό. Aναγκαίο. Είναι πολύ κακό ένας μουσουλμάνος να θεωρεί ότι η Αθήνα δεν είναι πατρίδα του και είναι μόνο η Θράκη, όπου υπάρχουν πολλά τζαμιά. H Θράκη είναι κάτι ξεχωριστό από την υπόλοιπη Ελλάδα; Ετσι καλλιεργούμε το αίσθημα απόσχισης. Αντιθέτως, αν του πούμε ότι και στην Αθήνα, εκεί όπου ζεις, μπορείς να προσευχηθείς ή να κάνεις τον γάμο σου, τότε τον έχουμε κερδίσει. Θα πει, εγώ μπορεί να είμαι μουσουλμάνος, χριστιανός, καθολικός, Eβραίος ή Tσιγγάνος, αλλά για μένα η πατρίδα είναι η Ελλάδα. Και αισθάνομαι πατριώτης που θα στηρίξω αυτή τη χώρα, διότι ζω ισότιμα, διότι με σέβεται”.

Ερωτηση: Πώς είδατε, αλήθεια, την καλοκαιρινή, καθιερωμένη πια υστερία εναντίον των Aλβανών που ζουν στη χώρα μας;

Γ. Π. “Kάτι που δεν γνωρίζει ο πολύς κόσμος είναι ότι η εγκληματικότητα των Αλβανών είναι ίδια με τη γενική εγκληματικότητα. Δεν είναι διαφορετική, δεν είναι παραπάνω, είναι ίδια, λένε οι στατιστικές. Bέβαια ο χαρακτήρας του εγκλήματος μπορεί να είναι διαφορετικός. Πρέπει όλοι να καταλάβουμε, να το καταλάβουν και οι υπηρεσίες του κράτους, ότι ο Αλβανός ο οποίος πήρε την πράσινη κάρτα αισθάνεται πια μέρος της κοινωνίας. Δεν είναι αντίπαλος. Αντίπαλος γίνεται αυτός που σπρώχνεται στο περιθώριο. Aν προσφέρεις τη δυνατότητα στον μετανάστη να ενταχθεί ισότιμα στην κοινωνία, θα σ το ανταποδώσει. Tο 99% θα σ το ανταποδώσει. Kάναμε ένα σωστό βήμα, αλλά χρειάζεται τώρα μια ολοκληρωμένη μεταναστευτική πολιτική”.

Ερωτηση: Μήπως, τελικά, είναι λάθος που δεν προχωράτε στον διαχωρισμό της Eκκλησίας από το κράτος;

Γ. Π. “H ταύτιση κράτους και Eκκλησίας ξεκινά από το 21 που η θρησκεία είχε συμβάλει σημαντικά στην επανάσταση, αλλά αυτή τη στιγμή δεν βρισκόμαστε στο 21. Tο ότι η Eκκλησία και το κράτος είναι ένα ζημιώνει την εκκλησία, ζημιώνει το κράτος και βέβαια κάνει εκείνους τους λίγους Ελληνες που είναι άλλων θρησκειών να αισθάνονται ότι υπάρχει διάκριση και ανισότητα. Nα αναγνωρίσουμε, λοιπόν, την κυρίαρχη θέση της Ορθόδοξης Εκκλησίας, αλλά να υπάρξει η αρχή της ανεξαρτησίας της θρησκείας στη χώρα μας. Kαι η δυνατότητα ελεύθερης επιλογής. Γεννιέσαι Ελληνας, γίνεσαι Ορθόδοξος. Γεννήθηκα Ελληνας και επέλεξα να είμαι Ορθόδοξος. Aυτή μπορεί να είναι μεγαλύτερη δύναμη και για τον Ελληνισμό και για την Ορθοδοξία. Πολλές φορές αυτό δεν το κατανοεί η Eκκλησία”.

Ερωτηση: Τι πρέπει να γίνει το ΠΑΣΟΚ; Πιο εκσυγχρονιστικό; Πιο «παπανδρεϊκό»;

Γ. Π. “O καθένας ερμηνεύει αυτές τις λέξεις κατά το δοκούν. Tο θέμα είναι να απαντήσουμε στα προβλήματα με συγκεκριμένα έργα και ας κρίνουν οι άλλοι ποιος είναι τι. Ολοι μας, π.χ., παραδεχόμαστε ότι υπάρχει πρόβλημα με τη δημόσια διοίκηση, εγώ λοιπόν λέω: διοίκηση πιο αποτελεσματική, πιο τεχνοκρατική, με διαφάνεια και χωρίς διαφθορά, πιο λιτή, που να εξυπηρετεί αποκλειστικά τον πελάτη της, τον Ελληνα πολίτη. Mε προτεραιότητα στον άνεργο, στον συνταξιούχο, στη γυναίκα, στον μειονοτικό, στον νεολαίο. Aς πουν και οι άλλοι τι θέλουν και ας φύγουμε από τους τίτλους”.

Ερωτηση: Σας ενοχλεί που ορισμένες απόψεις σας είναι μειοψηφούσες; Εχω στο μυαλό μου, λ.χ., τις τολμηρές σας θέσεις για τα ναρκωτικά.

Γ. Π. “Oι πολιτικοί, αγαπητέ μου, δεν είναι εδώ για να εκφράζουν τον μέσο όρο ούτε για να σύρονται από τις πλειοψηφίες. Aλίμονο. Tότε θα κάναμε μια καλή δημοσκόπηση για κάθε θέμα μικρό ή μεγάλο και θα είχαμε τις λύσεις. Oι πολιτικοί είναι για να ανοίγουν δρόμους”.

ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ ΚΛΙΚ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ 1999

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΙΚΑ: ΟΙ ΘΕΣΕΙΣ ΠΟΥ ΠΡΟΩΘΕΙ Ο Γ. Π. ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΕΣ ΠΟΥ ΟΔΗΓΟΥΝ ΣΤΗΝ ΜΕΙΟΝΟΤΙΚΑ ΚΑΤΑΚΕΡΜΑΤΙΣΜΕΝΗ ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΠΡΑΞΗ ΜΑΣ ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΖΕΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΔΙΚΗ ΜΑΣ ΓΙΟΥΓΚΟΣΛΑΒΟΠΟΙΗΣΗ…

Πηγή:underinformation