Μπρεχτική ειρωνεία…
Του Χρύσανθου Λαζαρίδη,
Γ.Γ. του ΔΣ/Δ21
Ημερομηνία καταχώρησης: 6η Μαρτίου 2008
Πράγματι, με συλλαλητήρια δεν γίνεται εξωτερική πολιτική!
Επειδή το πιστεύω αυτό ακράδαντα, θα ήθελα να το θυμίσω σε όλους εκείνους που κατεβάζουν κάθε τόσο τους οπαδούς τους, σε κάθε είδους «επαναστατική γυμναστική», πότε για το Αφγανιστάν, πότε για το Ιράκ, πότε για το Ιράν, πότε για το Λίβανο.
Να μη το θυμούνται μόνον όταν πρόκειται για εκδηλώσεις διαμαρτυρίας για το Σχέδιο Ανάν και το Μακεδονικό…
Θα προσέθετα, μάλιστα, ότι με συλλαλητήρια δεν γίνεται ούτε ανάπτυξη, ούτε κοινωνική πολιτική.
Αυτό παρακαλώ να το θυμούνται όλοι εκείνοι που κλείνουν την Αθήνα καθημερινά, για πάσης φύσεως συντεχνιακά αιτήματα.
Και ξαφνικά τους πιάνει αμόκ όταν γίνονται συλλαλητήρια που αγγίζουν τη μεγάλη πλειονότητα της ελληνικής κοινωνίας.
Η επίσημη Ελλάδα δεν αντιδρούσε στον ψευτο-μακεδονικό αλυτρωτισμό επί σαράντα επτά χρόνια – από το 1944 ως το 1991.
Γιʼ αυτό χρειάστηκαν τα συλλαλητήρια το 1992-93.
Επειδή ακριβώς ΔΕΝ είχαμε εξωτερική πολιτική επί τόσες δεκαετίες, χρειάστηκαν τα συλλαλητήρια τότε...
Σήμερα ο Καραμανλής έχει πολιτική κι εννοεί ότι θα ασκήσει βέτο.
Οπότε, συλλαλητήρια αντίστοιχα με του 1992 δεν φαίνεται να χρειάζονται για την ώρα.
Αλλά μη τρελαινόμαστε κι όλα: Μια υπόμνηση για τα «έσχατα όρια υποχώρησης» του Ελληνικού λαού, σίγουρα δεν βλάπτει.
Αν κάτι ζημίωσε τη χώρα τις τελευταίες μέρες δεν είναι οι «εκδηλώσεις διαμαρτυρίας» στη Θεσσαλονίκη.
Είναι η απεργία που νέκρωσε την Τράπεζα της Ελλάδας, το Χρηματιστήριο και τις συναλλαγές της χώρας με το εξωτερικό.
Καθώς και τα black out της ΔΕΗ, πάλι από «απεργιακές κινητοποιήσεις».
Αυτή η συντεχνιακή ζούγκλα όντως εκθέτει τη χώρα στο εξωτερικό.
Αλλά γιʼ αυτά δεν βλέπουμε να διαμαρτύρεται κανείς.
Οι διαμαρτυρίες για το Μακεδονικό τους πείραξαν…
Ο ελληνικός λαός θα «σηκωθεί από τον καναπέ», για θέματα που πρωτίστως τον αφορούν, τον αγγίζουν και τον ενώνουν.
Όχι για μακρινούς εξωτικούς τόπους, τα προβλήματα των οποίων, συχνά δεν πολύ-καταλαβαίνει.
Ούτε για συντεχνιακά αιτήματα που τον διχάζουν και τον προκαλούν…
Συγγνώμη, παιδιά, που εξακολουθεί να μας συγκινεί το Μακεδονικό.
Έχετε δίκιο.
Αυτός ο λαός δεν είναι «αντάξιος» της «προοδευτικότητας» των «ταγών» του.
Δεν έχετε παρά να ακολουθήσετε τη συμβουλή του Μπρέχτ:
Αν ο λαός δεν σας καταλαβαίνει, γιατί δεν… αλλάζετε λαό;
Μια παρατήρηση μόνο: Ο Μπρέχτ το είπε αυτό ειρωνικά.
Το είπε για να στηλιτεύσει τις «προοδευτικές» ηγεσίες της εποχής του, που είχαν χάσει την επαφή τους με την κοινωνία κι είχαν μετατραπεί σε «νέους δυνάστες».
Δεν το εννοούσε ο άνθρωπος...
Πηγή:Δίκτυο21
1 σχόλιο:
Πολύ καλό το σχόλιο.
Οι μειοψηφίες ενοχλούνται όταν η απόλυτη πλειοψηφία των Ελλήνων που είναι πατριώτες αντιδρά δυναμικά.
Έχουν συνηθίσει να περνούν την γραμμή τους με την βία και το καπέλλωμα των φοιτητικών συνεδριάσεων.
Υπάρχει Ελλάδα και θα τους το θυμίζουμε!
Δημοσίευση σχολίου